Η οικονομία της καταστροφής

Του Κώστα Βεργόπουλου

Ποτέ άλλοτε δεν έγιναν τόσο πολλά σφάλματα σε τόσο λίγο χρόνο

Η επιπολαιότητα και ανευθυνότητα με την οποία έχει εκπονηθεί και εφαρμόζεται το λεγόμενο πρόγραμμα σταθεροποίησης στην Ελλάδα υπερβαίνει και την πιο νοσηρή φαντασία. Στο όνομα της σταθεροποίησης, η χώρα δεν παύει να αποσταθεροποιείται και να κονιορτοποιείται χωρίς όρια. Στο όνομα της ισοσκέλισης του ελλείμματος και της εξυγίανσης του δημόσιου τομέα, η νοσηρότητα μεταφέρεται στον ιδιωτικό τομέα.

Η Τρόικα με τη συνενοχή των ελληνικών κυβερνήσεων επιβάλλει όλο και περισσότερα μέτρα που δεν την ελαφρύνουν, αλλά την επιτείνουν ακόμη περισσότερο

Η ιδιωτική οικονομία αφαιμάσσεται χωρίς τέλος, οι επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη. Το σκοπούμενο πρωτογενές πλεόνασμα του δημόσιου τομέα συνεπάγεται πρωτογενές έλλειμμα για τον ιδιωτικό. Ομως, εάν δεν επιτρέπεται στο δημόσιο να βασίζεται σε ελλείμματα, το αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος εξ’ ορισμού βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση για την χρηματοδότησή του από τις αγορές.

Τη στιγμή που η οικονομία της χώρας έχει περιέλθει σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, η Τρόικα με τη συνενοχή των ελληνικών κυβερνήσεων επιβάλλει όλο και περισσότερα μέτρα που δεν την ελαφρύνουν, αλλά την επιτείνουν ακόμη περισσότερο.

Οσο η αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται, τόσο λιγότερα έσοδα θα αποδίδει στο δημόσιο για την ισοσκέλιση των λογαριασμών του. Δημόσιο πλεόνασμα συνεπάγεται ιδιωτικό έλλειμμα. Υγιές Δημόσιο με νοσηρό ιδιωτικό τομέα δεν γίνεται.

Όσο η αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται, τόσο λιγότερα έσοδα θα αποδίδει στο δημόσιο για την ισοσκέλιση των λογαριασμών του

Από την στιγμή που η Τρόικα ανέλαβε την διαχείριση του ελληνικού χρέους, αυτό αντί να μειωθεί, έχει εκτιναχθεί τόσο ως ποσοστό του ΑΕΠ, όσο και σε απόλυτα μεγέθη. Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ήταν αρχικά διαχειρίσιμο, μετά την 4ετη διαχείριση του απο την τρόικα έχει καταστεί οπωσδήποτε μη-βιώσιμο. Παράλληλα, ενώ οι εργατικοί μισθοί και το κόστος εργασίας συμπιέζονται χωρίς προηγούμενο, με πρόσχημα την ανάκτηση ανταγωνιστικότητος.

Εν τούτοις, οι επενδύσεις που υποτίθεται οτι θα προσελκύοντο προκειμένου να αξιοποιήσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας όχι μόνον δεν εμφανίζονται στον ορίζοντα, αλλά και όσες από πριν υπήρχαν αποσύρονται η μία μετά την άλλη, στο εξωτερικό.

Το δραματικό έλλειμμα ρευστότητος επιτείνεται σήμερα ακόμη περισσότερο με την προσπάθεια απόσπασης πλεονάσματος όπερ των δανειστών, όπως επίσης με την επενδυτική αποχή και με την συρρίκνωση πιστώσεων προς την οικονομία.

Εάν κατά το παρελθόν, πρόβλημα ήταν ο υψηλός πληθωρισμός, σήμερα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ακριβώς αντίθετο, ο αποπληθωρισμός. Ενώ η Τρόικα και η κυβέρνηση θεωρούν θετική την υποχώρηση των τιμών, εν τούτοις, στις συγκεκριμένες συνθήκες, όσο αυτή συνεχίζεται, κινδυνεύει να μετατρέψει την χώρα σε οικονομικό κοιμητήριο, εντός του οποίου ουδεμία απολύτως οικονομική δραστηριότητα επιβιώνει.

Στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται ότι οι διαβόητες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», ακόμη κι εάν είναι αναγκαίες, παραμένουν ανεφάρμοστες υπό συνθήκες ύφεσης και κατάρρευσης της οικονομίας

Στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται σήμερα κάτι πολύ απλό: οι διαβόητες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», ακόμη κι εάν είναι αναγκαίες, παραμένουν ανεφάρμοστες υπό συνθήκες ύφεσης και κατάρρευσης της οικονομίας.

Οσο περισσότερο εφαρμόζονται στο σημερινό υφεσιακό πλαίσιο, τόσο περισσότερο και εξ αιτίας τους η οικονομία αποσταθεροποιείται και επισπεύδεται η κατάρρευση. Δεν προηγούνται οι μεταρρυθμίσεις της σταθεροποίησης, αλλά η σταθεροποίηση των μεταρρυθμίσεων.

Ποτέ άλλοτε και σε καμία χώρα του κόσμου δεν έγιναν τόσα πολλά σφάλματα σε τόσο μικρο χρονικό διάστημα και με τόσο καταστροφικά αποτελέσματα, κυρίως σε βάρος των απλών ανθρώπων που δεν έχουν σε τίποτα φταίξει, χωρίς από την άλλη πλευρά ούτε κάποιο θετικό. Ηδη το ΔΝΤ κατ’ επανάληψη παραδέχεται κι αναγνωρίζει ότι η διαχείριση του στην Ελλάδα έχει αποτύχει και ότι πρέπει, κατά συνέπεια, να αλλάξει με την διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, προκειμένου να ορθοποδήσει επί τέλους η ελληνική οικονομία. Προτεραιότητα όλων των προτεραιοτήτων η ανάκαμψη και σταθεροποίηση, χωρίς αυτήν ουδεμία μεταρρύθμιση είναι εφικτή.

Ποτέ άλλοτε και σε καμία χώρα του κόσμου δεν έγιναν τόσα πολλά σφάλματα σε τόσο μικρο χρονικό διάστημα και με τόσο καταστροφικά αποτελέσματα

Με συρρικνούμενη οικονομία, ακόμη και χρέη καταρχήν βιώσιμα σύντομα αποβαίνουν μη- βιώσιμα. Εκτός αν θεωρηθεί επίτευγμα το ότι με τον αποπληθωρισμό προ των πυλών και την κατάρρευση τιμών και αξιών, ενισχύεται η αγοραστική δύναμη του χρήματος, ώστε να μπορεί πλέον να εξαγοράζει τα πάντα κοψοτιμής.

Ωστόσο, εάν αυτός είναι ο στόχος, αυτό δεν θα είναι επιτυχία της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά αποτυχία της, με υψηλή μεταδοτικότητα στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, που αρχίζει ήδη να βυθίζεται στο τέλμα της ύφεσης.

Ενόσω οι Ευρωπαίοι εταίροι εξωθούνται ο ένας μετά τον άλλο σε αρνητικές επιδόσεις, με πρόσχημα ότι η λιτότητα βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα, τόσο περισσότερο αυτο- παγιδεύεται στην πτωτική δυναμική ακόμη και αυτός που τους εξωθεί.

• Ο Κώστας Βεργόπουλος είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII - kvergo@gmail.com

http://www.thetoc.gr/article/i-oikonomia-tis-katastrofis

Διαβάστε περισσότερα ...

Πάμε εκλογές;

Δημήτρης Μηλάκας Ας μπούμε στα «παπούτσια» του Σαμαρά. Τον Μάιο πρέπει να βρει καμιά δεκαριά δισεκατομμύρια για να πληρώσει «γραμμάτια» που λήγουν. Πάνω από 7 δισ. θα πρέπει να βρεθούν και τον Αύγουστο. Αυτό το πακετάκι των 17 δισ., προφανώς, δεν εξασφαλίζεται δίχως τη «χορηγία» των δανειστών. Κι αυτοί, όπως είναι γνωστό, δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό δίχως προηγουμένως να εξασφαλίσουν τις εγγυήσεις των μνημονίων. Ας σκεφτούμε τώρα ότι ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο δόσεις των 17 δισ., τις οποίες θα πρέπει να ξεπληρώσουμε δανειζόμενοι και πάλι εντόκως, μεσολαβούν οι ευρωεκλογές και οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ας παραδεχτούμε επίσης ότι ο Σαμαράς μπορεί να είναι αθεράπευτα αισιόδοξος, αλλά σε καμία περίπτωση αφελής. Ως εκ τούτων, γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι θα εξέλθει της εκλογικής αναμέτρησης με ισχυρές δόσεις... φούμο. Κατά το κοινώς λεγόμενο, γνωρίζει ότι οι ψηφοφόροι θα τον μαυρίσουν. Θα τον μαυρίσουν πρώτα απ’ όλα γιατί τους είπε ψέματα για να κερδίσει τις εθνικές εκλογές και γιατί το διάστημα που συγκυβερνά δεν κατάφερε να φρενάρει την πορεία προς το χάος, ούτε να δημιουργήσει την παραμικρή χαραμάδα αισιοδοξίας. Γνωρίζει επίσης ο πρωθυπουργός ότι, στην περίπτωση που η Ν.Δ. χάσει στις ευρωεκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ με πάνω από 5-6 μονάδες και ταυτόχρονα δεν καταφέρει να αναστρέψει τη ροή των δυνάμει ψηφοφόρων του προς τη Χρυσή Αυγή, τότε θα αρχίσει η διαδικασία της απομάκρυνσής του από την ηγεσία του κόμματός του. Δεδομένων τούτων, καθώς και της αναμενόμενης εξαφάνισης της επιρροής του συνεταίρου του στην εξουσία Βενιζέλου, ο Αντ. Σαμαράς κατανοεί πως είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι, διότι σε διαφορετική περίπτωση το μόνο που έχει να αναμένει είναι η (πολιτική)... σφαγή του. Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι έχει τη δυνατότητα να κάνει, τι περιθώρια πρωτοβουλιών έχει ακόμη στη διάθεσή του ο Αντ. Σαμαράς. Μια πρώτη και εύκολη απάντηση είναι η προκήρυξη εθνικών εκλογών πριν από τις ευρωεκλογές μέσα σε κλίμα εκβιασμών και κινδυνολογίας, προκειμένου τουλάχιστον να χάσει (και να αποχωρήσει) αξιοπρεπώς. Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό σχέδιο δραπέτευσης, αλλά έχουμε την εντύπωση ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει ούτε αυτή τη δυνατότητα στα χέρια του. Την έχει παραδώσει κι αυτή στους δανειστές... *Στην φωτογραφία απεικονίζεται το πρωθυπουργικό αεροσκάφος που προσγειώθηκε στην Κεφαλονιά μετά από "εντολή Σαμαρά"... http://www.topontiki.gr/article/66156/Pame-ekloges

Διαβάστε περισσότερα ...

Στο έλεος των τοκογλύφων

Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, με πρώτες την Τουρκία, την Αργεντινή και τη Ν. Αφρική, ακολουθούμενες από τη Ρωσία, ευρίσκονται στο στόχαστρο των διεθνών κερδοσκόπων – ενώ η Fed επέλεξε να τις εγκαταλείψει στη μοίρα τους

Όλα τα μάτια χθες είχαν στραφεί στην κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α., περιμένοντας την απόφαση για τη συνέχιση ή μη της μείωσης του πακέτου ρευστότητας (QE) κατά 10 δις $, στα 65 δις $ μηνιαία – γνωρίζοντας πως, εάν δεν τηρούσε τη δέσμευση της, θα ήταν σαν να ομολογούσε την αποτυχία της αμερικανικής οικονομίας ενώ, εάν την τηρούσε, θα έδειχνε πλήρη αδιαφορία για τα προβλήματα (εκροή συναλλάγματος, υποτίμηση νομισμάτων κοκ.) των αναπτυσσομένων οικονομιών.

Τελικά η Fed επέλεξε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στις Η.Π.Α., δημιουργώντας την (ψευδ)αίσθηση ότι, η οικονομία της υπερδύναμης ευρίσκεται σε καλό δρόμο – απογοητεύοντας τα χρηματιστήρια και εγκαταλείποντας χώρες όπως η Τουρκία, η Αργεντινή και η Νότια Αφρική στη μοίρα τους.

Η παγκόσμια οικονομία βέβαια, την πορεία της οποίας είναι καλύτερα να κρίνει κανείς από τους ναυτιλιακούς δείκτες, οι οποίοι υποδηλώνουν την αύξηση ή μείωση του διεθνούς εμπορίου, ευρίσκεται σε καθοδική πορεία – γεγονός που δεν μπορεί να διατηρήσει κρυφό για πολύ καμία κεντρική τράπεζα (γράφημα).
.

.
Ειδικότερα, η πτώση του δείκτη Baltic Dry, η οποία φαίνεται στο προηγούμενο γράφημα συνεχίζεται – έχοντας μειωθεί σήμερα κατά -2,46% και φτάνοντας στις 1.148 μονάδες. Πλησιάζει δηλαδή επικίνδυνα τις 1.000 μονάδες, τυχόν διάσπαση των οποίων θα είναι το μεγαλύτερο ίσως «σημάδι» μίας άνευ προηγουμένου παγκόσμιας καταιγίδας.
Περαιτέρω, δεν είναι πολλοί εκείνοι που παρακολουθούν αυτά που συμβαίνουν στη Ρωσία – η ισοτιμία του νομίσματος της οποίας παραμένει ακριβώς επάνω από τα χαμηλά επίπεδα ρεκόρ έναντι του δολαρίου (γράφημα). Εν τούτοις, παρά την πτώση του ρουβλιού, η κεντρική τράπεζα της χώρας επιμένει σε μία πολιτική, ανάλογη με αυτήν της Τουρκίας – στη μη αύξηση δηλαδή των επιτοκίων, με στόχο τη συγκράτηση της ισοτιμίας του νομίσματος.
.

.
Ίσως οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ πως το επιτόκιο παραμένει σταθερό στο 5,5% για τους τελευταίους 15 μήνες – ενώ η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι, δεν θα το αυξήσει. Φυσικά η χώρα, σε αντίθεση με την Τουρκία, έχει μεγάλα συναλλαγματικά αποθέματα, καθώς επίσης πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Εν τούτοις, τα ασφάλιστρα κινδύνου αυξάνονται (στις 193 μονάδες βάσης, στα υψηλά τεσσάρων μηνών), τεκμηριώνοντας το φόβο των επενδυτών, όσον αφορά γενικότερα το μέλλον των αναπτυσσομένων οικονομιών.
Την ίδια στιγμή η Γερμανία επιτίθεται στη Ρωσία, με πεδίο μάχης την Ουκρανία – κάνοντας ότι περνάει από το χέρι της, μέσω του εκπαιδευμένου πράκτορα της (άρθρο), για να πλήξει όσο περισσότερο μπορεί τη δεύτερη μεγαλύτερη υπερδύναμη του πλανήτη.
Όσον αφορά την Τουρκία τώρα, η οποία οφείλει να μας απασχολεί περισσότερο, λόγω της σημασίας της για τον τραπεζικό τομέα και γενικότερα για τις εξαγωγές μας, η χθεσινή απόφαση της κεντρικής της τράπεζας ήταν ένα πραγματικό σοκ – τουλάχιστον επειδή, ευρισκόμενη σε μία πολύ αδύναμη φάση ανάπτυξης, με ανεργία της τάξης του 10%, με τραπεζικά προβλήματα, καθώς επίσης με μία φούσκα ακινήτων, έθεσε τις βάσεις της πρόκλησης μίας βαθειάς ύφεσης.
Η μεγάλη απορία όλων είναι το γιατί το έκανε, ενώ γνωρίζει από το προηγούμενο της Αγγλίας (το 1992, όταν έγινε η επίθεση στη στερλίνα από τον G.Soros, με αποτέλεσμα να φύγει από τη δέσμευση της με τον ευρωπαϊκό συναλλαγματικό μηχανισμό και να υποτιμήσει τη στερλίνα) ότι, δεν θα αποφύγει τελικά τη μεγάλη υποτίμηση του νομίσματος της. Άλλωστε αυτό φάνηκε ήδη χθες όπου, μετά την ανατίμηση της λίρας στο 2,97 περίπου σε σχέση με το ευρώ, έχασε γρήγορα έδαφος, φτάνοντας σήμερα ήδη στο 3,08.

Συνεχίζοντας οι κεντρικές τράπεζες, οι οποίες προσπαθούν να υπερασπίσουν την ισοτιμία των νομισμάτων τους απέναντι σε άλλα νομίσματα, ευρίσκονται πάντοτε σε μία πολύ δύσκολη θέση.

Συνήθως επεμβαίνουν στις αγορές, αγοράζοντας το νόμισμα τους, με τα συναλλαγματικά αποθέματα που διαθέτουν – τα οποία όμως είναι περιορισμένα, με αποτέλεσμα να μην αρκούν για να προστατεύσουν την ισοτιμία από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων (με εξαίρεση την Κίνα και, σε κάποιο βαθμό, τη Ρωσία, η οποία έχει επίσης πλεονασματικό ισοζύγιο, αν και συνεχώς μειούμενο – διάγραμμα).
.

.
Οι επιλογές τους στη συνέχεια είναι είτε να αυξήσουν τα επιτόκια, εις βάρος της οικονομίας τους (για παράδειγμα, αρκετοί οφειλέτες στη Τουρκία θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα, κυρίως δε οι ιδιοκτήτες ακινήτων με ενυπόθηκα δάνεια), είτε να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ – η οποία, όπως πάρα πολύ καλά γνωρίζουμε, προσφέρεται με καταστροφικούς όρους.
Χώρες βέβαια, όπως η Τουρκία, χρειάζονται μία υποτίμηση του νομίσματος τους, για να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητα τους – οπότε να μειώσουν τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών τους και να ξεφύγουν από την εξάρτηση τους, όσον αφορά τις εισροές ξένου συναλλάγματος και τις διεθνείς χρηματαγορές.
Η υποτίμηση όμως, όταν ξεκινάει, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει, ενώ μπορεί να προκαλέσει επίσης μεγάλες ζημίες – επειδή ο πληθωρισμός, από την μεγάλη αύξηση των τιμών των εισαγομένων προϊόντων, κλιμακώνεται και θέτει συνήθως σε λειτουργία το σπιράλ τιμών-μισθών (το οποίο μπορεί να καταπολεμηθεί, αν και με αβέβαιο αποτέλεσμα, μόνο με την αύξηση των βασικών επιτοκίων).
Εκτός αυτού τόσο στην Τουρκία, όσο και σε πολλές άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, ένας μεγάλος αριθμός δανειοληπτών είναι χρεωμένος σε ξένα νομίσματα – κάτι που δημιουργεί ένα ακόμη πρόβλημα επειδή τα χρέη αυτά, όταν υποτιμάται το νόμισμα, εκτοξεύονται στα ύψη.
Το γεγονός αυτό επιδεινώνει τις δυνατότητες αποπληρωμής των συγκεκριμένων δανείων εκ μέρους των πολιτών, οπότε προκαλούνται μεγάλα προβλήματα στις τράπεζες – τυχόν χρεοκοπία κάποιας από αυτές δε, οδηγεί τη χώρα στα πρόθυρα της αδυναμίας εξόφλησης των εξωτερικών υποχρεώσεων της.
Από την άλλη πλευρά, η αύξηση των επιτοκίων εκ μέρους της κεντρικής τράπεζας, με στόχο να αποφύγει την υποτίμηση, δεν σημαίνει ότι τελικά θα τα καταφέρει. Αντίθετα, η διαφορά των επιτοκίων της Τουρκίας, για παράδειγμα σε σχέση με την Ευρώπη, είναι τόσο μεγάλη, ώστε μετά από μία δραστική πτώση του νομίσματος, η οποία ευρίσκεται ήδη σήμερα σε εξέλιξη (γράφημα), να γίνει ξανά ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση χρημάτων εκ μέρους των διεθνών κερδοσκόπων.
.

.
Η αιτία είναι το ότι ο αποπληθωρισμός στην ΕΕ εγγυάται, κατά κάποιον τρόπο, τα χαμηλά βασικά επιτόκια εκ μέρους της ΕΚΤ – με αποτέλεσμα η διαφορά τους, σε σχέση με την Τουρκία, να είναι τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί να δανείζονται χρήματα από την ΕΚΤ, με μηδενικά σχεδόν επιτόκια, καταθέτοντας τα στην Τουρκία και κερδίζοντας μεγάλα ποσά (carry traders) – αφού βέβαια ολοκληρωθεί η πτώση της ισοτιμίας της λίρας.
Η ελαφριά ανατίμηση τότε του νομίσματος, λόγω της εισροής ξανά αυξημένων ποσοτήτων ξένου συναλλάγματος (όσο περισσότεροι κερδοσκόποι θα τοποθετούνται, τόσο μεγαλύτερη η αύξηση της ισοτιμίας), θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της σταθεροποίησης της λίρας.
Η ψευδαίσθηση όμως αυτή θα έχει ημερομηνία λήξης – αφού θα διαρκέσει έως ότου γίνει αντιληπτό ότι, η ανατίμηση δεν οφείλεται στην καλυτέρευση των θεμελιωδών μεγεθών και της Οικονομίας της Τουρκίας, αλλά στους τοκογλύφους.
Οι τοκογλύφοι αυτοί θα απομυζούν τη χώρα μέχρι εκείνη τη στιγμή όπου, δεν θα υπάρχει πλέον άλλο «αίμα» και θα την εγκαταλείψουν μαζικά – με αποτέλεσμα να καταρρεύσει ξανά το νόμισμα, μαζί με την οικονομία της Τουρκίας.
Ολοκληρώνοντας, ελπίζουμε τα παραπάνω να δίνουν μία σχετικά καλύτερη εικόνα, στα θέματα που αφορούν τα εθνικά νομίσματα – τεκμηριώνοντας την απίστευτη ανευθυνότητα όλων αυτών που συνηγορούν υπέρ της εξόδου μίας υπερχρεωμένης χώρας, από ένα ισχυρό κοινό νόμισμα.

Επιθυμούμε να τονίσουμε δε πως κάτι τέτοιο, η υιοθέτηση δηλαδή ενός εθνικού νομίσματος,  είναι αδύνατον να έχει αίσιο τέλος, εάν δεν αλλάξει ταυτόχρονα «εκ βάθρων» το οικονομικό σύστημα της χώρας - παράλληλα με την έξοδο της από την ΕΕ, αφού διαφορετικά δεν μπορούν να εφαρμοσθούν πολιτικές επιδότησης της εγχώριας βιομηχανίας, δασμολογικής προστασίας κοκ.

http://www.analyst.gr/2014/01/30/6067
/

Διαβάστε περισσότερα ...

Υπό επιτήρηση η Τρόικα!

Βάλια Μπαζού Το TroikaWatch, ένα νέο Παρατηρητήριο που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία πολιτών και οργανώσεων από όλη την Ευρώπη με στόχο την χωρίς φίλτρο και παιγνίδια κάτω από το τραπέζι ενημέρωση είναι γεγονός από τις 28 Ιανουαρίου. Το σκεπτικό των πολιτών και των οργανώσεων που προχώρησαν στη δημιουργία του Παρατηρητηρίου είναι ότι όπως η Τρόικα έχει θέσει υπό επιτήρηση εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη έτσι και οι πολίτες θέτουν υπό επιτήρηση τις πολιτικές της Τρόικας με στόχο την έγκυρη ενημέρωσή τους για τα μέτρα που έχουν ληφθεί, τη βαθύτερη ανάγνωση των στοιχείων που παρουσιάζονται από τις επίσημες αρχές και τις τραγικές επιπτώσεις που έχουν επιφέρει στις χώρες όπου εφαρμόστηκαν. Το TroikaWatch εκδίδει ένα μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο σε εννέα γλώσσες όπου θα υπάρχουν στοιχεία για την πραγματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει Η Ελλάδα, η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Σλοβενία καθώς και στοιχεία για το ποια είναι τα πραγματικά αποτελέσματα των μέτρων. Διαφθορά Στο 2ο  ενημερωτικό δελτίο που εκδόθηκε από το TroikaWatch, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η αναφορά στη συνολική κατάσταση στις 7 χώρες που παρακολουθούνται. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται : «Ενώ το γενικό πλαίσιο παραμένει σε μεγάλο ποσοστό αμετάβλητο, με την Τρόικα να εξακολουθεί να ασκεί πιέσεις για αυστηρή λιτότητα, και τις εθνικές κυβερνήσεις να συνεχίζουν τις κινήσεις εντυπωσιασμού, ένα άλλο σημαντικό ζήτημα αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο: η διαφθορά. Καθώς γινόμαστε μάρτυρες σοβαρών σκανδάλων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η διαφθορά εμφανίζεται όχι απλώς ως εθνικό πρόβλημα, αλλά συνδέεται με την υφιστάμενη κρίση και το οικονομικό σύστημα. Εντούτοις, υπάρχουν και θετικές εξελίξεις: η συνεχιζόμενη αντίσταση εξαπλώνεται παντού, όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο, πολλές είναι οι κινήσεις πολιτών που απευθύνουν έκκληση για μια ευρωπαϊκή εβδομάδα δράσης από τις 15 έως και τις 17 Μαΐου. Σύντομα, θα ακολουθήσουν περισσότερες πληροφορίες, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στον ιστότοπο του Blockupy To TroikaWatch αποτελεί δημιούργημα μιας ετερόκλιτης ομάδας ανθρώπων: κάποιοι από εμάς εργάζονται σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών όπως οι Bretton Woods Project, το  CEO (Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών) και άλλα δίκτυα και ακτιβιστικές ομάδες. http://www.topontiki.gr/article/66119/Upo-epitirisi-i-Troika

Διαβάστε περισσότερα ...

Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών

Ο πρωθυπουργός επιδιώκει να βγάλει το θέμα από τη δημόσια συζήτηση αλλά δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα των πρόωρων εκλογών - Εντείνει την κόντρα με τον Τσίπρα

Του Στέφανου Λιγνού

Ανοικτό παραμένει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, παρά την προσπάθεια του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με την χθεσινή ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, να κλείσει τη σχετική συζήτηση που επιδρά αποπροσανατολιστικά για την κυβέρνηση του.

Δεν είχε άλλη επιλογή από την απόρριψη των διαφόρων εκλογικών σεναρίων

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο πρωθυπουργός δεν είχε άλλη επιλογή από την απόρριψη των διαφόρων εκλογικών σεναρίων, καθώς η χώρα θα βάδιζε σε μια δύσκολη συγκυρία σε προεκλογικό τέμπο, αν και στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου η συζήτηση περί εκλογικού αιφνιδιασμού καλά κρατεί.

Ο Αντώνης Σαμαράς φέρεται να μην έχει εγκαταλείψει την ιδέα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, ενώ είναι εμφανές το άγχος και του ιδίου να πείσει ότι δεν επιθυμεί εκλογές, αν και στον δημόσιο λόγο του έχει αλλάξει σε ένα μήνα τέσσερις φορές τον χρόνο των εκλογών. Και αυτό διότι ο ίδιος όρισε το 2016 ως τον χρόνο των εκλογών, μετά πήγε στο 2015 οπότε και είναι η προεκλογική εκλογή, κάποια στιγμή άφησε να εννοηθεί πως όλα είναι ανοικτά ακόμα και το 2014, ενώ χθες στην ΚΟ της ΝΔ θυμήθηκε εκ νέου το 2016, έτος που εξαντλείται η τετραετία.

Στον δημόσιο λόγο του έχει αλλάξει σε ένα μήνα τέσσερις φορές τον χρόνο των εκλογών 

Η επιλογή του να ξεκόψει, όσο αυτό είναι εφικτό, τη δημόσια συζήτηση για τις εκλογές ήταν αναμενόμενη, καθώς όπως παραδέχονται κεντρικά στελέχη της κυβέρνησης, ο κεντρικός στόχος είναι τουλάχιστον ο Πρωθυπουργός να φθάσει έως το 2015, αλλά είναι σαφές ότι μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν προαναγγέλλεται.

Δημοσκοπήσεις και σκάνδαλα επιβαρύνουν το κλίμα

Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ αρνητικές και σε συνδυασμό με την σκληρή στάση των εταίρων και τα σκάνδαλα που επιβαρύνουν το πολιτικό κλίμα, επανεργοποιούν τα σενάρια πρόωρων εκλογών μαζί με τις ευρωεκλογές ή και νωρίτερα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του Μεγάρου Μαξίμου με την συνδρομή ορισμένων συστημικών μέσων σε συνδυασμό με ένα τμήμα του διαδικτύου (σαιτ και μπλογκ) που ελέγχεται από τα υπόγεια του πρωθυπουργικού μεγάρου, αρχίζει και υπερβάλλει τον... ατρόμητο, τον εργασιομανή, τον ακούραστο, τον φιλολαϊκό πρωθυπουργό που εργάζεται ακατάπαυστα για το...καλό του Λαού.

Η στόχευση είναι προφανής και οι κινήσεις αυτές, αλλά και άλλες όπως οι φιλολαϊκές εξαγγελίες για ανεργία, για επιστροφή παρακρατηθέντων ποσών σε αναξιοπαθούντες, κ.α. εξυπηρετούν τον εκλογικό σχεδιασμό, παρά τις διαψεύσεις και τις δημόσιες διακηρύξεις περί του αντιθέτου.

Επιθυμούσε να υποβαθμίσει την πολιτική σημασία της επερχόμενης «δίδυμης» κάλπης

Ουσιαστικά η χώρα έχει εισέλθει σε άτυπη προεκλογική περίοδο καθώς το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και όλα τα υπόλοιπα κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, κινούνται με ορίζοντα την κρίσιμη διπλή αναμέτρηση των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου.

Ακόμη και αν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επιθυμούσε να υποβαθμίσει την πολιτική σημασία της επερχόμενης «δίδυμης» κάλπης, τούτο δεν είναι εφικτό. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΑλέξηςΤσίπρας έχει ήδη προσδώσει στις εκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και είναι σαφές πως τους επόμενους μήνες θα επιδιώξει τη δημιουργία κλίματος έντονης πόλωσης.

Ο σχεδιασμός του Μαξίμου

Ετσι, ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου προβλέπει ως απάντηση στην «πρόκληση» του ΣΥΡΙΖΑ την πρόταξη ενός ισχυρού διλήμματος προς τους ψηφοφόρους, που θα συνοψίζεται στο «ποιες πολιτικές δυνάμεις θα διαπραγματευθούν την οριστική ρύθμιση του ελληνικού χρέους, που θα δώσει τεράστια ανάσα στην πραγματική οικονομία και θα απομακρύνει τελεσίδικα τα σενάρια εξόδου της χώρας από το ευρώ».

Το βασικό σενάριο που επεξεργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου προβλέπει η συζήτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους να τεθεί με ένταση τον Απρίλιο

Επί της ουσίας, το δίλημμα, λοιπόν, θα είναι μεταξύ της παρούσας κυβέρνησης που έχει ήδη επιτύχει το 2012 το «κούρεμα» – για δεύτερη φορά – του ελληνικού χρέους και τυγχάνει της πλήρους εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων και του ΣΥΡΙΖΑ, ένα σημαντικό τμήμα του οποίου φλερτάρει ανοιχτά με την επιστροφή της χώρας στη δραχμή.

Το βασικό σενάριο που ήδη επεξεργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου προβλέπει η συζήτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους να τεθεί με ένταση στην πολιτική ατζέντα τον Απρίλιο, όταν θα πιστοποιηθεί ότι η χώρα έχει επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα.

Οι εκτιμήσεις και οι προσδοκίες

Τότε, εκτιμάται πως η Αθήνα μπορεί να αποσπάσει από τους εταίρους μια ρητή δέσμευση ότι θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο, ενώ οι σχετικές διαβουλεύσεις θα εκταθούν χρονικά μέχρι και τον Ιούλιο, δηλαδή θα υπερκαλύψουν την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών, καθιστώντας το διακύβευμα των δύο αναμετρήσεων ιδιαίτερα ισχυρό.

Ενα δεύτερο σενάριο, που επίσης δεν αποκλείουν οι επιτελείς του πρωθυπουργού, είναι σε συνεννόηση με τους εταίρους η συνολική συζήτηση για το χρέος να ανοίξει στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης το δεύτερο εξάμηνο του έτους, αλλά με τη Ν.Δ. να διεξάγει, όπως και το ΠΑΣΟΚ, την προεκλογική της εκστρατεία με την ίδια κεντρική «ατζέντα».

Παράλληλα, βεβαίως, ο πρωθυπουργός επενδύει και σε μια σειρά από θετικές ειδήσεις που αναμένονται το τρέχον εξάμηνο:

• στην ολοκλήρωση του επερχόμενου νέου κύκλου διαπραγμάτευσης με την τρόικα χωρίς τη λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων και δίχως ανατροπές στο υφιστάμενο καθεστώς απολύσεων.
• στη σταδιακή επιστροφή της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
• στη διανομή του 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος στους ασθενέστερους και
• στη διαμόρφωση των απαραίτητων όρων και προϋποθέσεων για τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές.

Mε βάση το ανωτέρω πλέγμα κινήσεων και την προβολή ενός ισχυρού πολιτικού διλήμματος στην πορεία προς τις κάλπες του Μαΐου, όπως είναι η ρύθμιση του χρέους, ο πρωθυπουργός ελπίζει η Ν.Δ. να είναι πρώτο κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την κοινωνική κόπωση από την πενταετή ύφεση, όπως υποστηρίζει σε συνομιλητές του, δεν εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις να αναπτύσσει ισχυρή δυναμική, ενώ ο ίδιος λέει πως προηγείται σταθερά του Αλέξη Τσίπρα στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία.

http://www.thetoc.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Στην Ελλάδα οι γέροι … ζουν τους νέους !

prin.gr

Ρίγος διαπερνά τη σπονδυλική στήλη όποιου διαβάσει τα αποτελέσματα της έρευνας του Ινστιτούτου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ – ΓΣΕ-ΒΕΕ). Δεν πρόκειται βέβαια για στατιστική επεξεργασία των στοιχείων όλου του ελληνικού πληθυσμού, αλλά για δειγματοληπτική έρευνα σε 1.200 αντιπροσωπευτικά νοικοκυριά στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας που έγινε τον Δεκέμβριο του 2013, τον περασμένο μήνα, σε συνεργασία με την εταιρεία δημοσκοπήσεων ΜARC. Έστω και έτσι όμως τα ευρήματα της έρευνας αυτής προκαλούν ανατριχίλα, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι το δείγμα αποκλίνει από τη στατιστική πραγματικότητα. Το πρώτο στοιχείο που συγκλονίζει είναι ότι στη σημερινή Ελλάδα έχουμε το τραγικό φαινόμενο … οι γέροι να ζουν τους νέους! Αυτό σημαίνει το εύρημα ότι για το 48,6% των ελληνικών νοικοκυριών κυριότερη πηγή εισοδήματος είναι οι …συντάξεις!

Ναι, όσο απίστευτο και αν ακούγεται αυτό, μόνο για το 35,9% των νοικοκυριών της χώρας μας ο μισθός αποτελεί την κυριότερη πηγή εισοδήματος και τα έσοδα από τις επιχειρήσεις συνιστούν την κύρια πηγή εισοδήματος για το 10,3% των νοικοκυριών. Αν δεν ήταν δηλαδή οι συνταξιούχοι γονείς και συγγενείς, οι νέοι Έλληνες θα πεινούσαν και θα δυστυχούσαν ακόμα περισσότερο! Το 94,6% των νοικοκυριών του δείγματος έχει υποστεί μείωση εισοδήματος στα χρόνια της κρίσης, το 5% διατήρησε αμετάβλητο το εισόδημα του και το 0,3% των νοικοκυριών είχε την ευτυχία να δει το εισόδημα του να αυξάνεται τα δίσεκτα αυτά χρόνια. Στη βάση αυτή, όπως εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς, δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μην έχει περιορίσει από δραστικά ως δραματικά τα έξοδα του σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς. Ρούχα, παπούτσια, ταξίδια, φαγητό έξω έχουν περιοριστεί θεαματικά για τη συγκεντρωτική πλειοψηφία των νοικοκυριών.

Το 90,5% των νοικοκυριών του δείγματος δήλωσε ότι έχουν μειώσει τις δαπάνες τους για εστιατόρια και ταβέρνες, χωρίς όμως στην έρευνα να προσδιορίζεται πόσο τοις εκατό έχουν μειωθεί τα έξοδα για φαγητό έξω. Απλώς 9 στα 10 νοικοκυριά ξοδεύουν σήμερα λιγότερα για ταβέρνες από όσα ξόδευαν πριν από την κρίση. Το 90,3% έχει μειώσει τα έξοδα για ρούχα και παπούτσια, το 88,8% τις δαπάνες για ταξίδια, το 87,8% τα όσα δαπανούσε για καφετέριες, μπαρ, σινεμά κ.λπ., το 87,1% ξοδεύει λιγότερα λεφτά για δώρα και πάει λέγοντας. Και καλά τα παραπάνω: αυτά μπορεί κανείς να τα κατατάξει στις «απολαύσεις» της ζωής. Δεν μπορεί όμως κανείς να μην αισθανθεί ένα σφίξιμο στην καρδιά του, όταν διαβάζει πως το 63,7% των ελληνικών νοικοκυριών έχει μειώσει τα έξοδα για τη διατροφή του ή πως το 78,4% έχει μειώσει τις δαπάνες για θέρμανση. Σε αντιδιαστολή με αυτά τα τρομακτικά ποσοστά, συγκινείται πραγματικά κανείς όταν βλέπει πως μόνο το 16,4% των νοικοκυριών έχει μειώσει τις δαπάνες για την εκπαίδευση! Ακόμη και σε αυτή την απότομη φτώχεια, αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά το πάθος των Ελλήνων για τη μόρφωση των παιδιών τους, ένα χαρακτηριστικό που δεν έλειψε ούτε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της χώρας μας.

Και ενώ βιώνουμε αυτό τον οικονομικό όλεθρο, έρχεται το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών και κάνει μια εξωφρενική δέσμη προτάσεων προκειμένου να «χτυπηθεί», υποτίθεται, η ανεργία. Εμπειρογνώμονας του ΚΕΠΕ προτείνει ούτε λίγο ούτε πολύ να …καταργηθεί ο κατώτατος μισθός των 511 ευρώ (μεικτά) που ισχύει για τους νέους κάτω των 25 ετών, ώστε οι εργοδότες που απασχολούν νέους αυτών των ηλικιών να τους δίνουν για χρονικό διάστημα ενός έτους όσα λιγότερα λεφτά θέλουν ή και απολύτως τίποτα!

Στην ουσία δηλαδή αυτός ο ελεεινός τύπος προτείνει να μπορούν οι εργοδότες να μην πληρώνουν παρά ψίχουλα ή και απολύτως τίποτα για μισθούς του προσωπικού τους, αρκεί να τους διώχνουν προτού κλείσει χρόνος και να παίρνουν άλλους στη θέση τους, νέους επίσης κάτω των 25, που να τους δουλεύουν τζάμπα, άντε με κανένα δεκάρικο η κατοστάρικο το μήνα!

Μηδέν εργατικό κόστος για τις επιχειρήσεις! Μιλάμε για καθαρή εργοδοτική αλητεία! Έχουν κι άλλη τέτοια ιδέα στο ΚΕΠΕ: Να… επιδοτούνται (!) τα λαμόγια έλληνες επιχειρηματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα και τις μεταφέρουν στο εξωτερικό, προκειμένου να προσλαμβάνουν Έλληνες ανέργους! Είναι απίστευτη η πρόταση αυτή, καθώς σημαίνει στην ουσία επιδότηση της … μετανάστευσης! Τέτοιος θηριώδης εργοδοτικός κανιβαλισμός πρώτη φορά ακούγεται στην ιστορία!

Από τα αρχαία χρόνια η μετανάστευση αφενός βοηθούσε να επιβιώσουν οι μετανάστες, αφετέρου έδινε λίγη βοήθεια και στην ελληνική οικονομία με κάποια εμβάσματα τα οποία στέλνονταν που και που στους συγγενείς πίσω στην Ελλάδα, με κάποιο σπίτι, διαμέρισμα ή χωράφι που αγόραζαν ορισμένοι μετανάστες στη χώρα μας κ.λπ. Πρέπει να είναι εντελώς διεστραμμένο ένα μυαλό για να σκεφθεί να …πληρώνει η Ελλάδα για να στέλνει τα παιδιά της μετανάστες στο εξωτερικό! Κι όλα αυτά, για να πληρώνουν μισθούς Σκοπίων ή Βουλγαρίας, δύο τρία κατοστάρικα, δηλαδή, οι απατεώνες έλληνες επιχειρηματίες που πήραν έξω τις επιχειρήσεις τους, αφού πρώτα τις έκλεισαν στην Ελλάδα! Αίσχος.

Γιώργος Δελαστίκ

Πηγή: Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 26 Ιανουαρίου 2014 το είδαμε fhttp://www.inprecor.gr/archives/248812#sthash.IRWXS56D.0i2cSsn7.dpuf

Διαβάστε περισσότερα ...

Ηταν μιά σημαία, που την πήρε ο άνεμος...

Ιανουάριος 1996 - Ίμια

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος υποχώρησε στο θέμα της σημαίας, πριν ακόμα ξεκινήσει η πραγματική διαπραγμάτευση, υπό τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, για το θέμα των Ιμίων. Παρακάτω δημοσιεύουμε το σχετικό κείμενο από το βιβλίο: Ιμια, Τα Απόρρητα Τηλεγραφήματα των Αμερικανών”, του Αθανάσιου Ελλις και του Μιχάλη Ιγνατίου.

Στο τέλος του κειμένου, θα βρείτε και τη φωτοτυπία του αμερικανικού εμπιστευτικού εγγράφου με τα πιό σημαντικά στοιχεία της συνομιλίας του κ. Πάγκαλου με τον Αμερικανό ομόλογό του Γουόρεν Κρίστοφερ (στη φωτογραφία με τον Πρόεδρο Μπίλ Κλίντον):

Στις 02.42 π.μ. της 31^ης Ιανουαρίου (1996), ο Αμερικανός διπλωμάτης Κέρι Κάβανο, ενημερώνει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι στην διάρκεια της διαπραγμάτευσης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος τοποθετήθηκε και στο θέμα της σημαίας, αλλά και στο άλλο μεγάλο ζήτημα, αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων, όπου επίσης υποχώρησε. Ο κ. Κάβανο, έγραψε τα εξής, σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα, που υπέγραψε ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ:

Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 1996, Ωρα 02.42

Από: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον

Προς: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα, Άμεση παράδοση

Θέμα: Επίσημα – Ανεπίσημα

            1. Διαβάθμιση από διευθυντή Νοτιοανατολικών Υποθέσεων Κέρι Κάβανο

            2. Τηλεφωνήματα προς Σημίτη και άλλους: τα σημεία συζήτησης που σας αποστείλαμε νωρίτερα χρησιμοποιήθηκαν στο τηλεφώνημα του Προέδρου Κλίντον προς τον πρωθυπουργό Σημίτη και αποτέλεσαν τη βάση των σημείων συζήτησης που χρησιμοποιήθηκαν στα τηλεφωνήματα του Υπουργού (Εξωτερικών των ΗΠΑ) προς τον Πάγκαλο και του Υπουργού Άμυνας Πέρι προς τον Αρσένη. Τα ίδια ουσιαστικά σημεία συζήτησης χρησιμοποιήθηκαν επίσης στο τηλεφώνημα του Προέδρου προς τον Ντεμιρέλ, στο τηλεφώνημα του Υπουργού (Εξωτερικών) προς τον Μπαϊκάλ και στο τηλεφώνημα του στρατηγού Σαλικασβίλι προς τον στρατηγό Καρανταγί. Προς το παρόν έχουμε μόνο μια μικρή περιγραφή της κλήσης προς τον Πάγκαλο, η οποία έχει ως εξής:

            Σε απάντηση στα σχόλια του Υπουργού (Εξωτερικών Κρίστοφερ), ο Πάγκαλος είπε ότι, σε ομιλία που είχε μόλις εκφωνήσει στη Βουλή, είχε επαναλάβει ότι η Ελλάδα δεν είχε την πρόθεση να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 (έξι) μιλίων. Τόνισε στον Υπουργό (Εξωτερικών Κρίστοφερ) ότι ήλπιζε πως αυτό θα έχει καθησυχάσει τις τουρκικές ανησυχίες ως προς το σημείο αυτό. Είπε ότι τα ελληνικά στρατεύματα στα Ίμια θα αποσύρονταν στις 31 Ιανουαρίου, αλλά η σημαία θα παρέμενε. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι ανέμενε πως οι ισχυροί άνεμοι θα κατέστρεφαν σύντομα τη σημαία και ότι η Ελλάδα δεν θα την αντικαθιστούσε.

            3. Συγχαρητήριο μήνυμα στον Πάγκαλο: διαβιβάσθηκε σήμερα μέσω του μηνύματος 17018 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ».

            ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Κρίστοφερ

(*Σ’ ένα τηλεγράφημα που προηγήθηκε αυτού, ο κ. Κρίστοφερ ενημερώνει τις πρεσβείες της Αθήνας και της Αγκυρας, για τις λεπτομέρειες των συζητήσεων που είχαν ο πρόεδρος Κλίντον και ο Πέρι, με την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το τηλεγράφημα επαναχαρακτηρίστηκε (reclassified) ως απόρρητο. Με βάση τον σχετικό αμερικανικό νόμο, οι συγγραφείς δεν δικαιούνται να το δημοσιοποιήσουν, αν και μέχρι την εκτύπωση του βιβλίου συνεχιζονταν οι προσπάθειες αποχαρακτηρισμού (unclassified) του εγγράφου)

PANGALOS-Jan96_A163_p3

Read more: http://mignatiou.com/?p=20252#ixzz2rxivEh00

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Δανία κινδυνεύει να γίνει... Ελλάδα του Βορρά! - Η πολιτική αστάθεια και το τεράστιο ιδιωτικό χρέος

Γράφει ο Βαγγέλης Βιτζηλαίος

«Δανία του Νότου» είχε υποσχεθεί να κάνει την Ελλάδα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στην περίφημη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου του 2009, όμως μερικά χρόνια μετά, μάλλον η χώρα της βόρειας Ευρώπης τείνει οικονομικοπολιτικά να ακολουθήσει τη χώρα μας στα... προβλήματα.

Η πολιτική αστάθεια, με την παρολίγο κατάρρευση της κυβέρνησης συνεργασίας της «μοιραίας» Χέλε Τόρνινγκ Σμιτ (σ.σ. γνωστής από τη φωτογραφία με τον Ομπάμα) είναι ενδεικτική των εύθραυστων ισορροπιών στη σκανδιναβική χώρα. Το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα αποχώρησε από την κυβέρνηση συνεργασίας, παίρνοντας μαζί του έξι υπουργούς, εξαιτίας πώλησης μέρους από το μερίδιο που έχει το Δημόσιο στην εταιρία ενέργειας Dong σε ομάδα επενδυτών με επικεφαλής την αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs.

Τα «σύννεφα» για τη Δανία δεν περιορίζονται μόνο στην πολιτική της σκηνή, αλλά και στην οικονομία της. Είναι, σύμφωνα με το Bloomberg, η πιο αδύναμη οικονομία της Σκανδιναβίας, απόρροια της «φούσκας» των ακινήτων που έσκασε το 2008, πυροδοτώντας μία τραπεζική κρίση. Ο μεγαλύτερος δανειστής της χώρας η Danske Bank έχασε 135.000 καταθέτες το τελευταίο 16μηνο, με την εμπιστοσύνη των πελατών να πέφτει στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας εξαετίας, σύμφωνα με στοιχεία της Voxmeter. 

Η ανάπτυξη της Δανίας υστερεί σε σχέση με αυτές της Νορβηγίας και της Δανίας. Το δανέζικο ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 1,6%, ενώ αυτό της Σουηδίας κατά 2,3% και της Νορβηγίας κατά 3%, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ.

Παρά το γεγονός ότι ανεργία και πληθωρισμός είναι σε χαμηλά επίπεδα, τα νοικοκυριά της χώρας έχουν μία από τις υψηλότερες αναλογίες χρέους/εισοδήματος (321%) στον κόσμο.

Είναι γνωστό, παγκοσμίως, εξάλλου το «πείραμα» της κεντρικής τράπεζας της Δανίας με τα αρνητικά επιτόκια, όμως λύσεις με άμεσα αποτελέσματα αναζητούνται αγωνιωδώς. «Η υποτονική ανάπτυξη στην κατανάλωση σχετίζεται με το την υπερβολική χορήγηση δανείων πριν την κρίση» τόνισε στο Bloomberg ο Ούλρικ Νεντγκάαρντ, γενικός διοικητής της Αρχής Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSA) της χώρας. Οι αρχές εξετάζουν μια πιο άμεση ρύθμιση στα στεγαστικά δάνεια, αφού η συγκεκριμένη αγορά ανέρχεται στα 550 δισ. δολάρια και είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο σε αναλογία με τον πληθυσμό. 

Μήπως τελικά να... αφήσουμε το παράδειγμα της Δανίας; Μας φτάνει το δημόσιο χρέος, μην αποκτήσουμε και ιδιωτικό...

Διαβάστε εδώ: http://newpost.gr/post/318981/h-dania-kindyneyei-na-ginei-ellada-toy-borra#ixzz2rxlpsiMA

Διαβάστε περισσότερα ...

Ύποπτα και επικίνδυνα παιχνίδια από την Τρόικα - Θέλει να χρησιμοποιήσει τις τράπεζες ως «collaterals» για το νέο δάνειο

Ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών καθυστερεί γιατί η Τρόικα….θέλει να επιβάλει το νέο δάνειο…δεσμεύοντας τις τράπεζες…

Ύποπτα, επικίνδυνα και προκλητικά παιχνίδια παίζει η Τρόικα με επίκεντρο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες η Τρόικα «φέρεται να παγώνει τον νέο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όχι γιατί έχει καθυστερήσει η Blackrock, η έκθεση παραδόθηκε τέλη Δεκεμβρίου στην ΤτΕ αλλά κυρίως γιατί θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις ελληνικές τράπεζες ως ομήρους στο να επιβάλλουν το νέο δάνειο 15 με 18 δισεκ. στην Ελλάδα»
Σύμφωνα με την ίδια πηγή «η ΤτΕ έχει διεξοδικά καταθέσει τις προτάσεις της για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, κάτι αντίστοιχο έχει πράξει και το ΤΧΣ,  το ΥΠΟΙΚ που έχει δημιουργήσει ένα πλαίσιο νόμου για την νέα ανακεφαλαιοποίηση αλλά τελικώς δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που πάγωσε την διαδικασία.
Η Τρόικα θέλει να χρησιμοποιήσει τις ελληνικές τράπεζες με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελούν την δικλείδα ασφαλείας…της Τρόικα στην περίπτωση που η Ελλάδα αποτύχει.
Το σχέδιο δεν είναι μόνο αν θα περάσει η τάδε παράμετρος ή όρος στον νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση.
Φαίνεται ότι υπάρχει ένα στρατηγικό σχέδιο να δέσουν τις τράπεζες με το νέο δάνειο και ταυτόχρονα να χρησιμοποιηθούν οι ελληνικές τράπεζες ως εγγύηση ως collaterals του νέου δανείου με στόχο να διασφαλιστούν οι δανειστές»
Με ποια διαδικασία θα μπορούσε αυτό να συμβεί;
Παρατείνοντας την διαδικασία παραμονής τους στο ΤΧΣ ή με άλλες μεθόδους που δεν έχουν αποκαλυφθεί.
1)Είναι τυχαίο ότι η Τρόικα αντί να στηρίξει την πρόταση της ΤτΕ να «κατεβάσει» τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών τις ανέβασε στα 8 με 8,5 δισεκ. ευρώ;
2)Είναι τυχαίο ότι ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση καθυστερεί τόσο προκλητικά;
3)Είναι τυχαίο ότι ενώ υπάρχει ενδιαφέρον ιδιωτών για την αύξηση κεφαλαίου της Eurobank, η Τρόικα αρχικά τουλάχιστον ήθελε η αύξηση να καλυφθεί εξολοκλήρου από το ΤΧΣ;
Γιατί να μην θέλει η Τρόικα 2 ή 2,5 δισεκ. από τους ιδιώτες;
4)Είναι τυχαίο ότι την πρόταση για τα warrants δηλαδή το ΤΧΣ να υποβάλλει δημόσιες προτάσεις στους κατόχους των warrants να τα επαναγοράσει και εν συνεχεία τις κοινές μετοχές που θα κατέχει να τις πουλάει μέσω placement, η Τρόικα έχει μια θέση ήξεις αφίξεις;
5)Είναι τυχαίο ότι η Τρόικα μπλοκάρει οποιαδήποτε σχέδια εξόδου των ελληνικών τραπεζών στις αγορές, όπως μπλόκαρε και τα σχέδια της Ελλάδος να βγει στις αγορές.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Η Τρόικα θέλει σε ομηρία τις τράπεζες για να τις χρησιμοποιήσει ως ιδιότυπο collaterals για το νέο δάνειο που έρχεται.

Υποσημείωση 

Μην υποτιμηθεί το κείμενο αυτό.....

www.bankingnews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Οι υποψήφιοι περιφερειάρχες του ΣΥΡΙΖΑ

Ρεπορτάζ: Σκουρής Βασίλης

Προβλήματα δημιουργεί στην Κουμουνδούρου η άρνηση της Σοφίας Σακοράφα να είναι υποψήφια στην Περιφέρεια Αττικής, καθώς το «ναι» της θεωρούνταν σίγουρο, με αποτέλεσμα να αναζητείται νέος υποψήφιος.

Το απόγευμα χθες, κατόπιν συζητήσεων και επαφών του Αλέξη Τσίπρα, ο Γιώργος Σταθάκης, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Real.gr, αποδέχθηκε την πρόταση να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Κρήτης, όπως η Όλγα Γεροβασίλη για την Ήπειρο, η Ηρώ Διώτη για τη Θεσσαλία και ο Βαγγέλης Αποστόλου για τη Στερεά Ελλάδα.

Όπως όλα δείχνουν, επίσης, ο βουλευτής Αχαΐας Βασίλης Χατζηλάμπρου, με εξαιρετικές αποδόσεις στις μετρήσεις θα είναι υποψήφιος στη Δυτική Ελλάδα.

Για την Περιφέρεια Πελοποννήσου προκρίνεται ο ανεξάρτητος βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης, παρά τις ενστάσεις του «Αριστερού Ρεύματος», όπως και ο Δήμαρχος Λειψών Μπενέτος Σπύρου για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.

Σήμερα αναμένεται να απαντήσει στον Αλέξη Τσίπρα αν θα είναι υποψήφια στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου η δημοσιογράφος Αγλαΐα Κυρίτση, ενώ για την Κεντρική Μακεδονία, μετά την άρνηση γνωστού συνταγματολόγου, προκρίνεται η βουλευτής Δέσποινα Χαραλαμπίδου, καθώς υπήρξαν αντιδράσεις για τον βουλευτή Μάρκο Μπόλαρη, που θα κατέλθει ως ανεξάρτητος υποψήφιος, διαθέτοντας πιθανότατα και τη στήριξη της ΔΗΜΑΡ.

Για την Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης δείχνει να προκρίνεται η υποψηφιότητα του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Μορφίδη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει το «πείραμα» στη Δυτική Μακεδονία, όπου για επικεφαλής του ψηφοδελτίου προορίζεται ο γνωστότερος τηλεοπτικός δημοσιογράφος της περιοχής Θεόδωρος Καρυπίδης, που δεν προέρχεται μάλιστα από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη μέτρηση και η ΡέναΓια τους μεγάλους δήμους γίνονται μετρήσεις υποψηφίων. Στην Αθήνα, όπως έγραψε χθες το Real.gr, μετριούνται οι Λάκης Λαζόπουλος, Γιώργος Κιμούλης και Θάνος Μικρούτσικος καθώς και η Ρένα Δούρου.

Φαβορί για το Δήμο φέρεται ο Θάνος Μικρούτσικος, αν βεβαίως συμφωνήσει, ενώ για τον Πειραιά όλα δείχνουν Θοδωρή Δρίτσα.

Η ΠΓ και η ΚΕ
Οι υποψήφιοι για τους τρεις μεγάλους δήμους συνεπώς δεν θα ανακοινωθούν αύριο στη συνεδρίαση της ΚΠΕ, αλλά μόνο η πλειοψηφία των υποψηφίων για τις περιφέρειες.

Σήμερα συνεδριάζει η ΠΓ του κόμματος προκειμένου να υπάρξει συμφωνία για τους υποψηφίους περιφερειάρχες και τους υποψηφίους δημάρχους που θα ανακοινωθούν.

http://www.real.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Σκληρό πόκερ σε τρόικα και Ευρωβουλή για το μέλλον του μνημονίου

Της Δήμητρας Καδδά
Μετά τις προσωπικές «ατζέντες» και διαφοροποιήσεις μεταξύ Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ που διακρίνουν κοινοτικοί κύκλοι και  ίσως κρίνουν το μέλλον της  διαπραγμάτευσης «μαμούθ» που εκκρεμεί από τον Σεπτέμβριο,  χθες αποκαλύφθηκε και μία άλλη παρτίδα... πόκερ που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τα ελληνικά συμφέροντα: οι διαφοροποιήσεις εντός του Ευρωκοινοβουλίου και της ομάδας που «τσεκάρει» τους δανειστές και το... μέλλον τους.
Στο πρώτο πεδίο, αυτό της τριμερούς  των επιτηρητών, κοινοτικές πηγές αναφέρουν ότι η  καθυστέρηση επανόδου στην Αθήνα (σημ χθες ο ΥΠΟΙΚ Γ. Στουρνάρας προανήγγειλε επιστροφή τις επόμενες ημέρες) δεν συνδέεται τόσο με τα ανοικτά μέτωπα κυρίως στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων. Συνδέεται –αναφέρουν– με άλλους... «ειδικούς» λόγους της ΕΚΤ και του ΔΝΤ που επιχειρείται να «λυθούν» γιατί τα χρονικά περιθώρια έως τη λήψη των ομολόγων του Μαΐου στενεύουν (αναλυτικό ρεπορτάζ στο Κεφάλαιο του Σαββάτου).

Στο δεύτερο πεδίο, η... κατάληξη του πορίσματος για τα έργα και τις ημέρες της τρόικας δείχνει... μετά εκλογών αλλά και αποφάσεων για το ελληνικό χρέος: το πόρισμα αναμένεται τον Μάρτιο - Απρίλιο όπως ειπώθηκε στηνχθεσινή συνέντευξη τύπου και άρα οι  όποιες παρεμβάσεις του Ευρωκοινοβουλίου (πχ πίεση για χαλάρωση όρων, για παρεμβάσεις στο χρέος με συμμετοχή ΕΚΤ, αλλαγή δομής της τρόικας) παραπέμπονται στο νέο Ευρωκοινοβούλιο...

Χθες, ήταν  πολύ σαφής η «διαφοροποίηση» μεταξύ των κομμάτων του Ευρωκοινοβουλίου με  παράδειγμα την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους  να προβάλλεται κυρίως από τον Ευρωβουλευτή της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου κ. Λιεμ Χοάνκ Νκόγκ.

Η διαφοροποίηση αυτή έχει σχέση με το «μέλλον» δηλαδή με το πόσο «αιχμηρή» θα είναι η τελική έκθεση και πόσο μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα. Υπάρχει όμως και μία άλλη παράμετρος.

Η παράμετρος του παρελθόντος: γιατί άργησε τόσο ο έλεγχος, γιατί έπρεπε να περάσουν 5 χρόνια μνημονίου και 71 δισ. ευρώ μέτρων από το 2010 που έφεραν ύφεση 25% στην Ελλάδα έως ότου αναζητηθεί αν το μοντέλο είναι «ορθό».

Και σε αυτό το πεδίο το «μπαλάκι» χθες πηγαινοερχόταν ανάμεσα στα 2 μεγάλα κόμματα και όχι μόνο. "Έχω έρθει στην Αθήνα για το θέμα από τον Μάρτιο του 2011" είπε ο κ. Κάρας.  "Έχετε δίκιο να λέτε ότι καθυστερήσαμε" απάντησε με την σειρά του ο Νκόγκ αλλά  πρόσθεσε ότι "το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ήταν αυτό που αντιδρούσε από την αρχή ακόμη και στην ιδέα της δημιουργίας της ομάδας ελέγχου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάνουμε 2,5 χρόνια μέχρι να αποφασίσουμε την δημιουργία της. Αυτοί ήταν και οι λόγοι για τους οποίους καθυστερήσαμε." τόνισε ο Γάλλος Ευρωβουλευτής.

Μόνο που πηγές του ΕΛΚ δίνουν και μία άλλη ερμηνεία: Παραδέχονται ότι το κόμμα αντιδρούσε, αλλά λένε ότι ο έλεγχος  δεν έγινε τα πρώτα χρόνια του μνημονίου διότι υπήρχε στην Ελλάδα σοσιαλιστικό κόμμα στην εξουσία...

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

«Έδωσαν» το Αιγαίο... πεσκέσι

«Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εξεταζόμενες μέσα από ένα πολιτικό - στρατιωτικό πρίσμα φαίνονται συνήθως “σκοτεινές”. Το γεγονός αυτό δεν εκπλήσσει, δεδομένης της ιστορίας των δύο χωρών και του “καρκινώματος” (“carbuncle”) της κατεχόμενης Κύπρου. Αλλά υπάρχει μία οικονομική και εμπορική διάσταση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι ένα οικονομικό θέμα – το πετρέλαιο της θάλασσας του Αιγαίου – παραμένει μεταξύ των πλέον πιθανών λόγων ανάφλεξης στις σχέσεις τους μέσα στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια». Τα παραπάνω γράφτηκαν στις 17 Οκτώβρη του 1991 από τον τότε Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα Μάικλ Σωτήρχος σε απόρρητη αναφορά του προς το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών. Πρόκειται για ένα από τα δεκάδες τηλεγραφήματα εκείνης της περιόδου που υπέκλεψε ο Ελληνοαμερικανός εργαζόμενος στην πρεσβεία Στήβ Λάλας και διαβίβασε στις ελληνικές υπηρεσίες. Το εν λόγω τηλεγράφημα, μαζί με δεκάδες ακόμη, υπάρχει στο βιβλίο του Δημήτρη Μηλάκα με τον τίτλο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου» που έχει εκδώσει το «Ποντίκι». Ακριβώς πέντε χρόνια μετά την εμπνευσμένη αναφορά του Σωτήρχου η ελληνοτουρκική κρίση των Ιμίων έρχεται για να εκπληρώσει την αμερικάνικη «προφητεία» παγιώνοντας τις τούρκικες αμφισβητήσεις και ανοίγοντας μια ελληνοτουρκική συζήτηση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη (55ος γύρος συνομιλιών) στο παρασκήνιο. Τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτή η συζήτηση; Τη διανομή – υπό αμερικάνικη στρατιωτική (ΝΑΤΟϊκή) εποπτεία – του Αιγαίου και των πλουτοπαραγωγικών του πόρων, των οποίων την ύπαρξη οι Αμερικάνοι (όπως φαίνεται από την απόρρητη αλληλογραφία τους) δεν αμφιβάλουν καθόλου. Λήγει το «γραμμάτιο» Έχουν περάσει 18 χρόνια από το βράδυ της 30ής - ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου του 1996. Εκείνο το βράδυ, πέριξ των νησίδων των Ιμίων η Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγει μια θερμή στρατιωτική αναμέτρηση, «υπέγραψε» μια μεταχρονολογημένη επιταγή, την οποία έκτοτε ξεπληρώνει πανάκριβα και εντόκως. Σήμερα, την πλέον ακατάλληλη στιγμή μάλιστα, με τη χώρα αποδυναμωμένη στον έσχατο βαθμό εξ αιτίας της οικονομικής της χρεοκοπίας, η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου φαίνεται να ολισθαίνει προς μια συνολική τακτοποίηση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων στο Αιγαίο, έτσι ώστε να επισφραγιστεί αυτό που κέρδισε με την αρωγή και εγγύηση των ΗΠΑ η Άγκυρα χωρίς να ξοδέψει ούτε μια σφαίρα. Αν, λοιπόν, έχουν κάποια σημασία οι επέτειοι, αυτή πρέπει να αναζητηθεί στα διδάγματα που μας προσφέρουν τα γεγονότα τα οποία μας κάνουν περήφανους να τα θυμόμαστε ή όσο πρέπει δυνατούς για να μη λησμονούμε. Η περίπτωση της κρίσης των Ιμίων, προφανώς, δεν μπορεί να κάνει κανέναν περήφανο, εκτός ίσως από τον Σημίτη και την κυβέρνησή του που αναγνώρισαν τις τούρκικες αμφισβητήσεις (Συμφωνία Σημίτη - Ντεμιρέλ στη Μαδρίτη υπό την εγγύηση της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Μ. Ολμπράιτ) και εξαγόρασαν στη συνέχεια και κατόπιν εορτής πανάκριβα μια προστασία, υλοποιώντας το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα (και των μιζών συμπεριλαμβανομένων) όλων των εποχών. Τότε, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της τούρκικης απειλής, η χώρα δανείστηκε δισεκατομμύρια για να τα καταβάλει στις αμερικάνικες και ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες, αγοράζοντας υποβρύχια που γέρνουν (και δεν έχουν ακόμη παραδοθεί), αεροπλάνα χωρίς κινητήρες και συστήματα αυτοπροστασίας, άρματα χωρίς απαραίτητα πυρομαχικά, και πάει λέγοντας… Το κόστος της ήττας Η γλαφυρή γραφή του Αμερικάνου πρεσβευτή (Μάικλ Σωτήρχος) ήδη από το 1991 «φωτογράφισε» έως έναν βαθμό τα μελλούμενα: Η Ελλάδα υποχρεώθηκε, το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1996, να καταπιεί «το δηλητηριώδες ποτό των φαινομενικά άλυτων ελληνοτουρκικών διαφορών», το οποίο παρασκεύασε κάποια μάγισσα (η οποία μάλλον κατοικοεδρεύει στην Ουάσιγκτον) μέχρι την τελευταία σταγόνα! Η Ελλάδα, μετά την πικρή γεύση που άφησε πίσω της η κρίση των Ιμίων, θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί ότι οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο στο πεδίο της μάχης και ότι κάποιες κρίσιμες μάχες χάνονται χωρίς καν να δοθούν. Η κυρίαρχη (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά) τάση στη χώρα, ωστόσο, επέλεξε να κρύψει το κεφάλι στην άμμο και να ξεχάσει τι ακριβώς συνέβη την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου του 1996 στις άγνωστες μέχρι τότε βραχονησίδες των Δωδεκανήσων. Οι συνέπειες μιας ήττας, όμως, ούτε ξεχνιούνται ούτε κρύβονται για πάντα, καθώς έρχεται η στιγμή που οι νικητές σπεύδουν να εισπράξουν... Για παράδειγμα, οι – διπλωματικής και στρατιωτικής υφής – εντάσεις γύρω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, οι οποίες συνεχίζονται σχεδόν αδιαλείπτως από τότε μέχρι και σήμερα, υπενθυμίζουν το γραμμάτιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη το 1996 προκειμένου να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων σε θερμή στρατιωτική αναμέτρηση και την εξέλιξή της σε ελληνοτουρκικό πόλεμο. Η ελληνική κυβέρνηση τότε κατέθεσε εχέγγυα (αποδέχθηκε τις τούρκικες αμφισβητήσεις για την ύπαρξη νησιών, νησίδων και βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία) στην Τουρκία με τριτεγγυητή την Ουάσιγκτον προκειμένου να «αγοράσει» ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό, ευρώ και... ειρήνη. Με δεδομένη την οικονομική καταστροφή της χώρας, δεν θα είναι διόλου περίεργο – μάλλον... αναμενόμενο, θα λέγαμε – αν οι εν λόγω Αμερικάνοι και Τούρκοι «πιστωτές» εμφανιστούν με κάποιον τρόπο ανάμεσα στους υπόλοιπους οι οποίοι σήμερα διαμοιράζουν τα ελληνικά ιμάτια κρατώντας τα «ομόλογα» της κρίσης των Ιμίων και απαιτήσουν την εξόφλησή τους... Η κρίση των Ιμίων και κυρίως οι συμφωνίες απεμπλοκής από αυτήν περιγράφουν έναν καθοριστικό κρίκο που συμπληρώνει την αλυσίδα των τούρκικων απαιτήσεων για την αναθεώρηση του status quo στα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, η οποία ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’70. Το κόστος του συμβιβασμού Στην Ελλάδα υπογραμμίζεται το γεγονός ότι οι επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη εκείνες τις δύσκολες μέρες απέτρεψαν τον πόλεμο. Καμία, ωστόσο, ουσιαστική συζήτηση δεν έχει γίνει για το κόστος που κατέβαλε η χώρα γι’ αυτήν την αποτροπή. Και κατ’ επέκταση, δεν έχει γίνει καμία αποτίμηση των κερδών και των ζημιών, των συνεπειών δηλαδή εκείνης της κρίσης, προκειμένου με τα νέα δεδομένα να διαμορφωθεί η στρατηγική της χώρας. Αντίθετα, αυτό που με επιμέλεια έγινε, ήταν να συγκαλυφθούν η νέα πραγματικότητα και οι συνέπειές της, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: ◆ Αποδοχή των τούρκικων θέσεων περί γκρίζων ζωνών και ύπαρξης νησιών, νησίδων και βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία. ◆ Διμερής ελληνοτουρκικός διάλογος για τη διευθέτηση αυτών των ζητημάτων (και όχι μόνο της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, όπως στρουθοκαμηλίζοντας ισχυρίζεται ακόμη η ελληνική πλευρά). ◆ Επίσημη ανάθεση στην Ουάσιγκτον ρόλου παρατηρητή - διαιτητή για την τήρηση της συμφωνίας που απαγορεύει σε Ελλάδα και Τουρκία δραστηριότητες σε νησίδες μέχρι να διευκρινιστεί η κυριαρχία τους. ◆ Συνέχιση της εξαντλητικής και μέχρι τελικής πτώσης εξοπλιστικής κούρσας. Με πιο απλά λόγια, η Ελλάδα απέφυγε μία σύγκρουση αγοράζοντας χρόνο, μέσα στον οποίο εξελίσσεται η συζήτηση επί κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Το πώς εκμεταλλεύτηκε αυτόν τον χρόνο όλοι το γνωρίζουμε σήμερα: Αναζήτησε την προστασία στη ζώνη του ευρώ, κατέβαλε ασύλληπτους πόρους σε εξοπλισμούς και φανφάρες (Ολυμπιακοί Αγώνες) και φούσκωσε με δανεικό αέρα παριστάνοντας την ισχυρή Ελλάδα, μέχρι που εμφανίστηκε η ώρα της... κρίσης και η πραγματικότητα, την οποία επιβάλλεται να δούμε κατά πρόσωπο, αν θέλουμε να την αντιμετωπίσουμε. http://www.topontiki.gr/article/66157/-Edosan-to-Aigaio-peskesi

Διαβάστε περισσότερα ...

Ροή ξένων κεφαλαίων από την Τουρκία στην Ελλάδα

Με αυξανόμενο ρυθμό συνεχίζεται η ροή ξένων κεφαλαίων από την Τουρκία προς την Ελλάδα

Συνεχίζεται η ροή ξένων κεφαλαίων από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που έρχονται από τα dealing rooms των ελληνικών τραπεζών, σε καθημερινή βάση το σχετικό "κανάλι" τροφοδοτείται, σταθερά, και μάλιστα με αυξανόμενο ρυθμό. Υπολογίζεται ότι από την ώρα που άρχισαν οι τελευταίες εμπλοκές στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας, μέχρι σήμερα, οπότε και μεσολάβησε και η γνωστή νομισματική κρίση, περίπου 1 δισ. δολάρια "πέρασαν" από απέναντι στην Ελλάδα, επενδύοντας κυρίως σε τίτλους του δημοσίου και στο χρηματιστήριο, δευτερευόντως.

Η διάχυση αυτή, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, δεν έγινε μέσα σε μια εβδομάδα, ούτε σε έναν μήνα, αλλά το τελευταίο τρίμηνο, ωστόσο φαίνεται ότι τις τελευταίες μέρες εντείνεται, εξαιτίας της μεγάλης αβεβαιότητας που προκαλεί η κρίση που έχει ενσκήψει σε όλες τις αναδυόμενες αγορές του πλανήτη. Η Τουρκία είναι μια από αυτές (σσ και μάλιστα, από τις πιο σημαντικές) γεγονός το οποίο καθιστά τις ευκαιρίες για την Ελλάδα, ακόμα πιο μεγάλες, λόγω της εγγύτητας, γεωγραφικής και όχι μόνο. Υπό μια έννοια, κατ' αυτόν τον τρόπο, η χώρα μας παίρνει και την εκδίκηση της...

http://www.voria.gr/index.php

Διαβάστε περισσότερα ...

Ο Αντ. Κάντας μπλέκει και πολιτικούς στις μίζες για τα εξοπλιστικά

Δεν κατονομάστηκαν, αλλά είπε ότι «δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν»

Ο Αντώνης Κάντας συνομιλεί με τον Άκη Τσοχατζόπουλο ύστερα από σύσκεψη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον Μάιο του 2000 (EUROKINISSI)

Δύο σημαντικά πολιτικά πρόσωπα, από τα οποία το ένα εν ενεργεία, ενέπλεξε στην υπόθεση με τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ο πρώην διευθυντής Εξοπλισμών Αντώνης Κάντας στην πολύωρη νέα απολογία του την Τετάρτη.

Όπως αποκάλυψε «Το Βήμα», τα δύο αυτά πρόσωπα «φωτογραφήθηκαν» και δεν κατονομάστηκαν από τον Α. Κάντα. Είναι και τα δύο σημαντικά πρόσωπα - το ένα μάλιστα μπορεί να προκαλέσει πολιτικό σεισμό αν επιβεβαιωθεί ο κατηγορούμενος.

Περιέγραψε πάντως στους ανακριτές κκ. Σπύρο Γεωργουλέα και Χριστόφορο Μάρκουπώς, κατά την εκτίμησή του, τα πρόσωπα αυτά «δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν από τις γερμανικές εταιρείες για να ευοδωθεί η υπογραφή της συγκεκριμένης προμήθειας των 1,9 εκατ. ευρώ που αφορούσε τα πυροβόλα όπλα από τη γερμανική εταιρεία Krauss Maffei»!Συγχρόνως κατονόμασε και άλλα μέλη επιτροπών του υπουργείου Άμυνας που είχαν κρίσιμο ρόλο στις προμήθειες

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στην απολογία του ο κ. Κάντας ξεδίπλωσε όλο το κουβάρι του «ξεπλύματος της μίζας» από δύο κρίσιμα πρόσωπα, τον ελβετό τραπεζίτη Φάνη Λυγινό και τον Σπύρο Μεταξά.

Όπως είπε, με δική τους πρωτοβουλία δημιουργήθηκε το πλέγμα των offshore που διακινούσαν τις μίζες των εκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα διαβεβαίωσε τους ανακριτές ότι και οι δύο γνώριζαν ότι τα εκατομμύρια που διακινούνταν στην Ελβετία μέσω των τραπεζών Dresdner και UΒΡ αποτελούσαν μίζες και προϊόντα εγκλήματος. Για τον Σπ. Μεταξά αποκάλυψε ότι δεν ήταν πρόθυμος να επιστραφούν τα χρήματα στη χώρα μας

Στο μεταξύ μάχη δίνουν οι συνήγοροι του κατηγορούμενου, κκ. Ι. Μαντζουράνης και Ηλ. Μπίσιας, να επιστρέψουν στη χώρα μας και τα άλλα 2 εκατ. ευρώ που έχουν δεσμευτεί από τις ελβετικές αρχές.

Μετά την απολογία του ο Α. Κάντας επέστρεψε στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού όπου κρατείται. Οι ανακριτές πάντως αυτή τη φορά έκριναν ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερος.

Όπως είπε ο συνήγορός του κ. Μαντζουράνης, θα απολογηθεί και για τα 9 προγράμματα που αποκάλυψε ότι δωροδοκήθηκε και θα πει όλα όσα γνωρίζει. Κάποιες από τις υποθέσεις όμως βρίσκονται στους εισαγγελείς Διαφθοράς και αναμένονται απαντήσεις από τράπεζες στο εξωτερικό.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=562513

Διαβάστε περισσότερα ...