Aν κανείς βρισκόταν στο Λονδίνο, το Παρίσι, την Φρανκφούρτη ή την Νέα Υόρκη και το Τόκυο και παρακολουθούσε το ελληνικό σήριαλ με το πακέτο μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ που εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι ήταν 13,5 δισ. ευρώ θα είχε κυριολεκτικάκουραστεί.
Πάνε κάπου 2 μήνες από τότε που ξεκίνησε το σήριαλ και η διελκυστίνδα καλά κρατεί.
Δεν γνωρίζουμε αν η ελληνική πλευρά προσπαθεί να κοροϊδέψει τον εαυτό της, υποθέτοντας ότι το σήριαλ θα λήξει σε περίπτωση που οι 3 πολιτικοί αρχηγοί συμφωνήσουν σήμερα στα μέτρα και αυτά παρουσιασθούν αύριο στη προπαρασκευαστική ομάδα του Eurogroup (Euroworking group).Προφανώς, δεν πρόκειται να λήξει αν οι επικεφαλής ελεγκτές της τρόικας δεν εγκρίνουν το πακέτο είτε το συμφωνηθέν από ελληνικής πλευράς παρουσιασθεί στο Euroworking group είτε όχι.
Επιπλέον, δυστυχώς, μάλλον θα πρέπει να επιβεβαιώσουμε το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel που θέλει την τρόικα να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θα χρειασθούν μέτρα ύψους 20 δισ. ευρώ και όχι 13,5 δισ. για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό χωρίς την επιμήκυνση.
Κι αυτό γιατί ο ίδιος ο επικεφαλής ελεγκτής του ΔΝΤ κ.Τόμσεν ανέφερε σε ξένους συνομιλητές του στις αρχές του περασμένου Αυγούστου ότι θα χρειασθούν μέτρα ύψους 15 με 18 δισ. ευρώ όπως μας μετέφερε ένας εξ’ αυτών.
Είναι πολύ πιθανό οι πιο πρόσφατες προκαταρκτικές εκτιμήσεις της τεχνικής ομάδας της τρόικας να έχουν ανεβάσει τον πήχη στα 20 δισ. ευρώ, διαρρέοντας το σχετικό νούμερο στο έγκυρο Spiegel.
Εν πάση περιπτώσει, ΔΝΤ και ΕΕ (Γερμανία) μπορεί να διαφωνούν σε κάποια σοβαρά ζητήματα, π.χ. φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους και πως αντιμετωπίζεται, όμως υπάρχει συμφωνία να αγοράσουν περισσότερο χρόνο έχοντας κατά νου τις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου.Aπομένει να δούμε αν η αναζωπύρωση της κρίσης με επίκεντρο την Ισπανία και δευτερευόντως την Πορτογαλία μπορεί να αλλάξει αυτά τα δεδομένα.
Γι’ αυτόν που δεν πρόκειται να αλλάξουν τα δεδομένα η μάλλον να χειροτερεύσουν από την συνεχιζόμενη διελκυστίνδα είναι ο χειμαζόμενος ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας.
Οι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν πρόβλημα να προτάσσουν τις μη απολύσεις στο δημόσιο ή την μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ-για τις οποίες δεν έχουν πληρωθεί εισφορές από τους αγρότες- κατά 30 ευρώ τον μήνα προκειμένου να εξοικονομηθούν 300-400 εκατ. ευρώ ετησίως.
Ούτε υψηλόβαθμα στελέχη των κομμάτων τους να υπεραμύνονται των μη περικοπών στους δικαστικούς που λαμβάνουν τμηματικά 600 εκατ. ευρώ σε αναδρομικά που επιδίκασαν στους εαυτούς τους (μισθοδικείο) το 2006-2007 ή των περικοπών στους ένστολους που έλαβαν μεγάλες αυξήσεις την περίοδο 2004-2008.
Ούτε εμμέσως να προσπαθούν να αυξηθεί η συνεισφορά των φόρων στο πακέτο των 13,5 δισ. ευρώ για να αποφύγουν κάποιες περικοπές αν και θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η απόδοση των φόρων είναι προβληματική σε συνθήκες ύφεσης, ρισκάροντας ένα νέο γαϊτανάκι με την τρόικα για λόγους πολιτικού κόστους.
Όμως, κανείς δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που πλήττονται από την κρίση που εν πολλοίς προκάλεσε η συσσώρευση χρέους από τα κρατικά δάνεια.
Κι όμως αυτοί πληρώνουν κυρίως την νύφη της καθυστέρησης από την εισροή των κεφαλαίων ύψους 23.8 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το Α! εξάμηνο.
Όπως επίσης την ασυνέπεια του δημοσίου στις πληρωμές προς τρίτους, π.χ. προμηθευτές με αποτέλεσμα την διόγκωση του εσωτερικού χρέους κατά παράβαση του Μνημονίου ΙΙ.Άλλωστε, ο ιδιωτικός τομέας θα κληθεί να πληρώσει την νέα καθυστέρηση στη καταβολή της δόσης που όλα δείχνουν ότι πάει για Νοέμβριο.
Οι υπόλοιποι θα πληρώνονται από το δημόσιο στην ώρα τους.
Δεν γνωρίζουμε πόσο μπορεί να συνεχισθεί αυτό.
Η συμμετοχή των εργαζομένων από κλάδους και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα στη χθεσινή γενική απεργία ίσως λοιπόν εμπεριέχει κάποιο μήνυμα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην απεργία συμμετείχαν για πρώτη φορά μέχρι και εργαζόμενοι σε εταιρείες, όπως οι Αττικές Διαδρομές που θεωρούνται εργασιακά ασφαλείς.
Dr. Money
Πάνε κάπου 2 μήνες από τότε που ξεκίνησε το σήριαλ και η διελκυστίνδα καλά κρατεί.
Δεν γνωρίζουμε αν η ελληνική πλευρά προσπαθεί να κοροϊδέψει τον εαυτό της, υποθέτοντας ότι το σήριαλ θα λήξει σε περίπτωση που οι 3 πολιτικοί αρχηγοί συμφωνήσουν σήμερα στα μέτρα και αυτά παρουσιασθούν αύριο στη προπαρασκευαστική ομάδα του Eurogroup (Euroworking group).Προφανώς, δεν πρόκειται να λήξει αν οι επικεφαλής ελεγκτές της τρόικας δεν εγκρίνουν το πακέτο είτε το συμφωνηθέν από ελληνικής πλευράς παρουσιασθεί στο Euroworking group είτε όχι.
Επιπλέον, δυστυχώς, μάλλον θα πρέπει να επιβεβαιώσουμε το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel που θέλει την τρόικα να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θα χρειασθούν μέτρα ύψους 20 δισ. ευρώ και όχι 13,5 δισ. για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό χωρίς την επιμήκυνση.
Κι αυτό γιατί ο ίδιος ο επικεφαλής ελεγκτής του ΔΝΤ κ.Τόμσεν ανέφερε σε ξένους συνομιλητές του στις αρχές του περασμένου Αυγούστου ότι θα χρειασθούν μέτρα ύψους 15 με 18 δισ. ευρώ όπως μας μετέφερε ένας εξ’ αυτών.
Είναι πολύ πιθανό οι πιο πρόσφατες προκαταρκτικές εκτιμήσεις της τεχνικής ομάδας της τρόικας να έχουν ανεβάσει τον πήχη στα 20 δισ. ευρώ, διαρρέοντας το σχετικό νούμερο στο έγκυρο Spiegel.
Εν πάση περιπτώσει, ΔΝΤ και ΕΕ (Γερμανία) μπορεί να διαφωνούν σε κάποια σοβαρά ζητήματα, π.χ. φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους και πως αντιμετωπίζεται, όμως υπάρχει συμφωνία να αγοράσουν περισσότερο χρόνο έχοντας κατά νου τις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου.Aπομένει να δούμε αν η αναζωπύρωση της κρίσης με επίκεντρο την Ισπανία και δευτερευόντως την Πορτογαλία μπορεί να αλλάξει αυτά τα δεδομένα.
Γι’ αυτόν που δεν πρόκειται να αλλάξουν τα δεδομένα η μάλλον να χειροτερεύσουν από την συνεχιζόμενη διελκυστίνδα είναι ο χειμαζόμενος ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας.
Οι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν πρόβλημα να προτάσσουν τις μη απολύσεις στο δημόσιο ή την μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ-για τις οποίες δεν έχουν πληρωθεί εισφορές από τους αγρότες- κατά 30 ευρώ τον μήνα προκειμένου να εξοικονομηθούν 300-400 εκατ. ευρώ ετησίως.
Ούτε υψηλόβαθμα στελέχη των κομμάτων τους να υπεραμύνονται των μη περικοπών στους δικαστικούς που λαμβάνουν τμηματικά 600 εκατ. ευρώ σε αναδρομικά που επιδίκασαν στους εαυτούς τους (μισθοδικείο) το 2006-2007 ή των περικοπών στους ένστολους που έλαβαν μεγάλες αυξήσεις την περίοδο 2004-2008.
Ούτε εμμέσως να προσπαθούν να αυξηθεί η συνεισφορά των φόρων στο πακέτο των 13,5 δισ. ευρώ για να αποφύγουν κάποιες περικοπές αν και θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η απόδοση των φόρων είναι προβληματική σε συνθήκες ύφεσης, ρισκάροντας ένα νέο γαϊτανάκι με την τρόικα για λόγους πολιτικού κόστους.
Όμως, κανείς δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που πλήττονται από την κρίση που εν πολλοίς προκάλεσε η συσσώρευση χρέους από τα κρατικά δάνεια.
Κι όμως αυτοί πληρώνουν κυρίως την νύφη της καθυστέρησης από την εισροή των κεφαλαίων ύψους 23.8 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το Α! εξάμηνο.
Όπως επίσης την ασυνέπεια του δημοσίου στις πληρωμές προς τρίτους, π.χ. προμηθευτές με αποτέλεσμα την διόγκωση του εσωτερικού χρέους κατά παράβαση του Μνημονίου ΙΙ.Άλλωστε, ο ιδιωτικός τομέας θα κληθεί να πληρώσει την νέα καθυστέρηση στη καταβολή της δόσης που όλα δείχνουν ότι πάει για Νοέμβριο.
Οι υπόλοιποι θα πληρώνονται από το δημόσιο στην ώρα τους.
Δεν γνωρίζουμε πόσο μπορεί να συνεχισθεί αυτό.
Η συμμετοχή των εργαζομένων από κλάδους και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα στη χθεσινή γενική απεργία ίσως λοιπόν εμπεριέχει κάποιο μήνυμα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην απεργία συμμετείχαν για πρώτη φορά μέχρι και εργαζόμενοι σε εταιρείες, όπως οι Αττικές Διαδρομές που θεωρούνται εργασιακά ασφαλείς.
Dr. Money
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.