Ας υποθέσουμε ότι οι εποπτεύουσες (και) την Ελλάδα γερμανικές υπηρεσίες παρακολουθούν με τη γνωστή τους επιμονή τις ελληνικές υποθέσεις. Πέρα από τις δημοσκοπήσεις που γνωστοποιούνται, (και) οι Γερμανοί βλέπουν τις διεργασίες εντός του (συγ)κυβερνητικού συνασπισμού. Βλέπουν, με άλλα λόγια, τον έναν εκ των κυβερνητικών εταίρων (του λεγόμενου κεντροαριστερού) να έχει εξαντλήσει τα όρια τις πολιτικής του αξιοπιστίας. Βλέπουν επίσης ότι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες για τη δημιουργία (κεντροαριστερών) προσωπείων, ο κόσμος δεν τσιμπάει.
Γνωρίζουν (και) οι Γερμανοί ότι το εγχείρημα της «Ελιάς» δεν είναι δυνατό να ξεπλύνει και να εμφανίσει το πολιτικό προσωπικό του ΠΑΣΟΚ άσπιλο και αμόλυντο ενώπιον της κάλπης. Επίσης, με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις (και) οι Γερμανοί έχουν κατανοήσει αυτό που γνωρίζει πρώτα και καλύτερα ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, ότι στις ευρωεκλογές η λεγόμενη κεντροαριστερή Ελιά θα καταποντιστεί.
Κάτι που επίσης «μετρούν» (και) οι Γερμανοί είναι ότι το πολιτικό κόστος που θα καταβάλει στις ευρωεκλογές η Δεξιά του Σαμαρά θα είναι τεράστιο – έως ασήκωτο...
Αν υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί είναι τόσο μεθοδικοί όσο το απαιτεί η φήμη τους και αν πράγματι το Βερολίνο είναι αυτό που ελέγχοντας τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, ελέγχει την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας – άρα και την κυβέρνηση –, τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι στο τραπέζι.
Αν υποθέσουμε ότι η συγκυβέρνηση βρίσκεται ενώπιον της εκλογικής καταστροφής στις ευρωεκλογές. Αν συμφωνήσουμε ότι με δεδομένη αυτήν την εκλογική πανωλεθρία η συγκυβέρνηση θα είναι πρακτικά άχρηστη στους δανειστές, καθώς δεν θα μπορεί να προωθήσει τίποτε μέσα από τις απαιτούμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Τότε, δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς για ποιο λόγο το Βερολίνο να επιθυμεί την με κάθε τρόπο υποστύλωση μιας τελειωμένης κυβέρνησης.
Μια ακόμη βάσιμη υπόθεση είναι πως οι Γερμανοί – οι οποίοι να μην ξεχνάμε κρατούν τη στρόφιγγα της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας – θα προτιμούσαν να αντιμετωπίσουν μια προγραμματικά ανέτοιμη και με τη μικρότερη δυνατή πλειοψηφία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, λοιπόν, να μη γίνουν τώρα (λίγο πριν ή ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές) οι εθνικές εκλογές; Μήπως γιατί δεν συμφωνεί το… Ποτάμι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.