Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία και Ισπανία έχουν 3.230 τόνους χρυσού αξίας € 125 δισ. – Θα αναγκαστούν να πουλήσουν;

Αν η Κύπρος αναγκαστεί να πουλήσει χρυσό για να βοηθήσει στην διάσωσή της, γιατί δεν μπορούν να αναγκαστούν και άλλοι;

Οι υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία θα μπορούσαν να βρεθούν και αυτές υπό πίεση να χρησιμοποιήσουν τα αποθέματα χρυσού τους για να βοηθήσουν στην διάσωσή τους, μετά τα σχέδια που φαίνεται να υπάρχουν για την Κύπρο να πουλήσει χρυσό για να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησής της.Μια εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το τι πρέπει να κάνει η Κύπρος στο πλαίσιο της διάσωσής της από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδειξε ότι αναμένεται να πουλήσει αποθέματα χρυσού 400 εκατ. ευρώ (523 εκατομμύρια δολάρια).

Άλλες προβληματικές χώρες στη ζώνη του ευρώ μπορεί να πιεστούν και αυτές. Μεταξύ αυτών, για παράδειγμα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία, κατέχουν περισσότερο από 3.230 τόνους χρυσού μεταξύ τους, που φτάνουν τα € 125 δισεκατομμύρια σε σημερινές τιμές. Η μερίδα του λέοντος - 2,451.8 τόνοι - ανήκει στην Ιταλία. Όμως, η Πορτογαλία και η Ισπανία κατέχουν επίσης εκατοντάδες τόνους χρυσού.

Το μέταλλο αποτελεί περισσότερο από το 90% των αποθεματικών ξένων συναλλαγμάτων της Πορτογαλίας, και 72,2% της Ιταλίας. Η Ινδία, αντίθετα, κατέχει λιγότερο από το 10% των αποθεμάτων της σε χρυσό.

Οι  πωλήσεις χρυσού από μόνες τους είναι μακριά από το να γίνουν η μαγική σφαίρα που θα λύσει τα προβλήματα χρηματοδότησης στην ευρώζώνη: ολόκληρα τα αποθέματα χρυσού της Ιταλίας, για παράδειγμα, αξίζουν λιγότερο από 95 δισ. ευρώ, έναντι εκκρεμών χρεών της τάξης των € 1,685 τρισεκατομμύρια.

Αλλά η κατάσταση της Κύπρου δείχνει ότι ακόμη και μια σχετικά μικρή πώληση χρυσού μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων χρέους. Η πώληση χρυσού της Κύπρου θα της επιτρέψει εύκολα να αντλήσει περίπου το 3% αυτού που θα πρέπει να συμβάλει για τηδιάσωσή της.

Ανησυχία από το "κραχ" του χρυσού

Πάντως το όλο αυτό νέο σκηνικό έχει προκαλέσει σοβαρή ανησυχία στην αγορά, με το πολύτιμο μέταλλο να σημειώνει ένα ιστορικό κραχ μεσά σε δύο μόνο ημέρες. Οι αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες ήταν από τις λίγες περιοχές αύξησης της ζήτησης το περασμένο έτος, την στιγμή που οι αγορές χρυσού από την αγορά κοσμημάτων, την αγορά νομισμάτων και την αγορά ράβδων χρυσού, ήταν σε πτώση.

Η Κύπρος μπορεί να είναι μοναδική περίπτωση αλλά η ανησυχία της αγοράς είναι ότι δεν είναι μοναδική, και ότι και άλλες χώρες θα κληθούν να πουλήσουν χρυσό τους, όπως σημειώνουν οι αναλυτές.

Όπως τονίζουν είναι μία δυναμική αλλαγή του παιχνιδιού για την αγορά. Δεδομένου γνωρίζουμε ότι η Πορτογαλία απέρριψε το πιο πρόσφατο σχέδιο λιτότητας, και πάνω από το 90% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας είναι σε χρυσό, αυτό σημαίνει ότι η Πορτογαλία ίσωςνα κληθεί να πουλήσει κάποιο από το χρυσό της.

Εμπόδια στις κεντρικές τράπεζες να πουλήσουν χρυσό

Παρά το γεγονός αυτό, βαριά εμπόδια βρίσκονται στο δρόμο των κεντρικών τραπεζών στο να πωλήσουν για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης. Το άρθρο 7 του πρωτοκόλλου του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών, για παράδειγμα, εγγυάται την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας και την ελευθερία από την κυβερνητική επιρροή. Με άλλα λόγια, αν μια κεντρική τράπεζα δεν θέλει να πωλήσει χρυσό, θεωρητικά μπορεί να αντισταθεί.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εξέδωσε τη γνώμη της κατά της ιταλικής πρότασης της κυβέρνησης να επιβάλει 6% φόρο υπεραξίας στον ισολογισμό της κεντρικής τράπεζας, προφανώς συμπεριλαμβανομένων των διαθεσίμων σε χρυσό, το 2009.

Η ΕΚΤ σημείωσε ότι η απαγόρευση της νομισματικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο της συνθήκης «είναι καθοριστικής σημασίας για τη διασφάλιση του πρωτοβάθμιου στόχου της νομισματικής πολιτικής για την σταθερότητα των τιμών, η οποία δεν πρέπει να παρεμποδίζεται», όπως τονίζει ο Rhona O'Connell, ανώτερος αναλυτής της GFMS. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα και άλλες τράπεζες να προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο κινητοποίησης στο χρυσό, αλλά η ιστορία είναι εναντίον τους. Το πιθανότερο είναι πως θα υπάρξουν βαριές πολιτικές πιέσεις, καθώς και νομικές δυσκολίες, που θα απαγορεύουν μια τέτοια δραστηριότητα, όπως προσθέτει.

Υπάρχει επίσης το ζήτημα του πόσο οι κεντρικές τράπεζες στην πραγματικότητα επιτρέπεται να πωλούν ακόμη και εάν το θέλουν. Η συμφωνία των κεντρικών τραπεζών για τον χρυσό (Gold Agreement), που υπογράφηκε αρχικά το 1999, θέτει τα ανώτατα όρια πωλήσεων χρυσού σε 400 τόνους το χρόνο.

Οι πωλήσεις είναι πολύ μικρότερες αυτού του ποσού τα τελευταία χρόνια, με μόλις 4,2 τόνους χρυσού να έχουν πωληθεί μέχρι τώρα από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι κεντρικές τράπεζες είναι καθαροί αγοραστές χρυσού από το 2010.

Ο χρυσός ως εγγύηση για την έκδοση κρατικών ομολόγων

Με την εξαίρεση κάποιων μικρών πωλήσεων, δεν έχουν γίνει μεγάλες πωλήσεις από τις κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης από τότε που η Γαλλία πώλησε 17,4 τόνους χρυσού το πρώτο εξάμηνο του 2009.

Αλλά αν οι κεντρικές τράπεζες σε ταραγμένες χώρες της ευρωζώνης άρχιζαν να πωλούν, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει γρήγορα. Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να ανταλλάξουν επίσης το χρυσό με μετρητά με άλλες κεντρικές τράπεζες ή άλλα ιδρύματα, μέσω μίας ταυτόχρονης προθεσμιακής συναλλαγής.

Το World Gold Council, λέει πως μεθόδοι εκτός από την πώληση μπορούν να προσφέρουν καλύτερες αποδόσεις για τους κατόχους χρυσού. Είναι σημαντικό η Κύπρος να διερευνήσει όλες τις δυνατότητες που διαθέτει και οι άμεσες πωλήσεις δεν είναι η μόνη, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του WGC. O πιο αποτελεσματικός τρόπος για να επωφεληθούν οι χώρες από την εκμετάλλευση χρυσού είναι η μόχλευση του χρυσού ως εγγύηση για την έκδοση κρατικών ομολόγων.

Ένα ομόλογο με ρήτρα χρυσού (gold-backed bond) θα μπορούσε να αυξήσει τέσσερις ή πέντε φορές την αξία των συνολικών αποθεμάτων χρυσού της Κύπρου - περισσότερο από 2 δισεκατομμύρια ευρώ σε σημερινά χρήματα, όπως πρόσθεσε.

Πηγή:www.reporter.gr