Subscribe Twitter Twitter

Παρέμβαση - Τίτλοι Αναρτήσεων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Αριστερά: τρόπος ζωής ή οικονομικό μοντέλο φτωχοποίησης;



"Γλυτώσαμε ΣΥΡΙΖΑ". Αυτό το σχόλιο φίλου που ειπώθηκε πέρσι το καλοκαίρι, μετά τα δραματικά συμβάντα, μου έρχεται συνέχεια στο νου τις τελευταίες εβδομάδες με όσα δυσάρεστα διαδραματίζονται στη Βενεζουέλα. Έχοντας απομακρυνθεί αρκετά απ΄ τη βάση των γεγονότων και τη φόρτιση που δημιουργούν, γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό ότι το ευφυολόγημά του, μάλλον απέδωσε την πραγματικότητα. Με άλλα λόγια δηλαδή θα μπορούσε η χώρα μας να είναι σήμερα στη θέση της Βενεζουέλας.


Του Δημήτρη Κωνσταντίνου
Όλα αυτά που συνέβησαν εδώ αλλά και στον κόσμο, δημιουργούν την ανάγκη σε ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπόθεση της Αριστεράς αλλά και σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, να αναρωτηθεί, να αναψηλαφίσει, να αναλύσει κι αν μπορέσει, να ερμηνεύσει και να εξηγήσει, που οφείλεται αν όχι η αποτυχία τουλάχιστον η άσχημη πορεία του αριστερού εγχειρήματος στη χώρα μας, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.

Για τους πρώτους, είναι πολύ δύσκολη και επίπονη διαδικασία αφού λίγο - πολύ πρέπει να αναρωτηθούν μήπως ό,τι φαντάστηκαν, ονειρεύτηκαν και πίστεψαν, ήταν απάτη.

Ωστόσο είναι μια διαδικασία αναγκαία αφού στα περσινά γεγονότα μαζί με τις μάσκες των πολιτικών, έπεσαν και τα λέπια απ' τα μάτια των περισσότερων πολιτών, που ήταν υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα και να δώσουν στον εαυτό τους δύσκολες απαντήσεις σχετικά με την Αριστερά, το παρόν και το μέλλον της.

Τα πράγματα είναι πιο εύκολα για τους αριστερούς δεύτερης και τρίτης γενειάς, κυρίως για τους τελευταίους, που μεγάλωσαν μέσα στην ευμάρεια. Γι' αυτούς, η αριστερά είναι περισσότερο μια μεγάλη ΜΚΟ υπεράσπισης δικαιωμάτων γενικώς, μια ελαφρά πολιτική ενασχόληση που νοηματοδοτεί και αναζωογονεί την μεσοαστική τους καθημερινότητα ενώ ταυτόχρονα καθησυχάζει τη συνείδηση ότι πράττει το πολιτικό/κοινωνικό της καθήκον. Αποκομμένοι από ταξικές αναφορές που αποτελούν θεμέλιο λίθο, αν υποθέσουμε ότι ακόμα η ταξική προέλευση καθορίζει τον ιδεολογικό προσανατολισμό, ακολούθησαν το ΣΥΡΙΖΑ στο νέο δρόμο του και ήδη, οι περισσότεροι, δρέπουν τους καρπούς τις εξουσίας.

Ας προχωρήσουμε όμως στα πιο σοβαρά.

Είναι πασίγνωστο ότι για την Αριστερά, πάγιο και εμβληματικό αίτημά της υπήρξε και είναι η αναδιανομή του πλούτου ως μέσο για την καλυτέρευση της ζωής των αδυνάτων που από θέση εκπροσωπεί. Αντίθετα αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στις περισσότερες χώρες που επικράτησαν αριστερά καθεστώτα είναι η απλόχερη διανομή φτώχειας που βαθαίνει σε βαθμό εξαθλίωσης.

Άλλο ένα παράδοξο είναι ότι η κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία, άλλο ένα εμβληματικό αίτημα της Αριστεράς, επίσης απέτυχε να επιτευχθεί σε κομμουνιστικά καθεστώτα, ενώ αντίθετα άνθισε στα περισσότερα καπιταλιστικά. Δεν μπορούμε να ορίσουμε ως κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική/οικονομική ομοιομορφία λόγω φτώχειας των πολιτών των πρώην ανατολικών χωρών. Ενώ αντίθετα, ασυναγώνιστο παραμένει μέχρι σήμερα το σκανδιναβικό κοινωνικό μοντελο που αποτέλεσε πρότυπο για πάνω από δύο δεκαετίες.

Ο καπιταλισμός, παρόλο που ως πυρήνα του έχει το κεφάλαιο, τη δημιουργία κέρδους που το βάζει πάνω από τον άνθρωπο, παρόλες τις μεγάλες του παθογένεις, βρήκε τρόπο και κατάφερε στις περισσότερες περιπτώσεις, να δημιουργήσει αξιοπρεπείς έως άνετες συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης.

Τα παραδείγματα αφθονούν: Η Βενεζουέλα βουλιάζει, η Γερμανία ευημερεί.
Η Κούβα αιμορραγεί (και τελευταία αποφάσισε άνοιγμα στον καπιταλισμό), οΚαναδάς ακμάζει. Ακόμα και στη χώρα μας, που θεωρείται καπιταλιστική περιφέρεια, που ποτέ δεν ωρίμασε ο καπιταλισμός, αλλά ως επί το πλείστον λειτούργησε μεταπρατικά και κρατικοδίαιτα, που μαστίζεται έξι χρόνια από σκληρή λιτότητα, οι συνθήκες όσο δύσκολες κι αν είναι, δεν μπορούν να συγκριθούν με εκείνες της Βενεζουέλας, όπου ένας γιατρός αμοίβεται με 13 ευρώ το μήνα.

Δεν πρόκειται για υποκειμενική κρίση, αλλά για αντικειμενική παρατήρηση, που προκύπτει εκ του αποτελέσματος. Αντίστοιχες διαπιστώσεις μπορούν να γίνουν και στον τομέα των προσωπικών και ατομικών ελευθεριών που η περιστολή τους ήταν και είναι κοινός τόπος στα κομμουνιστικά καθεστώτα.

Τα πράγματα δεν πήγαν καλύτερα για την αριστερά και στη χώρα μας όταν μετά από χρόνια κλήθηκε απ' την Ιστορία να αναλάβει ηγετικό ρόλο, εκφράζοντας το αντιμνημονιακό κίνημα.

Στις αναλύσεις που γίνονται κατά καιρούς στο πλαίσιο ενός δημοσίου διαλόγου που διεξάγεται άτυπα, μετά το καλοκαίρι του 2015, το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στη λανθασμένη ανθρώπινη/προσωπική διαχείριση. Αφορίζονται τα πρόσωπα ενώ προστατεύεται και αφήνεται στο απυρόβλητο η ιδεολογική αφετηρία και πολλές προβληματικές αντιλήψεις της.

Ως φάρμακο προτείνεται ο "αναστοχασμός" που θα οδηγήσει σε μια"καινούργια αρχή". Διαβάζουμε προτάσεις που λένε να "ξαναδούμε τον τρόπο οργάνωσης των συλλογικοτήτων", "τη δημιουργία νέων εστιών αντίστασης", "να γεμίσουμε ξανά τις πλατείες" κλπ, κλπ.

Έχουμε την εντύπωση ότι γίνεται λάθος διάγνωση.

Το κυριότερο πρόβλημα, νομίζουμε, ήταν ότι οι διαμαρτυρίες, όπου λάμβαναν χώρα, δεν είχαν ουσιαστικό περιεχόμενο αφού δεν διατύπωναν καμιά εναλλάκτική πρόταση. Αντίθετα κυριάρχησαν οι κραυγές και τα συνθήματα αντί των επιχειρημάτων και των προτάσεων. Επικράτησε το θυμικό και το ένστικτο αντί της λογικής και της αντικειμενικής ανάλυσης των δεδομένων. Κι αυτό διέτρεχε οριζόντια το κίνημα, ανεξάρτητα απ' το βαθμό οργάνωσής του. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εκπονήσει σοβαρό, μελετημένο και ρεαλιστικό σχέδιο που θα μπορούσε, να σταθεί ως εναλλακτική πρόταση. Κάτι που φάνηκε με πολύ δυσάρεστο τρόπο κατά τη διάρκεια της περσινής διαπραγμάτευσης. Οι ελάχιστες προτάσεις, όπου διατυπώνονταν, ήταν ανεδαφικές και ανεφάρμοστες.

Αυτό συνέβη γιατί η Αριστερά είχε αυτή ακριβώς την κουλτούρα διαμαρτυρίας. Απομακρυσμένη δηλαδή απ' την εξουσία και σχεδόν σίγουρη ότι ποτέ δεν θα πάρει τα ηνία της, αυτοπαγιδεύτηκε σ' ένα ανούσιο καταγγελτικό λόγο κατά πάντων και διατύπωνε επιπόλαιες, μαξιμαλιστικές προτάσεις σε όλα τα επίπεδα, αφού δεν κόστιζαν τίποτα και σε κανένα.

Σ' αυτό να προσθέσουμε ότι οι πλατείες από πεδίο πολιτικής και κοινωνικής αντίστασης μετατράπηκαν και λειτούργησαν ως μήτρα νομενκλατούρας. Ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει πάντα καθοριστικό ρόλο. Η φιλαρχία, οι φιλοδοξίες, το προσωπικό συμφέρον και η ιεραρχική δομή, ευνοούν την ανάπτυξη τέτοιων φαινομέων. Όταν ξεκινάει ένα κίνημα στην αρχή όλοι βλέπουν την ευκαιρία ν' αλλάξουν, μέσα από αυτό, τον κόσμο. Όσο το κίνημα αποκτά απήχηση και στη συνέχεια προοπτική κατάληψης της εξουσίας, τόσο λιγοστεύουν εκείνοι που βλέπουν την ευκαιρία να αλλάξουν τον κόσμο και οι περισσότεροι βλέπουν, μια ευκαρία να αλλάξουν τη ζωή τους. Είναι αυτονόητο πως καταλήγουν τα πράγματα όταν επιτυγχάνεται η κατάληψη της εξουσίας. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο αποδεδειγμένος ιστορικά, βρώμικος έως προδοτικός ρόλος των ηγεσιών, στην εξέλιξη και κατάληξη των κινημάτων.

Οι Κατρούγκαλος, Τσακαλώτος, και άλλοι πάρα πολλοί που σήμερα βρίσκονται στην κορυφή εξουσίας , απ' αυτή τη μήτρα προήλθαν. Ήταν συχνοί ομιλητές στις λαϊκές συνελεύσεις των πλατειών, ενώ σήμερα είναι αρνητικοί πρωταγωνιστές, αρχιτέκτονες του τρίτου μνημονίου που κατακεραύνωναν. Όμως κι εκείνοι που δεν ακολούθησαν το δρόμο του Τσακαλώτου και Κατρούγκαλου και διαχώρισαν τη θέση τους, δεν φάνηκαν εντιμότεροι, ικανότεροι και σοβαρότεροι. Την στιγμή που με μνημειώδη ελαφρότητα και επιπολαιότητα ζητούσαν σύγκρουση με την ΕΕ και νομισματική αλλαγή, οι ίδιοι είχαν ή έβγαζαν χρήματα στο εξωτερικό, ασφάλιζαν τους δικούς τους παρέχοντας πληροφορίες και ασφαλίζονταν οι ίδιοι χρησιμοποιόντας τη θέση τους στον εξουσιαστικό μηχανισμό, ενώ οι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να περιμένουν στην ουρά, για 60 ευρώ την ημέρα. Ασύλληπτα πράγματα για οποιονδήποτε πολιτικό, πόσο μάλλον για κάποιους που έχτισαν καριέρα πάνω στις κοινωνικές του ευαισθησίες.

Φτάνοντας στο δια ταύτα να πούμε σκοπός μας δεν ήταν, να δώσουμε απάντηση για την αποτυχία ή όχι ενός ολόκληρου κοινωνικού συστήματος που καθόρισε και καθορίζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, γιατί οι ελάχιστες γνώσεις και η αναλυτική μας ικανότητα δεν μπορούν να υποστηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα.

Οι όποιες παρατηρήσεις, διαπιστώσεις και προβληματισμοί εκφράστηκαν σκοπό έχουν να αποτελέσουν αφορμή για συζήτηση, ώστε να βοηθήσουν στην ερμηνεία σχετικών φαινομένων και να απαντήσουν στα ερωτήματα που προέκυψαν τόσο απ' τα δραματικά γεγονότα του περσινού καλοκαιριού στη χώρα μας, όσο και απ' όσα συμβαίνουν στον κόσμο.

Το μόνο που μετά βεβαιότητας μπορούμε να πούμε είναι πως η Αριστερά ήταν και παραμένει πρώτα απ' όλα τρόπος ζωής που μπορεί να εμφυσήσει υψηλά ιδανικά και να εμπνεύσει στον αγώνα για καλύτερη ζώη. Όχι όμως στη γραμμή που έδωσε κάποιο κομματικό γραφείο ή κάποιος ιδεολογικός υπεύθυνος αλλά ο Τζακ Κέρουακμέσα απ' την Τριστέσσα του: "Ίσιωσε τον εαυτό σου και θα ισιώσει κι κόσμος".


Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Ο ανθρωπισμός και ο καιροσκοπισμός


Δημήτρης Κωνσταντίνου

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της περασμένης Παρασκευής, επισφράγισε ουσιαστικά τρία πράγματα: 
 
Το πρώτο είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό προσφυγικό καταυλισμό, τοδεύτερο το οριστικό κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου και των βορείων συνόρων και το τρίτο τη στροφή προς το ρεαλισμό της γερμανικής πολιτικής στο προσφυγικό.

Παγίωσε επίσης μια σειρά από πολύ δυσάρεστες για την Ελλάδα καταστάσεις, όπως τη μετακύλιση του βάρους της διαχείρισης του προσφυγικού αποκλειστικά στη χώρα μας, τη μετατροπή του θέματος από Ευρωπαϊκό σε διμερές (Ελληνοτουρκικό), την τουρκική παρουσία στο Αιγαίο και τα νησιά κ.α.
 
Για να συμβούν όλα τα παραπάνω, που ο πρωθυπουργός σύμφωνα με δηλώσεις του χαρακτήρισε διπλωματική νίκη (!), χρειάστηκε η συνεργασία ή μάλλον καλύτερα η θυσιαστική προσφορά της Ελλάδας.
 
Η διαφορά είναι ότι τα ανταλλάγματα για όλες αυτές τις σοβαρές υποχωρήσεις (όπως συνήθως συμβαίνει στη διπλωματία), δεν τα πήρε η χώρα, αλλά η κυβέρνηση.

Όλα ξεκίνησαν πέρσι τον Οκτώβριο όταν Αλ. Τσίπρας, βρέθηκε πιεσμένος ανάμεσα σε σοβαρές Συμπληγάδες, του προσφυγικού απ' τη μία, που ήδη είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και των νέων σκληρών μέτρων που έφερνε η συμφωνία του καλοκαιριού, απ' την άλλη.
Την ίδια εποχή, η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εφάρμοζε η Γερμανία, είχε δημιουργήσει σοβαρά πολιτικά προβλήματα στην καγκελάριο Μέρκελ που ξεκινούσαν από μεγάλη πτώση της δημοτικότητάς της και έφταναν μέχρι την ευθεία αμφισβήτησή της στους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού.
 
Για το λόγο αυτό αναζητούσε ένα εύσχημο τρόπο πολιτικής μεταστροφής, που θα της επέτρεπε να περιορίσει ή και να σταματήσει εντελώς τις προσφυγικές ροές προς τη χώρας της. Η συγκυρία ήταν τέτοια ώστε ο μοναδικός που θα μπορούσε να τη βοηθήσει να το πετύχει, ήταν η Ελλάδα κι ο άσπονδος φίλος της Αλ. Τσίπρας. 

Ο έλληνας πρωθυπουργός απ' την πλευρά του επιθυμούσε διακαώς να τελειώσει η αξιολόγηση το δυνατόν γρηγορότερα και ανώδυνα ώστε να αρχίσει σε ορατό ορίζοντα η συζήτηση για το χρέος. Έβλεπε όμως ότι ούτε το ένα θα μπορούσε να πετύχει ούτε το άλλο.
Η αξιολόγηση και τα νομοσχέδια που θα προέκυπταν απ' αυτή θα ήταν πολύ επώδυνα, τόσο που ίσως κλόνιζαν την κυβέρνηση σε σημείο κατάρρευσης. Οι αντιδράσεις είχαν αρχίσει ήδη, και στην κοινωνία επικρατούσε αναβρασμός. Η δε συζήτηση για το χρέος δεν θα ξεκινούσε στην καλύτερη περίπτωση, νωρίτερα απ' το Φθινόπωρο.

Όπου όμως λείπει η μεθοδικότητα κι ο σοβαρός πολιτικός σχεδιασμός, περισσεύει ο καιροσκοπισμός.
 
Έτσι το προσφυγικό, στο μυαλό των ηγετικών στελεχών της κυβέρνησης άρχισε επιπόλαια, από μεγάλο πρόβλημα να φαντάζει ως ανέλπιστο δώρο,αγνοώντας  εγκληματικά τις συνέπειες τόσο για τους πρόσφυγες που στοιβάζονται εξαθλιωμένοι απ' την έλλειψη υποδομών και προετοιμασίας, όσο και για τη χώρα.
 
Μετατρέποντας τη χώρα σε ευρωπαϊκό προσφυγικό καταυλισμό, όπως τελικά έγινε, διευκολύνει τη γερμανίδα καγκελάριο που με τη σειρά της βοηθάει τον Αλ. Τσίπρα να περάσει τον κάβο της αξιολόγησης, πείθοντας με την επιρροή της τους Θεσμούς να βάλουν νερό στο κρασί τους, σε ήσσονος σημασίας ζητήματα.
 
Επιπλέον κι υπόλοιποι ευρωπαίοι ηγέτες είναι διατεθειμένοι, αφού ουσιαστικά τον μουτζούρη της συνολικής διαχείρισης του προσφυγικού, τον αναλαμβάνει αποκλειστικά πλέον η Ελλάδα να κάνουν μια υποχώρηση στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, δίνοντας ένα φτηνό πολιτικό δώρο στην κυβέρνηση, για να το χρησιμοποιεί ως «τυράκι» τόσο στην κοινοβουλευτική του ομάδα, όσο και στην κοινωνία και τους πολιτικούς του αντιπάλους.
 
Ίσως έτσι εξηγείται και η σπουδή του προηγούμενου Eurogroup να ανακοινώσει έναρξη συζήτησης για το χρέος τον Απρίλιο, με προοπτική να τελειώσει το Μάϊο!

Μ' αυτά τα δεδομένα, ποιός βουλευτής του κυβερνητικού συνασπισμού θα τολμήσει να καταψηφίσει τα νομοσχέδια που θα προκύψουν απ' την αξιολόγηση, όσο σκληρά κι αν είναι, αφενός μέσα στο εκρηκτικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει στη χώρα το προσφυγικό, αφετέρου έχοντας μπροστά του την (έστω άοριστη) υπόσχεση για ελάφρυνση του χρέους;

Την ώρα λοιπόν, που οι φτωχοί Έλληνες πολίτες δίνουν μαθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης η κυβέρνηση δίνει μαθήματα καιροσκοπισμού. 
 
Παρότι ομνύει στον ανθρωπισμό και προσπαθεί, κατακλύζοντας μέσω διαύλων της στα ΜΜΕ και στα social media με εικόνες ταλαιπωρημένων παιδιών, μανάδων, ακόμα και αναπήρων, να απευθυνθεί στο συναίσθημα των πολιτών, έτσι ώστε να χωνευτεί όσο γίνεται ομαλότερα η μετατροπή της χώρας σε στρατόπεδο προσφύγων, ουσιαστικά τους χρησιμοποιεί ως παίγνιο και αντάλλαγμα για να προσπορίσει μηδαμινά (σε σχέση με το δράμα των ανθρώπων) πολιτικά οφέλη. 

Το πιο επικίνδυνο όμως απ' όλα είναι ότι η κυβέρνηση κι ο πρωθυπουργός προκειμένου να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία βάζουν τη χώρα και τους πολίτες, σε μια περιπέτεια που ούτε ο πιο οξυδερκής πολιτικός αναλυτής, είναι σε θέση να προσδιορίσει το μέγεθος και τις επιπτώσεις της.
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Το ύπουλο παιχνίδι για να γίνει όλη η Ελλάδα «καταυλισμός»


Αντιμέτωπη με τους σκληρούς εκβιασμούς της Τουρκίας που επιχειρεί να βάλει στα μέτρα της τη Νατοϊκή αποστολή στο Αιγαίο και τα καραβάνια προσφύγων βρίσκεται η Αθήνα
to-upoulo-paixnidi-gia-na-ginei-oli-i-ellada-kataulismos

Αντιμέτωπη με τους σκληρούς εκβιασμούς της Τουρκίας που επιχειρεί να βάλει στα μέτρα της τη Νατοϊκή αποστολή στο Αιγαίο αλλά και την αδυναμία(;) της Ε.Ε να επιβάλει στην Αγκυρα την υλοποίηση της μεταξύ τους συμφωνία ,βρίσκεται η Αθήνα 
 Η ελληνική κυβέρνηση τώρα δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι η άνευ όρων και χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο αποδοχή της γερμανοτουρκικης πρότασης, όχι μόνο δεν θα φέρει λύση στην ανάσχεση των προσφυγικών ροών, αλλά ανοίγει διάπλατα το παράθυρο για αμφισβήτηση του status quo στο Αιγαίο.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος που «υπέγραψε» τη συμφωνία για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ σήμερα Τρίτη με επιστολή του στο γγ της Συμμαχίας ζητεί την εφαρμογή της. « Ζητώ από τη δύναμη του ΝΑΤΟ να μετακινηθεί ανατολικά των ελληνικών νησιών ανέφερε ο Πάνος Καμμένος και κατηγόρησε την Αγκυρα ότι επιχειρεί να ανατινάξει τη συμφωνία».

 Επεα πτερόεντα και η συμφωνία Τσίπρα - ΕΕ για ανοικτά σύνορα  

Η Ελλάδα συμπράττοντας με την γερμανοτουρκική πρόταση, τελικά εμφανίστηκε να έχει συναινέσει στην αποδοχή του Αιγαίου ως «ιδιαίτερης περίπτωσης»
Την ίδια ώρα ο Έλληνας πρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας αντιλαμβάνεται με τον πλέον δραματικό τρόπο ότι η προφορική συμφωνία της περασμένης Παρασκευής, την οποία επικαλέστηκε για να συναινέσει στο Κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., ήταν έπεα πτερόεντα. Ένα μόλις 24ωρο μετά τη συμφωνία η Αυστρία συγκάλεσε διάσκεψη με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, τα Σκόπια «σφράγισαν» τα σύνορά τους προκαλώντας έμφραγμα στην Ελλάδα και η Σλοβενία στέλνει στρατό στα σύνορά της με την Κροατία για να ελέγξει τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές.  
Η κυβέρνηση στρέφεται και κατά της Αυστρίας που «στηρίζει» τις κινήσεις των χωρών του Βιζεγκραντ με το ΥΠΕΞ να προχωρεί σε διάβημα διαμαρτυρίας.    
Το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και η αμηχανία της Αθήνας 
Η Ελλάδα συμπράττοντας με την γερμανοτουρκική πρόταση, τελικά εμφανίστηκε να έχει συναινέσει στην αποδοχή του Αιγαίου ως «ιδιαίτερης περίπτωσης», όπου η άσκηση αρμοδιοτήτων και κυριαρχικών δικαιωμάτων εκχωρούνται στην Συμμαχία, ενώ ταυτόχρονα το άλλο σκέλος της συμφωνίας που υπήρχε η ελπίδα ότι θα οδηγήσει σε ανάσχεση του μεταναστευτικού ρεύματος, μένει στα χαρτιά.
Η Αθήνα από την Νατοϊκή αποστολή είχε δυο προσδοκίες: 
ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τα κυκλώματα των δουλεμπόρων και συγχρόνως η Ελλάδα θα απαλλαγεί από τις εύκολες κατηγορίες περί μη φύλαξης των συνόρων της, καθώς πλέον με απευθείας εικόνα στο Στρατηγείο της Νάπολης θα υπάρχει αποτύπωση των ευθυνών που υπάρχουν στην απέναντι πλευρά στις τουρκικές ακτές.
Υπήρχε επίσης η προσδοκία ότι το ΝΑΤΟ θα αναλάμβανε την επαναπροώθηηση όσων μεταναστών έπλεαν από τις τουρκικές ακτές προς τα ελληνικά νησιά
Όμως τελικά όλα εξελίσσονται εντελώς διαφορετικά.
Με το κλίμα πλέον που έχει διαμορφωθεί στην Κεντρική Ευρώπη, κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους υπεύθυνους της (μη αποτελεσματικής) φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., ενώ είναι προφανής η πρόθεση των κρατών μελών να αποφύγουν την οποιαδήποτε σύγκρουση με την Τουρκία.
Σε ότι αφορά, στη διάσωση και επαναπροώθηση από το ΝΑΤΟ μεταναστών στο τουρκικό έδαφος, φαίνεται να προσκρούει τόσο στην άρνηση της Τουρκίας άλλα και στις ενστάσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και κρατών μελών, καθώς κινείται εκτός όρων εντολής που έχει το ΝΑΤΟ και κρύβει και πρακτικά κινδύνους για την ζωή των μεταναστών που κινούνται με μικρές βάρκες..
Η προφορική συμφωνία της περασμένης Παρασκευής, την οποία επικαλέστηκε για να συναινέσει στο Κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε έπεα πτερόεντα
Εξάλλου και πάρα την ..έκπληξη που εκφράζει η Αθήνα για το ότι η Άγκυρα απορρίπτει την συζήτηση για επιστροφή προσφύγων από το ΝΑΤΟ στην Τουρκία, ο ίδιος ο γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Ράσμουσεν είχε δηλώσει ότι η αποστολή του ΝΑΤΟ περιορίζεται στην παρακολούθηση και εποπτεία της περιοχής για να αντιμετωπισθούν τα κυκλώματα των διακινητών.
Όμως ακόμη κι αν αυτές οι προσδοκίες είχαν εκπληρωθεί η εμπλοκή του ΝΑΤΟ θέτει μείζονα ζητήματα που άπτονται της ελληνικής κυριαρχίας.
Ο μόνος όρος που είχε τεθεί (προφορικά) ήταν η συμφωνία Ελλάδας και Τουρκίας οι δυνάμεις τους να κινούνται μόνο εντός των χωρικών υδάτων και εναέριου χώρου της κάθε χώρας.
Τα ερωτήματα που έχουν τεθεί είναι πολλά και η κυβέρνηση έχει αποφύγει να απαντήσει με τον κ. Καμμενο να περιορίζεται να δηλώσει ότι τα κείμενα υπάρχουν αλλά είναι «απόρρητα» .
Όμως εάν πράγματι υπήρχαν αυτά τα απόρρητα κείμενα όπου ο ίδιος και ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είχαν φροντίσει να διασφαλίσουν τα εθνικά συμφέροντα, τότε δεν θα υπήρχε η παρούσα σύγκρουση στην Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ.
Η αναφορά σε «χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο της κάθε χώρας» στους οποίους θα περιορίζεται κάθε χώρα είναι προβληματική.
Ούτε η Τουρκία (επισήμως), ούτε το ΝΑΤΟ (ανεπισήμως) αναγνωρίζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ. και συνεπώς αυτή η αναφορά θα οδηγήσει είτε σε διαρκείς αντιπαραθέσεις στο πλαίσιο της νατοϊκής αποστολής, όπου ο Γερμανός ναύαρχος και το Στρατηγείο στην Νάπολη θα παρεμβαίνουν ως διαιτητές, είτε θα οδηγήσει στην μονομερή και σιωπηρή αποχή της Ελλάδας από πτήσεις και δραστηριότητα στην περιοχή μεταξύ των 6 και των 10 ν.μ.
Λόγω της ιδιομορφίας της γεωγραφίας του Αιγαίου, μεγάλες περιοχές των διεθνών υδάτων του Αιγαίου στις οποίες όμως η Ελλάδα ασκεί διεθνείς αρμοδιότητες και επικαλύπτουν και ελληνική υφαλοκρηπίδα, ανατίθενται πλέον στο ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία αμφισβητεί και την Ζώνη Ευθύνης της Ελλάδας για Έρευνα και Διάσωση, διεκδικώντας για λογαριασμό της την διεθνή αυτή αρμοδιότητα μέχρι το μέσο του Αιγαίου ώστε να εγκλωβίζει όλα τα ελληνικά νησιά σε ζώνη δικής της ευθύνης. 
Όταν τα Νατοϊκά ραντάρ διαπιστώνουν την ύπαρξη μεταναστών σε κίνδυνο σε περιοχή μεταξύ π.χ. της Χίου και Λέσβου σε διεθνή ύδατα, η Ελλάδα θα ασκήσει την αρμοδιότητα της για Ερευνά και Διάσωση η θα ανατεθεί στην FRONTEX ώστε να μην υπάρξει εμπλοκή εκ μέρους της Τουρκίας;
Η Τουρκία απαιτεί την αποστρατιωτικοποίηση όχι μόνο των Δωδεκανήσων, άλλα και της Λήμνου-Σαμοθράκης και της Χίου-Λέσβου-Σάμου-Ικαρίας μια διεκδίκηση που φρόντισε να επαναφέρει με το γνωστό επεισόδιο με το πρωθυπουργικό αερόσακος που μετέφερε τον κ.Τσίπρα στο Ιράν.

Τα κρίσιμη ερωτήματα

Θα συνεχίσει η Ελλάδα να χρησιμοποιεί υποδομές, λιμάνια αεροδρόμια, όπως αυτό της Λήμνου, με πλοία και αεροσκάφη που θα έχει διαθέσει και θα είναι ενταγμένα στην Νατοϊκή Δύναμη;
Τι ακριβώς θα συμβαίνει όταν απαιτηθεί Έρευνα και Διάσωση σε περιοχές όπως τα Ίμια που η Τουρκία θεωρεί «γκρίζες ζώνες»; Θα κινούνται κανονικά στα χωρικά ύδατα της βραχονησίδας τα ελληνικά πλοία η θα καταγγελθεί η παρουσία τους από την Τουρκία ως «παραβίαση» της συμφωνίας πλαισίου στο ΝΑΤΟ, μια και η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία επί των βραχονησίδων;
Οι αποφάσεις για το πλαίσιο της Νατοϊκής Αποστολής θα πρέπει να έχουν ληφθέν στο Συμβούλιο του ΝΑΤΟ την Τετάρτη η το πολύ μέχρι το τέλος της εβδομάδας ώστε να αναλάβει δράση η Νατοϊκή δύναμη.

Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Διευκόλυνση στο ονοματολογικό ως αντάλλαγμα για τη συνεργασία στο Προσφυγικό προσφέρει η Βιέννη στα Σκόπια


Οι δύο χώρες φέρονται να υπέγραψαν «Κοινό Σχέδιο Δράσης»
Διευκόλυνση στο ονοματολογικό ως αντάλλαγμα για τη συνεργασία στο Προσφυγικό προσφέρει η Βιέννη στα Σκόπια

Αθανασόπουλος Αλ. Άγγελος

Με μία κίνηση που αποδεικνύει ότι επιδιώκει απόλυτο πρωταγωνιστικό ρόλο στα Δυτικά Βαλκάνια, με αφορμή και το Προσφυγικό, η Αυστρία εμφανίζεται διατεθειμένη ακόμη και να διευκολύνει στην επίλυση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων - πιθανόν ως αντάλλαγμα για τη στενότερη διμερή συνεργασία για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών!

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», το θέμα αυτό τέθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης περιοδείας του αυστριακού υπουργού Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς στα Δυτικά Βαλκάνια, στο πλαίσιο της οποίας επισκέφθηκε και την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ).

Κατά την ίδια περιοδεία μάλιστα, η Βιέννη και τα Σκόπια φέρονται να υπέγραψαν «Κοινό Σχέδιο Δράσης» στο οποίο η αυστριακή πλευρά προθυμοποιείται να διευκολύνει την επίλυση του ονοματολογικού - προφανώς σε μία κίνηση καλής θέλησης προς τα Σκόπια με τα οποία έχει αναπτυχθεί στενή συνεργασία στο Προσφυγικό.

Η κίνηση της αυστριακής πλευράς μάλιστα φέρεται να εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ανταλλαγμάτων προς τις χώρες του επονομαζόμενου «διαδρόμου των Δυτικών Βαλκανίων». Και τούτο διότι η Βιέννη εμφανίζεται πρόθυμη να διευκολύνει και στην επίλυση κι άλλων διαφορών στην περιοχή, υπερβαίνοντας ακόμη και τα όσα είχαν διατυπωθεί στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου τον περασμένο Αύγουστο. Τότε, η σχετική πρωτοβουλία είχε και μία μερική κάλυψη εκ μέρους της ΕΕ. «Σήμερα, η Βιέννη εμφανίζεται να δρα μονομερώς»σημειώνουν, εκφράζοντας την ανησυχία τους, κοινοτικοί κύκλοι.

Ωστόσο, η κυβέρνηση της Αυστρίας, η οποία έχει εσχάτως σκληρύνει ακόμη περισσότερο τη στάση της στο Προσφυγικό, έχει δημιουργήσει ένα ντόμινο μετά την απόφαση που έλαβε την προηγούμενη εβδομάδα να επιβάλλει οροφή τόσο στον αριθμό των αιτήσεων ασύλου που θα δέχεται (80 ημερησίως) όσο και στον αριθμό των μεταναστών των οποίων τη διέλευση θα επιτρέπει (3.200 ημερησίως).

Η κίνηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν τα σύνορα Ελλάδος - πΓΔΜ για τους Αφγανούς, αφού νωρίτερα η Σερβία, που βρίσκεται βορειότερα επί του ιδίου διαδρόμου είχε προχωρήσει σε ανάλογο μέτρο. Δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν να πλησιάζει πλέον πολύ επικίνδυνα το σενάριο του σφραγίσματος των βορείων συνόρων της χώρας, όσο μάλιστα δεν προχωράει η συνεργασία ΕΕ - Τουρκίας.

Η εμπλοκή στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην κυβέρνηση. Αυτός ήταν ο λόγος που συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη για το Προσφυγικό υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων υπουργείων (Εξωτερικών, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας και Ναυτιλίας.

Η Αθήνα, σύμφωνα τόσο με κοινοτικές όσο και με ελληνικές διπλωματικές πηγές, έχει καθυστερήσει δραματικά να προσεγγίσει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων με τις οποίες θα έπρεπε να έχει στενότερη συνεργασία αντί να αφήσει ανοιχτό το πεδίο στην Αυστρία. Αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη από πέρυσι το φθινόπωρο, όταν είχε πραγματοποιηθεί η μίνι - Σύνοδος για τα Δυτικά Βαλκάνια στις Βρυξέλλες. Όπως «Το Βήμα» πληροφορείται, συμφωνήθηκε ο αρχηγός της ΕΛΑΣ να συναντηθεί τις προσεχείς ημέρες με το σκοπιανό ομόλογό του. Η κίνηση αυτή όμως έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση.

Η Βιέννη κινείται πολύ δυναμικά. Μόλις τη Δευτέρα, οι υπουργοί Εξωτερικών και Εσωτερικών της Αυστρίας, Σεμπάστιαν Κουρτς και Γιοχάνα Μικλ - Λάιτνερ αντιστοίχως, ανακοίνωσαν ότι η χώρα τους συγκαλεί διάσκεψη για την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου για συντονισμό των θέσεων των βαλκανικών χωρών για την προσφυγική κρίση. Σε αυτή θα συμμετάσχουν οι Αλβανία, Βοσνία, Βουλγαρία, Κροατία, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, πΓΔΜ, Σερβία και Σλοβενία, όχι όμως και η Ελλάδα.

Η νέα αυτή πρωτοβουλία έρχεται σε συνέχεια της πρόσφατης συνάντησης των αρχηγών των αστυνομικών αρχών από τις Αυστρία, Σερβία, Κροατία, πΓΔΜ, Σλοβενία στο Ζάγκρεμπ στις 18 Φεβρουαρίου. Σε αυτή συμφωνήθηκε μία σειρά μέτρων με σημαντικότερο όλων αυτό για ένα έγγραφο καταγραφής  το οποίο θα εκδίδεται από τις αρχές των Σκοπίων, η οποία είναι η πρώτη χώρα εισόδου στον διάδρομο των Δυτικών Βαλκανίων. Το έγγραφο αυτό θα σφραγίζεται από τις αρχές όλων των χωρών και θα θεωρείται ως το μόνο έγκυρο έγγραφο για να μπορούν οι πρόσφυγες να διέρχονται τον διάδρομο.

Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Το σχέδιο εγκλωβισμού των προσφύγων στην Ελλάδα


Εάν το
 «σχέδιο Grexit» ήταν εκείνο που άναψε το φιτίλι για την αποσταθεροποίηση της ευρωζώνης, το «σχέδιο των Visegrad» ίσως και να είναι αυτό που θα δώσει τη χαριστική βολή σε μια ήδη αποπροσανατολισμένη και αποδυναμωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση.Τα Σκόπια κι η Σερβία κλείνουν τον Βαλκανικό Διάδρομο – κατ’ αρχήν – για τους Αφγανούς πρόσφυγες, η Σλοβενία και η Βουλγαρίαστέλνουν τον στρατό να φυλάει τα μεθοριακά περάσματα και η Αυστρία συγκαλεί αύριο διάσκεψη «προθύμων» για την αναχαίτιση των προσφυγικών ροών επιβάλλοντας ταυτόχρονα ελέγχους σε 11 σημεία των συνόρων της με τη Σλοβενία και την Ιταλία: 
Είναι το σχέδιο των κλειστών συνόρων και της ντε φάκτο κατάλυσης της συνθήκης Σένγκεν – ένα σχέδιο, που μπήκε σε εφαρμογή την επαύριο κιόλας των περί του αντιθέτου διακηρύξεων από τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών και, όπως δείχνουν όλες οι κινήσεις και πληροφορίες, θα ξεδιπλωθεί πλήρως μέσα στις πρώτες ημέρες του Μαρτίου.
Σφραγίζουν τον Βαλκανικό Διάδρομο
Η εικόνα που υπάρχει στα υπουργεία Εξωτερικών και Μεταναστευτικής Πολιτικής είναι πως η, μονομερής και εκτός κάθε ευρωπαϊκής συνεννόησης, επιχείρηση σφραγίσματος του Βαλκανικού Διαδρόμου και εγκλωβισμού των προσφύγων στην Ελλάδα έχει ήδη δρομολογηθεί και έχει ορίζοντα κλιμάκωσης την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου.
Πρωτοστάτες και σιωπηλοί πρωταγωνιστές της εν λόγω επιχείρησης παραμένουν οι «4» του Visegrad (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία), με την Αυστρία να αναλαμβάνει ανοιχτά πλέον ρόλο συμμάχου και συντονιστή, τη Σλοβενία να ακολουθεί και τη Γερμανία απλώς να παρακολουθεί αδύναμη τους πρώην «δορυφόρους» της να στήνουν το νέο «κλαμπ» των Βαλκανίων εκτός κάθε ευρωπαϊκής αρχής και συνθήκης.
Το «πρωτόκολλο του Ζάγκρεμπ»
Οι κινήσεις των «σκληρών» της κεντρικής Ευρώπης είναι πλέον καθαρές και συντονισμένες, με σαφή στόχο να προλάβουν τη διόγκωση του προσφυγικού κύματος που αναμένεται εντός του Μαρτίου: Αξιωματούχοι της αστυνομίας από τη Σλοβενία, την Αυστρία, την Κροατία, την Σερβία και την ΠΓΔΜ  συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στο Ζάγκρεμπ και εκπόνησαν πρωτόκολλο «κοινής δράσης για τη διαλογή και καταγραφή προσφύγων στα σύνορα ΠΓΔΜ - Ελλάδας», εκπρόσωποι των εν λόγω χωρών θα συναντηθούν εκ νέου αύριο στη διάσκεψη των δυτικών Βαλκανίων που έχει συγκληθεί στη Βιέννη με καθαρό προσανατολισμό τη ντε φάκτο μεταφορά των ευρωπαϊκών συνόρων στη μεθόριο Σκοπίων – Ελλάδας – Βουλγαρίας, ενώ αργά χθες τη νύχτα και το κοινοβούλιο της Σλοβενίας ενέκρινε διάταγμα που προβλέπει την ανάπτυξη, για ένα τρίμηνο, στρατού που θα συνδράμει τη συνοριοφυλακή στην ανάσχεση των προσφυγικών ροών.
Ο «σταθμός» της 1ης Μαρτίου
Σύμφωνα, δε, με την εφημερίδα του Βελιγραδίου «Ντάνας», «το τελικό σφράγισμα των συνόρων στη γραμμή Ελλάδας - ΠΓΔΜ - Βουλγαρίας θα ξεκινήσει σταδιακά, από βορρά, την 1η Μαρτίου» και «θα αφορά κατ’ αρχήν τους Ιρακινούς πρόσφυγες, στη συνέχεια τους Αφγανούς και τέλος τους Σύρους».
Ενώπιον αυτής της πραγματικότητας, και με περισσότερους από 5.000 πρόσφυγες εγκλωβισμένους ήδη στην Ειδομένη, η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί διεξόδους προσωρινής ανακούφισης και διαχείρισης της κρίσης τουλάχιστον έως τη νέα σύνοδο κορυφής της 6ης Μαρτίου.
Σε ευρεία σύσκεψη που έγινε χθες το βράδυ στο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό εξετάστηκαν οι – σαφώς περιορισμένες – εναλλακτικές και αποφασίστηκε, στο διπλωματικό επίπεδο, να υπάρχει ανοιχτή γραμμή με την ευρωπαϊκή προεδρία της Ολλανδίας για την αντιμετώπιση της κατάστασης. 
Παράλληλα, αναζητούνται όλοι οι διαθέσιμοι χώροι εκτάκτου ανάγκης για την προσωρινή (;) εγκατάσταση των προσφύγων που ήδη εγκλωβίζονται σε ελληνικό έδαφος, με πλήρη επίγνωση ωστόσο ότι οι δυνατότητες δεν είναι απεριόριστες και ότι το Plan B της Ευρώπηςπροβλέπει απλώς «ανθρωπιστική βοήθεια» προς την Αθήνα για να φιλοξενήσει τους… μη επιθυμητούς στην «αλληλέγγυα Ευρώπη» πρόσφυγες…
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Ποια Ευρώπη; Εδώ γίνεται της Αυστρίας



Η Διάσκεψη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων με την Ελλάδα... απέξω, ρίχνει και το τελευταίο φύλλο συκής αφήνοντας γυμνή την ΕΕ

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του εκτυπωτή που ξέρναγε τις σελίδες με τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το προσφυγικό, που -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- δεν ήταν για το προσφυγικό αλλά για τον έλεγχο των “μεταναστευτικών ροών”, και η Αυστρία αποφάσισε να καταδείξει τι ακριβώς σημαίνει σήμερα “ευρωπαϊκή ενότητα”.
AdTech Ad
Τι κι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε τα όποια συγκεκριμένα μέτρα να ληφθούν στην επόμενη Σύνοδο, στις 5 Μαρτίου, με τη συμμετοχή της Τουρκίας; Η αυστριακή κυβέρνηση, μια τυπική συγκυβέρνηση του “δημοκρατικού ευρωπαϊκού τόξου”, με τη συμμετοχή σοσιαλδημοκρατών και “λαϊκών”, θέλοντας να σιγουρέψει ότι οι φράχτες θα υψωθούν και τα σύνορα θα κλείσουν αφήνοντας την Ελλάδα απέξω, συγκαλεί Διάσκεψη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων.
Βέβαια, επειδή ανέκαθεν η Ελλάδα ήταν Ευρώπη και ουδεμία σχέση έχει με τα Βαλκάνια, όπως καλά γνωρίζουν και όλοι οι συντοπίτες μας που αγνοούν τον Εγγονόπουλο και το “Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε” και “Μένουνε Ευρώπη”, η ευρωπαϊκή κυβέρνηση της Αυστρίας αποφάσισε ότι δεν υπάρχει λόγος να συμμετάσχει η χώρα μας στη Διάσκεψη.
Μετά, οι καθαροί Ευρωπαίοι που έχουν τη διακυβέρνηση στην Αυστρία αποφάσισαν να μας κάνουν να ξεχάσουμε και την όποια γεωγραφία διδαχτήκαμε στο δημοτικό! Έτσι, έκριναν ότι στα Δυτικά Βαλκάνια ανήκει και η... Βουλγαρία, ανοίγοντας, την ώρα που κλείνουν τους δρόμους της προσφυγιάς, νέους δρόμους στην γεωπολιτική.
Στο μέλλον λοιπόν, με την Ευρώπη που οικοδομούν αυτές οι αποφάσεις, μπορεί να γίνονται διασκέψεις των χωρών που είναι στα Ανατολικά Βαλκάνια με τη συμμετοχή του... Αζερμπαϊτζάν, διασκέψεις των Βορείων Βαλκανίων με τη συμμετοχή της... Ουκρανίας, ίσως ακόμα και συναντήσεις των χωρών των Νοτίων Βαλκανίων, με τη συμμετοχή της Λιβύης ή της Αγκόλας αλλά όχι της Ελλάδας. Το βασικό, όπως θα έλεγαν οι ευρωπαϊστές πολιτικοί εάν δεν κρύβονταν πίσω από το δάχτυλό τους, είναι να γίνεται η “δουλειά”.
Στο κάτω κάτω, εάν υπάρξει ένα κόστος θα το αναλάβει η... Ελλάδα, η οποία εμφανίζει εντυπωσιακή ανθεκτικότητα: κατάπιε αμάσητα τρία ολόκληρα μνημόνια και ετοιμάζεται για το τέταρτο, επειδή ακριβώς συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση των πολιτιστικών αξιών, των δημοκρατικών κεκτημένων, του Διαφωτισμού και της αλληλεγγύης.
Το κρίσιμο ερώτημα, βέβαια, είναι εάν υπήρξε στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία έστω και μια περίπτωση που η Αυστρία να πήρε οποιαδήποτε πρωτοβουλία χωρίς, υπόγεια έστω, να έχει ανάψει πράσινο φως η Γερμανία. Δεν μπορούμε δηλαδή να ξεχνάμε ότι, όλες τις τελευταίες δεκαετίες, η Αυστρία δεν είναι παρά ένας “πρόξενος” της γερμανικής πολιτικής στα Βαλκάνια, η χώρα δηλαδή που κάνει τις επαφές και τις... διασκέψεις στην περιοχή μας όταν η μεγάλη της φίλη δεν θέλει να εμφανιστεί επισήμως.
Άλλωστε, όλα ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες από τη Γερμανία, που σήμερα παριστάνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα για τον φόνο. Γιατί ήταν η Γερμανία που έθεσε “προσωρινά”, το περασμένο φθινόπωρο, εκτός ισχύος τη Συνθήκη Σένγκεν, επαναφέροντας τους ελέγχους στα σύνορά της με την Αυστρία. Και ήταν ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Τόμας Ντε Μεζιέρ που έθεσε το πλαίσιο όλων αυτών των κινήσεων που βλέπουμε να ξεδιπλώνονται σήμερα, δηλώνοντας ότι “στόχος είναι περιοριστεί το κύμα προσφύγων” και “να αποκατασταθεί η συντεταγμένη διαδικασία”.
Και αυτό το πλαίσιο διατυπώθηκε ρητώς και στην προχτεσινή απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, έστω κι αν εδώ οι αρμόδιοι παράγοντες έκαναν διακομματικά ότι δεν το έβλεπαν. Όπως λοιπόν αναφέρεται στα συμπεράσματα της Συνόδου, «η συνεχής μη ομαλή μεταναστευτική ροή πάνω στο βαλκανικό διάδρομο παραμένει παράγοντας βαθιάς ανησυχίας που απαιτεί επιπλέον δράση και τερματισμό της προσέγγισης ανεξέλεγκτης διάβασης».
Αυτές τις “επιπλέον δράσεις” φέρνουν πιο κοντά οι κινήσεις της αυστριακής κυβέρνησης, μαζεύοντας τα... σύρματα για τους νέους φράχτες, που θα στηθούν και αυτοί πάνω στις πλάτες μας.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Ειδομένη: Εκκενώθηκε η γραμμή του ΟΣΕ, στην Αθήνα επιστρέφουν οι Αφγανοί

Ασφυκτική η κατάσταση


Ειδομένη: Εκκενώθηκε η γραμμή του ΟΣΕ, στην Αθήνα επιστρέφουν οι Αφγανοί
  (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )























Αθήνα
Αστυνομική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τρίτης στην Ειδομένη, για την εκκένωση της γραμμής του ΟΣΕ από πρόσφυγες, οι οποίοι πραγματοποιούσαν κατάληψη από το απόγευμα της Δευτέρας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το «μπλόκο» που έχει στήσει η ΠΓΔΜ στα σύνορα με την Ελλάδα.

Η αστυνομία απέκλεισε την περιοχή από τη διασταύρωση που οδηγεί στην Ειδομένη και πραγματοποίησε την επιχείρηση εκκένωσης της σιδηροδρομικής γραμμής, αποκλείοντας την δημοσιογραφική κάλυψη. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέλος τηλεοπτικού συνεργείου που επιχείρησε να τραβήξει πλάνα από την επιχείρηση προσήχθη στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής.
Σύμφωνα με την αστυνομία, η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χωρίς ιδιαίτερη ένταση και εκτός από τους περίπου 200 Αφγανούς που πραγματοποίησαν την κατάληψη στις σιδηροδρομικές γραμμές, στην Αθήνα θα μεταφερθούν με λεωφορεία και οι υπόλοιποι 500 Αφγανοί που παρέμεναν στον καταυλισμό καθώς τα Σκόπια έχουν κλείσει τα σύνορα για αυτούς.
Μετά την απόφαση της Σερβίας και της ΠΓΔΜ να μην επιτρέπουν την είσοδο σε πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και με το «σταγονόμετρο» να επιτρέπουν την είσοδο σε πρόσφυγες από τη Συρία και το Ιράκ, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ειδομένη είναι ασφυκτική.

Περίπου 6.000 πρόσφυγες έχουν συγκεντρωθεί στα σύνορα ΠΓΔΜ - Ελλάδας, την ώρα που οι καταυλισμοί στην Ειδομένη είναι δυναμικότητας περίπου 2.000 ατόμων.

Οι πρόσφυγες από το Αφγανιστάν διαμαρτύρονται έντονα για τον αποκλεισμό τους στην Ελλάδα. Το απόγευμα της Δευτέρας, κάποιοι όρμησαν στον φράχτη των Σκοπίων και σκαρφάλωσαν για να περάσουν στην άλλη πλευρά, ενώ άλλοι έριξαν το προστατευτικό συρματόπλεγμα που έχει στηθεί κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής του ΟΣΕ και πραγματοποίησαν κατάληψη στη γραμμή.

Το σκηνικό θυμίζει την κατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο και είχε διαρκέσει περισσότερες από 20 ημέρες έως τις 9 Δεκεμβρίου, δημιουργώντας προβλήματα στις εμπορευματικές μεταφορές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις, ο ΟΣΕ ζήτησε από την αστυνομία να λάβει μέτρα για την αποκατάσταση της σιδηροδρομικής σύνδεσης.

Η επιχείρηση εκκένωσης της σιδηροδρομικής γραμμής πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τρίτης και τουλάχιστον 700 Αφγανοί επιστρέφουν με λεωφορεία στην Αθήνα.

Ωστόσο, το πρόβλημα στα σύνορα παραμένει, καθώς ολοένα και περισσότεροι πρόσφυγες φθάνουν στην Ειδομένη.

Χθες, στο λιμάνι του Πειραιά έφθασαν περίπου 5.000 πρόσφυγες από τη Λέσβο, τη Χίο και την Κω, ενώ σήμερα το πρωί έφθασαν άλλοι 1.130.

Οι πρόσφυγες επιθυμούν να συνεχίσουν άμεσα την πορεία τους προς τα σύνορα, παρά τις προσπάθειες των αρχών να μεταφερθούν για φιλοξενία στα κέντρα προσωρινής παραμονής σε Σχιστό, Ελαιώνα και Ελληνικό.

Στη διάρκεια της χθεσινής ημέρας, προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση στο λιμάνι, πολλοί από τους πρόσφυγες μεταφέρθηκαν στα κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, ενώ άλλοι έφυγαν για τα σύνορα ή επέλεξαν ως μεταβατική λύση την πλατεία Βικτωρίας.

Πάντως, ο ρυθμός άφιξης προσφύγων στην Ελλάδα από την Τουρκία και οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών με το μπλόκο Σερβίας και ΠΓΔΜ στα σύνορα καταδεικνύουν ότι τα hot spots και τα κέντρα προσωρινής φιλοξενίας που έχουν στηθεί στη χώρα δεν επαρκούν.

Για τη διαχείριση του εκκρηκτικού -έτσι όπως διαμορφώνεται- ζητήματος πραγματοποιήθηκε σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό και με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων υπουργών στο Μέγαρο Μαξίμου το βράδυ της Δευτέρας.

Η κυβέρνηση εξετάζει τα μέτρα που θα πρέπει να λάβει, τόσο σε διπλωματικό επίπεδο, καθώς η κίνηση της ΠΓΔΜ -με τη στήριξη χωρών όπως η Αυστρία- παραβιάζει την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για μη κλείσιμο συνόρων έως τις 6 Μαρτίου, καθώς και σε πρακτικό επίπεδο, αφού οι υποδομές της χώρας για τους πρόσφυγες δεν επαρκούν.

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης κάλεσε την πρεσβευτή της Αυστρίας Αντρέα Ικιτς Μπεμ χθες προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τις κινήσεις της Βιέννης, κάνοντας λόγο για μονομερείς κινήσεις και παραβίαση των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.

Υπενθυμίζεται ότι η Αυστρία (που έχει θέσει ημερησίο όριο εισόδου σε πρόσφυγες) έχει συγκαλέσει για την Τετάρτη Διάσκεψη χωρών των Δυτικών Βαλκανίων για τους χειρισμούς στο προσφυγικό, χωρίς να έχει προσκαλέσει την Ελλάδα.

Οι κινήσεις της Αυστρίας έχουν ενοχλήσει την Κομισιόν και την ολλανδική προεδρία της ΕΕ, που δεν ενημερώθηκαν σχετικά. Αν και η ΠΓΔΜ, ως μη μέλος της ΕΕ και της Σένγκεν, δεν μπορεί να καταγγελθεί για παραβίαση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής, η Αυστρία είναι αποδέκτης τέτοιου είδους κριτικής.

Σε ανάλογες κινήσεις προχωρούν πάντως και οι Σλοβενία και Σλοβακία. Η Σλοβακία δήλωσε έτοιμη να κλείσει τα σύνορα με Αυστρία και Ουγγαρία για να ανακόψει το κύμα των προσφύγων, ενώ η Σλοβενία στέλνει στρατό στα σύνορα με την Κροατία (στα σύνορα της Σένγκεν) για να ελέγχει τη ροή των προσφύγων.

Ηλένα Κρητικού
Newsroom ΔΟΛ
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

«Πού και πώς το πάει» η Άγκυρα στα ελληνοτουρκικά;

«Πού και πώς το πάει» η Άγκυρα στα ελληνοτουρκικά;
(Φωτ.: Στιγμιότυπο από τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας, της 14ης Μαΐου 2010, όπου υπογράφηκαν συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας. Το δίδυμο Erdoğan - Davutoğlu αντιλαμβάνεται σήμερα ότι έχει απέναντι του μία ανεπαρκή κυβέρνηση και ένα κράτος με έναν λαό σε εσωστρέφεια και περιδίνηση λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσεως.)

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*

Φθάσαμε στο σημείο λόγω «μιθριδατισμού» να αντιμετωπίζουμε τις πρακτικές και τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας με τις οποίας προωθεί την αναθεωρητική της πολιτική σε βάρος της Ελλάδας ως καθημερινές και συνήθεις δραστηριότητες. Η εντατικοποίηση όμως και η «ποιοτική αναβάθμιση» των πρακτικών αυτών και προκλήσεων το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αποκορύφωμα την ουσιαστική απαγόρευση από την Τουρκία της διπλωματικής υπέρπτησης του πρωθυπουργικού αεροσκάφους κατά το πρόσφατο ταξίδι στο Ιράν και τον διασυρμό που δεχθήκαμε ως κράτος και ως λαός, μας ανησυχεί ιδιαίτερα.
Ο τουρκικός αναθεωρητισμός
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. H Τουρκία άρχισε από την επομένη κιόλας της Συνθήκης της Λωζάνης (Ιούλιος 1923) να εφαρμόζει ένα μακροχρόνιο στρατηγικό σχέδιο για μία de facto, και γιατί όχι κάποτε de jure, αναθεώρησή της. Τα παρακάτω δύο αποκαλυπτικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Τούρκου πρωθυπουργού, Ahmet Davutoğlu, «Το Στρατηγικό Βάθος» υποδηλώνουν τον διαχρονικό αναθεωρητισμό της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδος, είτε αυτή είναι κεμαλική, είτε νέο-οθωμανική:
  • «Κανένα από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναι φυσιολογικό και σχεδόν όλα είναι πλασματικά. Βέβαια πρέπει να τα σεβόμαστε ως κράτη έθνη, ωστόσο ταυτόχρονα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν και οι φυσικές συνέχειες».
  • «H συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δημιουργεί το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της. Η βασική πηγή του προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση μεταξύ του παρόντος καθεστώτος και της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας.
Ο τουρκικός αναθεωρητισμός μετά το 1974 έλαβε άλλη μορφή, καθόσον η ρητορική αλλά και οι προκλήσεις και πρακτικές βασίζονταν πρωτίστως στη χρήση ή απειλή χρήσεως στρατιωτικής ισχύος. Η Ελλάδα μέχρι και το 1996-1997 απαντούσε με το «δεν διεκδικούμε, αλλά και δεν παραχωρούμε τίποτα», αποσκοπώντας στη διατήρηση του Status Quo και αναγνωρίζοντας ως μοναδική διαφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, υποστηρίζοντας την πολιτική αυτή με ανάπτυξη αξιόπιστης αποτροπής. Το πιστεύουμε ή όχι, η Τουρκία από το 1974 μέχρι και σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή προβλημάτων για την ελληνική εξωτερική πολιτική και ασφάλεια.
Από την πολιτική της αποτροπής στην πολιτική του κατευνασμού!
Με την ομόφωνη απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 1995 ότι «η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος από τα 6 στα 12 Ν.Μ. αποτελεί αιτία πολέμου», το γνωστό «casus belli», o αναθεωρητισμός της Άγκυρας μετατρέπεται σε εμφανή επιθετικότητα και αναγκάζει δυστυχώς την Ελλάδα να «λουφάξει» και να στερηθεί ενός από τα βασικά δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο. Με την ατυχή έκβαση της κρίσης των Ιμίων τον Ιανουάριο 1996 (με τους γνωστούς ερασιτεχνισμούς και την ανυπαρξία στιβαρής κυβέρνησης) η Τουρκία προσθέτει ένα πολύ σοβαρό θέμα στην «ατζέντα των ελληνοτουρκικών (Ε/Τ) διαφορών», την αμφισβήτηση της κυριαρχίας μεγάλου αριθμού νησίδων και μικρονησίδων με αποτέλεσμα «να γκριζάρουν» πολλές περιοχές του Αιγαίου. Τον Ιούλιο 1997 έχουμε το «Κοινό Ανακοινωθέν της Μαδρίτης», με το οποίο αναγνωρίζονται για πρώτη φορά (κυβέρνηση Σημίτη) τα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αυτό αποτέλεσε μία τεράστια υποχώρηση σε ένα σημαντικό θέμα καθόσον έδωσε τα «πάντα» και δεν «πήρε πίσω» ούτε τουλάχιστον το casus belli, ενώ πέρασε στην ελληνική κοινή γνώμη «έτσι στο ντούκου» μιας και όπως θυμόμαστε η κυβέρνηση Σημίτη διατηρούσε «εξαιρετικές σχέσεις» με τα ΜΜΕ. Η κατευναστική αυτή πράξη ουδόλως μείωσε την τουρκική προκλητικότητα και διεκδικητικότητα.
Από το 1999 και μετά, όπως γράφει και στο σχετικό βιβλίο του ο καθηγητής κ. Άγγελος Συρίγος (και υιοθετώ πλήρως την άποψη του), η κυβέρνηση «των Ιμίων και του Ανακοινωθέντος της Μαδρίτης», με ΥΠΕΞ πλέον τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου, εφαρμόζει ένα «πρόγραμμα διαπαιδαγώγησης» του ελληνικού λαού, με το οποίο, εκτός από την προσπάθεια βελτίωσης της εικόνας της Τουρκίας στην ελληνική κοινή γνώμη, επιχειρείται να παρουσιασθεί ότι οι Τούρκοι και οι Έλληνες έχουν ίδιες ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Ε/Τ σχέσεις και έτσι έμμεσα εξισώνεται ο θύτης με το θύμα! Η «διπλωματία των σεισμών» του 1999 και τα ζεμπέκικα του κ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογο του, κ. İsmail Cem İpekçi, επίσης δεν κατάφεραν να κάνουν τους Τούρκους να αναθεωρήσουν… την αναθεωρητική τους πολιτική. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να δείξουν στην Τουρκία ότι ο δυτικός της γείτονας ενδίδει στις πιέσεις της. Ο κατευνασμός έφερε μεγαλύτερο κατευνασμό και η αποτροπή έμεινε χωρίς… αξιοπιστία! Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι γιατί η κυβέρνηση Σημίτη, αφού επέλεξε τον κατευνασμό ως πολιτική, υλοποίησε το γνωστό τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα;
Με τη διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και με τη «διπλωματία της κουμπαριάς» άρχισε να διαχέεται στην κοινή γνώμη ότι στην Τουρκία υπάρχουν οι κακοί Στρατηγοί με το βαθύ κράτος που μας επιβουλεύονται και μας προκαλούν και από την άλλη μεριά ο… «καλός» και πονόψυχος πολιτικός Erdoğan, που θέλει να τα βρούμε (να βρούμε… τι άραγε;). Η Άγκυρα και πάλι όμως με τον γνωστό… χαβά της, έστω και αν είχε την αμέριστη και άνευ όρων ελληνική στήριξη στην ενταξιακή της πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί έτσι νομίζαμε ότι θα εξημερώναμε το θηρίο! Το εξημερώσαμε;
Με την ανάληψη της εξουσίας από τον κ. Παπανδρέου και το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, το επικοινωνιακό του εφεύρημα κ. Davutoğlu περί μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες βρίσκει ένα καλό άλλοθι για τη συνέχιση της κατευναστικής πολιτικής μας. Η φαντασίωση ήταν «ασφαλέστερη της πραγματικότητας»! Η διακυβέρνηση Σαμαρά, κατά τη γνώμη μου, δεν έκανε το μεγάλο λάθος στα ελληνοτουρκικά, πλην μίας εντελώς ατυχούς τοποθέτησης του κ. Αβραμόπουλου, που ως ΥΠΕΞ αναφέρθηκε σε «σχέσεις - μοντέλο» και διέγνωσε ότι τα ελληνοτουρκικά πάσχουν από ένα «πρόβλημα ψυχολογίας» και τίποτα μα τίποτε άλλο, με την οποία στην πράξη αθώωνε τη συνεχιζόμενη αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας.
Παρούσα κατάσταση, εντατικοποίηση των προκλήσεων και «ποιοτική αναβάθμιση» αυτών
Ας έλθουμε στο σήμερα. Έχουμε μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία στο πρώτο της εξάμηνο μας οδήγησε σε ένα εφιαλτικό από οικονομικής απόψεως καλοκαίρι. Σε αυτό το διάστημα η Άγκυρα «μετρούσε και ζύγιζε» τη νέα ελληνική κυβέρνηση και μπορούμε να πούμε ότι δεν είχαμε εξάρσεις και σημαντικές προκλήσεις από την τουρκική πλευρά εκτός από τις «συνήθεις» και πάγιες δραστηριότητες αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Τον Σεπτέμβριο 2015 ακούμε έκπληκτοι τον Έλληνα πρωθυπουργό να απαντάει στην προκλητική δήλωση του τουρκικού ΥΠΕΞ «ότι δεν υπάρχουν οριοθετημένα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών», με το γνωστό ύφος… «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε!». Χαράς ευαγγέλια στην Τουρκία! Η Άγκυρα παρακολουθεί επίσης με χαρά την ελληνική κυβέρνηση να προσπαθεί σαστισμένη να αντιμετωπίσει το προσφυγικό πρόβλημα και να διστάζει να την καταγγείλει «στο ότι κατευθύνει τις προσφυγικές ροές προς την Ελλάδα». Στη συνέχεια βλέπουμε έναν κ. Τσίπρα να μεταβαίνει στην Άγκυρα τον Νοέμβριο παντελώς ανέτοιμο και μάλλον ανεπαρκή σε ο,τι αφορά στην αντίληψη των απαιτήσεων και του πλαισίου κανόνων λειτουργίας διεθνούς διπλωματικού περιβάλλοντος. Ίσως εκεί να τον «μαλώνουν».
Το δίδυμο Erdoğan - Davutoğlu αντιλαμβάνεται ότι έχει απέναντι μία ανεπαρκή κυβέρνηση και ένα κράτος με έναν λαό σε εσωστρέφεια και περιδίνηση λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσεως. Η στρατιωτική ισχύς αλλά και οι άλλοι παράγοντες που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ, όπως ενεργή και αποτελεσματική διπλωματία, το κύρος της πολιτικής ηγεσίας, οι υγιείς πολιτικοί θεσμοί, η οικονομική ευρωστία, το φρόνημα του λαού, η έρευνα και η τεχνολογία, η αμυντική βιομηχανία αλλά και η μεγίστη δυνατή εκμετάλλευση της συμμετοχής μας σε διεθνείς οργανισμούς, σε συλλογικά όργανα ασφαλείας και σε συμμαχίες είναι «στις κατώτερες τιμές». Η Ελλάδα «αυτοφιλανδοποιείται»!
Μιας και φθάσαμε στο να «περιπολεί» η νατοϊκή ναυτική δύναμη στο Αιγαίο για το…προσφυγικό, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι πάγια τακτική της Τουρκίας είναι να χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ για να προωθεί τις μονομερείς απαιτήσεις της με σχετική επιτυχία και αυτές να καταγράφονται πλέον ως Ε/Τ διαφορές, μιας και η συμμαχία αποφεύγει να παίξει οποιονδήποτε διαιτητικό ρόλο. Ενδεικτικά να πούμε ότι με τη σύμφωνη μάλιστα γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης πέτυχε να εξαιρεθεί η θαλάσσια περιοχή των Δωδεκανήσων από τις περιπολίες ως… αποστρατικοποιημένη περιοχή!

(Φωτ.: 11 Φεβρουαρίου 2016 - Ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος (πίσω σειρά αριστερά), στη Σύνοδο υπουργών Άμυνας του NATO. Πάγια τακτική της Τουρκίας είναι να χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ για να προωθεί τις μονομερείς απαιτήσεις της με σχετική επιτυχία και αυτές να καταγράφονται πλέον ως Ε/Τ διαφορές.)
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τους πολυσύνθετους παράγοντες που συνθέτουν την εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει από το στρατηγικό πόκερ που έπαιξε στη Συρία την κάνουν να διοχετεύει μεγαλύτερη επιθετικότητα στον «αδύναμο» δυτικό γείτονα της, την Ελλάδα. Ίσως μία ενδεχόμενη «ήττα» στη Συρία να μπορούσε να εξισορροπηθεί από μία επιτυχία στο Αιγαίο. Με μία ανίσχυρη σε νευρική κρίση ελληνική κυβέρνηση υπό το βάρος των προβλημάτων που αδυνατεί να επιλύσει, με μία αντιπολίτευση μεγάλη και μικρή που ακόμα ψάχνει να βρει τον δρόμο της, η Άγκυρα εντατικοποιεί τις προκλήσεις και τις «αναβαθμίζει ποιοτικά», ασκώντας μία πολιτική ελεγχόμενης έντασης στο Αιγαίο. Έτσι έμπρακτα καταγράφει με «περισσότερο μελάνι» τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Ταυτόχρονα επιδιώκει να «σφίξει» την Ελλάδα, για να μπορεί να κινείται απερίσπαστη στο μέτωπο που έχει ανοίξει στη Συρία.
Ποια είναι όμως τα στοιχεία που διαφοροποιούν την τουρκική προκλητικότητα από τη διαχρονικά… «συνηθισμένη»;
  • Οι συνεχείς και μαζικότερες παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου και οι συχνότερες πτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά.
  • Οι συχνότερες και σε μεγαλύτερη διάρκεια «βόλτες» των τουρκικών πλοίων στο Αιγαίο και οι καθόλου… αβλαβείς διελεύσεις στα ελληνικά χωρικά ύδατα, που με την προβολή σημαίας υποδηλώνουν την παρουσία τους.
  • Η συχνότερη έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αλλά και των διοικητικών ορίων Έρευνας και Διάσωσης με έναν «βομβαρδισμό» NAVTEX.
  • Η βιομηχανία ΝΟΤΑΜ (Notice to Airmen/οδηγίες προς αερολαυτιλομένους) που αφορούν στην έμπρακτη αμφισβήτηση των ορίων του FIR Αθηνών αλλά και η για μεγάλο χρονικό διάστημα δέσμευση τεραστίων περιοχών στο Αιγαίο για ασκήσεις που συμπεριλαμβάνουν και ελληνικά νησιά.
  • Η ρηματική διακοίνωση προς τον Έλληνα Πρέσβη στην Άγκυρα με την οποία έθεσε το θέμα ότι ο Έλληνας ΥΕΘΑ πήγε σε τουρκική περιοχή (εννοούν την κατάθεση στεφάνου στα Ίμια).
  • Η ουσιαστική απαγόρευση διπλωματικής υπέρπτησης του πρωθυπουργικού Α/Φ σε περίπτωση που χρησιμοποιούσε το αεροδρόμιο της Ρόδου για ανεφοδιασμό.
  • Μιας και με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας εξαίρεσαν τα Δωδεκάνησα από την περιοχή επιχειρησιακής δραστηριότητας της νατοϊκής ναυτικής δύναμης, άρχισαν τα «κόλπα» κατευθύνοντας προσφυγικές ροές και προς το Καστελόριζο!
Αντί επιλόγου
ΝΑΙ, επιζητούμε σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία, αλλά αυτές να εδράζονται σε κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Για τα θέματα που αφορούν στην εθνική μας κυριαρχία μας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα υπάρχουν σαφείς και κατηγορηματικές προβλέψεις στις διεθνείς συνθήκες και στο Διεθνές Δίκαιο, ενώ είναι καθορισμένες και οι συντονιστικές - διοικητικές αρμοδιότητες και τα όρια αυτών που έχουν ανατεθεί στη χώρα μας από τους διεθνείς οργανισμούς (FIR Αθηνών, Έρευνας και Διάσωσης κλπ). Επομένως οι μονομερείς απαιτήσεις δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές και να μετατραπούν σε Ε/Τ… διαφορές προς διαπραγμάτευση.
Οι ελληνικές υποχωρήσεις, η πολιτική κατευνασμού και ή απουσία ούτε… αξιόπιστης και το χειρότερο ούτε…αποτροπής είναι αυτά που ανοίγουν την «όρεξη» στην τουρκική επιθετικότητα. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών περιλαμβάνεται και τη αποχή από κάθε απειλή ή χρήση βίας. Είναι προδιαγεγραμμένη η έκβαση της διαπραγμάτευσης εις βάρος του μέρους εκείνου που δέχεται να συνομιλεί υπό τη συνεχή και προκλητική παραβίαση του εθνικού του χώρου και υπό την απειλή στρατιωτικής αντίδρασης όπως το «casus belli».
Η Ελλάδα, χωρίς φοβικά σύνδρομα, αλλά και ανόητους λεονταρισμούς, χωρίς εσωστρέφεια λόγω της δεινής οικονομικής μας κατάστασης, θα πρέπει να καταστήσει σαφές προς όλους ότι δεν αποδέχεται μεθοδεύσεις και πολιτικές που καταλύουν τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου και θέτουν σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τα οποία, ακόμα και σήμερα, είναι αποφασισμένη με όλα τα διαθέσιμα μέσα να τα διαφυλάξει.

* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Συντονιστής-Υπεύθυνος για τα θέματα Άμυνας και Διπλωματίας στο liberal.gr. Είναι απόφοιτος της ΣΕΘΑ και έχει περατώσει Στρατηγικές Σπουδές Ασφαλείας. Διατέλεσε Εκπρόσωπος Τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ, Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο ΥΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ, και υπηρέτησε σε διοικητικές και επιτελικές θέσεις στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ.

http://www.liberal.gr/arthro/34253/amyna--diplomatia/2016/isonpou-kai-pos-to-paeisin-i-agkura-sta-ellinotourkika.html
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

«Τορπιλίζει» την επιχείρηση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο η Τουρκία - Αρνείται την επαναπροώθηση προσφύγων

«Τορπιλίζει» την επιχείρηση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο η Τουρκία
  (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )



Άγκυρα, Τουρκία
Τη νατοϊκή επιχείρηση στο Αιγαίο μπλοκάρει τώρα η Τουρκία. Η Άγκυρα εγείρει πολλαπλά ζητήματα στις συζητήσεις για το επιχειρησιακό σχέδιο της νατοϊκής δύναμης στο Αιγαίο που γίνονται στη Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ, ενώ αρνείται την επαναπροώθηση προσφύγων στα παράλιά της, κάτι που υποτίθεται ότι είναι το βασικό σκεπτικό της επιχείρησης.

Η Άγκυρα διά του εκπροσώπου της στη Στρατιωτική Επιτροπή, η οποία έχει αναλάβει τη χάραξη του επιχειρησιακού πλάνου το οποίο θα εγκριθεί σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων προκειμένου να κινηθεί με σαφή εντολή η νατοϊκή δύναμη SNMG2 στο Αιγαίο, μπλόκαρε μέχρι την περασμένη Παρασκευή σημαντικές πτυχές της επιχείρησης, όπως αναφέρουν Τα Νέα.

«Εγώ δεν μπορώ να εφαρμόσω αυτά τα πράγματα, δεν έχω τέτοιες οδηγίες», φέρεται να είπε ο τούρκος εκπρόσωπος στην τελευταία συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής της Συμμαχίας χωρίς να απαντά στο βασικό ερώτημα: τι θα συμβαίνει με τις βάρκες που θα εντοπίζονται από τα στρατιωτικά μέσα εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων και οι οποίες υποτίθεται ότι πρέπει να επιστρέφουν στα τουρκικά παράλια.

*Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση των Νέων
Newsroom ΔΟΛ
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Μουζάλας: Παραβιάζει τη συμφωνία της Συνόδου η κίνηση της ΠΓΔΜ - Έχουμε ξεκινήσει διπλωματικές κινήσεις



Μουζάλας: Παραβιάζει τη συμφωνία της Συνόδου η κίνηση της ΠΓΔΜ
Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας   (Φωτογραφία:  Motionteam )


Αθήνα
Για εξέλιξη που παραβιάζει τη συμφωνία που επετεύχθη την Παρασκευή στις Βρυξέλλες έκανε λόγο ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, αναφερόμενος στο κλείσιμο των συνόρων από την ΠΓΔΜ, που έχει ως αποτέλεσμα να συνωστίζονται στην Ειδομένη περισσότεροι από 4.000 μετανάστες.

Η ΠΓΔΜ δεν επιτρέπει τη διέλευση Αφγανών από τα σύνορά της με την Ελλάδα, μετά από ανάλογη κίνηση της Σερβίας, βορειότερα στον βαλκανικό διάδρομο.

Επιπλέον, γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι εγγράφων σε όλους τους πρόσφυγες, οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους μόνο αν έχουν ταυτότητα ή διαβατήριο, μαζί με το υπηρεσιακό σημείωμα των ελληνικών αρχών.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο κανάλι της Βουλής, ο κ. Μουζάλας είπε πως η παραβίαση αυτή έγκειται στο ότι αλλάζει το status quo και δήλωσε ότι η Αθήνα έχει ξεκινήσει τις διπλωματικές κινήσεις.

Ο υπουργός έκανε λόγο για κάποιες χώρες που «ξαφνικά νιώθουν ότι μπορούν να κινούνται α λα καρτ», προκαλώντας ένα τραύμα που, όταν περάσει το προσφυγικό, θα είναι όλο και πιο δύσκολο να επουλωθεί.

«Όλη αυτή η κατάσταση με τις μονομερείς ενέργειες δείχνει ότι κάποιες χώρες δεν έχουν αποκτήσει ή δεν μπόρεσαν να εναρμονιστούν με μια ευρωπαϊκή κουλτούρα κοινής αντιμετώπισης, που θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να θεραπευθεί» ανέφερε.

Ο κ. Μουζάλας, πάντως, διαχώρισε σαφώς την Αυστρία από τις χώρες από την ομάδα του Βισεγκραντ.

«Η Ελλάδα, η Αυστρία, η Σουηδία και η Γερμανία είμαστε στην ίδια βάρκα. Είμαστε τέσσερις χώρες που προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε την Ευρώπη στην αποδοχή των προσφύγων, ακολουθήσαμε τα κοινά μέτρα τα οποία πήρε η Ευρώπη. Νομίζουμε ότι αυτό που κάνει τώρα βλάπτει, αλλά οφείλει να δείξει κανείς κατανόηση. Όχι να αποδεχτεί, αλλά να καταλάβει τον μηχανισμό μέσα από τον οποίο έγινε. Διαφωνούμε με την Αυστρία, αλλά την καταλαβαίνουμε. Είναι μια χώρα 7 εκατομμυρίων που έβαλε πλαφόν, αλλά αφού δέχτηκε 100.000 πρόσφυγες».

Αντίθετα, τόνισε ο κ. Μουζάλας, «οι χώρες του Βίσεγκραντ όχι απλά δεν δέχτηκαν ούτε έναν πρόσφυγα, αλλά δεν έστειλαν ούτε μία κουβέρτα για πρόσφυγα, έναν αστυνομικό να ενισχύσει τη FRONTEX, μιλούν προσβλητικά για τη χώρα μας, εξ αρχής σαμποτάρανε όλες τις ευρωπαϊκές ενέργειες».

Παράλληλα, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής εξήρε τον ρόλο της γερμανίδας καγκελαρίου στο προσφυγικό, λέγοντας πως «οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την κ. Μέρκελ γιατί σε όλη τη διαδικασία του προσφυγικού υπήρξε ο ηγέτης ο οποίος προσπάθησε να δώσει λύση στο προσφυγικό, ισορροπώντας ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ασφάλεια και μέσα από ευρωπαϊκές λύσεις».

Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, ο κ. Μουζάλας είπε πως δεν τηρεί τη δέσμευση που έχει αναλάβει απέναντι στην Ευρώπη ότι θα περιορίσει τις ροές, ενώ προχώρησε ακόμη παραπέρα κάνοντας λόγο για «κινήσεις που δείχνουν ότι πιθανώς να χρησιμοποιείται το προσφυγικό».

«Υπάρχουν κινήσεις που δείχνουν έναν έλεγχο ροών που είναι εναρμονισμένος με τα πολιτικά γεγονότα. Για παράδειγμα, λίγες μέρες πριν τη σύνοδο κορυφής οι ροές μηδενίζονται και αμέσως μετά φτάνουν σε απίστευτα ύψη. Πριν τη συνάντηση με την κ. Μέρκελ οι ροές μειώνονται, μετά αυξάνονται. Αυτό, αν μη τι άλλο, μας δείχνει ότι υπάρχει μια δυνατότητα ελέγχου των ροών η οποία όμως κινείται σε αντιευρωπαϊκή κατεύθυνση» επισήμανε.

Newsroom ΔΟΛ
Διαβάστε περισσότερα ... Bookmark and Share

Recent Posts

free counters
single russian women contatore visite website counter
Lamia Blogs