Το νεο-οθωμανικό όνειρο έγινε εφιάλτης

Του Στρατή Αγγελή 

«Ο ΥΠΕΞ Κέρι τηλεφώνησε στον ομόλογό του Τσαβούσογλου για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο Τούρκων στρατιωτικών και πολιτών από την ύπουλη τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Άγκυρας. Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ επανέλαβε τη δέσμευση των ΗΠΑ προς τον εταίρο του ΝΑΤΟ στον από κοινού πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Συζήτησαν επίσης για τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών για διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας και για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός στη Συρία, καθώς και την επικέντρωση στην υποβάθμιση και καταστροφή του ISIS».

Η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το βράδυ της Πέμπτης ήταν ακόμη μια δημόσια αποδοκιμασία της τουρκικής ηγεσίας από τον υπερατλαντικό σύμμαχο. Και έγινε λίγο μετά την καταγγελία του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν ότι οι Κούρδοι της Συρίας (DYP) και η στρατιωτική πτέρυγά τους (YPG), δηλαδή οι σύμμαχοι των Αμερικανών στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, βρίσκονται πίσω από την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα, κοντά στη Βουλή και στο υπουργείο Άμυνας.

Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αντιληφθεί τους δεσμούς μεταξύ του PYD και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), είπε οργισμένος ο Ερντογάν ομολογώντας ουσιαστικά ότι η Τουρκία δεν πείθει και δεν έχει βρει συμμάχους για μια χερσαία εισβολή. Η Σαουδική Αραβία αρχικά δήλωσε πρόθυμη να στείλει επίλεκτη δύναμη και αεροσκάφη για να πολεμήσουν τους... τζιχαντιστές. Στη συνέχεια το Ριάντ αναδιπλώθηκε ενώ ο Σαουδάραβας βασιλιάς έλαβε πρόσκληση από τον Πούτιν να επισκεφθεί τη Μόσχα, καθώς οι δυο πετρελαιοπαραγωγές χώρες προσπαθούν να βάλουν φρένο στην κατρακύλα των τιμών του μαύρου χρυσού.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ τράβηξε κι άλλο το σχοινί: είναι λάθος και ένδειξη αδυναμίες, είπε, να καταφεύγει η Ουάσιγκτον σε τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η YPG, για να πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος και πρέπει να σταματήσει αμέσως. Συνεχίζοντας το παιχνίδι με τη φωτιά στενός σύμβουλος του Ερντογάν απειλούσε ότι η Τουρκία θα κλείσει την πόρτα της βάσης του Ιντσιρλίκ στους Αμερικανούς.

Παράλληλα η τουρκική ηγεσία διεύρυνε τον κύκλο των «ενόχων» για το μακελειό της Άγκυρας με τους 28 νεκρούς και 61 τραυματίες δείχνοντας επίσης τη Ρωσία και βέβαια το συριακό καθεστώς. Στη Δαμασκό το καθεστώς Άσαντ επιχαίρει για την απομόνωση του καθεστώτος Ερντογάν. Στηρίζουμε το DYP όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ, δήλωσε με νόημα ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Συρίας στα Ηνωμένα Έθνη.

«Όσο πιο πολύ προσπαθεί η Τουρκία, τόσο αποτυγχάνει» εκτιμά ο αρθρογράφος της αγγλόφωνης "Χουριέτ" Σεμίχ Ιντίζ σημειώνοντας ότι, παρά τις επίμονες προσπάθειες να χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση το PYD, οι δυτικοί σύμμαχοι είναι ακόμη πιο κοντά στην αναγνώρισή του ως του νόμιμου εκπροσώπου των Κούρδων της Συρίας.

Παρά τα δεδομένα αυτά, η τουρκική ηγεσία δεν αναθεωρεί και επιμένει σε μια πολιτική που δεν οδηγεί πουθενά, ενώ ο Ερντογάν φαίνεται να πιστεύει πως θα αλλάξει την κατάσταση χρησιμοποιώντας γλώσσα κάθε άλλο παρά διπλωματική. Με άλλα λόγια, όσο πιο πολύ επιμένει η Τουρκία σε μια αποτυχημένη πολιτική στη Συρία τόσο περισσότερο παγιδεύεται, σημειώνει ο Σεμίχ Ιντίζ.

Στον διαρκή εκβιασμό για τσουνάμι προσφύγων προς την Ευρώπη η Τουρκία πρόσθεσε την περασμένη εβδομάδα τις απειλές για εισβολή στη βόρεια Συρία. Διπλός ο στόχος της Άγκυρας: να αποτρέψει την ένωση των περιοχών που ελέγχουν οι Κούρδοι κατά μήκος των συνόρων της και να σώσει τους συμμάχους της, τους φανατικούς ισλαμιστές αντάρτες, από την προέλαση των Κούρδων στον στρατηγικό διάδρομο Χαλέπι - Αζάζ - τουρκικά σύνορα.

Λειτουργώντας ουσιαστικά σαν πυροβολικό της Αλ Κάιντα οι Τούρκοι προσέφεραν κάλυψη στο συριακό παρακλάδι της οργάνωσης και σε άλλους αντάρτες που υποχωρούσαν έχοντας χάσει στρατηγικής σημασίας περιοχές. Παράλληλα η Άγκυρα επέτρεψε να περάσουν τα σύνορά της ενισχύσεις (περίπου 2.000 μαχητές), οπλισμός και πυρομαχικά για την υπεράσπιση της Αζάζ, ούτε δέκα χιλιόμετρα από τη μεθόριο. Νοτιότερα τα στρατεύματα του Μπασάρ Αλ Άσαντ με την υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας έσφιξαν τον κλοιό στο Χαλέπι.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα κάνει λόγο για στρατηγικό εγκλωβισμό της Ρωσίας και του Πούτιν στο αδιέξοδο της Συρίας, αποφεύγει όμως να μιλήσει ανοιχτά για τον ρόλο της συμμάχου Τουρκίας. Οι τελευταίες εξελίξεις ενισχύουν την πεποίθηση αμερικανικών παραγόντων ότι ο Ερντογάν «πρόδωσε» και παρέσυρε τον Ομπάμα στη Συρία.

Στο εσωτερικό της Τουρκίας λίγες μόνο ώρες κράτησε η επίδειξη ενότητας ισλαμιστών, κεμαλικών και εθνικιστών απέναντι στη βομβιστική επίθεση. Επιχείρησαν βέβαια να απομονώσουν πολιτικά το αριστερό φιλοκουρδικό κόμμα HDP και να το εμφανίσουν ως συνοδοιπόρο τρομοκρατών, αλλά γρήγορα ξέσπασε άγριος καυγάς μέσα στο λεγόμενο «πατριωτικό» μέτωπο.

«Η Τουρκία πνίγεται στο αίμα και δεν κυβερνάται σωστά» διακήρυξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου, ενώ στενοί συνεργάτες του κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι άφησε απροστάτευτο το κέντρο της Άγκυρας. Ο βουλευτής του CHP Ερέν Ερντέμ είπε ότι μυστική έκθεση των υπηρεσιών ασφαλείας (ΜΙΤ) προειδοποιούσε από τις 20 Ιανουαρίου για σχέδιο των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους να χτυπήσουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά και για την είσοδο στην Τουρκία μαχητών του PYD με παρόμοιο στόχο.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο αρχηγός του κόμματος Εθνικιστικής Δράσης Ντεβλέτ Μπαχτσελί ζήτησε να δοθούν εξηγήσεις και να καταλογιστούν ευθύνες για το χτύπημα στην καρδιά της Άγκυρας. «Τι έκαναν οι υπηρεσίες ασφαλείας την ώρα που έσκαγαν οι βόμβες στην καρδιά της Άγκυρας, στο αρχηγείο του στρατού;» έγραψε στο Twitter ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων αμφισβητώντας ακόμη και την επίσημη εκδοχή ότι εξερράγη μία βόμβα. Ήταν ίσως μια χαραμάδα στο καθεστώς της λογοκρισίας που επιβάλλεται αυτόματα στην Τουρκία, όλο και πιο συχνά.

Μια υποχώρηση - ταπείνωση της Τουρκίας στη Συρία θα έθετε σε μεγάλη δοκιμασία την άτυπη συμφωνία του Ταγίπ Ερντογάν με το στρατιωτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας, κι αυτό σε μια περίοδο που ο πήλινος γίγαντας της τουρκικής οικονομίας δέχεται ισχυρές πιέσεις.

http://www.avgi.gr/article/6286643/to-neo-othomaniko-oneiro-egine-efialtis#prettyPhoto

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Τουρκία εκβιάζει σε προσφυγικό και Συρία

Του Κώστα Ράπτη

Ενίοτε οι εκβιασμοί αποτελούν πολύ αποδοτική διπλωματική πρακτική. Στην περίπτωση μάλιστα της Άγκυρας ο εκβιασμός είναι τριπλός και ασκείται προς ισάριθμες κατευθύνσεις ταυτοχρόνως.

Ο πρώτος εκβιασμός ασκείται προς την Ε.Ε. και προσωπικά την πολιτικά βαλλόμενη Angela Merkel ως προς την προσφυγική κρίση. Η επίσκεψη την περασμένη Παρασκευή του Τούρκου πρωθυπουργού Αhmet Davutoğlu στο Βερολίο (την ίδια ημέρα κατά την οποία ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε στη γερμανική πρωτεύουσα με τον ομόλογό του Frank-Walter Steinmeier) υπήρξε από αυτή την άποψη αποκαλυπτική. Το γεγονός ότι ο Davutoğlu επανέλαβε ενώπιον της Merkel την απαίτηση της αλλαγής καθεστώτος στη Δαμασκό και του αποκλεισμού των Κούρδων της Συρίας από τις διεθνείς συνομιλίες, παρακάμπτοντας την διακριτική αναφορά της καγκελαρίου στην ανάγκη πολιτικής επίλυσης των εντάσεων στο εσωτερικό της δικής του χώρας, και αποσπώντας παράλληλα υποσχέσεις για αύξηση της γερμανικής χρηματοδότησης της φιλοξενίας προσφύγων στην Τουρκία και για αδιατάρακτη δρομολόγησης της κατάργησης της βίζας για Τούρκους πολίτες στην ΕΕ. αποδεικνύει πόσο θεωρεί η Άγκυρα ότι ισχυροποιεί τη θέση της αυτός ο εκβιασμός. Τα όσα ακολούθησαν την εβδομάδα αυτά, με την γενικότερη ευρωπαϊκή κακοφωνία στο προσφυγικό ζήτημα, το τρίμηνο τελεσίγραφο της Κομισιόν προς την Αθήνα, επί απειλή διετούς αποβολής από τον Χώρο Schengen, η πολιτική προεργασία για ανάπτυξη της Frontex στα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ, δείχνουν ότι αντιμέτωπη με πανικόβλητες ευρωπαϊκές ηγεσίες, η Τουρκία διατηρεί τη δυνατότητα να μένει στο απυρόβλητο και να ρυθμίζει την εκάστοτε ένταση του προβλήματος, το οποίο εσωτερικεύεται διαλυτικά από την Ε.Ε. 

Προληπτική εκκαθάριση στο εσωτερικό

Ο δεύτερος εκβιασμός ασκείται εντός των τουρκικών συνόρων, με την συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον κουρδικών πόλεων και την διακήρυξη των Τούρκων ιθυνόντων ότι δεν υφίσταται ορίζοντας πολιτικού διαλόγου ούτε με το εκτός νόμου PKK, ούτε με το κοινοβουλευτικό φιλοκουρδικό κόμμα HDP. Η κλιμάκωση αυτή, που φαντάζει απερίσκεπτη σε συνθήκες πολλαπλής "πολιορκίας” της τουρκικής οικονομίας και πολιτικής,προκύπτει ως προληπτική κίνηση εκκαθάρισης του εσωτερικού μετώπου, σε συνθήκες συνολικής αναβάθμισης του κουρδικού παράγοντα, λόγω των εξελίξεων στη Συρία. Υπαγορεύεται επίσης από την επιθυμία καταπολέμησης της αυτοτελούς καταγραφής του κουρδικού στοιχείου στο τουρκικό πολιτικό σκηνικό.

Το βέτο στην συμμετοχή του PYD στις διεθνείς συνομιλίες

Ο τρίτος εκβιασμός, που υπηρετείται από τους άλλους δύο, αφορά την αγωνία της Άγκυρας να διασώσει από την αποτυχία τις "νεοθωμανικές” φιλοδοξίες της για τη Συρία – σε μία συγκυρία που οι διαφαινόμενες συγκλίσεις των μεγάλων διεθνών παικτών απειλούν να αφήσουν την Τουρκία μόνη χαμένη της "επόμενης μέρας”.

Έτσι, το διπλωματικό θρίλερ και ο ρωστουρκικός φραστικός πόλεμος των τελευταίων 24ωρων σχετικά με τις εκ του σύνεγγυς διαπραγματεύσεις συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, οι οποίες προβλέπονται από το ψήφισμα της 18ης Δεκεμβρίου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και είναι προγραμματισμένο να αρχίσουν, εξ αναβολής, την Παρασκευή, κατέληξαν σε μία τουρκική διπλωματική νίκη, τη μη πρόσκληση εκπροσώπων του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) των Κούρδων της Συρίας, που όμως απειλεί να εκτροχιάσει συνολικά την δυνατότητα εξεύρεσης πολιτικής λύσης στην κρίση.
Ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Συρία Staffan de Mistura βρήκε έναν ιδιόμορφο τρόπο να κατεβάσει τον πήχυ των προσδοκιών ανακοινώνοντας σε συνέντευξη Τύπου την Δευτέρα την (μετετεθειμένη) εκκίνηση της διαδικασίας. "Μπορώ να σας πω εκ των προτέρων: μην εκπλαγείτε, θα υπάρξουν πολλές εντάσεις, πολλές αποχωρήσεις και προσελεύσεις, διότι έπεσε μια βόμβα ή κάποιος έκανε μια επίθεση, θα το δείτε να συμβαίνει. Δεν θα μας καταπλήξει αλλά είναι πιθανό να συμβεί. Το σημαντικό είναι να διατηρήσουμε το μομέντουμ” δήλωσε ο Ιταλό-σουηδός διπλωμάτης που πάντως είχε μόλις λάβει τις οδηγίες του. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry και της Ρωσίας Sergei Lavrov είχαν την ανάγκη έναρξης των συνομιλιών εντός του Ιανουαρίου, παρά τα ανοιχτά ερωτήματα για το ποιός θα προσκληθεί από την πλευρά της συριακής αντιπολίτευσης. 

Η εμπλοκή αφορούσε κατά πρώτο λόγο την επιθυμία της Ανώτατης Επιτροπής Διαβουλεύσεων που συγκροτήθηκε τον περασμένο μήνα στο Ριάντ υπό τις ευλογίες των Σαούντ να επιβάλλει την "πρωτοκαθεδρία και την αποκλειστικότητά της ως αντιπροσώπου της αντιπολίτευσης”, όπως φέρεται, σύμφωνα με το Foreign Policy να ενημέρωσε ο de Mistura το Συμβούλιο Ασφαλείας σε κεκλεισμένων ων θυρών συνεδρίασή του την περασμένη Πέμπτη. Σημειώνεται ότι η αντιπροσωπεία που έχει υποδείξει η Ανώτατη Επιτροπή Διαβουλεύσεων περιλαμβάνει ως κύριο διαπραγματευτή τον Mohammed Alloush, πολιτικό ηγέτη της οργάνωσης Jaish al-Islam την οποία Μόσχα και Δαμασκός χαρακτηρίζουν τρομοκρατική. Ο δε συντονιστής της Ανώτατης Επιτροπής και πρώην πρωθυπουργός της Συρίας Riad Hijjab εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση για την εξόντωση στις 25 Δεκεμβρίου του στρατιωτικού ηγέτη της Jaish al-Islam, Zahran Alloush.

Όμως η μεγαλύτερη εμπλοκή αφορούσε την εκπροσώπηση ή μη του PYD με τον Τούρκο υπουργός Εξωτερικών Mevlüt Çavuşoğlu να απειλεί με μποϊκοτάρισμα της διαδικασίας από τη χώρα του και τον πρωθυπουργό της γείτονος Ahmet Davutoğlu να επιμένει κατά τις επαφές του με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Joe Biden το κουρδικό αυτό μόρφωμα είναι το αυτό με το "τρομοκρατικό” ΡΚΚ και συνιστά μείζονα απειλή για την Τουρκία.

Η ρωσική διπλωματία προσπάθησε να παρακάμψει και τα δύο εμπόδια επιμένοντας να προσκληθούν στη Γενεύη και "εκπρόσωποι της συριακής κοινωνίας των πολιτών”, (εν οίς αντιπολιτευόμενες οργανώσεις ανεκτές από τη Δαμασκό και το PYD). Το μυστήριο διαλευκάνθηκε όταν ο de Mistura δημοσιοποίησε τον κατάλογο των προσκλήσεων – με παρουσία μόνο τον εγκεκριμένων από το Ριάντ οργανώσεων, οι οποίες μάλιστα αφήνουν ακόμη εκκρεμή τη συμμετοχή τους προβάλλοντας απαιτήσεις όπως η διακοπή των ρωσικών επιχειρήσεων στη Συρία. Η Άγκυρα πανηγυρίζει.

Ρωσία και ΗΠΑ επιφυλάσσονται

Πάντως, Μόσχα και Δαμασκός έχουν κάθε λόγο να επιδείξουν υπομονή, καθώς η πραγματική διαπραγμάτευση δείχνει να διεξάγεται στα πεδία των μαχών όπου ο συριακός κυβερνητικός στρατός κατέλαβε τα τελευταία 24ωρα, με τη στήριξη δυνάμεων της Ρωσίας και του Ιράν, τις στρατηγικής σημασίας πόλεις της Ραμπία στο Βορρά (όπου ήδη Ρώσοι κομμάντος φέρεται να αναζητούν τον Τούρκο πράκτορα Alparslan Çelik, ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη για τον φόνο του Ρώσου πιλότου Oleg Peshkov στις 24 Νοεμβρίου) και Σέιχ Μισκίν στον νότο. 

Αλλά και ο Biden στην Άγκυρα μολονότι κολάκευσε τους οικοδεσπότες του εξαπολύοντας μύδρους κατά του ΡΚΚ, δηλώνοντας ότι ΗΠΑ και Τουρκία είναι έτοιμες να αναλάβουν στρατιωτική δράση κατά του Ισλαμικού Κράτους αν δεν προκύψει η ευκταία πολιτική λύση στη Συρία και δείχνοντας διάθεση συνεννόησης ως προς την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη βάση της Μπασίκα στο βόρειο Ιράκ, δεν βρήκε πεδίο συμφωνίας σε ό,τι αφορά το PYD που η Ουάσιγκτον θεωρεί βασικό εταίρο στη μάχη κατά των τζιχαντιστών. Ήδη άλλωστε αμερικανικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στο αεροδρόμιο του Καμισλί στην κουρδοκρατούμενη περιοχή της Συρίας.

Τα λοιπά θα κριθούν κατά την επίσκεψη του επικεφαλής της αμερικανικής Centcom αντιπτέραρχου Charles Brown σε Άγκυρα και Ντιγιάρμπακιρ στις αρχές Φεβρουαρίου. Όσο για τον Davutoğlu, θα σπεύσει στο Ριάντ την Παρασκευή για την εξέταση "διμερών και περιφερειακών ζhτημάτων”.

http://www.capital.gr/epikairotita/3099235/i-tourkia-ekbiazei-se-prosfugiko-kai-suria

Διαβάστε περισσότερα ...

Η προσφυγική κρίση αλλάζει την όψη της Ευρώπης (must read)

Του Κώστα Ράπτη

Η προσφυγική κρίση που με τόση ένταση εκδηλώνεται τους τελευταίους μήνες φέρνει στα όριά της την ίδια την αρχιτεκτονική της Ε.Ε., περισσότερο ίσως και από την οικονομική κρίση. Το αποτυπώνουν αυτό οι ηχηρές αλληλοκατηγορίες μεταξύ των ηγετών ευρωπαϊκών χωρών, η έλλειψη αλληλεγγύης, η αδυναμία συντονισμένης ανάληψης κοινών πρωτοβουλιών.

"Η Ευρώπη δεν έχει το δικαίωμα να στέκει διαιρεμένη μπροστά σε τέτοιες προκλήσεις” δήλωσε κατά την συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων των 26 την Παρασκευή στο Λουξεμβούργο ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Frank-Walter Steinmeier. Ο Ιταλός ομόλογός του Paolo Gentiloni ήταν πιο συγκεκριμένος: "Αν δεν αναδιαπραγματευτούμε τους κανόνες του Δουβλίνου, ώστε να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι κάποιος εισέρχεται στην Ευρώπη και όχι σε μία συγκεκριμένη χώρα, θα καταλήξουμε αναγκαστικά να αναδιαπραγματευτούμε τους κανόνες του Schengen, πράγμα που θα αποτελούσε ήττα για τους Ευρωπαίους πολιτικούς”. Με άλλα λόγια, η αμηχανία περί το πρακτέο στα εξωτερικά σύνορα, θα οδηγήσει ταχύτατα στην επαναφορά των εσωτερικών συνόρων, η κατάργηση των οποίων αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Επαληθεύεται έτσι ότι σε ώρες κρίσης, οι 28 χώρες της Ε.Ε. ανακαλύπτουν πάντοτε ότι αποτελούν διακριτές εθνικές ονότητες με αποκλίνουσες προτεραιότητες. Λ.χ. τα νεώτερα κράτη-μέλη στην ανατολική Ευρώπη, διεπόμενα από ισχυρά εθνικιστικά αισθήματα και συνηθισμένα να αποτελούν μέχρι και σήμερα χώρες αποστολής και όχι υποδοχής μεταναστών φέρονται αποφασισμένα να αυτοεξαιρεθούν από οποιδήποτε σχήμα ανακατονομής των αιτουμένων ασύλου, την ίδια ώρα που η Κομισιόν ετοιμάζεται να αυξήσει από τις 40.000 στις 160.000 χιλιάδες των αριθμό των προσφύγων που θα απομακρυνθούν με αυτό τον τρόπο από τις χώρες πρώτης υποδοχής (Ελλάδα, Ιταλία και πλέον και Ουγγαρία).

Η συνάντηση κορυφής των χωρών της Ομάδας Visegrad (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία) την Παρασκευή στην Πράγα κατέληξε στη διαπίστωση ότι οποιαδήποτε καθιέρωση, όπως επιθυμεί η Κομισιόν, μόνιμων και υποχρεωτικών ποσοστώσεων στην ανακατανομή των αιτουμένων ασύλου – ενώ και των τριών Βαλτικών Δημοκρατιών η στάση δεν είναι διόλου διαφορετική.

Στην περίπτωση ειδικότερα της Ουγγαρίας, η οποία ήρθε στο προσκήνιο με τα όσα δραματικά εκτυλίχθηκαν αυτές τις ημέρες στους δρόμους και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της, συνδυάζονται ένα αντικειμενικό και ένα υποκειμενικό πρόβλημα. Το πρώτο συνίσταται στο ότι η Βουδαπέστη επικαλείται ακριβώς την υποχρεώσή της, βάσει κοινοτικών κανονισμών, να είναι αυτή, ως χώρα πρώτης καταγραφής, η υπεύθυνη για τη διαχείριση των εισροών - την ώρα που το Βερολίνο, με την επίκληση της Διεθνούς Σύμβασης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες και με την ανακοίνωση της προσωρινής αναστολής των προβλέψεων του Δουβλίνου ειδικά για τους προερχόμενους από τη Συρία στέλνει αντίθετο μήνυμα. Το υποκειμενικό πρόβλημα, πάλι, συνίσταται στην προθυμία του δεξιού, και αντιδημοφιλούς στους ευρωπαϊκούς κύκλους, Ούγγρου πρωθυπουργού Viktor Orbán να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του ισχύ, αλλά και να κατευνάσει το ισχυρό ακροδεξιό κόμμα Jobbik στην πατρίδα του.

Το αποτέλεσμα είναι αφενός η λήψη σειράς αλλοπρόσαλλων, και πάντοτε αναποτελεσματικών μέτρων (από την δημιουργία φράχτη 4 μέτρων στα σύνορα με την Σερβία και την ανάπτυξη του στρατού στη μεθόριο, μέχρι την απαγόρευση εισόδου μεταναστών και προσφύγων στους σιδηροδρομικούς σταθμούς) μέχρι την δήλωση Orbán ότι η "η Γερμανία και η Ουγγαρία βρίσκονται σε σύγκρουση”. Η απάντηση της Angela Merkel ήταν ότι η χώρα της πράττει "ό,τι είναι νομικά και ηθικά σωστό”.

Όσο για τη Βρετανία, το ζήτημα δείχνει να επηρεάζει κατά τρόπο κρίσιμο τη συζήτηση για την παραμονή ή μη της χώρας εντός της Ε.Ε., καθώς για πρώτη φορά καταγράφεται ελαφρά δημοσκοπική υπεροχή (51% προς 49%) του "Όχι” έναντι του "Ναι” ως προς το αναμενόμενο για το 2016 δημοψήφισμα – την ώρα που ο ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου Nigel Farage επιλέγει να εγκαινιάσει την καμπάνια του υπέρ του Brexit επιτιθέμένος στην γερμανίδα καγκελάριο για την πολιτική της που "ενθαρρύνει” την έλευση προσφύγων ή μεταναστών.

Στην πραγματικότητα, αυτοαναγορευόμενη σε "συνείδηση του ευρωπαϊκού χώρου”, η Γερμανία απλώς υλοποιεί μια πολιτική αντιμετώπισης του οξύτατου δημογραφικού της προβλήματος και περαιτέρω ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς της δια της φθηνής εργασίας των εσιερχομένων – όπως έχει εγκαίρως προτείνει ο πρόεδρος των Γερμανών εργοδοτών Ulrich Grillo.

Άλλωστε, η σύγχυση μεταξύ μεταναστευτικού και προσφυγικού ζητήματος, δεν αφορά μόνο όσους επιδεικνύουν ξενοφοβικά αντανακλαστικά, αλλά και όσους τα αποκρούουν. Όσο παράλογο είναι το να αντιμετωπίζει κανείς ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από εμπόλεμη ζώνη σαν να ανζητούσαν απλώς καλύτερες οικονομικές ευκαιρίες, άλλο τόσο προβληματικό είναι το ότι η συγκίνηση που ξεσηκώνει πανευρωπαϊκά (με χαρακτηριστική καθυστέρηση) η τύχη των Σύρων προσπερνά πλήρως την πηγή του προβλήματος, δηλ. του συνεχιζόμενου σπαραγμού της Συρίας από τον οποίο έχουν εκτοπισθεί οι μισοί των 23 εκατ., κατοίκων της – κυρίως εσωτερικά, αν και 4 εκατομμύρια ανθρώπων έχουν βρεί καταφύγιο στο Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία. Πρώτιστο δικαίωμα των προσφύγων (πέραν προφανώς της καταρχήν διάσωσης και της αξιοπρεπούς φιλοξενίας) είναι η ειρήνευση της χώρας τους το συντομότερο, η επιστροφή στις εστίες τους και η συμμετοχή τους στην απαραίτητη ανακοιδόμηση. 

http://www.capital.gr/epikairotita/3060047/i-prosfugiki-krisi-allazei-tin-opsi-tis-europis

Διαβάστε περισσότερα ...

Φάιμαν: Βρετανία, Δανία, Ιρλανδία μπλοκάρουν την ελάφρυνση της Ελλάδας από τους πρόσφυγες

Τρεις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τορπιλίζουν την ελάφρυνση της Ελλάδας και της Ιταλίας στο ζήτημα του μαζικού ρεύματος προσφύγων, αποκάλυψε ο καγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών, Βέρνερ Φάιμαν, μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στη Βιέννη.

Πρόκειται για τη Βρετανία, την Ιρλανδία και τη Δανία, οι οποίες μπλοκάρουν τις σχεδιαζόμενες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ποσοστώσεις του αριθμού των προσφύγων για τις χώρες της Ε.Ε., ανέφερε ο καγκελάριος, ασκώντας ταυτόχρονα δριμεία κριτική σε αυτή τη στάση, που -όπως τόνισε- αποτελεί «μη αλληλέγγυα συμπεριφορά».

Όπως είπε, η αυστριακή κυβέρνηση (σ.σ. του μεγάλου συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατικού και συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος), που ήδη στο παρελθόν είχε υποστηρίξει τη θέσπιση ενός συστήματος ποσοστώσεων, θα αξιολογήσει την σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα εμφανιστεί στη συνέχεια με ενιαία γραμμή σε όλα τα επίπεδα.

Πηγή: ΑΜΠΕ, http://www.naftemporiki.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Κροκοδείλια δάκρυα πάνω από την Παλμύρα

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

H Παλμύρα έπεσε… Είναι πλέον στα χέρια τους. Τα αγάλματα της Μοσούλης κατακρεουργήθηκαν, η Βιβλιοθήκη της Μοσούλης – 112.000 χειρόγραφα και 8.000 βιβλία – έγιναν στάχτη. Η Χάτρα καταστράφηκε. Χιλιάδες αντικείμενα μακραίωνου πολιτισμού του ανθρώπου, όταν δεν σπάνε με βαριοπούλες, βρίσκουν διεξόδους στους διεθνείς διαδρόμους αρχαιοκαπηλείας, αποθηκεύονται για λίγο διάστημα, μέχρι δηλαδή να αποκτήσουν πλαστά πιστοποιητικά μονιμότητας και μετά εμφανίζονται στις αγορές της Ευρώπης και κυρίως των ΗΠΑ.

Αλλά σε ποιών πραγματικά καταστροφικά χέρια βρέθηκαν όλα αυτά τα αναντικατάστατα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς; Ποιος είναι ο αληθινός δράστης αυτών των «εγκλημάτων πολέμου», όπως τα έχει χαρακτηρίσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.

Είναι ο ίδιος που το 2003 «εξαφάνισε» 32.000 αντικείμενα από 12.000 αρχαιολογικούς χώρους στο Ιράκ, που έκλεψε 15.000 αντικείμενα από το Εθνικό Μουσείο της Βαγδάτης, που είχε μετατρέψει την αρχαία Βαβυλώνα σε στρατόπεδο 2.000 στρατιωτών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και χώρο διέλευσης βαρέων οχημάτων. Είναι ο ίδιος που τον Οκτώβρη του 2011 «εξαφάνισε» από τη Λιβύη το «Θησαυρό της Βεγγάζης», δηλαδή 8.000 χρυσά και ασημένια νομίσματα, κοσμήματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα ανεκτίμητης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας.

Το ισλαμικό κράτος, οι «τζιχαντιστές», είναι το πιο δολοφονικό και αιμοσταγές χέρι του ιμπεριαλισμού, αυτού δηλαδή που ισοπέδωνε κράτη, κατακρεουργούσε λαούς και μαζί κατέστρεφε και κατέκλεβε μνημεία και αρχαιότητες στο Ιράκ και τη Λιβύη. Ο στόχος διπλός: για να «σβήσεις» από το χάρτη ένα λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτείς κάθε σπιθαμή πλούτου που διαθέτει η πατρίδα του, πρέπει να απαλείψεις οποιοδήποτε ίχνος τον φέρνει σε επαφή με την ιστορική του μνήμη και συνέχεια, την κληρονομιά, τον πολιτισμό του. Εάν αυτή η πράξη «ιμπεριαλιστικού εκπολιτισμού» μπορεί να συνδυαστεί – και μπορεί – με παράλληλη τροφοδοσία του διεθνούς κυκλώματος αρχαιοκαπηλείας και παράνομης εμπορίας αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, τότε τόσο το καλύτερο.

Η Ουνέσκο κάνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα να λάβει μέτρα για να σωθεί η Παλμύρα – μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς – αλλά σε ποια ακριβώς διεθνή κοινότητα απευθύνεται; Μήπως στην ίδια που τον Μάρτιο του 2011, δηλαδή λίγο πριν την ιμπεριαλιστική εισβολή του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, την κατατόπιζε για τις ακριβείς θέσεις των αρχαιολογικών χώρων της Λιβύης, προκειμένου να μην χτυπηθούν; Και για να καταλαβαίνουμε για τι ακριβώς μιλάμε: η Ουνέσκο αποδεχόταν την ιμπεριαλιστική εισβολή στη Λιβύη, αλλά….προνοούσε ώστε από την εισβολή να μην πληγούν μνημεία (για τους ανθρώπους δεν πειράζει….) και κατέγραφε τις θέσεις των μνημείων προς ενημέρωση των ίδιων που λίγα χρόνια πριν λεηλατούσαν την πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ! Στην ίδια διεθνή κοινότητα ανήκει άλλωστε και ο κατ’ εξοχήν μακελάρης των λαών, το ΝΑΤΟ, το οποίο, αφού είχε ήδη ισοπεδώσει το Ιράκ, λίγους μήνες μετά την εισβολή στη Λιβύη ανέβαζε στην επίσημη ιστοσελίδα του άρθρο με τον προκλητικό τίτλο «Προστατεύοντας την κληρονομιά της Λιβύης»! Η υποκρισία είναι ανάλογη του να τραγουδούν οι υπουργοί του ΝΑΤΟ “We are the world”!!

Βέβαια, τους χρειάζεται η προπαγάνδα για να κρύβουν τα αίσχη τους, τα οποία όμως δεν κρύβονται. Το έκαναν και στην περίπτωση του Ιράκ. Τότε επιστράτευσαν ένα συνταγματάρχη των αμερικανών πεζοναυτών, τον Μάθιου Μπογκντάνος, ο οποίος τον Απρίλιο του 2008 μίλησε σε συνέδριο της Ουνέσκο, που έγινε στην Αθήνα, για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας, ως εκείνος που είχε αναλάβει να καταγράψει τις κλοπές και λεηλασίες που έγιναν στο Μουσείο της Βαγδάτης! Στο μεταξύ είχαν ήδη αρχίσει να επιστρέφονται στο Ιράκ κάποιες λίγες χιλιάδες από τις εκατοντάδες χιλιάδες αρχαία αντικείμενα που εξαφανίστηκαν και αυτό μόνο για να υπάρχει μία έξωθεν μαρτυρία ότι οι μακελάρηδες φροντίζουν για την πολιτιστική κληρονομιά. Και ενώ οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ήταν σε πλήρη ανάπτυξη, στα τέλη Απριλίου του 2008 ο σύμβουλος του ιρακινού υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, δρ. Μπαχάα Μαγιάχ, σε συνέντευξή του στο Λονδίνο, ενώπιων αρχαιολόγων, κατήγγειλε ότι ο αμερικανικός στρατός έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές σε μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας περιοχές και επιπλέον επιτρέπει σε Αμερικανούς αρχαιοπώλες να εμπορεύονται ελεύθερα θησαυρούς που έχουν κλαπεί από το Ιράκ. Κι επειδή οι αρχαιολόγοι τεκμηριώνουν πάντα αυτά που λένε, ο Μπαχάα Μαγιάχ παρουσίασε μια σειρά από αεροφωτογραφίας οι οποίες αποδείκνυαν το μέγεθος της λεηλασίας. Πρόσθεσε μάλιστα ότι «στις ΗΠΑ βλέπουμε αρχαιοπώλες να εμπορεύονται τις αρχαιότητες χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο». Επρόκειτο για αρχαιότητες που προέρχοταν από παράνομες ανασκαφές και επομένως ήταν σχεδόν ακατόρθωτο για το Ιρακ να αποδείξει ότι του ανήκουν.

Για να επιστρέψουμε, λοιπόν, στην Παλμύρα και τους «τζιχαντιστές», ας έχουμε στο μυαλό μας ότι: ο διοικητής του ισλαμικού κράτους, ο λεγόμενος «χαλίφης Ιμπραήμ», ήταν επιφανές μέλος του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, δηλαδή του στρατού που εξόπλιζε πλουσιοπάροχα η Δύση για να ανατρέψει τον Ασαντ. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι οι ΗΠΑ στήριξαν με όλα τα μέσα τον UCK για να μακελέψει την πρώην Γιουγκοσλαβία στην οποία θυμίζουμε ότι, εκτός από τον ανθρώπινο φόρο αίματος, λεηλατήθηκαν και πολλά μνημεία.

Ας έχουμε δηλαδή στο μυαλό μας ποιος βρίσκεται πίσω από πληρωμένους μακελάρηδες και δολοφόνους, είτε ονομάζονται «τζιχαντιστές», είτε ονομάζονται «UCKάδες», είτε ονομάζονται «μουτζαχεντίν»…. Ενας εσμός αδίστακτων ιμπεριαλιστών.

http://www.imerodromos.gr/palmyra/#.VV7hzzXyLeA.twitter

Διαβάστε περισσότερα ...

Τα σύνορα του Ιράκ ελέγχει η ISIS κατέχοντας την Παλμύρα - Στον έλεγχό της η μισή συριακή επικράτεια

Τουλάχιστον 49 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους - ανησυχητικές αναφορές μιλούν για συνοπτικές εκτελέσεις και εγκλωβισμένους αμάχους

Το τελευταίο συνοριακό πέρασμα προς το Ιράκ έχει καταλάβει η ISIS κατά την προέλασή της γύρω από την Παλμύρα και την ανατολική Συρία τα τελευταία 24ωρα, η οποία πλέον έχει τον έλεγχο της μισής συριακής επικράτειας -περισσότερο από κάθε εμπλεκόμενο μέρος- έστω κι αν πρόκειται κυρίως για έρημο.

Στην ίδια την Παλμύρα, ανησυχητικές αναφορές μιλούν για συνοπτικές εκτελέσεις και εγκλωβισμένους αμάχους, ενώ εκφράζονται φόβοι πως οι τζιχαντιστές θα αξιοποιήσουν την «ευκαιρία» για καταστροφή των μνημείων. Ό,τι μπορούσε να απομακρυνθεί έχει μεταφερθεί στα δυτικά.

Oι τζιχαντιστές της ISIS έχουν επενδύσει αρκετά και στη μάχη στο επικοινωνιακό πεδίο: Το αρρωστημένο σίριαλ με τους αποκεφαλισμούς ομήρων στην κάμερα, η φρικαλεότητα με την οποία εκτελούνται αιχμάλωτοι (αποκορύφωμα, το βίντεο με τον ιορδανό πιλότο) και τα πλάνα με τις βαριοπούλες να διαλύουν αρχαία αγάλματα συμπληρώνουν την εκστρατεία της ISIS στο Ίντερνετ (με τις στρατιές υποστηρικτών στα κοινωνικά δίκτυα) που επιτελούν τον πολύ πρακτικό στόχο στρατολόγησης νέων μαχητών σε μία οργάνωση που «διαφημίζει» έτσι την ενίσχυσή της.

Οπότε, το έντονο ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για τα ανεκτίμητης αξίας μνημεία της Παλμύρας μπορεί να καταλήξει ένα επιπλέον κίνητρο για καταστροφές, ως καλή «ευκαιρία» για νέες εικόνες που δείχνουν τη «δύναμη» της ISIS.

Στο καθαρά στρατιωτικό πεδίο, με την κατάληψη της Παλμύρας, πάνω στον άξονα σύνδεσης της Δαμασκού με τα ανατολικά της, οι οργανώσεις που παρακολουθούν τις εξελίξεις στη χώρα επισημαίνουν πως η οργάνωση ελέγχει πλέον τη μισή συριακή επικράτεια. Στην ουσία, μεγάλο μέρος των περιοχών που ελέγχει η ISIS στη Συρία είναι έρημος.

Επιπλέον, οι τζιχαντιστές πήραν επίσης τον έλεγχο του συνοριακού περάσματος Αλ Ουαλίντ Τανέφ μεταξύ Συρίας και Ιράκ: Έτσι, ελέγχουν ολόκληρη τη μεθόριο, με μοναδική εξαίρεση ένα μικρό τμήμα στο βορρά που ελέγχεται από τους Κούρδους. Στην εικόνα προστίθεται η προέλαση των τελευταίων ημερών στην ιρακινή πλευρά, στο Ραμάντι.

Οι ανησυχίες επικεντρώνονται επίσης στην τύχη όσων έχουν μείνει στην Παλμύρα και το σύγχρονο Ταντμούρ. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ ανέφεραν, σύμφωνα με το BBC, ότι αναφορές θέλουν τους τζιχαντιστές να εμποδίζουν αμάχους που προσπάθησαν να διαφύγουν.

Η ομάδα «Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων», που συγκεντρώνει πληροφορίες από τη συριακή επικράτεια, έχει αναφέρει ότι τουλάχιστον 49 άτομα σκοτώθηκαν όταν οι τζιχαντιστές μπήκαν στην Παλμύρα.

Πρόκειται στην πλειονότητά τους για μέλη των συριακών δυνάμεων, πολλοί από τους οποίους αποκεφαλίστηκαν.

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=706292

Διαβάστε περισσότερα ...

«Η Γαλλία έδινε φονικά όπλα στους Σύρους αντάρτες παρά το εμπάργκο»

REUTERS/HOSAM KATAN

Οι παραδόσεις, οι οποίες άρχισαν το δεύτερο εξάμηνο του 2012, γίνονταν σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα και είχαν σκοπό περισσότερο να βοηθήσουν την εξέγερση παρά να έχουν έναν αποφασιστικό αντίκτυπο αλλάζοντας τον ρου του πολέμου.

Η Γαλλία παρέδωσε επιθετικά όπλα στους Σύρους αντάρτες το 2012, παρά το ευρωπαϊκό εμπάργκο που είχε επιβληθεί από το 2011, αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» που θα κυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου.

«Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις», δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ στον συγγραφέα του βιβλίου (εκδόσεις L’Archipel), Ξαβιέ Πανόν, στη διάρκεια συνέντευξης τον Μάιο του 2014.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, που ειδικεύεται σε διπλωματικά και στρατιωτικά θέματα, η Γαλλία παρέδωσε στους Σύρους αντάρτες που πολεμούν εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ κανόνια διαμετρήματος 20 mm, μυδραλιοβόλα διαμετρήματος 12,7 mm, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικούς πυραύλους.

Οι παραδόσεις, οι οποίες άρχισαν το δεύτερο εξάμηνο του 2012, γίνονταν σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα και είχαν σκοπό περισσότερο να βοηθήσουν την εξέγερση παρά να έχουν έναν αποφασιστικό αντίκτυπο αλλάζοντας τον ρου του πολέμου, σύμφωνα με τον συγγραφέα.

Εκείνη την εποχή βρισκόταν σε ισχύ, από τον Ιούνιο του 2011, ευρωπαϊκό εμπάργκο όπλων το οποίο ήρθη στις 29 Μαΐου του 2013. Μέχρι τώρα, η Γαλλία έχει παραδεχθεί επίσημα ότι είχε παραδώσει στους αντάρτες μόνο τα λεγόμενα μη φονικά όπλα (που δεν έχουν σκοπό να σκοτώσουν), αλεξίσφαιρα γιλέκα ή γυαλιά νυκτερινής όρασης.

Γι' αυτές τις μυστικές παραδόσεις «έπρεπε να έχουμε εγγυήσεις στον ύψιστο βαθμό», δήλωσε στον συγγραφέα μάρτυρας, υπό τον όρο της ανωνυμίας, κάνοντας λόγο για απάλειψη κάθε ίχνους προέλευσης των όπλων και για τη δημιουργία μίας πολιτικο-στρατιωτικής αλυσίδας που θα παρείχε «κάθε διασφάλιση ελέγχου και σίγουρου τελικού προορισμού».

Από τον Νικολά Σαρκοζί (2007-2012) στον Φρανσουά Ολάντ, που ανέλαβε καθήκοντα το 2012, το βιβλίο επανέρχεται σε μία σειρά διπλωματικο-στρατιωτικών βημάτων προς τα μπρος και προς τα πίσω, παραθέτοντας δηλώσεις δρώντων εμπλεκομένων στη γαλλική διπλωματική και στρατιωτική ζωή.

Ανάμεσα στα επεισόδια που καταγράφονται είναι και εκείνο που αναφέρεται στην προετοιμασία αεροπορικών επιδρομών εναντίον του συριακού καθεστώτος που τελικά απετράπησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 2013.

Το βιβλίο αναφέρεται σε ορισμένους στόχους που επρόκειτο να τεθούν τότε - την υπηρεσία πληροφοριών της συριακής Πολεμικής Αεροπορίας που ελέγχει το χημικό σύστημα - και υπογραμμίζει, επικαλούμενο έναν σύμβουλο, ότι οι αεροπορικές επιδρομές τις οποίες τελικά δεν θέλησαν οι ΗΠΑ, είχε διπλό στόχο: να αλλάξει «το πολιτικό μοίρασμα των χαρτιών» στη Συρία και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία, που υποστηρίζει τη Δαμασκό, ώστε να αλλάξει την προσέγγισή της στη σύγκρουση.

http://www.naftemporiki.gr/story/948369/i-gallia-edine-fonika-opla-stous-surous-antartes-para-to-empargko

Διαβάστε περισσότερα ...

Συρία, χώρα βυθισμένη στο σκοτάδι μετά από τέσσερα χρόνια σύρραξης - Η τραγωδία φαίνεται ακόμη και από Διάστημα

Η Συρία τη νύχτα τον Φεβρουάριο του 2015: Η χώρα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, έχει βυθιστεί στο σκοτάδι (Πηγή: Δορυφορικές φωτογραφίες που συνέλεξε ο ερευνητής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ Σι Λι)  

Δαμασκός

Χιλιάδες νεκροί, μία χώρα σε ερείπια, εκατομμύρια εκτοπισμένοι εντός και -κυρίως- εκτός σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να γλιτώσουν από τη λαίλαπα, μία ηγεσία που έχει απομονωθεί πλήρως από το εξωτερικό ενώ κομμάτια της επικράτειας έχουν πέσει στους τζιχαντιστές και έχουν γίνει μαύρη τρύπα ενός μεσαιωνικού και αιμοδιψούς «χαλιφάτου»: Η συριακή τραγωδία, που συμπληρώνει τέσσερα χρόνια, παραμένει ένα χαοτικό αδιέξοδο που φαίνεται από κάθε πλευρά.

Ακόμη και από το Διάστημα, από όπου φαίνεται πως η Συρία έχει πέσει μεταφορικά και κυριολεκτικά στο σκοτάδι.

Η σύγκριση νυχτερινών δορυφορικών φωτογραφιών από το Μάρτιο του 2011, οπότε και ξεκίνησε η συριακή κρίση, με τον περασμένο μήνα, είναι ένα ίσως περίεργο και δευτερεύον αλλά εξαιρετικά εύγλωττο μέτρο της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα.

Ο ερευνητής Σι Λι, του Πανεπιστήμιου του Μέριλαντ, συνέλεξε φωτογραφίες και κατέληξε σε έναν μηνιαίο μέσο όρο νυχτερινής φωταγώγησης στη Συρία (ώστε να αδρανοποιούνται παράγοντες όπως η νέφωση).

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε είναι πως η φωταγώγηση έχει μειωθεί κατά 83%: Η χώρα έχει βυθιστεί στο σκοτάδι. «Τα δορυφορικά στοιχεία δεν λένε ποτέ ψέματα. Οι εικόνες είναι απίστευτες, οι Σύριοι χρειάζονται βοήθεια» σχολιάζει στο Associated Press ο ερευνητής.

Ενδεικτικά, το Χαλέπι έχει σχεδόν εξαφανιστεί -η φωτεινότητά του έχει μειωθεί κατά 97%- όπως και η Ράκα, η «πρωτεύουσα» του λεγόμενου χαλιφάτου, πιο σκοτεινή κατά 96%.

Μέχρι και στη Δαμασκό, την έδρα του συριακού καθεστώτος που έμεινε έξω από τη σύγκρουση σε σύγκριση με τα υπόλοιπα τμήματα, τα φώτα έχουν σβήσει κατά 35%.

Η απουσία φωτός λέει πολλά -την καταστροφή υποδομών, την ερήμωση, τη νέκρωση κάθε δραστηριότητας πλην των πολεμικών- αλλά μόνο υπονοεί ολοκλήρη την εικόνα. Το σκοτάδι δεν μπορεί να μιλήσει με αριθμούς για το αίμα που έχει χυθεί και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων.

Ο αριθμός των νεκρών υπολογίζεται ότι ξεπερνά τους 220.000. Από τα 23 εκατομμύρια πληθυσμού, οι μισοί (πάνω από τα έντεκα) έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους. Αρκετοί έχουν βρει καταφύγιο -ίσως προσωρινό- σε άλλη σημεία της χώρας, αλλά 3,8 εκατομμύρια έχουν περάσει με κάθε μέσο τα σύνορα.

Εξ αυτών, πολλοί μένουν σε καταυλισμούς που έχουν στήσει οι γύρω χώρες, κάποιοι προσπαθούν να χτίσουν μία νέα ζωή. Άλλοι, εξίσου πολλοί, προσπαθούν με κάθε μέσο να φτάσουν στα δυτικά και τις χώρες της Ευρώπης, με κόστος που μπορεί να φτάσει ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.

Επιμέλεια: Β.Ψυχογιός

Newsroom ΔΟΛ

Διαβάστε περισσότερα ...

Οι Σύροι πρόσφυγες σε λαβύρινθο

Του Γιάννη Σιδέρη

Σταυροδρόμι η χώρα μας, δέχεται το φόρτο των απελπισμένων, των μακελεμένων αλλά και των απλών φτωχών που παρασύρονται από τις σειρήνες των κοντραμπατζήδων, τους παίρνουν το βιός για ένα αμφίβολο εισιτήριο προς την δυτική Εδέμ, και τους ωθούν σε μια περιπέτεια, ενίοτε και θανάσιμη στα σαπιοκάραβα της απελπισίας.

Πρόβλημα διαχρονικό, που ολοένα θα εντείνεται, με το δεδομένο ότι η μικρή αριθμητικά Ελλάδα δεν μπορεί να εγκολπωθεί, να φιλοξενήσει και να θρέψει εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια στο προσεχές μέλλον, εκπατρισμένων. Γιαυτό, άλλωστε, και αναδύονται με ορμή τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που έχουν έκφραση σε ακραίες πολιτικές επιλογές.

Αν κάποιοι δικαιούνται, ωστόσο,  την αποδοχή και την υποστήριξη είναι οι Σύροι πρόσφυγες, που μοίρα κακή τους έριξε στη χώρα μας, ενώ είχαν βάλει πλώρη για τα άλλα κράτη της δυτικής Ευρώπης. Το δικαιούνταν γιατί αυταπόδεικτα έφυγαν από φλογισμένες περιοχές, όπου ο θάνατος έκανε γιουρούσι μέσα στην εμφύλια διαμάχη, ενώ  το «θανατηφόρο λεπίδι» δεν ήταν μια λογοτεχνική έκφραση που διεκτραγωδούσε την αγριότητα του πολέμου, αλλά μια φοβερή πραγματικότητα στα χέρια των ισλαμοφασιστών τζιχαντιστών του ΙΣΙΣ.

Μόνο που η χώρα μας (και εξ αυτού η τύχη των προσφύγων), είναι μπλεγμένη μέσα σε άτεγκτες νόρμες, που δεν επιτρέπουν την επίδειξη ανθρωπιάς, έτσι όπως την απαιτούν οι πρόσφυγες και οι πρόθυμοι συμπαραστάτες τους!

Εμπειροι διπλωμάτες που γνωρίζουν το θέμα και τις διπλωματικές δολιχοδρομίες του, εξηγούν πόσο αδύνατο είναι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των προσφύγων με τον τρόπο που τα ζητούν.

Στον δημόσιο λόγο κυριαρχεί η λανθασμένη εντύπωση, φορτισμένη με την εύκολη καταγγελία,  ότι το ελληνικό κράτος δεν τους παρέχει άσυλο! Μόνο που οι πρόσφυγες …δεν ζητούν άσυλο από την Ελλάδα, δεν ζητούν δηλαδή να τους χορηγηθεί το καθεστώς του πρόσφυγα στη χώρα μας!
Θα το έπαιρναν εύκολα και κατά προτεραιότητα! Ζητούν ουσιαστικά, ενώ είναι στην Ελλάδα, να αποκτήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα σε πλούσιες χώρες, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία κλπ., όπου θα έπαιρναν επιδόματα, θα ζούσαν σε ανθρώπινες συνθήκες και πολλοί θα ενώνονταν με τους οικείους τους!

Το πρόβλημα είναι ότι με βάση διεθνείς συνθήκες, και κυρίως το εγκληματικό «Δουβλίνο 2», που υπέγραψαν οι Σημίτης-Παπανδρέου, είναι υποχρεωμένοι να αποκτήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στη χώρα υποδοχής, δηλαδή στη χώρα μας!
Με το καθεστώς αυτό δεν κινδυνεύουν να απελαθούν, αποκτούν δικαίωμα δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, δικαίωμα στην εργασία (θεωρητικά αυτό, γιατί με 1 εκατ. 300 χιλ Έλληνες ανέργους, δεν θα ήταν εύκολη η εύρεση εργασίας).

Πάντα σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, εάν δεν κάνουν αίτηση θα θεωρηθούν κοινοί παράνομοι μετανάστες, θα κινδυνεύουν με απέλαση, και δεν θα έχουν το προνόμιο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ή της εργασίας.

Οι ίδιοι ωστόσο -φυσικά με την «φλογερή και άτεγκτη» συνδρομή και εγχώριων υποστηρικτών τους, για τα «δίκαια αιτήματά τους» – ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να τους προμηθεύσει ταξιδιωτικά έγγραφα και να εκκινήσει διαδικασίες, προκειμένου  για να μεταβούν στους επιθυμητούς τόπους προορισμού τους.

Ωστόσο η κυβέρνηση αφενός δεν μπορεί να εκδώσει ταξιδιωτικά έγγραφα, αφετέρου και να εξέδιδε, οι χώρες προορισμού δεν θα τους αναγνώριζαν το καθεστώς του πρόσφυγα και θα τους έστελναν πεσκέσι στην Ελλάδα, για να αναγνωρισθούν εδώ, στην χώρα υποδοχής! Μια από τα ίδια δηλαδή…

Για χάρη των ανθρώπων που ξεπαγιάζουν στο Σύνταγμα, κυνηγημένοι από τη κόλαση, καλό θα ήταν να επικρατήσει η λογική, καθώς οι άτεγκτες κρατικές γραφειοκρατίες της Δυτικής Ευρώπης, βασιζόμενες, (και εκμεταλλευόμενες), τις διεθνείς συνθήκες, δεν υπάρχει περίπτωση να ικανοποιήσουν το αίτημά τους, έτσι όπως το θέτουν, ακόμη και αν ξεχειμωνιάσουν στην πλατεία…

Και η λογική είναι να υποβάλλουν αίτηση για άσυλο τη χώρα μας, προκειμένου να αποκτήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα. Δεν φαίνεται να υπάρχει άλλος δρόμος…

http://www.aixmi.gr/index.php/oi-siroi-prosfiges-se-lavirintho/

Διαβάστε περισσότερα ...

Το Kobane πέφτει, η Τουρκία φλέγεται, οι ΗΠΑ πελαγοδρομούν

Του Κώστα Ράπτη

Σε ομιλία του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο herkul.org στις 4 Οκτωβρίου, λίγο μετά την ψηφοφορία στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση υπέρ της στρατιωτικής εμπλοκής σε επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ, ο εξόριστος στις ΗΠΑ ιεροκήρυκας Fethullah Gülen, άλλοτε σύμμαχος και τώρα μέγας αντίπαλος του Tayyip Erdoğan, τάχθηκε κατά της ανάμιξης σε στρατιωτικές περιπέτειες “εδώ και κεί”, προχωρώντας σε έναν τολμηρό παραλληλισμό. “Είθε ο λαός μας να μην ζήσει καταστάσεις όπως του Α΄ Πρώτο Παγκοσμίου Πολέμου, όπου το Κομιτάτο “Ένωση και Πρόοδος” παρασύρθηκε από τις φιλοδοξίες του, θυσιάζοντας την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό το μεγάλο κράτος καταστράφηκε. Ελπίζω να μη συμβεί το ίδιο και με το διάδοχο κράτος, γιατί τότε το έθνος μας δεν θα ανακάμψει”.

Η σκοτεινή “προφητεία” του Gülen έχει κατά μία έννοια ήδη επαληθευτεί, καθώς εν μέσω των ισχυρών περιφερειακών κραδασμών που επιδεινώνει η στάση των Τούρκων ιθυνόντων, η γειτονική χώρα βιώνει το τελευταίο 24ωρο πρωτοφανείς καταστάσεις – σε μιαν ιδιόμορφη αντιστροφή του ρητού του Kemal Atatürk “ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στον κόσμο”.

Όταν το καλοκαίρι του 2013 η Τουρκία συγκλονιζόταν από αντικυβερνητικές διαδηλώσεις (στις οποίες πρωτοστατούσε το αλεβιτικό στοιχείο), στις κουρδικές επαρχίες στα νοτιοανατολικά επικρατούσε, συγκριτικά, ηρεμία. Η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είχε δρομολογήσει το πιο φιλόδοξο εγχείρημά της: την διαδικασία ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος – που κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν επιθυμούσε να θέσει σε κίνδυνο. Η σύμπλευση αυτή επιβεβαιώθηκε και στις προεδρικές εκλογές του περασμένου Αυγούστου, όπου ο Erdogan εξασφάλισε το 50% της κουρδικής ψήφου.

Όλα αυτά ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Το “υπαρξιακό πρόβλημα” του τουρκικού κράτους επανέρχεται βίαια στο προσκήνιο, καθώς η επικείμενη πτώση της Κουρδικής πόλης Kobanê της βόρειας Συρίας στα χέρια των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, γεννά εξεγερσιακές καταστάσεις σε μεγάλο τμήμα της τουρκικής επικράτειας.

Στο Diyarbakır, οιονεί πρωτεύουσα του Τουρκικού Κουρδιστάν, επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας, έκλεισαν τα σχολεία και διεκόπησαν οι πτήσεις στο αεροδρόμιο. Απαγόρευση κυκλοφορίας επιβλήθηκε και σε επαρχίες των νομών Van, Mardin, Muş. Batman και Siirt (αυτήν που ανέδειξε τον Erdoğan για πρώτη φορά βουλευτή). Και το χειρότερο: τουλάχιστον 14 άνθρωποι έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους σε συγκρούσεις.

Τα σημαντικότερα επεισόδια, με συνολικά 8 νεκρούς, σημειώθηκαν στο Diyarbakır, όπου οι διαδηλωτές δέχθηκαν την επίθεση μελών του κόμματος Hüda Par, πολιτικού προκαλύμματος της Hizbullah (απλή συνωνυμία με την λιβανέζικη σιιτική οργάνωση), ακραίας ισλαμιστικής οργάνωσης που εξέθρεψε σε παλαιότερες δεκαετίες το τουρκικό “βαθύ κράτος” για την ανάσχεση των Κούρδων αυτονομιστών του ΡΚΚ. Άλλοι δύο άνθρωποι έπεσαν νεκροί στην περιοχή του Mardin όταν μέλη του Hüda Par άνοιξαν πυρ.

Κούρδοι διαδηλωτές πυρπόλησαν τα γραφεία του Hüda Par στο Diyarbakir, καθώς και δημόσια κτήρια ή τοπικές οργανώσεις του κυβερνώντος κόμματος σε σειρά πόλεων. Στο Van, διεπράχθη το άπαν της “βλασφημίας” να παραδοθεί στις φλόγες ανδριάντας του Kemal.

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν μετά από έκκληση του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), ενώ ο έγκλειστος ηγέτης του ΡΚΚ Abdullah Öcalan προειδοποίησε από τη φυλακή: “το Ισλαμικό Κράτος είναι μια τεχνητή οργάνωση. Όμως τα κράτη, οι κυβερνήσεις ή τα φυσικά πρόσωπα που το στηρίζουν, αύριο θα έχουν μεγάλο πρόβλημα με το Ισλαμικό Κράτος Και μάλιστα εκείνο το κράτος που παρέχει τη μεγαλύτερη υποστήριξη στο Ισλαμικό Κράτος, εκείνο θα υποστεί και τη μεγαλύτερη ζημιά”. Για να καταλήξει χαρακτηριστικά: “Εμείς θα περιμένουμε μέχρι τις 15 Οκτωβρίου. Από κει και πέρα δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα. Δεν υπάρχει ούτε περίοδος επίλυσης ούτε τίποτα”.

Το γιατί η τύχη του Kobanê θίγει τόσο ευαίσθητες χορδές, οφείλεται σε λόγους τόσο πραγματικούς όσο και συμβολικούς. Με περίπου 180.000 κατοίκους του να έχουν καταφύγει ως πρόσφυγες στην Τουρκία, το τρίτο μεγαλύτερο κουρδικό αστικό κέντρο της Συρίας δεν κινδυνεύει να γίνει ο τόπος μιας γενικευμένης σφαγής αμάχης, σαν αυτή του Sinjar στο βόρειο Ιράκ. Ωστόσο, η άλωσή του θα προσφέρει στο Ισλαμικό Κράτος τον έλεγχο της μισής τουρκο-συριακής μεθορίου (συνολικού μήκους 900 χιλιομέτρων), αφήνοντας στον έλεγχο των Κούρδων της Συρίας μόνο τα άλλα δύο, πολύ απομακρυσμένα μεταξύ τους, αυτόνομα “καντόνια” που συγκροτήθηκαν το 2012 με την αναδίπλωση του στρατού του Assad: το Afrin και το πολυπληθές Qamishli, εναντίον του οποίου ήδη κινούνται οι τζιχαντιστές.

Κυρίως, όμως, αυτό που προκαλεί την οργή των Κούρδων της Τουρκίας είναι η απάθεια των στρατιωτικών δυνάμεων της Άγκυρας για τα τεκταινόμενα σε μία πόλη που βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα από τα σύνορα. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν ο ίδιος ο Erdoğan δηλώνει ότι για την χώρα του δεν υφίσταται διαφορά ανάμεσα το Ισλαμικό Κράτος και το “τρομοκρατικό” ΡΚΚ, και όταν η κυβέρνηση Davutoğlu δημοσίως διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ την ενεργό συμμετοχή της στον συνασπισμό εναντίον των τζιχαντιστών, θέτοντας ως όρο την “αλλάγή καθεστώτος στη Δαμασκό”.

Ο ηγέτης του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ στη Συρία) Salih Muslim ζητά τουλάχιστον να επιτραπεί σε Κούρδους μαχητές από τα άλλα “καντόνια” να διέλθουν από το τουρκικό έδαφος για να ενισχύσουν το Kobanê. Όμως σε συνομιλίες του με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες το Σάββατο στην Άγκυρα φέρεται να του ζητήθηκε η εγκατάλειψη κάθε σχεδίου αυτονομίας και η συστράτευση με την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση.

Την ίδια στιγμή, επίσημα αμερικανικά ανακοινωθέντα αναφέρουν ότι σε αποτέλεσμα των αεροπορικών επιχειρήσεων πέριξ του Kobanê οι τζιχαντιστές απώλεσαν... ένα άρμα και τέσσερα τεθωρακισμένα οχήματα, ενώ αξιωματούχος του Πενταγώνου ομολογεί στο CBS News ότι η κουρδική πόλη “δεν είναι μοναδική” και ότι “πολλά εξίσου φρικτά πράγματα συμβαίνουν αλλού στη Συρία και το Ιράκ”. Όσοι υποστηρίζουν ότι η αμερικανική εμπλοκή στερείται σαφούς ορίζοντα και “στρατηγικής εξόδου” αισθάνονται θλιβερά δικαιωμένοι...

Ο Erdoğan, κοπτόμενος για το Kobanê, δηλώνει ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν αρκούν και επείγει η έναρξη χερσαίων επιχειρήσεων, ενώ οι Τούρκοι στρατηγοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν το ασαφές κείμενο που υπερψήφισε η Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Πάντως, το κρίσιμο ερώτημα, αν δηλαδή η Τουρκία θα προχωρήσει σε δημιουργία νεκρής ζώνης στο εσωτερικό της Συρίας, με την επίκληση της ανάγκης αποκατάστασης των προσφύγων, καθώς και στην επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων (κίνηση που βεβαίως αφορά μόνο τον Assad και όχι τους στερούμενους αεροπορικών μέσων τζιχαντιστές) δεν πρόκειται να απαντηθεί πριν την άφιξη στις 10 Οκτωβρίου στην Άγκυρα των Αμερικανών απεσταλμένων που διαπραγματεύονται την κατανομή ρόλων εντός του διεθνούς συνασπισμού.

Από την πλευρά της η εκπρόσωπος του State Department, Jen Psaki δηλώνει ότι “ο στόχος είναι το Ισλαμικό Κράτος” και παρά την υποστήριξη των ΗΠΑ στην συριακή ένοπλη αντιπολίτευση “δεν υπάρχει κάτι νεώτερο” ως προς την στροφή της στρατιωτικής προσπάθειας εναντίον της Δαμασκού.

Αποκαλυπτική υπήρξε άλλωστε η “γκάφα” του Αμερικανού αντιπροέδρου Joe Biden, ο οποίος σε ομιλία του την περασμένη εβδομάδα στο Harvard δήλωσε ότι “το μεγαλύτερο πρόβλημα στη Συρία είναι οι σύμμαχοί μας”, όπως η Τουρκία που επέτρεψε την εισροή τζιχαντιστών.

Πρόκειται για το “κοινό μυστικό” το οποίο κυρίως εξοργίζει τους Κούρδους της Τουρκίας – και το οποίο ήρθε στο φως όταν κατά την κορύφωση της σύγκρουσης Erdoğan-Gülen στις αρχές του έτους “ευσυνείδητοι υπάλληλοι” εντόπιζαν στα σύνορα φορτηγά των μυστικών υπηρεσιών με οπλισμό προοριζόμενο για τη Συρία. Μάλιστα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Kemal Kılıçdaroğlu σε συνέντευξή του στην Hürriyet Daily News υποστήριξε ότι η τουρκική κυβέρνηση υποστηρίζει το Ισλαμικό Κράτος μέχρι και σήμερα. Επεσήμανε δε ότι ο Biden απολογήθηκε για το γεγονός ότι δημοσιοποίησε σχετική συνομιλία του με τον Erdoğan, όχι όμως για την ουσία των καταγγελλομένων...

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Παιχνίδια του Ερντογάν με τα χημικά στη Συρία

• 

Από το πρώτο περιστατικό φονικής χρήσης χημικών αερίων στο Χαν αλ Ασαλ, οι επιθεωρητές του ΟΗΕ όπως και μυστικές υπηρεσίες υποψιάζονταν ως δράστες οργανώσεις Σύρων τζιχαντιστών.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Στα 76 του χρόνια, ο Σέιμουρ Χερς παραμένει ακαταπόνητος εργάτης της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ο άνθρωπος που προκάλεσε σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη πριν από 41 χρόνια, αποκαλύπτοντας την αποτρόπαια σφαγή αμάχων Βιετναμέζων στο Μάι Λάι, ο ρεπόρτερ που έβγαλε στη φόρα τα βασανιστήρια Ιρακινών στο Αμπού Γκραΐμπ, εξαπέλυσε άλλη μία δημοσιογραφική «βόμβα». Θέμα του, η πολύκροτη υπόθεση των χημικών όπλων στη Συρία. Θύμα του, ο Ταγίπ Ερντογάν.

Το εκτενές ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στο περιοδικό London Review of Books και καταπιάνεται με ένα αναπάντητο ερώτημα: Γιατί ένας Μπαράκ Ομπάμα, που δεν είχε κανένα πρόβλημα να εξαπολύσει εκστρατεία εναντίον της Λιβύης, εμφανίστηκε δίβουλος και τελικά έκανε πίσω στην περίπτωση της Συρίας; Η απάντηση του Χερς είναι κατηγορηματική: Γιατί ο Αμερικανός πρόεδρος πείστηκε ότι η φονική επίθεση με χημικά αέρια στο προάστιο της συριακής πρωτεύουσας Γούτα, στις 21 Αυγούστου, δεν ήταν έργο του καθεστώτος Ασαντ. Πραγματοποιήθηκε από φανατικούς ισλαμιστές της αντιπολίτευσης, υπό την καθοδήγηση των μυστικών υπηρεσιών του Ερντογάν, ο οποίος προσπάθησε με αυτήν την «προβοκάτσια» να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον πόλεμο!

Επικαλούμενος ανώτατους αξιωματούχους ασφαλείας στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, ο Σέιμουρ Χερς αναφέρει ότι οι μυστικές υπηρεσίες των δύο χωρών υποψιάζονταν, ήδη από την άνοιξη του 2013, ότι ορισμένες οργανώσεις Σύρων τζιχαντιστών, όπως η «Αλ Νούσρα», κατασκεύαζαν χημικά όπλα. Προς αυτήν την κατεύθυνση στρέφονταν και οι υποψίες των επιθεωρητών του ΟΗΕ, οι οποίοι ερευνούσαν το πρώτο περιστατικό φονικής χρήσης χημικών αερίων στο Χαν αλ Ασαλ, κοντά στο Χαλέπι, τον Μάρτιο του 2013. Δύο μήνες αργότερα, γύρω στα 10 μέλη της Αλ Νούσρα συνελήφθησαν στη νότια Τουρκία από ντόπιους αστυνομικούς για κατοχή δύο κιλών χημικού αερίου σαρίν, αλλά η υπόθεση κουκουλώθηκε.

Στις 16 Μαΐου του 2013, ο Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε επίσημα τις ΗΠΑ. Βασικός στόχος του ήταν να πείσει τον Ομπάμα να εξαπολύσει πόλεμο, καθώς έβλεπε ότι η πλάστιγγα έγερνε προς τον κυβερνητικό στρατό του Ασαντ. Σε ένα επεισοδιακό γεύμα εργασίας, στον Λευκό Οίκο, ο Ερντογάν, ο οποίος συνοδευόταν από τον υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και τον αρχηγό της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, υποστήριξε ότι ο Ασαντ ευθυνόταν για την επίθεση στο Χαλέπι και ότι η Αμερική έπρεπε να δράσει.

Ο Αμερικανός πρόεδρος άκουγε σκεφτικός. Αναζητώντας στήριγμα, ο Ερντογάν κάλεσε τον Φιντάν να ξεφουρνίσει τα «στοιχεία» του, αλλά ο Μπαράκ Ομπάμα τον έκοψε απότομα: «Ξέρουμε, ξέρουμε...». Λίγο αργότερα, ο Ερντογάν έκανε και δεύτερη απόπειρα να φέρει στο παιχνίδι τον Φιντάν, αλλά ο Ομπάμα τον σταμάτησε και πάλι: «Ξέρουμε, ξέρουμε...». Ο Ερντογάν εξεμάνη και είχε το «θάρρος» να κουνήσει το δάχτυλο στον Αμερικανό πρόεδρο μέσα στον Λευκό Οίκο, λέγοντας: «Μα αυτοί πέρασαν την κόκκινη γραμμή που εσύ ο ίδιος έθεσες»! Τότε ο Ομπάμα, δείχνοντας τον Φιντάν, κατακεραύνωσε τους προσκαλεσμένους του: «Γνωρίζουμε τα παιχνίδια σας με τους Σύρους εξτρεμιστές»!

Η χαριστική βολή

Μετά το δεύτερο περιστατικό, στη Γούτα, ο Αμερικανός πρόεδρος εξέταζε πολύ σοβαρά, σύμφωνα με τον Χερς, το ενδεχόμενο να εξαπολύσει συντριπτική επίθεση κατά του Ασαντ, παρά τις αντιρρήσεις του Πενταγώνου. Αυτό που άλλαξε δραματικά τα πράγματα ήταν μια έκθεση από το εργαστήριο του βρετανικού στρατού στο Πόρτον Ντάουν. Οι Βρετανοί είχαν παραλάβει από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες δείγματα εδάφους από τη Γούτα. Οι αναλύσεις τους έδειξαν ότι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν δεν ταίριαζαν σε καμία από εκείνες του συριακού στρατού. Ταυτόχρονα, οι αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες υπέκλεψαν επικοινωνίες μεταξύ Τούρκων αξιωματικών, οι οποίοι πανηγύριζαν για την «επιτυχία» του μακιαβελικού σχεδίου τους.

Ηταν η χαριστική βολή για τα πολεμικά σενάρια. Οι ήδη προβληματικές σχέσεις του Ερντογάν με την Ουάσιγκτον επιβαρύνθηκαν ακόμη περισσότερο. Εστω και χωρίς τους Αμερικανούς, όμως, ο Ερντογάν δεν φαίνεται να έχει παραιτηθεί από τη σκέψη για μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, που θα διασώσει την ένοπλη αντιπολίτευση. Αυτό υποδηλώνει και η πρόσφατη αποκάλυψη, μέσω YouTube, της μυστικής σύσκεψης στο υπουργείο Εξωτερικών, με αντικείμενο πιθανή εισβολή με πρόσχημα την προστασία του τάφου του Σουλεϊμάν Χαν. Ενα στρατήγημα που απέτυχε, αλλά μάλλον δεν θα είναι το τελευταίο.

http://www.kathimerini.gr/761748/article/epikairothta/kosmos/paixnidia-toy-erntogan-me-ta-xhmika-sth-syria

Διαβάστε περισσότερα ...

Διπλωματικό θρίλερ στην Αθήνα - Με εντολή ΥΠΕΞ ο ανεφοδιασμός του συριακού αεροσκάφος στο Ελ.Βενιζέλος

Το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα

Συριακό αεροσκάφος τύπου Τουπόλεφ, το οποίο μεταφέρει μεταξύ άλλων τον σύρο υπουργό Εξωτερικών, καθηλώθηκε το μεσημέρι της Τρίτης στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος, καθώς δεν μπορούσε να ανεφοδιαστεί με καύσιμα λόγω του εμπάργκο που έχει επιβληθεί στο καθεστώς Άσαντ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εξωτερικών έδωσε εντολή στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας να διευθετήσει την υπόθεση, δηλαδή να προχωρήσει στον ανεφοδιασμό του αεροσκάφους.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε στο Reuters ότι «το ζήτημα διευθετήθηκε, υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση λόγω τυπικών διαδικασιών. Όλα είναι εντάξει και δόθηκε άδεια για απογείωση».

Οι σύροι διπλωμάτες έχουν προορισμό την Γενεύη, όπου την Τετάρτη διεξάγεται η διάσκεψη για τη Συρία.

Newsroom ΔΟΛ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Καθηλωμένος στο Ελ. Βενιζέλος ο ΥΠΕΞ Συρίας - Δεν επιτρέπεται ανεφοδιασμός του αεροσκάφους λόγω του εμπάργκο

 

Σε πλήρη ισχύ το εμπάργκο που έχει επιβληθεί στο καθεστώς Άσαντ και απαγορεύει τον ανεφοδιασμό καυσίμων στο αεροσκάφος που μεταφέρει τον ΥΠΕΞ Συρίας

Στο διεθνή αερολιμένα της Αθήνας "Eλευθέριος Βενιζέλος" φέρεται να έχει καθηλωθεί το αεροσκάφος, το οποίο μεταφέρει την αντιπροσωπεία της συριακής κυβέρνησης στην Ελβετία για τη διεθνή διάσκεψη "Γενεύη 2", μεταξύ των οποίων και τον υπουργό Εξωτερικών της Συρίας, Γουάλιντ Μουάλεμ.

Σύμφωνα με την ίδια τη συριακή αντιπροσωπεία, "δεν επιτρέπεται στο αεροσκάφος να εφοδιαστεί με καύσιμα", όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters.
Η απαγόρευση στον ανεφοδιασμό γίνεται λόγω του εμπάργκο που έχει επιβληθεί στο καθεστώς Άσαντ.
Το συριακό αεροσκάφος είναι τύπου Τουπόλεφ.
Στο αεροσκάφος τύπου Τουπόλεφ 134 επιβαίνουν 26 άτομα, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Εξωτερικών του Άσαντ Φαϊσάλ Μοκντάντ και ο επικεφαλής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του συριακού υπουργείου Εξωτερικών Αχμάντ Αρνούς.
Οι 26 επιβάτες του αεροσκάφους παραμενουν μέσα στο Τουπόλεφ, ενώ οι αρχές του Ελ.Βενιζέλος αναμένουν οδηγίες από το υπουργείο Εξωτερικών και την Υπηρεσία Πολτιικής Αεροπορίας για το ανθα προχωρήσουν σε ανεφοδιασμό του αεροσκάφους.
Τι διαβεβαιώνουν οι ελληνικές Αρχές
Τη διαβεβαίωση ότι οι ελληνικές Αρχές ακολουθούν τη διαδικασία ελέγχου, που εφαρμόζεται σε περιπτώσεις διεθνούς εμπάργκο και ότι μετά την περαίωσή της, το αεροσκάφος θα ανεφοδιαστεί και θα αναχωρήσει για τον προορισμό του, παρέχει το υπουργείο Εξωτερικών, σχετικά με την παραμονή στον αερολιμένα "Ελευθέριος Βενιζέλος" του συριακού αεροσκάφους.
Ειδικότερα, με αφορμή δημοσιεύματα ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων και της συριακής τηλεόρασης, έγινε γνωστό από το ΥΠΕΞ ότι υπάρχει διεθνής κανονισμός, που πρέπει να τηρηθεί και μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος, το αεροσκάφος θα εφοδιαστεί με καύσιμα και θα αναχωρήσει.

news247

 Με πληροφορίες από ΑΠΕ

Διαβάστε περισσότερα ...