Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, τραμπούκος των Βαλκανίων;

Σε Βραδυφλεγή βόμβα για τα Βαλκάνια εξελίσσεται ο σοσιαλιστής, επιτυχημένος πρώην δήμαρχος Τιράνων και πάλαι ποτέ «εναλλακτικός καλλιτέχνης», νυν πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα.  Την Τετάρτη σε συνέντευξη τύπου στα Τίρανα, παρουσία  του Σέρβου  ομολόγου του Αλεξάνταρ Βύτσιτς, προχώρησε ένα ακόμη βήμα προς την όξυνση, θέτοντας  θέμα ΑΟΖ και  ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση να αρχίσουν νέες διαπραγματεύσεις για τα θαλάσσια σύνορα.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΔΕΡΗ

Απαίτησε την τροποποίηση του ελληνικού  προγράμματος ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο, παρότι η συμφωνία είχε καθοριστεί επί εποχής Μπερίσα. Ο αλβανός πρωθυπουργός  εμπνέεται  και υιοθετεί κατ´ εικόνα και ομοίωση, την τουρκική στάση στο θέμα ΑΟΖ για το Καστελόριζο. Σαμποτάρισε σκληρά την ελληνοαλβανική συμφωνία του 2009 και κατηγόρησε τον Μπερίσα για εθνική προδοσία.  Οι αρνητές της συμφωνίας, μεταξύ των οποίων και ο Ράμα, ισχυρίζονταν ότι τα διαπόντια νησιά, βορείως της Κέρκυρας, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα!

Λίγες μέρες μετά τις μάχες στο Κουμάνοβο,  συναντήθηκε  στο Πόγραδετς με όλους τους ηγέτες των αλβανικών κομμάτων στην ΠΓΔΜ, σύμφωνα με αλβανόφωνη εφημερίδα «Lajmpress.com». Η συνάντηση συγκλήθηκε για να συζητηθεί η έκρυθμη κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά τις μάχες στο Κουμάνοβο.

Ο ίδιος, περίπου ενάμιση μήνα πριν ( 6 Απρίλη), σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τηλεόραση της Πρίστινας "Kosova Klan"από κοινού με τον υπουργό Εξωτερικών του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι, προειδοποίησε ότι η ένωση της χώρας του με το Κόσοβο θα αποτελέσει γεγονός, εάν συνεχίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) να μην προωθεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση του Κοσσόβου, συγκεντρώνοντας έτσι την μήνιν της Σερβίας. Τα ίδια δήλωσε  και 15 ημέρες αργότερα!

Τον Ιανουάριο είχε δημοσιεύσει στο λογαριασμό του στο Facebook, μεταξύ πολλών φωτογραφιών,  την εικόνα του λαβάρου που προκάλεσε τις ταραχές και τα επεισόδια κατά τον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας - Αλβανίας. Μάλιστα η εικόνα αυτή της «Μεγάλης Αλβανίας» είχε προβληθεί και  στην πρόσοψη του πρωθυπουργικού μεγάρου ,όπου κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οι πολίτες μπορούσαν να στείλουν sms με ευχές από τα κινητά τους και τα μηνύματα τους προβαλλόταν εκεί.

Είναι ο ίδιος που στήριξε την πλαστή απογραφή πληθυσμού η οποία «εξαφάνισε» την ελληνική μειονότητα και τους Χριστιανούς της Αλβανίας - κάτι που καταγγέλθηκε από ΗΠΑ, ΕΕ και όλους τους διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων το Στέητ Ντιπάρτμπεντ και το παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών! 

Μετά και τις συγκρούσεις στο Κουμάνοβο η ανησυχία αποσταθεροποίησης των δυτικών Βαλκανίων  διατρέχει τους λαούς της περιοχής. Η ανεργία, η φτώχεια, η έλλειψη προοπτικής, τα απομεινάρια πρόσφατων πολεμικών συγκρούσεων,  ο διαμελισμός χωρών, η γέννηση νέων, υποδαυλίζουν εθνικιστικά φαινόμενα που βασίζονται φυσικά στους προαιώνιους εθνικούς μύθους κάθε λαού.

Τα σύνορα τείνουν να γίνουν πάλι ρευστά με τη γεύση του αίματος, με την «ευγενική συνδρομή» της  Γερμανίας ! Η κα Μέρκελ  ( για την οποία  Ράμα δήλωσε, ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο όραμα και τη βούλησή της για το μέλλον των Βαλκανίων), συνεπικουρούμενη από την Αυστρία και την Κροατία με την ανοχή και συμμετοχή της Γαλλίας και της Ιταλίας, επιδίδεται στο να συγκαλεί συναντήσεις ηγετών των δυτικών Βαλκανίων, στις οποίες κατά κανόνα  δεν καλείται η χώρα μας, σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι επιρροής, ανακατατάξεων  και πολιτικού ελέγχου της περιοχής.

Τα βαλκάνια όπου «ο χρόνος μετράται με τους αιώνες», φτωχά, καθυστερημένα, πάντα υπό την επιρροή μεγάλων δυνάμεων, μάλλον έχουν βρει στο πρόσωπο του Εντι Ράμα τον εν δυνάμει τραμπούκο τους.

Πηγή: http://www.news4people.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Τι συμβαίνει με την Αλβανία και την ΑΟΖ

Σοφία Παπαϊωάννου 

Διευθύντρια Έκδοσης, HuffPost Greece

Ενόσω βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την στιγμή που μέσα στο καλοκαίρι αναμένονται οι καταθέσεις προσφορών, η Αλβανία με μία ρηματική διακοίνωση πριν λίγες μέρες προς το Υπουργείο Εξωτερικών αμφισβητεί την οριοθέτηση της ΑΟΖ στα θαλάσσια σύνορά μας. Η Αλβανία ζητά να μην επιτραπεί η έρευνα στο οικόπεδο 1 που θεωρεί ότι καταλαμβάνει μέρος της Αλβανικής υφαλοκρηπίδας. Η κίνηση αυτή της Αλβανίας έρχεται σε συνέχεια μίας παλιότερης ιστορίας τότε που η Ελλάδα έφτασε τόσο κοντά στο να οριοθετήσει για πρώτη φορά ΑΟΖ με μια γειτονική χώρα αλλά κάτι συνέβη την τελευταία στιγμή.

Θα περίμενε κανείς τα πράγματα στο Ιόνιο Πέλαγος να είναι πιο εύκολα. Το Ιόνιο δεν συνορεύει με την Τουρκία, δεν υπάρχει το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και στα ήρεμα νερά του δεν έχει κάνει βόλτες Τουρκικό σεισμικό σκάφος.

Τον Απρίλιο του 2009 ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής και η τότε Υπουργός των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη μεταβαίνουν στην Αλβανία. Μετά από 2,5 χρόνια κοπιαστικών διαπραγματεύσεων Ελλάδα και Αλβανία είναι έτοιμες να υπογράψουν την συμφωνία για την ΑΟΖ στην θαλάσσια περιοχή που τις ενώνει. Οι Υπουργοί των Εξωτερικών βάζουν τις υπογραφές και σε μία πανηγυρική εκδήλωση Έλληνας Πρωθυπουργός εκφωνεί για πρώτη φορά λόγο στο Αλβανικό Κοινοβούλιο.

Δύο όμως μήνες μετά τον Ιούνιο του 2009 και ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών έχει παραλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου πραγματοποιούνται εκλογές στην Αλβανία. Το κόμμα του Σαλί Μπερίσα κερδίζει πάλι όμως το σοσιαλιστικό κόμμα της αντιπολίτευσης στέλνει την απόφαση για την ΑΟΖ στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα τα πήρε όλα με αυτή την συμφωνία. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακυρώνει.

Υπάρχουν τότε σοβαρές ανησυχίες ότι οι Τούρκοι παρενέβησαν στην απόφαση δωροδοκώντας και δικαστές. Η ίδια η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει ότι η συμφωνία είχε ενοχλήσει την Τουρκία επειδή θα δημιουργούσε προηγούμενο που κάποια στιγμή θα πρέπει να ακολουθηθεί και στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο με την Τουρκία.

Παρά την ακύρωση όμως από το Δικαστήριο η συμφωνία τυπικά ισχύει.Όταν πριν έναν χρόνο τον Ιούνιο του 2014 ο τότε Υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης είχε παρουσιάσει τον χάρτη των παραχωρήσεων στο Ιόνιο η Αλβανία δεν είχε κάνει καμία δήλωση. Όταν μάλιστα το πλοίο της νορβηγικής εταιρείας PGS είχε πραγματοποιήσει για λογαριασμό της Ελλάδας σεισμικά στην περιοχή των θαλασσίων συνόρων, ο άνθρωπος που παρακολουθούσε από το κατάστρωμα του πλοίου την πορεία κοντά στα σύνορα δεν είχε δει σε μία μεγάλη ακτίνα κανένα Αλβανικό λιμενικό ή άλλο πλοίο.

Το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας είναι τώρα Κυβέρνηση στην χώρα και ο Έντι Ράμα, που είχε εγείρει το θέμα από παλιά, είναι σήμερα Πρωθυπουργός και έχει κατά καιρούς δείξει την διαφωνία του με την συμφωνία για την ΑΟΖ. Παλιότερα η Αλβανική Κυβέρνηση είχε ζητήσει από την Ελλάδα και χάρτες με τις χερσαίες παραχωρήσεις κοντά στα Αλβανικά σύνορα.

Στην περιοχή που μέρος της αμφισβητούν οι Αλβανοί βορειοδυτικά της Κέρκυρας έχουν γίνει μάλιστα και τα πιο πυκνά σεισμικά διότι υπάρχουν από παλιά σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη υδρογονανθράκων.

http://www.huffingtonpost.gr/sofiapapaioannou/-_524_b_7343030.html?utm_hp_ref=greece

Διαβάστε περισσότερα ...

Συνεχίζει την πρόκληση στην Κυπριακή ΑΟΖ η Τουρκία

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Κλιμακώνει την ένταση η Τουρκία στην Κυπριακή ΑΟΖ. Όπως ανακοινώθηκε από το “Υπουργείο Εξωτερικών” των Κατεχομένων, η NAVTEX (ναυτική οδηγία) η οποία δεσμεύει παρανόμως περιοχές στην Κυπριακή ΑΟΖ για σεισμογραφικές έρευνες ανανεώθηκε ως τις 6 Απριλίου. Αυτό συνεπάγεται, ότι το “Μπαρμπαρός” θα παραμείνει στην Κύπρο και θα συνεχίσει την παράνομη δραστηριότητά του. Το πλοίο που είχε δέσει στο λιμάνι της Κατεχόμενης Αμμοχώστου απέπλευσε το μεσημέρι και αναμένεται να κατευθυνθεί προς το οικόπεδο 9 όπου διεξάγονται γεωτρήσεις για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ανακοινώθηκε από την αρμόδια τουρκική υπηρεσία. Ως εκ τούτου το Barbaros θα παραμείνει στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη για συνέχιση των παράνομων ερευνών.Το ερευνητικό πλοίο Μπαρμπαρός απέπλευσε την Τρίτη από το λιμάνι της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται σήμερα και από το τουρκικό ΥΠΕΞ.

Ως αφορμή για τη συνέχιση των προκλήσεων, οι Τούρκοι επικαλούνται τη συνέχιση των γεωτρήσεων από την Ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και τη χθεσινή απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ν. Αναστασιάδη, να ανασταλούν επ' αόριστον οι διαπραγματεύσεις εφόσον η Τουρκία δεν δίνει διαβεβαιώσεις ότι θα σεβαστεί την Κυπριακή κυριαρχία.

http://www.kathimerini.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Το Καστελόριζο είναι το επόμενο σημείο ελληνοτουρκικής ρήξης

Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της Ανατολικής Μεσογείου έχει νόημα και νομική υπόσταση, εφόσον συμφωνήσουν ΟΛΕΣ οι χώρες που εφάπτονται τα θαλάσσια σύνορά τους

02 Δεκ 2014 - 06:14

Ο λόγος που η Τουρκία έχει εντείνει κατά το τελευταίο διάστημα τις επιθετικές ενέργειές της σε βάρος μας (Ελλάδα και Κύπρο), είναι η τριμερής συμφωνία του Καΐρου, που δυνητικώς προβλέπει την ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας, Αιγύπτου και Κύπρου. Βεβαίως, για να αποκτήσει πλήρη ισχύ αυτή η συμφωνία, όσον αφορά την οριοθέτηση των ΑΟΖ, πρέπει να συμβάλλει και ο άλλος γείτονας, η Τουρκία, είτε μετά από συμφωνία (που δεν προβλέπεται να συμβεί), είτε κατόπιν αποφάσεως Διεθνούς Δικαστηρίου.

Ο κ. Χρ. Καπούτσης, σε άρθρο του στο Onalert, το επισημαίνει. Δεν μπορεί να γίνει τμηματική ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στην Ανατολική Μεσόγειο μόνο μεταξύ τριών ή τεσσάρων κρατών (π.χ. Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, Ισραήλ), αλλά η ρύθμιση πρέπει να είναι συνολική, για να είναι λειτουργική.

Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της Ανατολικής Μεσογείου έχει νόημα και νομική υπόσταση, εφόσον συμφωνήσουν ΟΛΕΣ οι χώρες που εφάπτονται τα θαλάσσια σύνορά τους, που είναι: Τουρκία, Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Λίβανος, Ισραήλ, Αίγυπτος και Λιβύη.

Το «κλειδί» για την Ελλάδα, σε αυτή τη ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών, είναι να συμπεριληφθεί και το νησιωτικό συμπλέγματα του Καστελόριζου, ως τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ. Αλλά για το θέμα αυτό, θα πρέπει να υπάρξει καταρχήν συμφωνία της Ελλάδας με την Τουρκία, που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι το Καστελόριζο, λόγω της εγγύτητάς του στα τουρκικά παράλια, βρίσκεται εντός των δικών της ορίων, και ως εκ τούτου δεν δύναται να έχει ΑΟΖ. Αυτό σημαίνει, πως η τουρκική ΑΟΖ θα βρεθεί να συνορεύει με την αιγυπτιακή, την ελληνική και την κυπριακή. Στην αντίθετη περίπτωση, διακόπτεται από την ελληνική και η Τουρκία δεν έχει ΑΟΖ στην Μεσόγειο.

Στη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (του 1982) αναφέρεται ρητώς στο άρθρο 121, ότι όλα τα νησιά που κατοικούνται, δηλαδή που έχουν οικονομική ζωή, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Άρα, σύμφωνα με το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), έγραψε ο κ. Καπούτσης, το Καστελόριζο έχει ΑΟΖ.

Αν τα πράγματα ήσαν τόσο απλά, τότε δεν θα έπρεπε να ανησυχούμε. Να μου επιτραπεί να υπενθυμίσω την περίπτωση της διαφοράς Μιανμάρ-Μπαγκλαντές, στην οποία είχα αναφερθεί προ καιρού. Το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας έβγαλε την ετυμηγορία του (14.3.2012) σχετικά με την εδαφική διαφορά μεταξύ της Μιανμάρ και του Μπαγκλαντές στον Κόλπο της Βεγγάλης.

Υπάρχει περιοχή που αμφισβητείται από τις δύο χώρες, για περίπου 40 χρόνια. Η διαφορά είχε οδηγήσει σε σχεδόν ένοπλη σύγκρουση το 2008, όταν η Βιρμανία (Μιανμάρ) ξεκίνησε γεωτρήσεις με συνοδεία πολεμικών πλοίων,50 χλμ από τις ακτές ενός νησιού (κατοικημένου) που ανήκει στο Μπαγκλαντές. Το Μπαγκλαντές είχε στείλει, με τη σειρά του, πολεμικά πλοία και είχε συγκεντρώσει στρατεύματα στα σύνορα μεταξύ των δυο χωρών, πριν να πέσουν οι εντάσεις.

Στην απόφασή του, το δικαστήριο όρισε την θαλάσσια γραμμή-σύνορα μεταξύ των δύο κρατών, προτείνοντας μια συμβιβαστική λύση. Εκτίμησε ότι οι δύο χώρες έπρεπε να έχουν την κυριαρχία επί των αντίστοιχων χωρικών υδάτων στην υφαλοκρηπίδα τους.

Η Τουρκία προβάλει το επιχείρημα ότι το σύμπλεγμα των 14 νησίδων-βραχονησίδων της περιοχής του Καστελόριζου (κατοικούνται οι νησίδες Μεγίστη, Ρω, Στρογγύλη) διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, τα νησιά αυτά δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ, ούτε και έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, υποστηρίζει η Άγκυρα!

Σύμφωνα με Διεθνές Δίκαιο, ένα παράκτιο κράτος αποκτάει ΑΟΖ με μονομερή δήλωση ανακήρυξης. Και στη συνέχεια, συνάπτει συμφωνίες οριοθέτησης με τα γειτονικά κράτη. Εάν δεν καταστεί δυνατή η συμφωνία οριοθέτησης, τότε η διαφορά τους λύνεται με παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο. Το ερώτημα είναι, ένα Διεθνές Δικαστήριο, που όλοι γνωρίζουμε πως παίρνει πολιτικές και όχι νομικές αποφάσεις, είναι βέβαιο ότι θα μας δικαιώσει; Και αν είμαστε βέβαιοι -αφού συνεχώς επικαλούμαστε το Διεθνές Δίκαιο- γιατί δεν οριοθετούμε την ΑΟΖ ανοίγοντας τον δρόμο για το Διεθνές Δικαστήριο;

Ας φροντίσει η Ελλάδα να ενδυναμώσει, ώστε να προστατεύσει μόνη της τα θαλάσσια όριά της, και ας μη τρέφει τον λαό με κούφιες ελπίδες, ως προς την οριοθέτηση της ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο. Επί τέσσερα χρόνια περιμένει η Κύπρος να αρχίσουν οι συζητήσεις μαζί της γι’ αυτό το θέμα.

Ο Μακεδών

πηγή φωτογραφίας thepaper.gr

http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=203107

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Τουρκία βρυχάται ένοπλη στην Ανατολική Μεσόγειο

Του Γιάννη Σιδέρη

Υποβόσκουσα αλλά με αυξανόμενους τόνους η ένταση στην ανατολική μεσόγειο. Την πιστοποιούν ανάγλυφα οι δηλώσεις του αρχηγού του τουρκικού ναυτικού Μπουλέντ Μποστάνογλου, ο οποίος έκανε γνωστό ότι στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό έχουν δοθεί κανόνες εμπλοκής, και τα τουρκικά πλοία κινηθούν με βάση αυτούς, στην περίπτωση που συναντηθούν στην Ανατολική Μεσόγειο με τα πολεμικά πλοία της Ελλάδας ή του Ισραήλ!

Επεξήγηση μάλιστα ότι 158 πολεμικά πλοία και βοηθητικά πλοία, περίπου 50 αερομεταφερόμενα τάγματα, ταξιαρχία πεζοναυτών, μονάδες καταδρομέων, μια δύναμη 50 χιλιάδων εξειδικευμένου στρατιωτικού δυναμικού, «ασκούν τα καθήκοντά τους με την πρόθεση να προστατεύσουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του τουρκικού έθνους»!

Βέβαια οι κανόνες εμπλοκής είχαν δοθεί από τον Ερντογάν λόγω του πολέμου στη Συρία, αλλά ενεργοποιούνται εκ νέου, με το προκλητικό σουλάτσο του «Μπαρμπαρός» στην Κυπριακή ΑΟΖ και την τριμερή συνάντηση του Καίρου, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου .

Με την Διακήρυξη του Καΐρου οι τρεις χώρες συμφωνούν στην οριοθέτηση των μεταξύ τους ΑΟΖ. Είναι θεαματική η στροφή της Αιγύπτου και αυτό πιστώνεται και στην ελληνική και την κυπριακή πλευρά, καθώς έως τώρα η Αίγυπτος δεν αναγνώριζε ελληνική ΑΟΖ στο Καστελόριζο, προφασιζόμενη τις τουρκικές διεκδικήσεις σε αυτή και συνιστώντας στην Ελλάδα, πρωτίστως την διευθέτηση της διαφοράς με την Τουρκία.

Η διακήρυξη του Καϊρου δεν αποτελεί φυσικά παρά την απαρχή μιας επιχειρούμενης συμφωνίας για την συνεργασία των τριών χωρών. Ωστόσο, ελαφρώς προς το παρόν, αναδιατάσσει τις ισορροπίες στην περιοχή. Αλλωστε οι τρείς χώρες έχουν υπέρ τους την διεθνή νομιμότητα. Επικαλούνται το δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο δεν έχει υπογράψει η Τουρκία (σ.σ. γιατί θα αυτοαποκλειόταν από τις απαιτήσεις της στο Αιγαίο), με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ως η δύναμη που δεν επιδιώξει σταθερότητα στην περιοχή.

Ούτως ή άλλως η όλη πορεία της γειτονικής χώρας είναι πορεία διπλωματικής απομείωσης και απομόνωσης, παρά τις ονειροφαντασίες του διδύμου Ερντογάν – Νταβούτογλου, για μια νέα νεοοθωμανική επέκταση και μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες.

Η Τουρκία στην Αίγυπτο στήριξε τον Μόρσι, ώστε να αποτελέσει η ίδια τον στρατηγικό καθοδηγητή του μουσουλμανικού καθεστώτος, και δι’ αυτού να έχει θέση ως ηγεμονική δύναμη των ισλαμικών κρατών, καθώς η Αίγυπτος έχει θέση ηγήτορος στον Μουσουλμανικό κόσμο και το Κάιρο θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσά του. Ωστόσο το πραξικόπημα του στρατηγού Σίσι την έθεσε εκτός διπλωματικού νυμφώνος, καθώς η αραβική χώρα υπό την ηγεσία του, εμφανίζεται αυτή τη στιγμή ως ισχυρό κοσμικό καθεστώς και σταθερό προπύργιο κατά των ακραίων ισλαμιστών και των τζιχαντιστών.

Παράλληλα η Τουρκία φρόντισε να διαρρήξει τις σχέσεις της με την Συρία και το Ισραήλ, ενώ η επιθετικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ στο όνομα των συμφερόντων των τουρκοκύπριων,

της στερεί λογικοφανή διπλωματικά επιχειρήματα στον διεθνή ορίζοντα, την στιγμή που ΗΠΑ, Ε.Ε ευνοούν την τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών.

Την ίδια ώρα στερείται και του μεγάλου προσόντος, της γεωστρατηγικής της θέσης, σε συνδυασμό με την πολεμική της δυνατότητα, ως η μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην περιοχή. Η υπόγεια συνεργασία των ΗΠΑ με το «σατανά» Ιράν, για την αντιμετώπιση του ισλαμικού φονταμενταλισμού (βλέπε ISIS), οι, σπαργανώδεις ακόμη, σχεδιασμοί για την ανάγκη κουρδικού κράτους στην περιοχή,(σπαραγνώδεις γιατί ούτε τα υποθετικά σύνορα δεν έχουν σχεδιαστεί,) δημιουργούν ένα νέο τοπίο, και καθιστούν την Τουρκία μια χώρα στριμωγμένη στη γωνιά της , και εξ αυτού δυνάμει επικίνδυνη.

Ωστόσο όλα βρίσκονται ακόμη στην έναρξή τους, παραμένει άγνωστο αν η γειτονική χώρα θα αντιδράσει ως «πληγωμένο θηρίο», ή θα αποδεχθεί τη νέα γεωπολιτική που σχεδιάζεται ερήμην της και αντίθετα με την θέλησή της.

Στην πρώτη περίπτωση, διπλωματικοί και στρατιωτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι θα διοχετεύσει την ένταση σε άλλο μέτωπο, και αυτό δεν είναι παρά το Αιγαίο, οπότε η όποια ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί έναν τέτοιο κίνδυνο (σ.σ. και τότε θα τεθούν σε δοκιμασία οι ανόητες δηλώσεις του υπευθύνου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ησυχου, ότι κάποιοι στο Μαξίμου θέλουν θερμό επεισόδιο για να συσπειρωθούν υπέρ της κυβέρνησης οι βουλευτές και να βρεθούν οι 180 που απαιτούνται για την προεδρική εκλογή. Αυτά τα θέματα είναι πολύ καυτά, πολύ επικίνδυνα, για να εντάσσονται στην καθημερινή πολιτική κλωτσοπατινάδα. Ακόμη και αν υπήρχε κάτι τέτοιο, ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτα θα έπρεπε να διαμηνύσει κρυφίως τις προειδοποιήσεις του στο Μαξίμου. Γιατί τον κάθε κ. Ησυχο δεν τον ακούμε μόνο εμείς. Τον ακούνε και οι απέναντι και δεν ξέρει κανείς αν και πως θα χρησιμοποιηθούν οι δηλώσεις του ως αποδεικτικά επιχειρήματα για ελληνική επιθετικότητα…)

Εάν πάντως η Τουρκία αποβάλλει τις νεοοθωμανικές ηγεμονικές βλέψεις και συμπεριφορές, θα μπορέσει να αποτελέσει μέρος των ευρύτερων συνεργασιών που σχηματίζονται. Ούτως ή άλλως η ελληνική πλευρά δεν θα διακόψει τον διάλογο μαζί της.

Πηγή φωτογραφίας: badiera.gr

http://www.aixmi.gr/index.php/i-tourkia-bryxatai-enopli-stin-anatol/

Διαβάστε περισσότερα ...

Οι υδρογονάνθρακες ανάβουν φωτιά στην ανατολική Μεσόγειο

Τι μπορεί να περιμένουν Αθήνα - Λευκωσία από την τριμερή συνάντηση με την Αίγυπτο; Ο ρόλος της Τουρκίας, το Καστελόριζο, η ΑΟΖ και η Ελληνική υφαλοκρηπίδα.

του Δημήτρη Χατζηνικόλα | 

Θετικά μηνύματα αναμένει η Αθήνα, όπως έχουν αφήσει να εννοηθεί κυβερνητικές πηγές τις προηγούμενες ημέρες, από την αυριανή συνέντευξη Τύπου της τριμερούς συνάντησης Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου.

Η Τουρκία παγίως επιδιώκει να δημιουργήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο.

Είναι προφανές ότι τα νέα αυτά συνδέονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ των τριών χωρών η οποία ήρθε στην επιφάνεια λόγω της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.

Ωστόσο το θέμα δεν είναι απλό αφού εμπλέκεται και η Τουρκία η οποία παγίως επιδιώκει να δημιουργήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο όπως έκανε και στην Μαύρη Θάλασσα αγνοώντας την Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας και προσπαθώντας να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο.

Με μια το λιγότερο περίεργη οριοθέτηση στην οποία προχωρούν οι Τούρκοι επιμένουν ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη «νότιος» Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον αρνούνται να δώσουν δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και με αυτή την οριοθέτηση πετυχαίνουν δύο στόχους: αφενός να έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, αφετέρου να μην υπάρχουν θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Βεβαίως για να γίνει αυτό τα ελληνικά νησιά Καστελόριζο καιΣτρογγύλη πρέπει να στερηθούν το δικαίωμά τους σε ΑΟΖ, όπως προκύπτει από το Δίκαιο της Θάλασσας και τη συμφωνία του Montigo Bay που ισχύει έκτοτε, την όποια παρεμπιπτόντως έχουν υπογράψει σχεδόν όλες οι χώρες του πλανήτη, πλην ελαχίστων, όπως η Τουρκία.

Στις 20 και στις 22 Ιουνίου του 2009 η Αίγυπτος είχε ενημερώσει την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες με την Τουρκία για το θέμα της οριοθέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ ανάβοντας φωτιές στην τότε Κυβέρνηση Καραμανλή.

Από το 2009 έχουν αλλάξει πολλά

Βέβαια από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι. Η πτώση του Μουμπάρακ το 2011 έφερε τα πάνω κάτω στις σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου.

Ο Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας το 2Ο13 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη αμφισβήτησε τη νομιμότητα του προέδρου της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, ενώ το Κάιρο κατηγόρησε τον Τ. Ερντογάν ότι στηρίζει την τρομοκρατία -υπονοώντας προφανώς τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τη δράση του ISIS στη ΣΥΡΙΑ- και προσπαθεί να προκαλέσει χάος στη Μέση Ανατολή. Χειρότερη βέβαια φαίνεται να είναι η σχέση Τουρκίας - Ισραήλ.

Στην ίδια σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου συναντήθηκαν επισφραγίζοντας την περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων των τριών χωρών, φυσικά υπό τη σκέπη των ΗΠΑ.

Ήταν η πρώτη τριμερής συνάντηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, Ιωάννη Κασουλίδη και Σαμέχ Σούκρι, να μιλούν μεταξύ άλλων και για την ΑΟΖ.

Επί του παρόντος ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμιντέλ Αμιντέλ Φατάχ Αλ Σισι εξέδωσε προεδρικό διάταγμα με το οποίο εγκρίνει την επικύρωση της συμφωνίας πλαίσιο για συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ Κύπρου και την ΑΟΖ Αιγύπτου

Είναι προφανές ότι το κλειδί στην Ανατολική Μεσόγειο είναι το Καστελόριζο. Η Ελληνική Κυβέρνηση πιέζεται από τις οικονομικές εξελίξεις να προχωρήσει στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της, δηλαδή των θαλασσίων συνόρων της, κάτι που δεν έχει κάνει μέχρι τώρα, φοβούμενη κυρίως τις Τουρκικές αντιδράσεις. Αν για παράδειγμα η Τουρκία η Τουρκία δεχόταν ότι τα Ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα το πρόβλημα θα λυνόταν άμεσα.

Η Κυπριακή πλευρά πριν μερικά χρόνια προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση των συνόρων τους, δημιουργώντας μόνιμα Θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, αλλά δεν πήρε απάντηση.

Επί του παρόντος ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμιντέλ Αμιντέλ Φατάχ Αλ Σισι εξέδωσε προεδρικό διάταγμα με το οποίο εγκρίνει την επικύρωση της συμφωνίας πλαίσιο για συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ Κύπρου και την ΑΟΖ Αιγύπτου που εκτείνονται εκατέρωθεν της μέσης γραμμής η οποία υπογράφηκε στο Κάιρο στις 12/12/2013.

Τι να περιμένουμε αύριο

Τι μπορεί να περιμένουμε αύριο; Μια θετική δήλωση του Καΐρου ότι στο εγγύς μέλλον οι δύο χώρες Κύπρος και Αίγυπτος θα προχωρήσουν στην οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων τους.

Την ίδια βέβαια ώρα η Τουρκία θα εντείνει την προκλητικότητα της στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα γι αυτήν. Με τους Κούρδους στα ανατολικά και νότια σύνορά της σε ένοπλη σύρραξη με το ISIS που μπορεί να οδηγήσει σε επαναχάραξει του χάρτη της περιοχής, η οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδας με βάση το δίκαιο της θάλασσας θα ήταν η χειρότερη εξέλιξη για τους σχεδιασμούς Ερντογάν.

http://www.thetoc.gr/politiki/article/oi-udrogonathrakes-anaboun-fwtia-stin-anatoliki-mesogeio

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Αγκυρα «χτυπά» κάθε φορά που η Αθήνα τρικλίζει

Η Τουρκία έχει προετοιμάσει την επόμενη κρίση στην ελληνική ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ

Το πώς έχουν «διευθετηθεί» τα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που αφορούν στην κυριαρχία επί του Αιγαίου  τα τελευταία 40 χρόνια δεν θα μπορούσε να το περιγράψει κανείς καλύτερα και πιο παραστατικά απ ότι ο χάρτης που ακολουθεί. Πρόκειται για τον χάρτη με τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα που ήδη έχουν παραχωρηθεί  για έρευνα νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο. Κοιτώντας τον χάρτη, το συμπέρασμα που βγάζει κανείς είναι ολοφάνερο:  Ολόκληρο το Αιγαίο είναι γκρίζα ζώνη!

Έχοντας καταφέρει να μετατρέψει ολόκληρο το Αιγαίο σε γκρίζα ζώνη και με αυτόν τον τρόπο να επιδιώκει την «συνιδιοκτησία» και «συνεκμετάλλευση, η Τουρκία έχει ήδη προετοιμάσει το επόμενο βήμα της, όπως φαίνεται στον χάρτη που ακολουθεί:

Ο χάρτης «μοιράζει» την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με βάση την τουρκική άποψη, σύμφωνα μ την οποία Κρήτη- Κάρπαθος- Ρόδος- Καστελόριζο δεν έχουν δικαιώματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης

Το σκηνικό της νέας κρίσης με την οποία είναι αντιμέτωπη η Ελλάδα έχει στηθεί από τον Απρίλη του 2012. Τότε, και μέσα στην προεκλογική περίοδο στην τουρκική εφημερίδα της κυβέρνησης δημοσιεύτηκαν οι παρακάτω χάρτες περιοχών εντός της ελληνικής ΑΟΖ στα ανατολικά Κρήτης – Καρπάθου- Ρόδου και νότια του Καστελόριζου. Αυτές τις περιοχές  η τουρκική κυβέρνηση τις παραχωρεί για έρευνα και εκμετάλλευση στην τουρκική εταιρία πετρελαίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε, το 2012, καμία πολιτική δύναμη, δηλαδή Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με το θέμα. Ένα θέμα με το οποίο σήμερα βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη η χώρα!

Τον Απρίλη του 2012 μέσα στην ελληνική προεκλογική περίοδο η Αγκυρα δημοσιεύει στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης αυτόν τον χάρτη με περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ που παραχωρεί για έρευνα και εκμετάλλευση στην Τουρκική Εταιρία Πετρελαίου

Τον Απρίλη του 2012, μέσα στην ελληνική προεκλογική περίοδο στην Τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσιεύεται ο χάρτης των θαλάσσιων οικοπέδων δυτικά της Κύπρου και εντός της κυπριακής ΑΟΖ που η Τουρκία παραχωρεί στην τουρκική εταιρία Πετρελαίου για έρευνα και εκμετάλλευση

 Αυτή η περίεργη αφωνία των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων σε μια τουρκική μεθόδευση η οποία προωθείται με μέθοδο και υπομονή  μοιάζει ανεξήγητη, καθώς δεν έχουν περάσει ούτε σαράντα χρόνια από την στιγμή που η Τουρκία με την ίδια ακριβώς μέθοδο κατάφερε να επιβάλλει τις θέσεις στο Αιγαίο, όπως φαίνεται στον χάρτη που ακολουθεί.

Από εδώ ξεκίνησαν όλα. Την 1η Νοεμβρίου 1973 στην Τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσιεύτηκαν περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας βορειοδυτικά της Λέσβου που η Τουρκία παραχώρησε για έρευνα και εκμετάλλευση στην Τουρκική εταιρία πετρελαίου.

  Συμπέρασμα: Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, χωρίς σχέδιο και στρατηγική  παίζει με τη φωτιά έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα λάβει βοήθεια και υποστήριξη  για να αντιμετωπίσει τις δεδηλωμένες  τουρκικές επιθετικές διαθέσεις από «φίλους», « εταίρους» και …συμμάχους.

http://www.imerodromos.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Επίσημοι τουρκικοί χάρτες εισχωρούν στο Καστελόριζο και την κυπριακή ΑΟΖ!

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Η πρόσφατη έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στην ανατολική Μεσόγειο, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο τυχαίο περιστατικό αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας στην περιοχή της Μεσογείου.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει η στρατηγική που έχει ακολουθήσει η Τουρκία αντιμετωπίζοντας τις Κυπριακές έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Capital.gr τα τουρκικά υπουργεία Εξωτερικών και Ενέργειας και Φυσικών Πόρων έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από δημοσιεύσεις χαρτών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα θαλάσσια οικόπεδα που έχει χαράξει η Τουρκία εντός του δικού της – όπως τον αντιλαμβάνεται – χώρου αποκλειστικής εκμετάλλευσης.

Και οι χάρτες αυτοί σταδιακά επεκτάθηκαν με νεώτερες δημοσιεύσεις, εντός των χώρων αποκλειστικής εκμετάλλευσης τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας. Οι χάρτες αυτοί ακόμη και σήμερα παραμένουν δημοσιευμένοι

Σύμφωνα με την εκτίμηση διπλωματικών αναλυτών, οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας έχουν διπλή στόχευση, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα έντασης και αμφισβήτησης που θα αποθαρρύνει ξένους επενδυτές και θα σταματήσει τις εν εξελίξει ερευνητικές προσπάθειες τόσο στη μαρτυρική Μεγαλόνησο όσο και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Οι χάρτεςΗ Τουρκία δεν επέλεξε να κινηθεί εξαρχής αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Η πρώτη δημοσίευση χάρτη με 30 οικόπεδα θαλασσίων ερευνών στα ανοιχτά νότια από παράλια της Τουρκίας , γίνεται από την τουρκική κυβέρνηση το Νοέμβριο του 2007, χωρίς ωστόσο να υπάρχει υπερκάλυψη σε κανένα σημείο ούτε με την κυπριακή ΑΟΖ ούτε με την ελληνική ΑΟΖ.

Στη συνέχεια όμως, ξεδιπλώθηκε η στρατηγική της Άγκυρας: Τον Ιούνιο του 2011 το υπουργείο ενέργειας και φυσικών πόρων της Τουρκίας προσθέτει δύο οικόπεδα τα οποία εισέρχονται στην περιοχή νότια από το Καστελόριζο, το οποίο σύμφωνα με την Τουρκική άποψη δε διαθέτει ΑΟΖ.

Ακολουθούν αλλεπάλληλες νέες δημοσιεύσεις από τον Ιανουάριο του 2012 έως και το Νοέμβριο του 2013 κατά τις οποίες προστίθενται συνολικά 8 νέα οικόπεδα τα οποία εισέρχονται σε μια συνολική έκταση 42.000 km2 εντός της ελληνικής ΑΟΖ αμφισβητώντας όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά και μεγαλύτερα νησιά όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος.

Αλλά και στην Κύπρο ενώ οι πρώτοι χάρτες δεν εισχωρούσαν εντός των περιοχών που εμπίπτουν στην ΑΟΖ της Λευκωσίας, ακολούθησαν νεώτερες δημοσιεύσεις αρχικά με δύο νέα τουρκικά θαλάσσια οικόπεδα που εισχωρούσαν σε 5 θαλάσσια οικόπεδα του κυπριακού γύρου παραχωρήσεων. Η τουρκική πρόκληση κορυφώθηκε με τον τελευταίο χάρτη που δημοσιεύτηκε και στον οποίο χαράχτηκαν δύο ακόμη νέα θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία αμφισβητούν συνολικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στα δυτικά του νησιού και στην περιοχή όπου τέμνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.

Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι τα θαλάσσια οικόπεδα στα οποία η Τουρκική πλευρά επιχειρεί να εγγράψει υποθήκες διεκδικήσεων έχουν παραχωρηθεί στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων TPAO, ενώ τρία ακόμη οικόπεδα, τα οποία ωστόσο δεν βρίσκονται σε ζώνες αμφισβήτησης, έχουν παραχωρηθεί από την TPAO με εξουσιοδότηση ερευνών στην Shell.



Ο χάρτης με τα τουρκικά "οικόπεδα" όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών (Ιανουάριος 2012)

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Το πλάνο και οι πλάνες της Τουρκίας

Η επίδειξη ισχύος της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και οι δοκιμές των αν(τ)οχών.

Η Τουρκία εξακολουθεί πεισματικά να αγνοεί τη διεθνή νομιμότητα. Επικαλούμενη την αδειοδότηση που δήθεν έλαβε από μια κοινότητα, χωρίς καμία νομική υπόσταση, προβαίνει σε σεισμογραφικες έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Ταυτόχρονα, σε μια επίδειξη ισχύος έχει «γεμίσει» την περιοχή με πολεμικά πλοία και υποβρύχιο. Χωρίς να έχει προκληθεί στρατιωτικά, δείχνει να προετοιμάζεται ή να προετοιμάζει θερμό επεισόδιο. Γιατί, όμως, αγνοεί την ανάγκη συνολικής σταθεροποίησης για μια περιοχή που μαστίζεται από πληθώρα κρίσεων; Και εν τέλει που αποσκοπεί;

Οι τρεις κύριοι πάροχοι (Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, και Ιράν) προμηθεύουν την Τουρκία με φυσικό αέριο σε σχετικά υψηλές τιμές

Ακόμη και σήμερα δεν έχω πειστεί οτι η προκλητικότητα της Άγκυρας αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού, που εκτυλίσσεται. Διόλου δεν αποκλείεται να επιχειρεί να δοκιμάσει την ανοχή (αν όχι τις αντοχές) κρατών και εταιρειών και ανάλογα την αντίδραση τους να τραβήξει το σχοινί ή να αναζητήσει τρόπους υπαναχώρησης, χωρίς να εκτεθεί υπερβολικά. Προϊόντος του χρόνου, πάντως, διαφαίνεται ένα σχέδιο Β, με τη διχοτόμηση στο επίκεντρο, είτε ως φόβητρο είτε ως πραγματική διάθεση.

Σε κάθε περίπτωση, ένα απο τα διακυβεύματα για αυτή είναι αδιαμφισβήτητα το ενεργειακό. Και εδώ μοιάζει εγκλωβισμένη στις αντιφάσεις της και την απροθυμία της να αναγνωρίσει την πραγματικότητα. Εν προκειμένω, δεν αποδέχεται την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά αδυνατεί να της «απαγορεύσει» να εκμεταλλευθεί όπως εκείνη κρίνει τον ενεργειακό της πλούτο. Απειλεί με τιμωρία και αποκλεισμούς από συμβόλαια εταιρείες που ενεργοποιούνται στην Κύπρο, ωστόσο, οι τελευταίες συνεχίζουν τις εργασίες τους απτόητες.

Σε παράλληλη σύγχυση βρίσκονται και οι θέσεις της σχετικά με το ψευδοκράτος, το οποίο δεν έχει καμία συμμετοχή στις διεργασίες. Αξιώνει εγγυήσεις από τη Λευκωσία οτι θα υπάρξει ανάλογος διαμοιρασμός των εσόδων που θα προκύψουν απο την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, εντούτοις, επιθυμεί αυτο να γίνει ανεξάρτητα απο την πορεία των διαπραγματεύσεων. Τις οποίες, μάλιστα, τορπιλίζει, καθυστερώντας ενδεχόμενη λύση, με αποτέλεσμα, αφενός να διακινδυνεύει την οριστική αποκοπή των Τουρκοκύπριων από τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, αφετέρου να μεταθέτει χρονικά τις εξελίξεις, εντείνοντας τον εκνευρισμό στις λογικές φωνές εντός του ψευδοκράτους. Αυτές αντιλαμβάνονται οτι ο εναγκαλισμός με την Άγκυρα τους στερεί μια ακόμη ευκαιρία θετικής εμπλοκής στα τεκταινόμενα.

Όταν στο εγγύς εξωτερικό υπάρχει οργασμός δραστηριοτήτων, με οριοθετήσεις, συνεννοήσεις, και διαφαινόμενες συμφωνίες, εύλογα η Άγκυρα κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα

Πέραν βέβαια των παράδοξων, η γείτονα έχει λόγους να αισθάνεται άβολα για την απουσία της από το κάδρο. Το γεγονός ότι εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από την ενέργεια που εισάγει την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη στις αυξομειώσεις των τιμών. Οι τρεις κύριοι πάροχοι (Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, και Ιράν) την προμηθεύουν με φυσικό αέριο σε σχετικά υψηλές τιμές, που, σε συνάρτηση με την έλλειψη διασυνδεσιμότητας του εσωτερικού της δικτύου μεταφοράς, έχουν ως επακόλουθο τη διατήρηση του τιμολογίου σε υψηλά για τα δεδομένα της χώρας επίπεδα. Όταν λοιπόν στο εγγύς εξωτερικό υπάρχει οργασμός δραστηριοτήτων, με οριοθετήσεις, συνεννοήσεις, και διαφαινόμενες συμφωνίες, οι οποίες θα καθορίσουν τον προσανατολισμό των εξαγωγών των κρατών της περιοχής, εύλογα η Άγκυρα κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα, αντιλαμβανόμενη ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η πρόσβαση της στα κέντρα λήψης αποφάσεων ειναι περιορισμένη και συναρτάται με τις προθέσεις Ισραήλ και Κύπρου.

Για το μεν πρώτο, ο Ερντογάν θεωρείται κόκκινο πανί και οι περισσότεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ισχυρίζονται ότι μόνο σε περίπτωση αλλαγής ηγεσίας προτίθενται να επανεξετάσουν την ουσιαστική αποκλιμάκωση των τεταμένων σχέσεων. Αυτό, πάντως, δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για το διάλογο μεταξύ εταιρειών, ο οποίος κορυφώθηκε τους προηγούμενους μήνες, όταν τουρκικές προσκλήθηκαν και εξεδήλωσαν το ενδιαφέρον μεταφοράς αερίου από τα ισραηλινά κοιτάσματα. Αυτό το σενάριο, εντούτοις, κατόπιν της δύστροπης και αντιπαραγωγικής στάσης της Άγκυρας αδυνατίζει, τόσο γιατί απαιτεί τη συναίνεση της Κύπρου (για να διέλθει ο υποθαλάσσιος αγωγός από τα χωρικά της ύδατα) όσο και εξαιτίας την έλλειψης εμπιστοσύνης για την τουρκική ηγεσία. Αυτονόητα, το Τελ Αβίβ έχει στραφεί προς άλλες λύσεις, στην κορυφή των οποίων βρίσκεται η χρήση των παραμελημένων εγκαταστάσεων LNG της Αιγύπτου. Το μέγεθος, όμως, της τουρκικής αγοράς διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον, χωρίς, επί του παρόντος, πρακτικό αντίκρυσμα, χάριν της αβεβαιοτήτας για την πορεία της Τουρκίας.

Στη δε περίπτωση της Κύπρου, η κατάσταση ειναι πιο ξεκάθαρη. Η λύση του Κυπριακού αποτελεί αναγκαία συνθήκη προκειμένου να αρχίσει να εξετάζεται η προοπτική διάθεσης αερίου στην Άγκυρα. Πιθανή αποτυχία που θα οδηγήσει σε διχοτόμηση θα την θέσει εκτός μάχης. Θα της επιτρέψει βέβαια την αξιοποίηση των όποιων ποσοτήτων βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού, κάτι που αυτή τη στιγμή φαντάζει το πιο ρεαλιστικό (αν όχι επιθυμητό) σενάριο, το οποίο θα της δώσει σίγουρη πρόσβαση, χωρίς να εξαρτάται από τρίτες χώρες, με τις οποίες, μάλιστα, οι σχέσεις είναι τουλάχιστον προβληματικές.

Η λύση του Κυπριακού αποτελεί αναγκαία συνθήκη προκειμένου να αρχίσει να εξετάζεται η προοπτική διάθεσης αερίου στην Άγκυρα

Κοντολογίς, η Τουρκία επιχειρεί να φτιασιδώσει τις αποτυχίες της μέσω της πρόκλησης έντασης, υπενθυμίζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν μπορούν να περιφρονηθούν τα συμφέροντα της. Η δήθεν επίκληση της υποχρέωσης της να προασπίσει τα συμφέροντα της τουρκοκυπριακής πλευράς ασφαλώς δεν αποτελεί τον βασικό γνώμονα των ενεργειών της. Απλά της προσφέρει ένα νομιμοποιητικό μανδύα στη βάση της "περίεργης" αντίληψης της για τη νομιμότητα και τα δικαιώματα της ως εγγυήτριας δύναμης, ενώ παράλληλα προϊδεάζει τους Τουρκοκύπριους για ενδεχόμενη διαίρεση της νήσου. Άλλωστε, πιστεύει πως λύση που συμπεριλαμβάνει το τουρκοκυπριακό κομμάτι (προσφέροντας του αναλογικό μέρος των εσόδων) επ’ουδενί δεν διασφαλίζει τα δικά της στρατηγικά συμφέροντα.

Ύψιστη προτεραιότητα για τη γείτονα είναι η συμμετοχή της στο ενεργειακό γίγνεσθαι, ενώ στη μαξιμαλιστική της προσέγγιση θα επιθυμούσε τόσο την τροφοδοσία της αγοράς της όσο και τη διαμετακόμιση αερίου που θα κατευθύνεται στην Ευρώπη. Αυτό μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνο μέσα από συνέργειες. Επειδή, ωστόσο, τέτοιες καταστάσεις προϋποθέτουν συμβιβασμούς και συμπράξεις, για τις οποίες επιδεικνύει ιδιαίτερη απροθυμία, εναλλακτικά, η Τουρκία προχωράει, όπως καταδεικνύει και η πρόσφατη επιθετικότητα της, στο σχέδιο Β, που συνίσταται στη δημιουργία προϋποθέσεων ρήξης και συνακόλουθης αλλαγής του status quo, ώστε να αποκτήσει πρόσβαση στους υδρογονάνθρακες χωρίς εξαρτήσεις. Στη λογική Ερντογάν-Νταβούτογλου μια «καθαρή» λύση ίσως κρίνεται προτιμητέα έναντι συνθετών καταστάσεων που δεν επιτρέπουν ελιγμούς και απαιτούν τήρηση κανόνων και υποχρεώσεων, έναντι των οποίων η τουρκική ηγεσία επιδεικνύει όλο και μικρότερη προσήλωση.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΙΛΗΣ

http://www.thetoc.gr/opinion/article/to-plano-kai-oi-planes-tis-tourkias

Διαβάστε περισσότερα ...

Η «ομίχλη» στην κυπριακή ΑΟΖ και οι Αμερικανοί

Τακτική ίσων αποστάσεων κρατά η Ουάσιγκτον και δε «θυμώνει» την Τουρκία

Πριν από μερικές ημέρες, υψηλόβαθμος έλληνας διπλωμάτης διέβη την είσοδο του Στέητ Ντιπάρτμεντ. Ο σκοπός της επίσκεψής του δεν ήταν άλλος από το ζήτημα που απασχολεί την Αθήνα και τη Λευκωσία έντονα το τελευταίο διάστημα: η παράνομη τουρκική αγγελία προς ναυτιλλομένους (NAVTEX) που εξέδωσε η Τουρκία για σεισμογραφικές έρευνες εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και η απόφαση να σταλεί το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» για να τις εκτελέσει.

Οι αμερικανικές «ομίχλες» και οι «ίσες αποστάσεις» Μπάιντεν

Ο αμερικανός αξιωματούχος που τον συνάντησε, άνθρωπος που έχει και στο παρελθόν ασχοληθεί ενεργά με ελληνικές υποθέσεις από άλλες θέσεις και ήταν επίσης από αυτούς που βοήθησαν να συμφωνηθεί το Κοινό Ανακοινωθέν του περασμένου Φεβρουαρίου στην Κύπρο ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, υπήρξε… ομιχλώδης σε αρκετές από τις τοποθετήσεις του, σε απόλυτη όπως φαίνεται σύμπνοια με την γενικότερη ατμόσφαιρα στο Foggy Bottom (σσ. τη συνοικία της Ουάσιγκτον όπου βρίσκεται το Στέητ Ντιπάρτμεντ και φημίζεται για την ομίχλη που συχνά την καλύπτει).

Έχοντας λάβει μέρος και σε διαβουλεύσεις που έγιναν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ επί του Κυπριακού, ο αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε την έκπληξή του για το εύρος των αντιδράσεων από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, τόσο της Τουρκίας έναντι της γεώτρησης που ξεκίνησε η ENI/Kogas στο Οικόπεδο 9 όσο και της Λευκωσίας που αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις. Απέφυγε να πάρει οποιαδήποτε θέση υπέρ των κυπριακών θέσεων, ενώ τόνισε ότι «παιχνίδι θα κάνει» από εδώ και πέρα ο ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, ο ΝορβηγόςΈσπεν Μπαρθ Άιντα.

Αυτός είναι που θα αναλάβει να παρουσιάσει μία συμβιβαστική φόρμουλα η οποία, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Βήματος», δεν αποκλείεται να κινείται στην ακόλουθη γραμμή: η Άγκυρα θα πρέπει να παύσει τις κινήσεις του «Μπαρμπαρός» εντός κυπριακής ΑΟΖ, αλλά από την άλλη πλευρά ίσως πρέπει να αναζητηθεί ένας τρόπος να συζητηθεί το ενεργειακό ή πτυχές αυτού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο συνομιλητής του έλληνα διπλωμάτη δεν έκανε ωστόσο κάποια αναφορά στην απόσυρση της τουρκικής NAVTEX, που με βάση τη συγκεκριμένη λογική θα αφεθεί να εκπνεύσει στα τέλη Δεκεμβρίου.

Η στάση του αμερικανού αξιωματούχου είναι αποκαλυπτική του πρίσματος υπό το οποίο βλέπουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τις τρέχουσες εξελίξεις στο Κυπριακό και στην Ανατολική Μεσόγειο. Με την κατάσταση τόσο ρευστή δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να καταδικάσουν ευθέως τις τουρκικές κινήσεις – τουλάχιστον από τη στιγμή που η κρίση δεν έχει στρατιωτικοποιηθεί. Οι Αμερικανοί κοιτούν τη «μεγάλη εικόνα» στη Μέση Ανατολή και αυτή περιγράφεται από τρεις λέξεις: Ιράκ – Συρία – ISIS.

Ωστόσο, και η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου μετά την τηλεφωνική συνομιλία του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν με τον κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη είναι αποκαλυπτική. Αν και ουδείς μπορεί με βεβαιότητα να πει τι συζητήθηκε μεταξύ των ανδρών και παρά τα όσα εγράφησαν, στην ανακοίνωση δεν γίνεται ουδεμία αναφορά στη συμπεριφορά της Τουρκίας.

Σημειώνεται στην ανακοίνωση ότι «ο αντιπρόεδρος εξέφρασε τις ανησυχίες του για τις νέες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο», επαναλαμβάνεται ότι η Ουάσιγκτον σέβεται το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται του φυσικούς πόρους εντός της ΑΟΖ της, αλλά το καλύτερο κρατείται για το τέλος: «Ο Αντιπρόεδρος Εξέφρασε την ελπίδα ότι οι εντάσεις θα αποκλιμακωθούν μέσω των συνεχιζόμενων διπλωματικών προσπαθειών και δεσμεύθηκε να ενθαρρύνει όλα τα κράτη της περιοχής να ακολουθήσουν μία αμοιβαία επωφελή προσέγγιση στην ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων». Σίγουρα, ο κ. Μπάιντεν θα πει ορισμένα πράγματα κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία τον Νοέμβριο. Μένει να φανεί όμως πόσο έμπιστο συνομιλητή τον θεωρούν οι Τούρκοι έπειτα από τα πρόσφατα σχόλιά του.

Τι προσέχουν και αναζητούν Αθήνα και Λευκωσία

Η στάση της αμερικανικής πλευράς καθώς και διάφορες κινήσεις στις οποίες θα μπορούσε να προβεί η Λευκωσία, από τη δική της πλευρά, ώστε η κατάσταση να ελεγχθεί και να υπάρξει επανάληψη συνομιλιών τέθηκαν στο τραπέζι κατά τις συνομιλίες που είχε ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον κ. Αναστασιάδη την περασμένη εβδομάδα στην κυπριακή πρωτεύουσα. Φέρεται να υπήρξαν διάφορες ιδέες, άλλες άμεσης εφαρμογής και άλλες που θα μπορούσαν να ισχύσουν μελλοντικά. Δεν ελήφθη όμως καμία απόφαση και όλα παραμένουν ανοικτά. Επίσης, την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το τι ακριβώς συζήτησε κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα ο κ. Άιντα, ο οποίος στις 5 Νοεμβρίου θα βρίσκεται στην Αθήνα.

Όπως πάντως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κύπρου», δεν βρίσκει ικανοποιητική τη μέχρι τώρα αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, μία επισήμανση που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Δεν παρέλειψε μάλιστα να προσθέσει ότι «σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει δεκτό ένα μορατόριουμ. Δηλαδή δεν μπορεί να γίνει δεκτό ένα πάγωμα, μια αναστολή της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Έμπειροι διπλωμάτες σημειώνουν ότι η Λευκωσία πρέπει μεν να συνεχίσει την οικοδόμηση περιφερειακών συμμαχιών με Ισραήλ και Αίγυπτο (στις Νοεμβρίου φθάνει στην Κύπρο ο ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Άβιγκντορ Λίμπερμαν ενώ στις 8 Νοεμβρίου στο Κάιρο διεξάγεται η τριμερής Αιγύπτου – Κύπρου Ελλάδος σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων), αλλά την ίδια στιγμή να δώσει έμφαση στην εξέλιξη του γεωτρητικού προγράμματος. Σε αυτό, ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της, ενώ οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι δεν είναι εύκολο για μία εταιρεία να ενοικιάσει πλατφόρμα γεωτρήσεων για να διεξαχθούν έρευνες σε μία ΑΟΖ που διεθνώς αναγνωρίζεται ότι ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Η στροφή της Τουρκίας προς το Αζερμπαϊτζάν για αγορά πλατφόρμας από την κρατική εταιρεία φυσικού αερίου SOCAR είναι γεγονός – όπως είχε γράψει ο «Φιλελεύθερος» της Κύπρου – αλλά τότε το Μπακού ίσως να έπρεπε να έχει δεύτερες σκέψεις, λόγω των οικονομικών εμπορικών σχέσεων με την Ελλάδα λόγω του αγωγού ΤΑΡ και της συμφωνίας SOCAR – ΔΕΣΦΑ. Λογικά η Αθήνα δεν θα μπορούσε να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Παράλληλα, δεν λείπουν όσοι σημειώνουν ότι η Άγκυρα συνδυάζει συγκεχυμένα επιχειρήματα για να προωθήσει τους στόχους της. Μιλάει για δύο κράτη στην Κύπρο και υπογράφει συμφωνίες με το ψευδοκράτος, αγνοώντας την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα διαμαρτύρεται όταν η Λευκωσία παραχωρεί στρατιωτικές διευκολύνσεις σε τρίτες χώρες (πχ Γαλλία) επειδή δήθεν κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις Ιδρυτικές Συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου!

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=646910

Διαβάστε περισσότερα ...

Oι Τούρκοι ξαναπροκαλούν, οι Έλληνες παρακολουθούν

Του Χρήστου Μηνάγια Στις 18.10.2014 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων ανακοίνωσε ότι στις 17.10.2014, η Διοίκηση Ασφαλείας Ακτών της Τουρκίας πραγματοποίησε επιχείρηση έρευνας και διάσωσης 20 ν.μ. νότια του Καστελόριζου, όταν το υπό αμερικανική σημαία φορτηγό πλοίο «ΜΑΧ» ακινητοποιήθηκε λόγω μηχανικής βλάβης. Στην περιοχή εστάλη το πλοίο έρευνας και διάσωσης ανοικτών θαλασσών «TCGS YASAM», το οποίο μετέφερε στο τουρκικό λιμάνι FINIKE το πλοίο «ΜΑΧ». Επίσης, σύμφωνα με την εν λόγω ανακοίνωση, η τουρκική Διοίκηση Ασφαλείας Ακτών διαμαρτυρήθηκε στην Ελλάδα για σχετική ΝΟΤΑΜ που εξέδωσε για το συμβάν. Σημειωτέον ότι οι Τούρκοι δεν αναγνωρίζουν την περιοχή έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας στο Αιγαίο διότι τη θεωρούν δική τους περιοχή και με την επιχείρηση αυτήν κατέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν την ελληνική πλευρά και συγκεκριμένα τη συμφωνία Ελλάδας - Κύπρου για έρευνα και διάσωση που υπογράφηκε πριν από λίγες ημέρες, στις 13 Οκτωβρίου. Επιπλέον, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι ο συντάκτης του παρόντος, στο βιβλίο του με τίτλο: «Απόρρητος Φάκελος Τουρκία, Η Εθνική Στρατηγική της Τουρκίας» (σελ. 233), παραθέτει τουρκικό χάρτη όπου οι Τούρκοι έχουν σχεδιάσει να πραγματοποιήσουν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης σε εννέα περιοχές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η προαναφερθείσα. Στις 15.10.2014 (ώρα 16.40) η Υδρογραφική - Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας εξέδωσε την υπ. αριθ. 765/14 αγγελία προς ναυτιλλομένους (http://www.shodb.gov.tr/duyurular/DUYURULAR.htm), βάσει της οποίας το πλοίο επιστημονικών ερευνών «BARBAROS HAYREDDiN PAșA» μαζί με τα πλοία υποστηρίξεως «M/V BRAVO SUPPORTER» και «M/V DEEP SUPPORTER», από 20.10.2014 έως 30.12.2014 θα πραγματοποιήσουν σεισμολογικές έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που περιλαμβάνεται μεταξύ των ακόλουθων σημείων: (35 12.15 Β - 034 48.85 Α), (34 41.35 Β - 034 47.95 Α), (34 28.00 Β - 033 50.00 Α), (34 08.00 Β - 033 50.00 Α), (34 05.00 Β - 033 10.00 Α), (34 22.00 Β - 033 10.00 Α) και (34 45.00 Β - 034 13.00 Α). Επίσης, με την εν λόγω αγγελία οι Τούρκοι επικαιροποίησαν την αντίστοιχη που είχε δημοσιοποιηθεί στις 3.10.2014 (ώρα 12:00) και ενημερώνουν ότι στις 20.10.2014 θα ακυρωθεί η υπ. αριθ. 743/14 αγγελία προς ναυτιλλομένους. Υπόψιν ότι η προαναφερθείσα περιοχή σεισμολογικών ερευνών ευρίσκεται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας και φαίνεται στον χάρτη 1. Συνεργάτης Το περιοδικό «Silahli Kuvvetler Dergisi» («Περιοδικό των Ενόπλων Δυνάμεων») / τεύχος Ιουλίου 2007, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, περιείχε μια μελέτη η οποία συντάχθηκε από τον καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας Sertaç Hami Bașeren με τίτλο: «Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τα όρια της υφαλοκρηπίδας και της πιθανής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή της Τουρκίας». Ο καθηγητής Bașeren συνεργάζεται με το τουρκικό Γενικό Επιτελείο και οι θέσεις του αντικατοπτρίζουν πλήρως τις θέσεις τόσο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων όσο και των μέχρι τώρα τουρκικών κυβερνήσεων. Ο χρόνος δημοσίευσης της μελέτης αυτής δεν ήταν τυχαίος, αλλά η συνέχεια μιας σειράς ανακοινώσεων του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που είχαν προηγηθεί ή ακολουθήσει σχετικά με τη διεξαγωγή ερευνών πετρελαίου από την Κυπριακή Δημοκρατία και την οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης1. Στην εν λόγω μελέτη περιλαμβάνεται ο χάρτης 2, τον οποίο ο Bașeren παρουσιάζει, παράλληλα, στις διαλέξεις που πραγματοποιεί αναφορικά με τις επιδιώξεις της Τουρκίας και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της ελληνικής πλευράς στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο2. Χάρτης 2 Σημειωτέον, η άποψη ότι όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις υιοθετούν τις θέσεις του Bașeren επιβεβαιώνεται εδαφικά και χρονολογικά από τα στοιχεία που ακολουθούν: Aμφισβητήσεις Πέντε μήνες μετά την αρχική μελέτη τού εν λόγω Τούρκου καθηγητή και συγκεκριμένα από τον Νοέμβριο του 2007, η Άγκυρα άρχισε σταδιακά τις αμφισβητήσεις της, οι οποίες είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές των προθέσεών της αν λάβουμε υπόψη τόσο τους χάρτες που ακολουθούν όσο και τις ημερομηνίες δημοσίευσης των χαρτών αυτών. Συγκεκριμένα: ο χάρτης 3 δημοσιεύθηκε δύο μήνες μετά τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 16.9.2007. Ο χάρτης 4 δημοσιεύθηκε στις 17.6.2011, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε πολιτική και οικονομική αστάθεια εν όψει της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου και της μετέπειτα συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας στις 11.11.2011. Και τέλος, ο χάρτης 5 δημοσιεύθηκε αρχικά στις 20.1.2012 (ισχύει μέχρι τώρα) και ενώ η Ελλάδα είχε εισέλθει σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Εξάλλου, με τη δημοσίευση του χάρτη 5 η κυβέρνηση του Tayyip Erdogan υλοποίησε το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων του Bașeren, αφήνοντας μόνο ως εκκρεμότητα για το μέλλον την έμπρακτη αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας στα νησιά Ρόδο, Κάσο και Κάρπαθο. Χάρτης 3 Χάρτης 4 Χάρτης 5 Η πρόταση Σε δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Sabah» / 6.10.2011 δημοσιοποιήθηκε πρόταση του καθηγητή Sertaç Hami Bașeren για μεταφορά του παράνομου ορίου της τουρκικής υφαλοκρηπίδας με την αντίστοιχη του ψευδοκράτους στην Κύπρο, στον μεσημβρινό 32ο 16΄ 18΄΄. Στη συνέχεια, στο δημοσίευμα της παραπάνω εφημερίδας ανεγράφησαν τα ακόλουθα: «…Σύμφωνα με τον καθηγητή Bașeren, με τη χάραξη του παραπάνω ορίου, η Τουρκία θα δείξει ότι δεν αστειεύεται. Επίσης, θα αποκοπεί η γεωγραφική σχέση (διασύνδεση, επαφή) μεταξύ Ελλάδος και “Νότιας Κύπρου” (…). Στην Ανατολική Μεσόγειο περιμένουμε με υπομονή. Άραγε τι είναι αυτό που κρατά το χέρι μας; Γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη συμφωνία για την περιοχή που περικλείει τον μεσημβρινό 32° 16΄ 18΄΄;. (…) O καθηγητής Bașeren είναι πολύ ξεκάθαρος τονίζοντας τα εξής: Με την “Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου” πρέπει να χαράξουμε όρια. Η “Νότια Κύπρος” εάν ξεφύγει από το τραπέζι (των διαπραγματεύσεων) θα έχουμε την τύχη να λάβουμε άλλα μέτρα. Θα μπορέσουμε να αναλάβουμε (προσαρτήσουμε) ένα μικρό κομμάτι επικράτειας από την “Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου”. Στο νησί, το κομμάτι αυτό θα γίνει έδαφος της Τουρκίας. Για την Ελληνοκυπριακή πλευρά αυτό θα είναι ένα σοβαρό μέτρο. Στις δημοκρατίες δεν εξαντλούνται οι διέξοδοι. Και στην Ανατολική Μεσόγειο επίσης δεν θα εξαντληθεί η διέξοδος». 3 Χάρτης 6 Αποδοχή Τονίζεται ιδιαίτερα ότι η πρόταση του Bașeren για μεταφορά του προαναφερθέντος ορίου της υφαλοκρηπίδας φαίνεται να έτυχε αποδοχής από την τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρά, αν λάβουμε υπόψη τον χάρτη 6 που επισυνάφθηκε στην Εφημερίδα 6 της Κυβερνήσεως του ψευδοκράτους στις 23.11.2011, αναφορικά με τη συμφωνία Ερευνών Πετρελαίου και Κοινής Παραγωγής μεταξύ της Ανώνυμης Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου (TPAO) και του ψευδοκράτους. Δικαιώματα Συνακόλουθα δε, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι η παράγραφος 4 της εν λόγω συμφωνίας αναγράφει ότι οι Τουρκοκύπριοι έχουν νόμιμα, ισότιμα και αναπόσπαστα δικαιώματα εφ’ όλης της υφαλοκρηπίδας της νήσου και σημειώνεται ότι δεν θα αρκεσθούν μόνο στα δικαιώματα που προσπορίζονται από τη συμφωνία που υπέγραψαν με την Τουρκία. Εκτός τούτου, ο Bașeren προτείνει ακόμη και την προσάρτηση στην Τουρκία μικρού μέρους των Κατεχομένων εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία «ξεφύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Επειδή η τουρκική τακτική της επιβολής τετελεσμένων δεν μας είναι άγνωστη και με αφορμή τις σεισμολογικές έρευνες που ανακοίνωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν οι Τούρκοι με το πλοίο επιστημονικών ερευνών «BARBAROS HAYREDDiN PAșA» από 20.10.2014 έως 30.12.2014, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθούν τα εξής: με τις επόμενες έρευνες του «BARBAROS», η τουρκική κυβέρνηση υλοποιεί ακόμη μια πρόταση του καθηγητή Bașeren και συγκεκριμένα την αμφισβήτηση της νότιας θαλάσσιας περιοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφήνοντας ως εκκρεμότητα το θέμα της προσάρτησης στην Τουρκία μικρού μέρους των Κατεχομένων. Συνεπώς, με την ίδια διαδικασία σκέψης, αν λάβουμε υπόψη ότι η χώρα μας εισήλθε σε μια προεκλογική περίοδο, με τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας προ των πυλών, δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο προσάρτησης εδάφους της Κύπρου στην Τουρκία, εφόσον οι εξελίξεις τής το επιτρέψουν. Σημειώσεις 1 «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας», σελ. 93-96, Χρήστος Μηνάγιας, εκδόσεις Τουρίκη, 2010 2 «Απόρρητος Φάκελος Τουρκία, Η εθνική Στρατηγική της Τουρκίας», σελ. 95-104, Χρήστος Μηνάγιας, εκδόσεις Κάδμος, 2014 3 «Απόρρητος Φάκελος Τουρκία, Η εθνική Στρατηγική της Τουρκίας, σελ. 93-94, Χρήστος Μηνάγιας, εκδόσεις Κάδμος, 2014 Tι δείχνουν οι χάρτες Χάρτης 1: Οι περιοχές εντός του πλαισίου νότια της Κύπρου που έχει δεσμεύσει η Άγκυρα μέχρι το τέλος του χρόνου για πραγματοποίηση ερευνών. Σ’ αυτές τις περιοχές πλέει αυτές τις μέρες το ερευνητικό «Barbaros». Χάρτης 2: Είναι η αποτύπωση της τουρκικής άποψης, σύμφωνα με την οποία τα νησιά Κρήτη, Κάσος, Κάρπαθος, Ρόδος και Καστελόριζο δεν έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ. Με αυτόν τον τρόπο η θάλασσα μεταξύ αυτών των νησιών και της Κύπρου γίνεται «τουρκική». Χάρτες 3,4,5: Εμφανίζεται η βαθμιαία «οικοπεδοποίηση» της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία, η οποία με τον τρόπο αυτόν εκμεταλλεύεται την ελληνική ακινησία. Χάρτης 6: Η τουρκοκυπριακή ΑΟΖ! Από το geostrategy.gr μέσω http://www.topontiki.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...