Της Ρούλας Σαλούρου
Μια διαρκή και μόνιμη ρήτρα «ανταγωνιστικότητας» των μισθών με τις χώρες της Κεντρικής και Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης καθώς και μια δεύτερη, κρυφή που περιλαμβάνεται στο τελευταίο Μνημόνιο, η ρήτρα «ευθυγράμμισης» των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καταδικάζουν σε συνεχή μείωση τους μισθούς στην Ελλάδα. Το θέμα παραμένει στο προσκήνιο, παρ’ ότι από την πλευρά της κυβέρνησης, ακόμη και δια στόματος πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι ο κατώτατος μισθός δεν θα πέσει κάτω από τα 586 ευρώ μεικτά.
Είτε με μείωση των επιδομάτων, αρχής γενομμένης με το επίδομα γάμου, είτε μέσω ατομικών συμβάσεων που αναμένεται να κατακλύσουν την αγορά, είτε τέλος, με επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπογραφούν υπό το φόβο των μαζικών απολύσεων, οι μισθοί αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ενταχθεί η λήξη των 42 κλαδικών συμβάσεων εργασίας που άνοιξε το δρόμο της μισθολογικής μείωσης για τουλάχιστον 600.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα οι οποίοι θα δεχθούν πιέσεις το επόμενο τρίμηνο ώστε να αποδεχθούν ατομικές συμβάσεις με απολαβές που θα φθάνουν ως τα έσχατα όρια των 586 ευρώ που ορίζει ακόμα η Εθνική Σύμβαση Εργασίας.
Η καθοδική πορεία των μισθών που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, αναμένεται κορυφωθεί εντός τριετίας. Στην περιβόητη «ρήτρα ανταγωνιστικότητας», ήρθε να προστεθεί, με το Μνημόνιο 3 μια νέα ρήτρα, αυτή της ευθυγράμμισης μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η αρχή έγινε με τη μείωση των μισθών στα ειδικά μισθολόγια, και έπεται συνέχεια, μέσω της εναρμόνισης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Τη ρήτρα της συγκρίσιμης ευθυγράμμισης (ή ανταγωνιστικής υποτίμησης σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Μητρόπουλο) με τις χώρες της Κεντρικής και Ν.Α. Ευρώπης την προβλέπει το Μνημόνιο 2. Πρόκειται για μια διαρκή και μόνιμη ρήτρα ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας και της βιωσιμότητας του χρέους. Θα λειτουργεί μέσω του νέου μηχανισμού που αναμένεται να ενεργοποιήσει το υπουργείο Εργασίας, εντός του Απριλίου.
Η δεύτερη ρήτρα προβλέπεται στην τρίτη επικαιροποίηση του Μνημονίου, και προβλέπει ότι οι μισθοί του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Η σταδιακή ολοκλήρωση αυτής της ρήτρας, θα γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
...Και στο βάθος ατομικές συμβάσεις
Μετά και τη λήξη συνολικά 45 συμβάσεων, στις 14 Φεβρουαρίου, πλέον, μόλις 22 κλαδικές και ομοιεπαγγελματικές συμβάσεις παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας μετά την αλλαγή του καθεστώτος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, από το Φεβρουάριο του 2012 έως και σήμερα:
- 106 συμβάσεις στο σύνολο των κλάδων της οικονομίας και της παροχής υπηρεσιών έχουν λήξει ή καταγγελθεί χωρίς να υπογραφούν νέες. Οι συμβάσεις αυτές, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αντικαταστάθηκαν με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις με μειώσεις μισθών.
- Από τις 48 συμβάσεις που έληξαν ή καταγγέλθηκαν μετά τις 14 Φεβρουαρίου του 2012 μόνο 7 νέες υπογράφηκαν προβλέποντας μειώσεις μισθών με «αντάλλαγμα» τη διατήρηση επιδομάτων τα οποία, σε αντίθετη περίπτωση, θα χάνονταν. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι συμβάσεις των εργαζομένων στα ξενοδοχεία και στο εμπόριο.
- Υπογράφηκαν 975 επιχειρησιακές συμβάσεις από τις οποίες οι 757 (ποσοστό 77,6%) καθόρισαν χαμηλότερους μισθούς. Οι 706 συμβάσεις υπογράφηκαν από Ενώσεις Προσώπων (λόγω έλλειψης σωματείου ή επειδή ο αριθμός των απασχολουμένων ήταν κάτω των 29 ατόμων) και από αυτές οι 701 προέβλεψαν μειώσεις μισθών έως και 30% (στα όρια της ΕΓΣΣΕ). Με συμφωνία επιχειρησιακού σωματείου υπογράφηκαν 56 συμβάσεις με μείωση μισθών αλλά με διατήρηση επιδομάτων και 213 χωρίς μείωση.
Διορία έως τις 15 Μαΐου έχουν 45 συνδικαλιστικές οργανώσεις που είδαν τις Συμβάσεις που είχαν υπογράψει να λύνονται και πλέον ισχύει η νέα μειωμένη μετενέργεια των τριών μηνών, ώστε να διαπραγματευτούν και να επιδιώξουν νέα Σύμβαση.
Πρόκειται για κλάδους όπως οι τράπεζες, η χημική βιομηχανία, τα τυποποιημένα τρόφιμα, η ποτοποιία - εταιρείες αναψυκτικών, οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες παστερίωσης γάλακτος, απορρυπαντικών, ζυμών αρτοποιίας, καπνοβιομηχανίας κ.α.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, στις Τράπεζες έναν κλάδο που βρίσκεται στον κυκλώνα της κρίσης ελέω ανακεφαλαιοποίησης, η ΟΤΟΕ επιδιώκει την υπογραφή νέας Σύμβασης, υπό το βάρος απολύσεων, κατάργησης επιδομάτων και νέα μείωση μισθών. Η πρόταση των τραπεζών για σειρά θεσμικών και οικονομικών θεμάτων, με μείωση έως και 20% στους μισθούς, κατάργηση επιδομάτων και αύξηση των ωρών εργασίας, ήδη έχει απορριφθεί από τους τραπεζοϋπάλληλους.
Μια διαρκή και μόνιμη ρήτρα «ανταγωνιστικότητας» των μισθών με τις χώρες της Κεντρικής και Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης καθώς και μια δεύτερη, κρυφή που περιλαμβάνεται στο τελευταίο Μνημόνιο, η ρήτρα «ευθυγράμμισης» των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καταδικάζουν σε συνεχή μείωση τους μισθούς στην Ελλάδα. Το θέμα παραμένει στο προσκήνιο, παρ’ ότι από την πλευρά της κυβέρνησης, ακόμη και δια στόματος πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι ο κατώτατος μισθός δεν θα πέσει κάτω από τα 586 ευρώ μεικτά.
Είτε με μείωση των επιδομάτων, αρχής γενομμένης με το επίδομα γάμου, είτε μέσω ατομικών συμβάσεων που αναμένεται να κατακλύσουν την αγορά, είτε τέλος, με επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπογραφούν υπό το φόβο των μαζικών απολύσεων, οι μισθοί αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ενταχθεί η λήξη των 42 κλαδικών συμβάσεων εργασίας που άνοιξε το δρόμο της μισθολογικής μείωσης για τουλάχιστον 600.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα οι οποίοι θα δεχθούν πιέσεις το επόμενο τρίμηνο ώστε να αποδεχθούν ατομικές συμβάσεις με απολαβές που θα φθάνουν ως τα έσχατα όρια των 586 ευρώ που ορίζει ακόμα η Εθνική Σύμβαση Εργασίας.
Η καθοδική πορεία των μισθών που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, αναμένεται κορυφωθεί εντός τριετίας. Στην περιβόητη «ρήτρα ανταγωνιστικότητας», ήρθε να προστεθεί, με το Μνημόνιο 3 μια νέα ρήτρα, αυτή της ευθυγράμμισης μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η αρχή έγινε με τη μείωση των μισθών στα ειδικά μισθολόγια, και έπεται συνέχεια, μέσω της εναρμόνισης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Τη ρήτρα της συγκρίσιμης ευθυγράμμισης (ή ανταγωνιστικής υποτίμησης σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Μητρόπουλο) με τις χώρες της Κεντρικής και Ν.Α. Ευρώπης την προβλέπει το Μνημόνιο 2. Πρόκειται για μια διαρκή και μόνιμη ρήτρα ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας και της βιωσιμότητας του χρέους. Θα λειτουργεί μέσω του νέου μηχανισμού που αναμένεται να ενεργοποιήσει το υπουργείο Εργασίας, εντός του Απριλίου.
Η δεύτερη ρήτρα προβλέπεται στην τρίτη επικαιροποίηση του Μνημονίου, και προβλέπει ότι οι μισθοί του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Η σταδιακή ολοκλήρωση αυτής της ρήτρας, θα γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
...Και στο βάθος ατομικές συμβάσεις
Μετά και τη λήξη συνολικά 45 συμβάσεων, στις 14 Φεβρουαρίου, πλέον, μόλις 22 κλαδικές και ομοιεπαγγελματικές συμβάσεις παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας μετά την αλλαγή του καθεστώτος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, από το Φεβρουάριο του 2012 έως και σήμερα:
- 106 συμβάσεις στο σύνολο των κλάδων της οικονομίας και της παροχής υπηρεσιών έχουν λήξει ή καταγγελθεί χωρίς να υπογραφούν νέες. Οι συμβάσεις αυτές, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αντικαταστάθηκαν με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις με μειώσεις μισθών.
- Από τις 48 συμβάσεις που έληξαν ή καταγγέλθηκαν μετά τις 14 Φεβρουαρίου του 2012 μόνο 7 νέες υπογράφηκαν προβλέποντας μειώσεις μισθών με «αντάλλαγμα» τη διατήρηση επιδομάτων τα οποία, σε αντίθετη περίπτωση, θα χάνονταν. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι συμβάσεις των εργαζομένων στα ξενοδοχεία και στο εμπόριο.
- Υπογράφηκαν 975 επιχειρησιακές συμβάσεις από τις οποίες οι 757 (ποσοστό 77,6%) καθόρισαν χαμηλότερους μισθούς. Οι 706 συμβάσεις υπογράφηκαν από Ενώσεις Προσώπων (λόγω έλλειψης σωματείου ή επειδή ο αριθμός των απασχολουμένων ήταν κάτω των 29 ατόμων) και από αυτές οι 701 προέβλεψαν μειώσεις μισθών έως και 30% (στα όρια της ΕΓΣΣΕ). Με συμφωνία επιχειρησιακού σωματείου υπογράφηκαν 56 συμβάσεις με μείωση μισθών αλλά με διατήρηση επιδομάτων και 213 χωρίς μείωση.
Διορία έως τις 15 Μαΐου έχουν 45 συνδικαλιστικές οργανώσεις που είδαν τις Συμβάσεις που είχαν υπογράψει να λύνονται και πλέον ισχύει η νέα μειωμένη μετενέργεια των τριών μηνών, ώστε να διαπραγματευτούν και να επιδιώξουν νέα Σύμβαση.
Πρόκειται για κλάδους όπως οι τράπεζες, η χημική βιομηχανία, τα τυποποιημένα τρόφιμα, η ποτοποιία - εταιρείες αναψυκτικών, οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες παστερίωσης γάλακτος, απορρυπαντικών, ζυμών αρτοποιίας, καπνοβιομηχανίας κ.α.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, στις Τράπεζες έναν κλάδο που βρίσκεται στον κυκλώνα της κρίσης ελέω ανακεφαλαιοποίησης, η ΟΤΟΕ επιδιώκει την υπογραφή νέας Σύμβασης, υπό το βάρος απολύσεων, κατάργησης επιδομάτων και νέα μείωση μισθών. Η πρόταση των τραπεζών για σειρά θεσμικών και οικονομικών θεμάτων, με μείωση έως και 20% στους μισθούς, κατάργηση επιδομάτων και αύξηση των ωρών εργασίας, ήδη έχει απορριφθεί από τους τραπεζοϋπάλληλους.
Πηγή:www.capital.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.