Σε "συναγερμό" το Βερολίνο για τις προθέσεις των ΗΠΑ

Του Κώστα Ράπτη

Η διάσταση απόψεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου ως προς την ουκρανική κρίση – σε σημείο τέτοιο ώστε η γερμανική καγκελαρία να γνωστοποιεί (μέσω του περιοδικού που αποτυπώνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τις σκέψεις της) ότι τελεί “σε συναγερμό” για τις φιλοπόλεμες διαθέσεις ορισμένων αμερικανικών κύκλων, αλλά και να κατηγορεί τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή του ΝΑΤΟ (SACEUR) για “επικίνδυνη προπαγάνδα”.

Επαληθεύοντας τη φήμη του “εντύπου ειδικών αποστολών” το περιοδικό του Αμβούργου Der Spiegel δημοσίευσε την επαύριο της Συμφωνίας του Μινσκ τον περασμένο μήνα ένα εκτενές άρθρο, υπογραφόμενο από εννέα μέλη της συντακτικής του ομάδας, σχετικά με την ακατάβλητη, όπως παρουσιάζεται, προσπάθεια της καγκελαρίου Merkel να επιτύχει κατάπαυση του πυρός στην ανατολική Ουκρανία. Σχεδόν έναν μήνα μετά, ένα άλλο, αντίστοιχης έκτασης, άρθρο, με τις υπογραφές οκτώ συντακτών, έρχεται να αποτυπώσει την δυσφορία του Βερολίνου για ό,τι εκλαμβάνει ως αμερικανική προσπάθεια υπονόμευσης των διπλωματικών προσπαθειών του.

Αφετηρία αποτελούν οι δηλώσεις στις οποίες προέβη την περασμένη Τετάρτη, εν μέσω ηρεμίας στη γραμμή κατάπαυσης του πυρός, ο SACEUR στρατηγός Philip Breedlove περί αποστολής από τη Ρωσία στην αποσχισθείσα περιοχή του Ντονμπάς “τουλάχιστον χιλίων οχημάτων, μάχιμων μονάδων, εξελιγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων και μοιρών πυροβολικού”. Οι Γερμανοί ηγέτες έμειναν ενεοί. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Η διατύπωση από τον Breedlove ισχυρισμών οι οποίοι δεν επιβεβαιώνονταν από τη γερμανική υπηρεσία πληροφοριών (BND) ή τα στοιχεία άλλων συμμάχων έχει καταστεί οικείο μοτίβο.

Κατά το Spiegel, ο Breedlove παίζει το παιχνίδι των σκληροπυρηνικών στο αμερικανικό Κογκρέσο και το ΝΑΤΟ – σε σημείο ώστε ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Frank-Walter Steinmeier να εγείρει το θέμα στον γ.γ. της Συμμαχίας Jens Stoltenberg.

Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές που επικαλέιται το γερμανικό περιοδικό, ο στρατηγός έχει αναλάβει τον ρόλο του “υπερ-ιέρακα”, με αποστολή να εντείνει την πίεση στους περισσότερο επιφυλακτικούς συμμάχους των ΗΠΑ. Αλλά δεν είναι αυτός η μόνη ποηγή έντασης. Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Victoria Nuland ανήκει σε όσους επιδιώκουν την αποστολή οπλισμού από τη Ουάσιγκτον στην κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Ο πρόεδρος Obama, κατά το Spiegel, εμφανίζεται απομονωμένος. Ενώ έχει δώσει προς το παρόν τη στήριξή του στις προσπάθειες της Merkel, δεν έχει κάνει κάτι για να χαλιναγωγήσει όσους επιδιώκουν την κλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία. Οι δηλώσεις του στρατηγού Breedlove έχουν την προέγκριση του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου.

Η γερμανική πλευρά δεν αμφιβάλλει ότι οι αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας δέχονται ως ένα βαθμό ενισχύσεις από τη Ρωσία. Επίσης αντιλαμβάνεται ότι ένα μείγμα πολιτικής επιχειρηματολογίας και στρατιωτικής προπαγάνδας είναι αναγκαίο. Αλλά, ο τόνος των δηλώσεων Breedlove της προκαλεί ανησυχία. Ανακριβείς ισχυρισμοί και υπερβολικές εκτιμήσεις θέτουν εν κινδύνω την αξιοπιστία της Δύσης, σύμφωνα με ανώτερο Γερμανό αξιωματούχο.

Το Spiegel συνέλεξε σειρά αμφισβητήσιμων ισχυρισμών του Breedlove σχετικά με την στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στην ουκρανική κρίση και απευθύνθηκε γραπτά στον ίδιο τον στρατηγό για εξηγήσεις. Η απάντησή του ήταν ότι ο ίδιος επιμένει στις δημόσιες δηλώσεις του και απέδωσε την αμφισβήτηση στο γεγονός ότι το ΝΑΤΟ στηρίζεται στις διαφορετικές πληροφορίες υπηρεσιών 33 κρατών-μελών, οι οποίες δεν μπορούν να συμπίπτουν. Πρόσθεσε μάλιστα ότι “ως μία Συμμαχία στηριγμένη στις θεμελιώδεις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να απαντά στην προπαγάνδα με την προπαγάνδα, αλλά μόνο με την αλήθεια”.

Το Βερολίνο δεν θα μπορούσε να συμφωνεί περισσότερο (“πρέπει να χρησιμοποιούμε επιχειρήματα αντάξια ενός συνταγματικού κράτους”). Και στέκεται ιδιαίτερα όχι μόνο στο γεγονός ότι τις επιφυλάξεις του μοιράζονται και άλλα σύμμαχα κράτη (όπως φάνηκε και από το τελευταίο εβδομαδιαίο γεύμα εργασίας του Βορειο-Ατλαντικού Συμβουλίου), αλλά στο ότι οι εκάστοτε ισχυρισμοί Breedlove συγχρονίζονται πάντοτε με κάποιο σοβαρό βήμα εκτόνωσης της κατάστασης στην Ουκρανίας – σαν να αποτελούν συνειδητή προσπάθεια ακύρωσής του. Παρατηρούν επίσης οι Γερμανοί ιθύνοντες πόσο πιο πολεμοχαρείς ακούγονται οι ηγέτες της Ουκρανίας μετά από κάθε επίσκεψη Αμερικανού πολιτικού ή στρατιωτικού στο Κίεβο.

Οι κυβερνητικές πηγές που επικαλείται το Spiegel τονίζουν πόσο σημαντικό είναι για το Βερολίνο να ξέρει ότι στηρίζεται από τους συμμάχους του στις διπλωματικές του προσπάθειες. Και το άρθρο επιμένει ιδιαίτερα σε ό,τι μπορεί να τις απειλήσει: την αποστολή αμερικανικού οπλισμού στο Κίεβο.

Μολονότι εξαιρούν προσεκτικά τον Barack Obama προσεκτικά, οι συντάκτες κάνουν λόγο για τις πιέσεις που δέχεται ο Αμερικανός πρόεδρος από τους Ρεπουμπλικανούς και μερίδα του δικού του κόμματος – και εκτιμούν ότι επ΄ αυτού οι Breedlove και Nuland ενεργούν συντονισμένα.

Υπενθυμίζει άλλωστε το γερμανικό περιοδικό τόσο την προσωπική εμμονή της υφυπουργού Εξωτερικών με τα ρωσικά πράγματα (η οικογένειά της κατάγεται από τη Βεσσαραβία) όσο και την αθυροστομία της (την γνωστή τηλεφωνική της αποστροφή “Fuck the EU” αλλά και τα “μοσχοβίτικα καμώματα της Merkel” στα οποία αναφέρθηκε απαξιωτικά όταν στο περιθώριο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου ανέλαβε να συντονίσει τους Αμερικανούς συνέδρους, προσφέροντάς τους αντεπιχειρήματα στις ευρωπαϊκές επιφυλάξεις). Σημειωτέον ότι η Nuland ακούγεται για επικεφαλής του State Department σε περίπτωση νίκης των Ρεπουμπλικανών, ενώ είναι σύζυγος του νεοσυντηρητικού διανοουμένου Robert Kagan, που έχει διατυπώσει τη γνωστή φόρμουλα ότι οι Αμερικανοί είναι από τον πλανήτη Άρη, ενώ οι Ευρωπαίοι, ανίκανοι να αξιολογήσουν τη σημασία της στρατιωτικής ισχύος, από την Αφροδίτη.

Το Spiegel καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: “στο Βερολίνο, κορυφαίοι πολιτικοί θεωρούσαν πάντα την κοινή [συμμαχική] στάση έναντι της Ρωσία, ως αναγκαία προϋπόθεση επιτυχίας των διπλωματικών προσπαθειών. Προς το παρόν, το κοινό μέτωπο αντέχει, αλλά η διαφωνία είναι θεμελιώδης – και αφορά το ερώτημα κατά πόσον η διπλωματία μπορεί να είναι αποτελεσματική χωρίς την απειλή στρατιωτικής δράσης. Επιπλέον, οι δι-ατλαντικοί σύμμαχοι έχουν αποκλίνοντες στόχους: ενώ η γαλλογερμανική πρωτοβουλία αποβλέπει στη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ουκρανία, οι ιέρακες στην αμερικανική κυβέρνηση έχουν κατά νου τη Ρωσία. Επιθυμούν να αναστρέψουν την επιρροή της Μόσχας στην περιοχή και να αποσταθεροποιήσουν την εξουσία του Putin. Για αυτούς η ιδεώδης έκβαση θα είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα”...

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

STRATFOR: Οι κρίσεις Ελλάδας, Ουκρανίας και Ιράν, συνδέονται!

Της Reva Bhalla, STRATFOR

Τις τελευταίες ημέρες επετεύχθη στις Βρυξέλλες συμφωνία, η οποία κρατά την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, συμφωνήθηκε ένας οδικός χάρτης για την κατάπαυση του πυρός στην Αν. Ουκρανία και διεξήχθησαν συνομιλίες στη Γενεύη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Το να γίνει κατανοητό πως αυτές τρεις αυτές κρίσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους αποτελεί το πρώτο βήμα για να αντιληφθούμε που μπορεί να συμβεί η επόμενη έκρηξη.

Η Γερμανία, για μια ακόμα φορά, κατέστη θύμα της ισχύος της. Ως ο βασικός χρηματοδότης και πιστωτής, η Γερμανία έχει την πολιτική ευθύνη να διατηρήσει εν ζωή κράτη όπως η Ελλάδα, που εξαρτώνται από την απόφαση της καγκελαρίου Μέρκελ να τους εκδώσει άλλη μια επιταγή διάσωσης. Η Γερμανία επίσης εξάγει το 50% του ΑΕΠ της και οι περισσότερες εξαγωγές της διοχετεύονται στην Ευρώπη. Έτσι η Γερμανία μάχεται για να προστατεύσει τις εξαγωγές της, απλώς για να προστατεύσει τον εθνικό πλούτο της.

Πολλοί χαρακτηρίζουν την συμφωνία των Βρυξελλών ως νίκη του Βερολίνου επί της Αθήνας, καθώς οι Ευρωπαίοι υπουργοί, της Ισπανίας, Πορτογαλίας και Γαλλίας περιλαμβανομένων, στήριξαν τη Γερμανία, υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα οφείλει να εκτελέσει τις υποχρεώσεις της.

Ωστόσο, η Μέρκελ δεν είναι διατεθειμένη να διακινδυνεύσει απεριόριστη διάθεση πόρων στις πρόχειρες ελληνικές δεσμεύσεις περί μείωσης του κόστους των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στον ελληνικό λαό, ο οποίος, για την ώρα βλέπει ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ ως σωτήρα από τη λιτότητα.

Τους επόμενους τέσσερις μήνες Γερμανία και Ελλάδα θα βρίσκονται αντιμέτωπες και η Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα θα εξακολουθεί να μην παρουσιάζει τα διαπιστευτήρια λιτότητας, τα οποία το Βερολίνο χρειάζεται για να πείσει τους δικούς του ευρωσκεπτικιστές, πως έχει ακόμα τη θεσμική ισχύ και την αξιοπιστία να επιβάλει τη γερμανική οπτική στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Όσο περισσότερο χρόνο κερδίζει η Γερμανία, τόσο πιο άκαμπτη θα καταστεί η γερμανική, αλλά και η ελληνική διαπραγματευτική θέση και οι όλο και περισσότεροι σοβαροί έμποροι, επιχειρηματίες και πολιτικοί μαζί, θα θεωρούν την απειλή της ελληνικής εξόδου από την Ευρωζώνη ως την πρώτη κίνηση μιας αλυσιδωτής αντίδρασης που θα μπορούσε να τη συντρίψει.

Επιχειρώντας να ισχυροποιήσει τη θέση της Γερμανίας σε τυχόν κλιμάκωση της κρίσης της Ευρωζώνης, η Μέρκελ πρέπει να κλείσει το ανατολικό της μέτωπο. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη πως προσπάθησε πολύ σκληρά για τη νέα συμφωνία του Μινσκ. Για αυτό και δεν κατήγγειλε την κατάρρευση της συμφωνίας, παρά το γεγονός ότι οι φιλορώσοι αυτονομιστές συνέχισαν τις επιχειρήσεις μέχρι να καταλάβουν την πόλη Ντεμπαλτσέβε.

Οι Γερμανοί, μυστικά, έπεισαν την Ουκρανία να αποδεχτεί τα τετελεσμένα. Ωστόσο, οτιδήποτε και να κάνει η Γερμανία δεν μπορεί να μειώσει την ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Αντίθετα με ό,τι πιστεύεται στη Δύση, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν δεν κινείται από κατακτητική μανία. Απλώς κοιτά τον χάρτη και προσπαθεί να εξασφαλίσει το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας από μια όμορη χώρα η οποία θα βρίσκεται υπό την επιρροή της ισχυρότερης χώρας της Δύσης.

Οι ΗΠΑ, όπως ανακοίνωσαν και στη Ρωσία, διατηρούν το δικαίωμα να αποστείλουν όπλα στους Ουκρανούς. Τα βαρέα όπλα όμως, οδηγούν στην αποστολή εκπαιδευτών και οι εκπαιδευτές στην αποστολή χερσαίων δυνάμεων. Από την πλευρά του, ο Πούτιν, βλέπει ήδη τις ΗΠΑ να επεκτείνονται και εκτός του μηχανισμού του ΝΑΤΟ, στρατολογώντας συμμάχους κατά της Ρωσίας, στη ρωσική περιφέρεια.

Ακόμα και μια βραχυχρόνια ανακωχή να επιτευχθεί στην Ουκρανία, τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει τη βαθύτερη αμερικανική διείσδυση στην περιοχή. Αυτό το σκεπτικό οδηγεί τις κινήσεις Πούτιν και θα εξακολουθήσει τους επόμενους μήνες, καθώς ο Πούτιν αξιολογεί τις στρατιωτικές του επιλογές, στις οποίες περιλαμβάνεται και η κατάληψη εδαφών προς εξασφάλιση, από Βορρά, της Κριμαίας, ή μια ακόμα βαθύτερη προώθηση μέχρι τον Δνείπερο, ή μια προκλητική ενέργεια στη Βαλτική, για να δοκιμαστεί η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν την πολυτέλεια να αποκλείσουν καμία από τις παραπάνω πιθανές ενέργειες των Ρώσων. Όμως, η επικέντρωση στο Ευρασιατικό θέατρο επιβάλει τον τερματισμό των εκκρεμοτήτων στη Μέση Ανατολή, μια εκ των οποίων είναι και το Ιράν. Έτσι φτάνουμε στη Γενεύη και στη συνάντηση Κέρι με τον Ιρανό ομόλογό του Ζαρίφ.

Η χθεσινή συνάντηση έγινε για να επιλυθούν επιμέρους ζητήματα, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, πριν την 31η Μαρτίου, ημέρα που ο πρόεδρος Ομπάμα θα πρέπει να πείσει το Κογκρέσο, πως έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στις συνομιλίες, ώστε το σώμα να μην επιβάλει νέες κυρώσεις κατά του Ιράν.

Για να απαλλαγούν από το βάρος της Μέσης Ανατολής οι ΗΠΑ αναζητούν περιφερειακές δυνάμεις, με δεδομένα και πολλές φορές ανταγωνιστικά συμφέροντα, για να τις «ελαφρύνουν». Μια συμφωνία ΗΠΑ – Ιράν θα αφορά ζητήματα πολύ σημαντικότερα από το πόσο ουράνιο η Τεχεράνη θα εμπλουτίζει ή ποιες κυρώσεις θα αρθούν ή θα χαλαρώσουν. Θα θέσει τα όρια της ιρανικής ζώνης επιρροής και θα επιτρέπει σε ΗΠΑ και Ιράν να συνεργαστούν σε τομείς κοινών τους συμφερόντων.

Αυτό είναι ήδη ορατό στο Ιράκ και στην Συρία, όπου η απειλή του Ισλαμικού Κράτους έχει επιβάλει την συνεργασία σε ΗΠΑ και Ιράν. Αν και οι επίσημες αμερικανικές δηλώσεις θα είναι αρκετά προσεκτικές, για να μην ενταθεί η ανησυχία του Ισραήλ, οι ΗΠΑ έχουν ήδη κάνει ακόμα και ευνοϊκά σχόλια για τη δράση της Χεζμπολάχ στη Συρία, έχοντας πραγματοποιήσει ακόμα και επαφές με αντιπροσώπους της οργάνωσης. Ίσως αυτό φαντάζει ως ασήμαντη λεπτομέρεια, αλλά δεν είναι, καθώς ο Ιράν βλέπει την επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ ως ευκαιρία αναγνώρισης της Χεζμπολάχ ως νόμιμου πολιτικού δρώντα στην περιοχή.

Η επαναπροσέγγιση ΗΠΑ- Ιράν δεν θα τελειώσει τον Μάρτιο, τον Ιούνιο ή βάσει του όποιου χρονοδιαγράμματος. Οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα και τις κυρώσεις θα παραταθούν και το 2016, όταν το Κογκρέσο θα μπορεί να επιτρέψει την απενεργοποίηση των κυρώσεων κατά του Ιράν, όταν ο Ιράν θα έχει επιδείξει «καλή διαγωγή» και θα έχει πραγματοποιήσει τις βουλευτικές του εκλογές.

Προβλήματα μπορεί να προκύψουν από τον θάνατο του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη Αλί Χαμενεΐ, αλλά ακόμα και αυτά δεν πρόκειται να μεταβάλουν τη στάση του Λευκού Οίκου για επαναπροσέγγιση με το Ιράν, ανεξάρτητα με το ποιο κόμμα θα κυβερνά τις ΗΠΑ, καθώς αμφότερα θεωρούν την αυξανόμενη ένταση στο ευρασιατικό θέατρο πολύ σημαντικότερη. Παρόλα αυτά, οι ΗΠΑ θα εξακολουθήσουν να βασίζονται και στις άλλες περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, υποδαυλίζοντας τις μεταξύ τους διαφορές.

Συμπερασματικά, η Γερμανία χρειάζεται μια συμφωνία με τη Ρωσία, ώστε να ξεπεράσει τη υπάρχουσα κρίση στην Ευρωζώνη. Η Ρωσία χρειάζεται συμφωνία με τις ΗΠΑ ώστε να σταματήσει η αμερικανική διάχυση στη ρωσική ζώνη επιρροής και οι ΗΠΑ χρειάζονται μια συμφωνία με το Ιράν, ώστε να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση της Ρωσίας. Όλες αυτές οι συγκρούσεις συνδέονται μεταξύ τους.

Γερμανία και Ρωσία μπορεί να καταφέρουν να βρουν τον τρόπο επίλυσης των διαφορών τους. Το ίδιο και οι ΗΠΑ με το Ιράν. Όμως μια παρατεταμένη κρίση της Ευρωζώνης δεν μπορεί να αποφευχθεί, όπως δεν μπορεί να ξεπεραστεί η βαθιά έλλειψη εμπιστοσύνης των Ρώσων για τις προθέσεις των ΗΠΑ στην περιφέρειά τους.

Και οι δύο κρίσεις φέρνουν τις ΗΠΑ πίσω στη Ευρασία. Η Γερμανία πειθαναγκάζει τις ΗΠΑ να κινηθούν εκτός ΝΑΤΟ για να περικυκλώσουν τη Ρωσία, η οποία, παρά την οικονομική πίεση, θα βρει τον τρόπο να αντιδράσει.

ΑΠΟΔΟΣΗ: Παντελής Καρύκας, http://www.defence-point.gr/, http://mignatiou.com

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Γερμανία στρίβει προς Ανατολάς...

Τα βραχυπρόθεσμα σχέδια της Γερμανίας σε σχέση με τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα είναι ήδη εν πολλοίς διαμορφωμένα, αφού οι συμμαχίες με τη Δύση έχουν καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό, όπως και τα μέτωπα προς Ανατολάς και ειδικά με τη Ρωσία. Κάτι που επιβεβαιώθηκε κι από τη συνάντηση Ομπάμα - Μέρκελ τη Δευτέρα, κατά την οποία διαφώνησαν για την προοπτική στρατιωτικής λύσης, αλλά συμφώνησαν στο να παραμείνει αρραγές το δυτικό μέτωπο απέναντι στη Ρωσία. Ωστόσο, το «Foreign Affairs»1 στο τεύχος Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου δίνει μια άλλη διάσταση, πιο μακροπρόθεσμη, που, εφόσον επιβεβαιωθεί, θα επιφέρει τεράστιες ανατροπές στον γεωπολιτικό χάρτη της υφηλίου. Σύμφωνα με το εκτενές άρθρο2 στο «Foreign Affairs», η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία τον Μάρτιο του 2014 ήταν ένα στρατηγικό σοκ για τη Γερμανία. Η ρωσική επιθετικότητα απείλησε σοβαρά την ευρωπαϊκή ασφάλεια, μια ασφάλεια που η Γερμανία θεωρούσε δεδομένη από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αν και το Βερολίνο αφιέρωσε δυο δεκαετίες στην προσπάθεια να ισχυροποιήσει τους πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Μόσχα, οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία ξεκαθάρισαν ότι το Κρεμλίνο δεν ενδιαφερόταν πια για έναν «συνεταιρισμό» με την Ευρώπη. Εν τέλει, και παρά την εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και τη σπουδαιότητα της αχανούς χώρας για τους Γερμανούς εξαγωγείς, η Μέρκελ συμφώνησε με τις κυρώσεις απέναντι στο Κρεμλίνο και συνέβαλε στο να πειστούν και άλλες χώρες - μέλη της Ε.Ε. να κάνουν το ίδιο. Η κρίση στην Ουκρανία, όμως, ξανάνοιξε το κουτί με τα παλιά ερωτηματικά για τη σχέση της Γερμανίας με την υπόλοιπη Δύση. Τον περασμένο Απρίλιο, το κρατικό γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ARD ρώτησε τους Γερμανούς τι ρόλο έπρεπε να παίξει η χώρα τους στην ουκρανική κρίση. Το 45% απάντησε ότι έπρεπε να συνταχθεί με τους συμμάχους της σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, ενώ το 49% επιθυμούσε να αναλάβει η Γερμανία τον ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Δύσης - Ρωσίας. Μετά από αυτά τα αποτελέσματα, το «Spiegel» σε editorial τον Μάιο έσπευσε να προειδοποιήσει τη Μέρκελ να μην απομακρυνθεί από τη δυτική γραμμή. Γερμανική απελευθέρωση Με την πτώση του Τείχους και τον πιο δυναμικό της ρόλο στην Ε.Ε. η Γερμανία απελευθερώθηκε από την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ, που αφορούσε την προστασία από την τότε πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση. Παράλληλα, η γερμανική οικονομία που βασίζεται στις εξαγωγές, άρχισε να εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη ζήτηση αναδυόμενων οικονομιών, όπως η Κίνα. Αν και η Γερμανία παραμένει αφοσιωμένη στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οι παραπάνω παράγοντες επιτρέπουν σκέψεις για μια μετα-δυτική εξωτερική πολιτική στροφή της. Κάτι τέτοιο θα εμπεριείχε υψηλά ρίσκα. Δεδομένης της αυξημένης δύναμης που έχει η Γερμανία μέσα στην Ε.Ε., οι σχέσεις της χώρας με τον υπόλοιπο κόσμο θα καθόριζαν, σε μεγάλο βαθμό, τις σχέσεις και της υπόλοιπης Ευρώπης. Ιστορικά, η Γερμανία είναι η χώρα που έχει δημιουργήσει τη μεγαλύτερη πρόκληση στη Δύση εκ των έσω. Αρχής γενομένης από το τελευταίο μισό του 19ου αιώνα, όταν Γερμανοί εθνικιστές προσπαθούσαν να καθορίσουν την ταυτότητα της χώρας σε αντίθεση με τις φιλελεύθερες αρχές της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού. Η εκδοχή του γερμανικού εθνικισμού κορυφώθηκε με την άνοδο του ναζισμού, που ο ιστορικός Χάινριχ Όγκουστ Βίνκλερ είχε χαρακτηρίσει ως «το αποκορύφωμα της γερμανικής απόρριψης του δυτικού κόσμου». Έτσι η Γερμανία υπήρξε ένα μεγάλο παράδοξο: ήταν μέλος της Δύσης, αλλά παρήγαγε την πιο ριζοσπαστική - εξτρεμιστική απειλή εκ των έσω. Το 1955 προσχώρησε στο ΝΑΤΟ. Για τα επόμενα 40 χρόνια το Westbindung, η μεταπολεμική δέσμευση ολοκλήρωσης της Γερμανίας στη Δύση, έγινε το δόγμα - ευαγγέλιο για τη χώρα που την ωθούσε να αναζητά και να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες για την ασφάλεια, συμπορευόμενη με τους δυτικούς συμμάχους. Για τη Γερμανία αυτό ήταν αναγκαίο για την ύπαρξή της. Πολύ περισσότερο από κάθε άλλον στόχο της εξωτερικής πολιτικής της. Ο γερμανικός «τρόπος» Την τελευταία δεκαετία, όμως, η στάση της Γερμανίας απέναντι στην υπόλοιπη Δύση άλλαξε. Το 2003, με τη δεύτερη εισβολή στο Ιράκ, ο Σρέντερ είχε μιλήσει για έναν «γερμανικό τρόπο» σε αντίθεση με τον «αμερικανικό τρόπο». Από τότε η Γερμανία έχει σκληρύνει την αντίθεσή της στη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων. Και μετά την εμπειρία της στο Αφγανιστάν, οι Γερμανοί πολιτικοί σε όλο το φάσμα περιγράφουν πια τη χώρα ως Friedensmacht, δηλαδή «μια δύναμη για την ειρήνη». Αυτή η δέσμευση της χώρας στην ειρήνη έχει ωθήσει Ε.Ε. και ΗΠΑ να κατηγορήσουν τη Γερμανία ότι κάνει του κεφαλιού της και δεν αναλαμβάνει βάρη που της αναλογούν μέσα στη Δυτική Συμμαχία. Σε ομιλία του στις Βρυξέλλες το 2011 ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Γκέιτς είχε τονίσει ότι το ΝΑΤΟ εξελισσόταν σε μια συμμαχία δύο ταχυτήτων. Χωρισμένο, δηλαδή, ανάμεσα σε αυτούς που ήταν πρόθυμοι και ικανοί να μοιραστούν τα βάρη των συμμαχικών δεσμεύσεων και σε αυτούς που απολάμβαναν τα προνόμια και την ασφάλεια του ως μέλη του ΝΑΤΟ, χωρίς όμως να προτίθενται να επωμιστούν ρίσκα και κόστη. Είχε στηλιτεύσει ακόμα τις χώρες που δεν δαπανούν τα συμφωνηθέντα, δηλαδή το 2% του ΑΕΠ, στην άμυνα. Η Γερμανία δαπανά μόλις το 1,3%. Ένας λόγος για την αμέλεια της Γερμανίας στις ΝΑΤΟϊκές της υποχρεώσεις είναι ότι θεωρεί πως δεν της είναι πια τόσο στρατηγικά αναγκαίες. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ εξαπλώθηκαν συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις τους και κάποιες κεντρικές - ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό για τη Γερμανία σήμαινε ότι τώρα πια περικυκλωνόταν από φίλους και όχι από πιθανά εχθρικά και απειλητικά κράτη, άρα δεν ήταν πλέον αγκιστρωμένη από τις ΗΠΑ για υποστήριξη απέναντι στον κίνδυνο της ΕΣΣΔ. Η εξάρτηση Η οικονομία της Γερμανίας είναι πια εξαρτημένη από τις εξαγωγές, κυρίως σε μη δυτικές χώρες. Μεταξύ 2000-2010 η Γερμανία έδωσε όλο και μεγαλύτερο βάρος στις εξαγωγές. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η συνεισφορά των εξαγωγών στο γερμανικό ΑΕΠ σκαρφάλωσε από το 33% το 2000 στο 48% το 2010. Έτσι και αρχής γενομένης από τον Σρέντερ η χώρα άρχισε να εξαρτά την εξωτερική της πολιτική από το κυνήγι του χρήματος, με βαρόμετρο τις ανάγκες των εξαγωγέων. Όσον αφορά το λαϊκό αίσθημα περί Αμερικής στη Γερμανία, οι αποκαλύψεις το 2013 για τις παρακολουθήσεις και υποκλοπές της NSA, μεταξύ άλλων και της καγκελαρίου Μέρκελ, δεν βοήθησαν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βαθιά ριζωμένη φιλελεύθερη πολιτική κουλτούρα της Γερμανίας δεν πρόκειται να αλλάξει. Αλλά μένει να δούμε αν η χώρα θα συνεχίσει να ευθυγραμμίζεται με τους δυτικούς της εταίρους, καθώς εξαρτάται όλο και περισσότερο από μη δυτικές χώρες για την οικονομική της ανάπτυξη. Η πολιτική της Γερμανίας απέναντι στη Ρωσία επί μακρόν βασιζόταν στην οικονομική αλληλοεξάρτηση. Όταν ο Μπραντ έγινε καγκελάριος το 1969, επιχείρησε να συνδυάσει τη Westbindung με μια πιο ανοιχτή προσέγγιση με τη Σοβιετική Ένωση, που έγινε γνωστή ως Ostpolitik (Ανατολική Πολιτική), θεωρώντας ότι στενότεροι πολιτικοί και οικονομικοί δεσμοί με την ΕΣΣΔ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια γερμανική επανένωση. Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι οικονομικοί δεσμοί Γερμανίας - Ρωσίας αναπτύχθηκαν κι άλλο. Αυτοί ακριβώς οι οικονομικοί δεσμοί εξηγούν την αρχική διστακτικότητα της Γερμανίας να επιβάλει κυρώσεις μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Μέρκελ δέχθηκε πιέσεις από ισχυρά λόμπι της γερμανικής βιομηχανίας που ανησυχούσαν ότι αυτά τα μέτρα θα υπονόμευαν τη γερμανική οικονομία. Μάλιστα, αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens Τζο Κέζερ, σε μια κίνηση υποστήριξης του Πούτιν, τον επισκέφθηκε στο σπίτι του στα προάστια της Μόσχας και τον διαβεβαίωσε ότι η Siemens, που κάνει δουλειές με τη Ρωσία επί 160 χρόνια, δεν θα επέτρεπε σε «βραχυπρόθεσμες αναταράξεις», όπως χαρακτήρισε την κατάσταση, να επηρεάσουν τη σχέση τους. Ένας ακόμα σοβαρός λόγος στη διστακτική στάση του Βερολίνου για τις κυρώσεις ήταν και η γερμανική εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια. Ώς το 2013, η Ρωσία τροφοδοτούσε τη Γερμανία με το 38% του πετρελαίου και το 36% του αερίου. Αν και η Γερμανία θα μπορούσε θεωρητικά να στραφεί μακριά από τη Ρωσία σε εναλλακτικές πηγές, κάτι τέτοιο, για να υλοποιηθεί, θα απαιτούσε δεκαετίες. Η κινεζική αγορά Η Γερμανία, όμως, περισσότερο ίσως κι από τη Ρωσία, έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με την Κίνα, λόγω των διαρκώς εξελισσόμενων οικονομικών δεσμών. Το 2003-2013, οι γερμανικές εξαγωγές στην Κίνα έφτασαν συνολικά τα 84 δισ. δολάρια, σχεδόν το διπλάσιο της αξίας των γερμανικών εξαγωγών στη Ρωσία. Η Κίνα έχει εξελιχθεί στη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά για τις γερμανικές εξαγωγές εκτός Ε.Ε. και πιθανόν σύντομα να ξεπεράσει και τις ΗΠΑ που είναι στην κορυφή. Ήδη η Κίνα αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά για τη Volkswagen και τη Mercedes. Οι γερμανο-κινεζικές σχέσεις ισχυροποιήθηκαν περισσότερο μετά το κραχ του 2008, όταν βρέθηκαν να υποστηρίζουν παρόμοιες πολιτικές για την παγκόσμια οικονομία. Και οι δυο χώρες ήταν επικριτικές για την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης των ΗΠΑ και αντιστάθηκαν στις προτροπές της Αμερικής να πάρουν μέτρα για τη διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών στην παγκόσμια οικονομία. Μάλιστα, το 2011 Γερμανία και Κίνα ξεκίνησαν να έχουν μια ετήσια διαβούλευση μεταξύ των κυβερνήσεών τους. Ήταν η πρώτη φορά που η Κίνα ακολούθησε τέτοια τακτική συνεννόησης με άλλη χώρα. Για τη Γερμανία, η σχέση είναι πρωτίστως οικονομική αλλά για την Κίνα, που επιθυμεί μια δυνατή Ευρώπη ως αντίβαρο στις ΗΠΑ, είναι και στρατηγική. Η Κίνα μπορεί να βλέπει τη Γερμανία σαν το κλειδί για το είδος της Ευρώπης που επιθυμεί, ειδικά από τη στιγμή που ο ρόλος της Γερμανίας στη Γηραιά Ήπειρο έχει γίνει ηγετικός. Ο πιο στενός σύνδεσμος μεταξύ Βερολίνου - Πεκίνου έρχεται τη στιγμή που οι ΗΠΑ υιοθετούν μια πιο σκληρή στάση απέναντι στην Κίνα. Σε περίπτωση που οι ΗΠΑ βρεθούν σε μια διαμάχη με την Κίνα για θέματα οικονομίας ή ασφάλειας, αν για παράδειγμα συνέβαινε μια ασιατική Κριμαία, π.χ. στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, τότε υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η Γερμανία να παραμείνει ουδέτερη. Κάποιοι Γερμανοί διπλωμάτες στην Κίνα, εξάλλου, έχουν ήδη αρχίσει να αποστασιοποιούνται από τη Δύση. Το 2012, για παράδειγμα, ο Γερμανός πρέσβης στο Πεκίνο ανέφερε σε συνέντευξή του: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτό που λέμε Δύση πια». Με δεδομένη την όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση των γερμανικών εξαγωγών από την κινεζική αγορά, οι επιχειρήσεις της Γερμανίας θα ήταν ακόμα πιο αντίθετες σε μια επιβολή κυρώσεων στην Κίνα απ’ ό,τι στη Ρωσία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα δημιουργείτο μεγαλύτερο χάσμα και ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και μεταξύ Ευρώπης - ΗΠΑ. Στη δεκαετία του 1970 ο Κίσινγκερ έλεγε ότι η «Ανατολική Πολιτική» της Γερμανίας θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης της Σοβιετικής Ένωσης και ότι τυχόν στενότεροι οικονομικοί δεσμοί με την ΕΣΣΔ θα αύξαναν την εξάρτηση της Ευρώπης από τον ανατολικό της γείτονα, ως εκ τούτου θα υπονόμευαν τη Δύση. Όσο διαρκούσε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Δυτική Γερμανία εξαρτιόταν από τις ΗΠΑ για προστασία από τη Σοβιετική Ένωση. Τώρα, όμως, έχει μια πιο κεντρική και ισχυρή θέση στην Ευρώπη. Η επανενωμένη Γερμανία είναι η ηγέτιδα δύναμη στην Ε.Ε. Με δεδομένη αυτήν τη θέση, μια μετα-δυτική Γερμανία θα μπορούσε να συμπαρασύρει πολλές από τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. στη δική της ρότα, ειδικά εκείνες τις κεντροευρωπαϊκές και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες που οι οικονομίες τους είναι αλληλένδετες με τη γερμανική. Σε περίπτωση, λοιπόν, που η Μ. Βρετανία αποχωρήσει από την Ε.Ε., κάτι που προς το παρόν συζητιέται, τότε η Ε.Ε. θα είναι ακόμη πιθανότερο να ακολουθήσει τις προτιμήσεις της Γερμανίας, ειδικά όσον αφορά Ρωσία και Κίνα. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Ευρώπη θα βρισκόταν σε εντελώς αντίθετη γραμμή από τη γραμμή των ΗΠΑ. Και η Δύση θα μπορούσε να υποστεί ένα σχίσμα, το οποίο ίσως να μην ξεπερνούσε ποτέ... 1 Το «Foreign Affairs» εκδίδεται από το 1922, έχοντας βάση στη Νέα Υόρκη, και αποτελεί την κορυφαία επιθεώρηση για τις διεθνείς σχέσεις, την αμερικανική εξωτερική πολιτική και τις παγκόσμιες υποθέσεις. 2 Ο υπογράφων το άρθρο Hans Kundnani είναι διευθυντής ερευνών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR) με εξειδίκευση στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας, ενώ κείμενά του θα συναντήσει κανείς συχνά σε μεγάλης βαρύτητας έντυπα της Ευρώπης, όπως ο βρετανικός «Guardian». Το Ποντίκι

Διαβάστε περισσότερα ...

Κατέρρευσε η εκεχειρία στην Ουκρανία

Κατέρρευσε η κατάπαυση του πυρός στην Ανατολική Ουκρανία, καθώς, οι μάχες συνεχίζονται και οι δυνάμεις φιλορώσων αυτονομιστών κατέλαβαν την στρατηγικής σημασίας πόλη Ντεμπάλτσεβε.

Η πόλη, που αποτελεί και σημαντικό σιδηροδρομικό κόμβο, πέρασε στα χέρια των αυτονομιστών έπειτα από σφοδρή μάχη, τρεις ημέρες μόνο μετά την έναρξη της εφαρμογής της συμφωνίας του Μινσκ.

Ηδη από την Τρίτη ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν απηύθυνε προειδοποίηση στη Ρωσία  καταδικάζοντας αυστηρά την παραβίαση κατάπαυσης του πυρός.

«Αν η Ρωσία συνεχίσει να παραβιάζει τις συμφωνίες του Μινκσ το τίμημα θα είναι πιο βαρύ» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπάιντεν.

Από την πλευρά του ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλντενμπεργκ, κάλεσε τη Ρωσία να αποσύρει όλες τις δυνάμεις της από την ανατολική Ουκρανία.

«Καλώ τη Ρωσία να αποσύρει όλες τις δυνάμεις της από την ανατολική Ουκρανία, να σταματήσει τη στήριξη στους αυτονομιστές και να σεβαστεί τη συμφωνία του Μινσκ» για εκεχειρία, είπε ο γ.γ. στο περιθώριο της άτυπης συνόδου των υπουργών Άμυνας των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη Ρίγα της Λετονίας.

«Ρωσικά στρατεύματα, πυροβολικό, μονάδες αεράμυνας αλλά και διοικητικές δομές δρουν ακόμη στην Ουκρανία», είπε ο Στόλτενμπεργκ, προσθέτοντας ότι «υπάρχει ακόμη μια συγκέντρωση (ρωσικών) αρμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων» κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.

«Η εκεχειρία δεν γίνεται σεβαστή», επέμεινε, εκτιμώντας ότι η κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία «επιδεινώνεται». 

Προειδοποίηση και από τη Βρετανία

Από τη Λισαβόνα όπου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Φίλιπ Χάμοντ είπε ότι αν η εκεχειρία στην Ουκρανία καταρρεύσει, τότε η Ευρώπη θα πρέπει, τουλάχιστον, να επεκτείνει τις κυρώσεις που έχει επιβάλει στη Μόσχα.

«Μαθαίνω σήμερα ότι ο πρόεδρος (της Ρωσίας) Πούτιν κάλεσε τις ουκρανικές δυνάμεις στο Ντεμπάλτσεβε να παραδοθούν. Αυτό δεν ακολουθεί ουδόλως το πνεύμα των όσων συμφωνήθηκαν την περασμένη εβδομάδα και αποδεικνύει τις πραγματικές προθέσεις της Ρωσίας», είπε στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πορτογάλο ομόλογό του Ρούι Ματσέτε.

«Εάν η εκεχειρία καταρρεύσει ή συμπεράνουμε ότι η Ρωσία δεν ενεργεί καλή τη πίστει, θα πρέπει πρώτ' απ' όλα να κάνουμε μια σαφή δήλωση για την επέκταση των υφιστάμενων κυρώσεων που πρόκειται να λήξουν τον Ιούλιο, να τις επεκτείνουμε περαιτέρω, μέχρι το τέλος του έτους», σημείωσε.

Νέα τηλεφωνική επικοινωνία σήμερα

Ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Στεφάν Λε Φολ ανακοίνωσε ότι οι Φρανσουά Ολάντ, Αγγελα Μέρκελ, Βλαντίμιρ Πούτιν και Πέτρο Ποροσένκο θα έχουν το βράδυ τηλεφωνική συνομιλία υπό το φως των εξελίξεων, κάνοντας λόγο για «μία δυσκολία στην εφαρμογή ενός συγκεκριμένου σημείου» των συμφωνιών «Μινσκ 2».

«Η συμφωνία του Μινσκ δεν είναι νεκρή, θα κάνουμε τα πάντα για να ζήσει. Θα συνεχίσουμε, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα, γνωρίζουμε ότι δεν είναι όλα ρυθμισμένα, αλλά ανάμεσα στην κατάσταση που επικρατούσε πριν από τη συμφωνία του Μινσκ και σε αυτή που επικρατεί σήμερα...έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος», είπε τονίζοντας ότι η Γαλλία και η Γερμανία επέλεξαν τη «διπλωματική οδό».

Η Γερμανία καταδίκασε σήμερα την κατάληψη της πόλης Ντεμπάλτσεβε από τις δυνάμεις των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών της, έπειτα από την σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσαν την τρίτη ημέρα της «κατάπαυσης του πυρός» που συμφωνήθηκε στο Μινσκ, χαρακτηρίζοντάς την «ολέθρια για τις ελπίδες ειρήνευσης».

Ικανοποιημένη η Ρωσία

Στη Μόσχα αντίθετα, ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ εμφανίσθηκε ικανοποιημένος για την τήρηση, σχεδόν συνολικά, της κατάπαυσης του πυρός στην ανατολική Ουκρανία, με την εξαίρεση της στρατηγικής σημασίας πόλης Ντεμπάλτσεβε.

«Η κατάπαυση του πυρός τηρείται στην πράξη κατά μήκος του συνόλου της γραμμής του μετώπου και σε ορισμένες περιοχές υπάρχει ετοιμότητα- τουλάχιστον οι εθνοφυλακές το ανακοίνωσαν δημόσια- απόσυρσης των βαρέων όπλων. Εξαίρεση είναι το «καζάνι» του Ντεμπάλτσεβε», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο Σεργκέι Λαβρόφ.

Στο Κίεβο, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο ζήτησε από τη Δύση να δώσει μία «αυστηρή» απάντηση στη Μόσχα έπειτα από την επίθεση των φιλορώσων ανταρτών κατά του Ντεμπάλτσεβε κατά παραβίαση της κατάπαυσης του πυρός εδώ και τρεις ημέρες, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής του συνομιλίας με την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/news/192238/katerreyse-i-ekeheiria-stin-oykrania-proelaynoyn-oi-filorosoi-me-nees-kyroseis#ixzz3S7071OTN

Διαβάστε περισσότερα ...

Συμφωνία για εφαρμογή εκεχειρίας στην Ουκρανία ανακοίνωσε ο Putin

Συμφωνία για την εφαρμογή εκεχειρίας από τις 15 Φεβρουαρίου και για την απόσυρση των βαρέων όπλων ανακοίνωσε από το Μινσκ ο πρόεδρος της Ρωσίας, Vladimir

"Κατορθώσαμε να φθάσουμε σε συμφωνία επί των ουσιωδών θεμάτων", ανακοίνωσε ο Ρώσος Πρόεδρος.

Νωρίτερα πάντως, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδιδε ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος εξερχόμενος της αίθουσας των διαπραγματεύσεων μετά τις συζητήσεις με τους ηγέτες της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας φέρεται να είπε: "Δυστυχώς δεν υπάρχουν καλά νέα. Οι προϋποθέσεις της Ρωσίας είναι απαράδεκτες", χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Aρνήθηκαν να αυπογράψουν την συμφωνία οι φιλοσώσοι αυτονομιστές

Στο μεταξύ, μια πηγή, την οποία επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ΤΑΣΣ, δήλωσε πως οι ηγέτες των φιλορώσων αυτονομιστών της Ουκρανίας αρνήθηκαν σήμερα στο Μινσκ να υπογράψουν μια συμφωνία.

Η άφιξη στις συνομιλίες στο Μινσκ, την πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, δύο ηγετών των ανταρτοκρατούμενων περιφερειών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ στην ανατολική Ουκρανία είχε δημιουργήσει ελπίδες για μια συμφωνία με στόχο των τερματισμό μιας σύγκρουσης η οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 5.000 ανθρώπους.

ΔΝΤ: Νέο δανειακό πρόγραμμα $17,5 δισ.

Η Ουκρανία αναμένεται να λάβει περίπου 40 δισ. δολ. σε διεθνή βοήθεια σε περίοδο τεσσάρων ετών, δήλωσε σήμερα η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde.

Σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες, η επικεφαλής του ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι έχει επέλθει συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff-level agreement) για ένα δανειακό πρόγραμμα ύψους 17,5 δισ. δολ. με την Ουκρανία.

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Προς τι η πρωτοφανής ολονυχτία συνομιλιών στο Μινσκ

Του Κώστα Ράπτη

Ο ολονύχτιος διπλωματικός μαραθώνιος στο Μινσκ της Λευκορωσίας, όπου επιχειρείται μια πολιτική λύση της ουκρανικής κρίσης σε “σύνθεση Νορμανδίας” (ήτοι με τη συμμετοχή των ηγετών της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας) ασφαλώς διεκδικεί μια θέση στα διαπραγματευτικά ρεκόρ, αν αναλογισθεί κανείς ότι οι συνομιλίες που ξεκίνησαν την Τρίτη συνεχίζονταν και μετά τις 9 π.μ. (ώρα Ελλάδος) της Τετάρτης. Πρόκειται για περίτρανη απόδειξη του γεγονότος ότι οι εμπλεκόμενοι θεωρούν την επίτευξη συμφωνίας ως απόλυτο μονόδρομο.

Δύσκολα θα φανταζόταν κανείς μια τέτοια έκβαση εάν έπαιρνε τοις μετρητοίς τις προηγούμενες δηλώσεις Δυτικών ιθυνόντων (π.χ. του εκπροσώπου της γερμανικής καγκελαρίας) που υποβάθμιζαν τις πιθανότητες επιτυχίας των συνομιλιών, χαρακτηρίζοντας “αβέβαιο” το αποτέλεσμα. Αντίθετα, η ρωσική διπλωματία επέμενε να εκπέμπει μηνύματα αισιοδοξίας, γεγονός που μπορεί να αποδοθεί σε δύο αιτίες. Η πρώτη είναι η επιθυμία της Μόσχας να αποκρούσει την εικόνα του “υπαίτιου” της κρίσης, με μονομερείς υποχωρήσεις του οποίου θα μπορούσε να προκύψει η μόνη πιθανότητα εκτόνωσης. Η δεύτερη είναι το γεγονός ότι η ρωσική πλευρά διαπραγματεύεται από θέση ισχύος, καθώς οι φιλορώσοι αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας έχουν σημειώσει σημαντικές επιτυχίες στο πεδίο της μάχης , ενώ αντίθετα στο Κίεβο επικρατεί αποθάρρυνση, αλλά και απειλείται οικονομική κατάρρευση.

Είναι δύσκολο να κρίνει κανείς ποιο από όλα τα δεδομένα είναι το κρισιμότερο: ότι οι αυτονομιστές έχουν περικυκλώσει περισσότερους των 5.000 Ουκρανούς στρατιώτες στο Ντεμπάλτσεβο (κρίσιμο σιδηροδρομικό κόμβο για τη μεταφορά άνθρακα), ότι ο Vladimir Putin εισηγείται την αλλαγή της νομοθεσίας, ώστε να διευκολυνθεί η παραμονή στη ρωσική επικράτεια των χιλιάδων Ουκρανών φυγόστρατων που καταφεύγουν... στις αγκάλες του εχθρού, ή ότι το χρύβνια έχασε το 50% της αξίας του την προηγούμενη εβδομάδα, εν μέσω εξάντλησης των ουκρανικών συναλλαγματικών αποθεμάτων;

Διόλου τυχαία ο Ουκρανός πρόεδρος Petro Poroshenko προανήγγειλε επιβολή στρατιωτικού νόμου σε όλη τη χώρα, εάν αποτύχουν οι συνομιλίες του Μινσκ.

Η ψυχρή αλήθεια που θέλει την ειρήνευση να καθίσταται εφικτή (μόνο) όποτε η πλευρά του Κιέβου πιέζεται, αποδεικνύεται έτσι και από τη διπλωματική ολονυχτία στη λευκορωσική πρωτεύουσα. Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τον Poroshenko να ανθίσταται σε “απαράδεκτους” όρους τους οποίους θέτει ο Putin, με τον οποίο διαβουλεύονται χωριστά οι Merkel και Hollande. Η υπό επεξεργασία κοινή δήλωση των τεσσάρων ηγετών φέρεται να περιλαμβάνει περίπου 12 σημεία και να έχει συμφωνηθεί στο μεγαλύτερο μέρος της, ωστόσο είναι αβέβαιο αν θα εξασφαλίσει την συναίνεση και των εκπροσώπων των “Λαϊκών Δημοκρατιών” του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ, που προβλέπεται να διατηρήσουν έναν βαθμό αυτονομίας εντός της ενιαίας ουκρανικής επικράτειας. Κυριότερο σημείο τριβής εκτιμάται ότι αποτελεί η πρόταση Putin για δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης πλάτους 50-70 χιλιομέτρων μεταξύ των αντιμαχομένων, ώστε να μην είναι δυνατές οι βολές πυροβολικού, καθώς και το ερώτημα ποια τρίτη ένοπλη δύναμη θα αναπτυχθεί για την φύλαξή της.

Ωστόσο, η εναλλακτική προοπτική, εάν καταρρεύσουν οι συνομιλίες είναι εκ των προτέρων γνωστή: θα κερδίσουν έδαφος οι φωνές εκείνες στη Ουάσιγκτον (όχι απαραιτήτως εντός Λευκού Οίκου) και το (χολωμένο από τον παραγκωνισμό του) Λονδίνο που προωθούν την αποστολή οπλισμού στο Κίεβο, με αποτέλεσμα τη διαιώνιση της θερμής σύγκρουσης – με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε πολιτικό, ανθρωπιστικό και οικονομικό κόστος για όλη την Ευρώπη. Μάλιστα η ρωσική πλευρά δηκτικά επισημαίνει ότι ενώ η Ε.Ε. έχει χάσει 20 δισ. από τον “πόλεμο κυρώσεων” οι εμπορικές σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ έχουν παραδόξως αυξηθεί.

Σε κάθε περίπτωση, η εξαντλητική διπλωματική προσπάθεια φανερώνει το μέγεθος του διακυβεύματος, το οποίο δεν περιορίζεται σε μια τοπική σύρραξη, αλλά αφορά ουσιαστικά το μέλλον της Ευρώπης και των σχέσεών της με όλο τον αχανή χερσαίο χώρο μέχρι την Κίνα, Με αυτή την έννοια η συνάντηση του Μινσκ έχει έναν μεγάλο απόντα, τον Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama, και έναν μεγάλο πρωταγωνιστή, την Angela Merkel, που όσο και αν υιοθετεί το επιχείρημα ότι η Ρωσία απειλεί την μεταπολεμική συναίνεση περί αμετάθετου των συνόρων, άλλο τόσο δελεάζεται από την πρόταση Putin για έναν “ενιαίο χώρο από το Βλαδιβοστόκ ως τη Λισαβώνα”.

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Γιατί το 2015 δεν είναι 2003

Tου Γ.Καπόπουλου

Την άνοιξη του 2003 η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη των τότε 12 χωρών - μελών είχαν αυτοπεποίθηση και προωθητική δυναμική. Παρά τη δύσκολη διαπραγμάτευση μιας δεκαετίας, το ευρώ υπήρχε υλικά και ως χαρτονόμισμα από την 1.1.2002, και έτσι η ΟΝΕ πρόβαλε ως η πρώτη φάση μιας ομοσπονδιακής μετεξέλιξης με επόμενο βήμα την πολιτική ενοποίηση.

Στις αρχές της ίδιας χρονιάς, άλλωστε, η Γαλλία του Σιράκ και η Γερμανία του Σρέντερ είχαν συμφωνήσει ένα θεσμικό συμβιβασμό για τη Συνταγματική Συνθήκη και αισθάνονταν ότι είχε έλθει η ώρα για τη χειραφέτηση της Γηραιάς Ηπείρου από τις ΗΠΑ. Η εναντίωση στην επικείμενη αμερικανική εισβολή στο Ιράκ ακόμη και με το κόστος της εμφάνισης φιλοαμερικανικού μπλοκ με τις Βρετανία-Ισπανία και την Ανατολική Ευρώπη, ήταν μια Διακήρυξη Ανεξαρτησίας της Γηραιάς Ηπείρου που νομιμοποιούσε την ανάγκη περαιτέρω εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας χάριν της πολιτικής ενοποίησης.

Δώδεκα χρόνια μετά, η δυναμική της πολιτικής χειραφέτησης της Ευρώπης είναι σκιά του εαυτού της. Η πολιτική ενοποίηση «πάγωσε» με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που οδήγησε σε εθνική περιχαράκωση και η διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης από το Βερολίνο κατέστησε την ευρωπαϊκή ενοποίηση συνώνυμη της ακραίας λιτότητας και της κατεδάφισης των κεκτημένων. Έτσι, σε αντίθεση με το Ιράκ την άνοιξη του 2003 που ήταν σύμβολο της χειραφέτησης της Ε.Ε. - Ευρωζώνης, η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι σύμβολο της αδυναμίας μιας εσωστρεφούς Ευρώπης να προωθήσει τα δικά της ζωτικά συμφέροντα στον τομέα της ασφάλειας.

Την ώρα που Μέρκελ και Ολάντ καταβάλλουν αγωνιώδη προσπάθεια να αποτρέψουν γενίκευση της σύρραξης στην Ουκρανία με απρόβλεπτες παρενέργειες, οι ΗΠΑ δείχνουν ότι το επόμενο βήμα τους θα είναι η αποστολή πολεμικής βοήθειας στην κυβέρνηση του Κιέβου.

Ακόμη και σε αυτή την ακραία έμπρακτη διάσταση απόψεων, η Ε.Ε. δια της εκπροσώπου της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής Μογκερίνι σπεύδει να δηλώσει ότι ακόμη και αν η Ουάσιγκτον στείλει όπλα στους Ποροσένκο - Γιατσενιούκ δεν πρόκειται να υπάρξει Διατλαντική Ρήξη. Με άλλα λόγια, η Ε.Ε. ομολογεί ότι τον πρώτο και αποφασιστικό λόγο για την κλιμάκωση-αποκλιμάκωση της σύγκρουσης τον έχει η Ουάσιγκτον, μια ομολογία και για την περιορισμένη εμβέλεια και αξιοπιστία της διαμεσολάβησης Μέρκελ - Ολάντ.

Ο,τι ισχύει για την Ουκρανία, ισχύει κατά μείζονα λόγο για την παγκόσμια οικονομία και για την κρίση της Ευρωζώνης: Η Ε.Ε.- η Ευρωζώνη και η Γερμανία μπορούν να κινούνται με διαφορετική ταχύτητα προσαρμογής στις αποφάσεις - επιλογές των ΗΠΑ, αλλά σε καμιά περίπτωση το Βερολίνο δεν έχει περιθώριο εναντίωσης ή ακόμη περισσότερο ανταρσίας στις επιλογές της Ουάσιγκτον.

Δεν πρόκειται για μια επιτυχή δυναμική αντεπίθεση των ΗΠΑ, αλλά για κάλυψη του κενού που δημιούργησε η ηγετική ανεπάρκεια της Γερμανίας στα ηνία της Ευρώπης:

Σε ό,τι αφορά την Ουκρανία, τη φωτιά με βαριά ευθύνη της Γερμανίας και της Πολωνίας την άναψε η Ε.Ε. στη Σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους, τον Νοέμβριο του 2013.

Σε ό,τι αφορά τον συντονισμό της Ευρωζώνης με μια παγκόσμια γραμμή ενίσχυσης της ανάπτυξης για αποφυγή νέας βουτιάς στην ύφεση, οι όποιες πιέσεις, παραινέσεις και επεμβάσεις των ΗΠΑ είναι καλοδεχούμενες από την πλειοψηφία των εταίρων του Βερολίνου.

Στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Λόρδος Ισμέι είχε πει ότι το ΝΑΤΟ υπάρχει για να κρατά τους Αμερικανούς μέσα, τους Γερμανούς κάτω και τους Ρώσους έξω.

Εξήντα πέντε χρόνια μετά, η Γερμανία με την πολιτική της στην κρίση της Ευρωζώνης και την αντιφατική της πολιτική απέναντι στη Μόσχα νομιμοποιεί και ενισχύει μόνιμο ρόλο των ΗΠΑ στις ισορροπίες της Γηραιάς Ηπείρου.

Αν η Γαλλία δεν θέλει ή δεν μπορεί να εξισορροπήσει το Βερολίνο η μόνη λύση είναι οι ΗΠΑ ως Ευρωπαϊκή Μεγάλη Δύναμη!

Στη σκιά των ΗΠΑ

Η Ε.Ε. ομολογεί ότι τον πρώτο και αποφασιστικό λόγο για την κλιμάκωση-αποκλιμάκωση της σύγκρουσης τον έχει η Ουάσιγκτον, μια ομολογία για την περιορισμένη εμβέλεια και αξιοπιστία της διαμεσολάβησης Μέρκελ - Ολάντ.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27689&subid=2&pubid=113453529

Διαβάστε περισσότερα ...

Η διατλαντική σχέση υπεράνω όλων

Του Κώστα Ράπτη

“Να είστε βέβαιοι πως ό,τι και αν αποφασίσουμε η συμμαχία ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη θα παραμείνει σταθερή, ακόμη και αν δεν συμφωνούμε πάντα σε μερικά σημεία” δήλωσε η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama στην Ουάσιγκτον, σχετικά με το ζήτημα της αποστολής ή μη οπλισμού στο καθεστώς του Κιέβου.

Πρόκειται για την φράση-κλειδί, που αποτυπώνει το γεγονός ότι η διαταλαντική ενότητα προέχει και δεν αμφισβητείται από το Βερολίνο, όποια και αν είναι τα περιθώρια κινήσεων που διεκδικεί.

Άλλωστε και ο οικοδεσπότης της καγκελαρίου διαπίστωσε ότι “η ρωσική επιθετικότητα ενίσχυσε τους δεσμούς ανάμεσα στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τους λοιπούς Ευρωπαίους συμμάχους” και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Με αυτή την έννοια, η εσπευσμένη μετάβαση της Merkel στη Μόσχα το Σάββατο, από κοινού με τον Γάλλο πρόεδρο Francois Hollande, προκειμένου να επιτευχθεί μια διπλωματική λύση προτού υλοποιηθεί η αμερικανική απειλή για εξοπλισμό της αμερικανικής πλευράς, μένει μετέωρη – πόσω μάλλον που η προγραμματιζόμενη τετραμερής συνάντηση των δύο Ευρωπαίων ηγετών με τους προέδρους της Ρωσίας και της Ουκρανίας την Τετάρτη στο Μινσκ της Λευκορωσίας δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί.

Το σχέδιο Merkel-Hollande για διάσωση των προσχημάτων σε ό,τι αφορά την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, με παροχή ευρείας αυτονομίας στις ελεγχόμενες από τους αυτονομιστές ανατολικές περιοχές, προσκρούει σε πολλά προβλήματα. Θα είναι η γραμμή κατάπαυσης του πυρός αυτή που συμφωνήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Μινσκ ή θα αντανακλά την τωρινή διάταξη δυνάμεων, όπου οι αυτονομιστές έχουν εξασφαλίσει μεγάλα εδαφικά κέρδη; Θα υπάρξουν ειρηνευτικές δυνάμεις από τρίτα μέρη, που θα ελέγχουν και τα εξωτερικά σύνορα με τη Ρωσία;

Θα επικυρωθεί αυτού του τύπου η ομοσπονδιοποίηση με δημοψήφισμα σε όλη την Ουκρανία, όπως άφησε να εννοηθεί ο Poroshenko; Και ούτω καθεξής.

Στην πραγματικότητα, οποιοδήποτε σχέδιο ομοσπονδιοποίησης είχε νόημα πριν από το περασμένο καλοκαίρι, οπότε η “αντιτρομοκρατική επιχείριση” του Κιέβου χώρισε με ποταμούς αίματος της δύο πλευρές. Κυρίως, όμως, οποιαδήποτε πολιτική λύση θα είχε νόημα, μόνο αν Βερολίνο και Παρίσι είχαν τη δύναμη και την προθυμία να ασκήσουν αποτελεσματική πίεση και προς την πλευρά του Κιέβου – αντί να περιμένουν μόνο από τη Μόσχα να επιλύσει τα δικά τους αδιέξοδα υποχωρώντας.

Πολιτική λύση με διάρκεια (εξαιρουμένων των εκάστοτε αναβιώσεων της διπλωματικής κινητικότητας κάθε φορά που οι ουκρανικές δυνάμεις γνωρίζουν μια μεγάλη αποτυχία στο πεδίο των μαχών) δεν μπορεί να υπάρξει όσο το Κίεβο γνωρίζει ότι διαθέτει την αμέριστη αμερικανική υποστήριξη.

Ωστόσο, ο Obama κατέστησε σαφές ότι η επιλογή της αποστολής οπλισμού στις ουκρανικές κυβερνητικές δυνάμεις παραμένει στο τραπέζι, ενώ αντίστοιχες φωνές κερδίζουν έδαφος και μεταξύ των “28”.

Αντίθετα, η Merkel βρέθηκε αντιμέτωπη, πριν την μετάβασή της στη Ουάσιγκτον, με ταπεινωτικές αναφορές στο ναζιστικό παρελθόν της χώρας της – καθώς ο Αμερικανός γερουσιαστής John McCain δήλωσε στο Συνέδριο Ασφαλείας του Μονάχου ότι η μετάβασή της στη Μόσχα δεν θα είναι περισσότερο αποτελεσματική από την παλαιότερη μετάβαση άλλων ηγετών στην βαυαρική πρωτεύουσα (υπονοώντας τη Συμφωνία του Μονάχου του 1938)...

Αλλά και στο έτερο ζήτημα που καταναλώνει την ενέργεια της Γερμανίδας καγκελαρίου τις τελευταίες ημέρες, δηλ. την κρίση της ευρωζώνης υπό το πρίσμα του “ελληνικού ζητήματος”, το μήνυμα της αμερικανικής πλευράς δεν ήταν λιγότερο αυστηρό.

“Αναμένω να ακούσω από την Angela τις προτάσεις της για το πώς θα υπάρξει συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με τις αρχές της ευρωζώνης και το ΔΝΤ ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στην οδό της βιώσιμης ανάπτυξης – καθώς το ζήτημα της ανάπτυξης είναι κρίσιμο για την διεθνή οικονομία και τις ΗΠΑ” δήλωσε ο Obama - στο φόντο δηλώσεων στελεχών της Γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας που αμέριμνα προέβαλλαν την προοπτική μιας “ελληνικής εξόδου”, την οποία εξόρκιζαν την ίδια ώρα όλοι οι ιθύνοντες του αγγλοσαξωνικού κόσμου.

Όπως και στην ουκρανική κρίση έτσι και στην διεθνή οικονομία, η αποφυγή ρήξεων εντός του Δυτικού στρατοπέδου εμφανίζεται ως η πρώτη προτεραιότητα – και τα περιθώρια της Γερμανίας να ακολουθεί τον δικό της “ιδιαίτερο δρόμο” (Sonderweg) εξαιρετικά περιορισμένα. Άλλωστε, κοινό παρονομαστή και στα δύο μέτωπα αποτελεί το γεγονός ότι η Γερμανία απέτυχε στην άσκηση του ηγετικού της ρόλου – είτε ανάβοντας στα ανατολικά μια πυρκαγιά που μόνο ο υπερατλαντικός σύμμαχος ήταν σε θέση να αξιοποιήσει είτε οδηγώντας την ευρωζώνη στον αποπληθωρισμό. 

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

BRICS και ΗΠΑ: Οι παρενέργειες της Ουκρανικής κρίσης και του ισλαμικού φονταμενταλισμού

«Η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας με αφορμή την κρίση της Ουκρανίας αποτελεί μια διάσταση που ενδέχεται να επηρεάσει και την ομάδα BRICSτων αναδυόμενων αγορών, αναφορικά με τη στάση του απέναντι στην απειλή της επέκτασης του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μέση Ανατολή…» 

Του Γιώργου Ξ. Πρωτόπαπα

 Η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας με αφορμή την κρίση της Ουκρανίας αποτελεί μια διάσταση που ενδέχεται να επηρεάσει και την ομάδα BRICSτων αναδυόμενων αγορών, αναφορικά με τη στάση του απέναντι στην απειλή της επέκτασης του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μέση Ανατολή.

Η Ουάσινγκτον έχει υιοθετήσει σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, ένα είδος «proxywar» κατά της Μόσχας, έχοντας συνάψει μια μυστική συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την πτώση των τιμών του πετρελαίου με στόχο να στραγγαλίσει οικονομικά τη Ρωσία που εξάγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Η διατήρηση της πτώσης των τιμών του πετρελαίου μπορεί να έχει, σύμφωνα με το αμερικάνικο ινστιτούτου Stratfor, άμεσες επιπτώσεις στην ρωσική οικονομία καθώς μπορεί να επηρεάσει τα έσοδα από εξαγωγές της χώρας και να πλήξει το ΑΕΠ της. Ο προϋπολογισμός του Κρεμλίνου για το 2014 βασιζόταν σε ένα μέσο όρο 117 δολαρίων ανά βαρέλι στην τιμή του πετρελαίου με εξαίρεση το δ τρίμηνο όπου υπολογίζονταν οι τιμές στα 90 δολάρια το βαρέλι και για το 2015 στα 100 δολάρια το βαρέλι. Αν και η Μόσχα διαθέτει σημαντικά οικονομικά αποθέματα και μπορεί να αντέξει έλλειμμα στον προϋπολογισμό της, αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών έχουν υπολογίσει πως οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να «κουρέψουν» 2% από το ρωσικό ΑΕΠ.

Όμως το «μέτωπο» ΗΠΑ και Ρωσίας ενδέχεται να συμπεριλάβει και τους BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) και να επηρεάσει τη στάση τους σχετικά με τη διαχείριση διεθνών προβλημάτων που άπτονται της παγκόσμιας ασφάλειας. Ρωσία και Κίνα είναι δύο μεγάλες δυνάμεις και μόνιμα – μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις του. Οι BRICSαν και αποτελούν σύμφωνα με το OpenDemocracy έναν ιδιόρυθμο οργανισμό (σε οικονομικό επίπεδο υπάρχει σημαντική οικονομική ανισότητα, με την Κίνα να είναι η δεύτερη οικονομία στον κόσμο και με τη Νότια Αφρική μόλις μετά βίας να βρίσκεται στην τριακοστή θέση) που χαρακτηρίζεται από μη συντονισμένες πολιτικές και δράσεις, εντούτοις έχουν μια θεσμοποιημένη συνεργασία μέσω των ετησίων Συνόδων Κορυφής.

Ο αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα επιδιώκει από την πλευρά του να συγκροτήσει ένα «συνασπισμό προθύμων» για να αντιμετωπίσει την απειλή του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία (ISIS) που απειλεί Μέση Ανατολή και Ευρώπη και οι BRICSαποτελούν όπως και να έχει μια δεξαμενή κρατών. Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός ανησυχεί έντονα τη Ρωσία και την Κίνα που δεν επιθυμούν αμφότεροι την επέκταση του μέσα στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς τους. Η Ρωσία έχει βιώσει τη δική της «ισλαμική τρομοκρατία» κατά τη διάρκεια του πολέμου της εναντίον των ισλαμιστών ανταρτών της περιοχής του Βόρειου Καυκάσου και η Κίνα δεν θέλει να ξαναδεί ένα νέο εθνικιστικό ξέσπασμα των μουσουλμάνων Ουϊγούρων στην επαρχία Ξινγιάνγκ.

Οι BRICSαντιτίθενται στην όποια μορφή αμφισβήτησης της εδαφικής κυριαρχίας ή επέμβασης σε άλλο κράτος. Ρωσία και Κίνα το έχουν αποδείξει έχοντας μπλοκάρει αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που θα είχαν αρνητικές επιπτώσεις σε Ιράν και Συρία. Η Ουάσινγκτον πρέπει να αντιληφθεί ότι η κλιμάκωση της έντασης με τη Μόσχα υπονομεύει τις διεθνείς συλλογικές αποφάσεις και τις ενέργειες για την αντιμετώπιση της απειλής του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Οι ΒRICSθα κινηθούν με βάση τα συμφέροντα τους και Μόσχα και Πεκίνο έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν σε ένα βαθμό τη στάση των κρατών- μελών τους πάνω στο επίμαχο

http://www.hitandrun.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Κίεβο: Μόνιμη παύση πυρός συμφώνησαν Πούτιν και Ποροσένκο

Η ουκρανική κρίση έχει γίνει το φόντο του ψυχροπολεμικού κλίματος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Μόσχα

Η ουκρανική προεδρία ανέφερε ότι συμφωνήθηκε μόνιμη παύση πυρός στην ανατολική Ουκρανία σε τηλεφωνική επικοινωνία του Π.Ποροσένκο με τον Βλ.Πούτιν. Νωρίτερα, το Κρεμλίνο είχε αναφέρει πως στη συζήτηση διαπιστώθηκε ότι οι απόψεις των δύο ηγετών ήταν «σε γενικές γραμμές, κοινές» για διέξοδο από την ουκρανική κρίση.

Η ανακοίνωση του Κιέβου αναφέρει: «Το αποτέλεσμα της συνομιλίας [Ποροσένκο και Πούτιν] ήταν η συμφωνία γα μόνιμη παύση πυρός στο Ντονμπάς», δηλαδή το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ.

«Υπήρξε αμοιβαία κατανόηση σχετικά με τα βήματα που απαιτούνται για να προωθηθεί η ειρήνη» κατέληξε η λιτή ανακοίνωση της ουκρανικής προεδρίας το μεσημέρι της Τετάρτης.

Νωρίτερα από τη Μόσχα, ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας Ντμίτρι Πέσκοφ ανακοίνωσε την Τετάρτη πως οι δύο πρόεδροι είχαν τηλεφωνική συνομιλία, χωρίς να δίνει λεπτομέρειες για το πότε.

«Οι απόψεις τους για το τι πρέπει ώστε να υπάρξει διέξοδος από την κρίση σε γενικές γραμμές συμπίπτουν» είχε περιοριστεί να αναφέρει ο Πέσκοφ.

Στην πρόσφατη συνάντησή τους στο Μινσκ, Πούτιν και Ποροσένκο δεν είχαν καταγράψει πρόοδο. Το μεν Κίεβο κατηγορεί τη Μόσχα ότι, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, εξοπλίζει και υποστηρίζει ενεργά τους φιλορώσους στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας, ενώ η Ρωσία ζητά από την ουκρανική κυβέρνηση να ξεκινήσει συνομιλίες με το Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ για το καθεστώς των δύο επαρχιών.

Την ίδια ώρα, το ΝΑΤΟ συνεδριάζει την Πέμπτη στην Ουαλία με το ζήτημα της σύγκρουσης με τη Ρωσία στην κορυφή της ατζέντας. Την Τετάρτη, παραμονή της Συνόδου, η επίσκεψη Ομπάμα στην Εσθονία είναι σαφές μήνυμα προς τη Μόσχα, καθώς οι τρεις βαλτικές χώρες εκφράζουν ανησυχία για την ρωσική στάση.

Μέσα στο ψυχροπολεμικό κλίμα, το Σάββατο η ΕΕ είχε προειδοποιήσει τη Ρωσία πως θα καταρτίσει εντός ημερών νέα μέτρα κυρώσεων. Όσο πλησιάζει η Παρασκευή, οπότε και το νέο ευρωπαϊκό πακέτο θα έπαιρνε μορφή, φωνές στις Βρυξέλλες ανέφεραν πως στο οπλοστάσιο των «28» θα ήταν και μερικός αποκλεισμός ρωσικών κρατικών επιχειρήσεων από τις ευρωπαϊκές αγορές κεφαλαίου.

Newsroom ΔΟΛ

Διαβάστε περισσότερα ...

Κρίσιμη η κατάσταση στο Ντόνετσκ

Φιλορώσοι αντάρτες στην Ουκρανία ανακοίνωσαν πως θα έκαναν δεκτό το αίτημα του Κρεμλίνου να αφήσουν έναν «ανθρωπιστικό διάδρομο» προκειμένου να αποχωρήσουν  ουκρανικά στρατεύματα που είχαν περικυκλωθεί. Δεν ήταν σαφές αν το Κίεβο, που κατηγορεί τα ρωσικά στρατεύματα ότι εισήλθαν παράνομα στο έδαφος της χώρας , θα έκανε δεκτή αυτή την χειρονομία καλής θέλησης. Πάντως η πρώτη αντίδραση από πλευράς Κιέβου ήταν αρνητική. Μάλιστα ισχυρίστηκαν πως οι φιλορώσοι αντάρτες «βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο του Κρεμλίνου».   Σε δήλωση του αργά το βράδυ της Πέμπτης ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πουτιν χαμήλωσε τους τόνους «Είναι σαφές πως η εξέγερση έχει επιτύχει σε αρκετό βαθμό ώστε να σταματήσει την ένοπλη επιχείρηση από την πλευρά του Κιέβου. Καλώ τις δυνάμεις των ανταρτών να ανοίξουν έναν “ανθρωπιστικό διάδρομο" προκειμένου να μπορέσουν οι ουκρανοί στρατιώτες και να επιστρέψουν στις οικογένειες τους, χωρίς να θρηνήσουμε άσκοπα θύματα». Λίγες ώρες αργότερα η ηγεσία των ανταρτών ανακοίνωσε στη ρωσική τηλεόραση πως θα έκανε δεκτό το αίτημα. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο συγκάλεσε το βράδυ της Πέμπτης σύσκεψη με  τους επικεφαλής των υπηρεσιών Ασφαλείας προκειμένου να εξετάσει πως θα δοθεί απάντηση σε ενδεχόμενη προώθηση των ανταρτών στην περιοχή νοτίως του Ντόνετσκ, στο ανατολικό κομμάτι της χώρας. Πρέπει να σημειωθεί πως η Μόσχα επανειλημμένως έχει αρνηθεί πως οι στρατιώτες της πέρασαν τα ουκρανικά σύνορα. Εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας εκανε λόγο για «χαλκευμένα στοιχεία». Θυμίζοντας μάλιστα ψυχροπολεμική ορολογία είπε πως «θα απογοητεύσουμε τους υπερατλαντικούς εμπνευστές και τους λίγους απολογητές τους στη Ρωσία». Aπό την πλευρά του ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ χαρακτήρισε σήμερα "εικασίες" τις κατηγορίες ότι ρώσοι στρατιώτες πολεμούν στην ανατολική Ουκρανία. "Ακούμε ποικίλες εικασίες, όχι για πρώτη φορά, αλλά ούτε μία φορά δεν μας έχουν παρουσιασθεί οποιαδήποτε γεγονότα", δήλωσε ο Λαβρόφ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου Πάντως  είναι γεγονός πως οι ισχυρισμοί της Μόσχας δεν γίνονται πιστευτοί από πολλές κυβερνήσεις στη Δύση. Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ζήτησε να σταματήσει η εμπλοκή της Μόσχας στην Ουκρανία ενώ ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών δήλωσε πως η ρωσική επιθετικότητα έχει δημιουργήσει την μεγαλύτερη κρίση εδώ και δεκαετίες στην Ευρώπη. Κυρώσεις σχεδιάζουν οι ΗΠΑ Από την πλευρά της η Ουάσινγκτον δήλωσε έτοιμη να επιβάλλει νέες κυρώσεις αν χρειαστεί στη Μόσχα όπως τόνισε η επρόσωπος του Στέιτ Ντιπαρτμεντ. «Διαθέτουμε τα μέσα και τις κυρώσεις τις οποίες μπορούμε ασφαλώς να επιλέξουμε να εφαρμόσουμε» είπε η εκπρόσωπος τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζένιφερ Ψάκι, η οποία υπογράμμισε ότι η Ουάσιγκτον «δεν αποκλείει καμία επιλογή» σχετικά με μια ενδεχόμενη στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ προς το Κίεβο. Η ίδια υποστήριξε ότι η επιβολή περαιτέρω κυρώσεων στη Ρωσία είναι «το πιο αποτελεσματικό μέσο, το καλύτερο μέσο». «Παρακολουθούμε, όχι μόνο τις τελευταίες ημέρες, αλλά σίγουρα εδώ και εβδομάδες ή ακόμα και μήνες, την κλιμάκωση της επιθετικότητας των Ρώσων έναντι της Ουκρανία» κατήγγειλε η Ψάκι κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων. Ακολουθώντας την γραμμή που έχει ορίσει ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, το ΥΠΕΞ διευκρίνισε ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν «τα διπλωματικά μέσα» για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης. «Δεν θεωρούμε ότι μια στρατιωτική λύση θα ήταν η κατάλληλη προσέγγιση» τόνισε η Ψάκι. Σε ετοιμότητα το «ρωσικό ΝΑΤΟ»  Οι δυνάμεις του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ODKB), της στρατιωτικής συμμαχίας των πρώην σοβιετικών χωρών υπό τη Ρωσία, είναι έτοιμες «για κάθε επιχείρηση διατήρησης της ειρήνης» ακόμη και στην Ουκρανία, δήλωσε σήμερα ένας αξιωματούχος του οργανισμού. Οι δυνάμεις του ODKB, το αντίστοιχο ενός ρωσικού ΝΑΤΟ, «είναι έτοιμες να λάβουν μέρος σε οποιαδήποτε επιχείρηση διατήρησης της ειρήνης», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του οργανισμού Νικολάι Μπορντιούτζα στο πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti. Όταν ρωτήθηκε σχετικά με το ενδεχόμενο οι δυνάμεις διατήρησης της ειρήνης του ODKB να επέμβουν στην ανατολική Ουκρανία, όπου μαίνονται συγκρούσεις μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών, ο ίδιος απάντησε: «Οι δυνάμεις διατήρησης της ειρήνης μπορούν να αναπτυχθούν στο έδαφος των χωρών μελών και πέρα από αυτό». Στον ODKB συμμετέχουν η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Αρμενία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν. Με πληροφορίες από ΑΠΕ, Reuters,BBC, www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Καταρχάς συμφωνία για τερματισμό των μαχών στην Ουκρανία

Τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη που θα έχει στόχο τον τερματισμό των συγκρούσεων στην ανατολική Ουκρανία μεταξύ φιλορώσων αυτονομιστών και κυβερνητικών δυνάμεων ανακοίνωσε ο πρόεδρος της χώρας Πέτρο Ποροσένκο μετά τις συνομιλίες που είχε στο Μινσκ με το ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Για «θερμές και θετικές» συνομιλίες έκανε λόγο η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον.

Η  Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την πολιτική Ασφάλειας, είπε πως η ίδια επέμεινε στην ανάγκη να κηρυχθεί εκεχειρία στην Ουκρανία, να ελεγχθούν με αποτελεσματικό τρόπο τα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας, να παραδοθεί ανθρωπιστική βοήθεια στους Ουκρανούς με τρόπο που να συμμορφώνεται πλήρως προς το διεθνές δίκαιο και να αρχίσει μια πολιτική διαδικασία ώστε να διευθετηθούν οι εσωτερικές διαφορές των Ουκρανών.

Για δύσκολες συνομιλίες μίλησε ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, που φιλοξένησε τη σύνοδο.

Από την πλευρά του ο ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο είπε ότι θα προετοιμαστεί ένας "οδικός χάρτης" για τον τερματισμό των συγκρούσεων και η Ρωσία θα πάρει μέρος στο διάλογο αλλά το σημαντικό για το Κίεβο είναι να σταματήσουν οι μάχες και μια εκεχειρία να έχει εφαρμογή και από τις δύο πλευρές.

O ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι η Μόσχα θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να στηρίξει την ειρηνευτική διαδικασία μόλις ξεκινήσει αλλά σημείωσε ότι η κυβέρνηση του Κιέβου και οι αυτονομιστές στα ανατολικά πρέπει να συμφωνήσουν του όρους της εκεχειρίας.

http://www.enet.gr/?i=news.el.home&id=444639

Διαβάστε περισσότερα ...

Όλα τα σενάρια για την συντριβή του Μπόινγκ - Νέο ψυχροπολεμικό θρίλερ

Αμέσως μετά την αναμετάδοση από το πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ της είδησης για την πτώση του Μπόινγκ 777 των Μαλαισιανών αερογραμμών, ξεκίνησαν και τα σενάρια για το πώς και γιατί έπεσε και αν τελικά κατερρίφθη.

Δείτε τις φωτογραφίες από το σημείο της συντριβής

Σύμφωνα με τους φιλορώσους αντάρτες, τους Ουκρανούς αλλά και τον στρατό των ΗΠΑ, το Μπόινγκ χτυπήθηκε από πύραυλο αέρος-εδάφους τύπου Buk, με τους αντάρτες να επιρρίπτουν την ευθύνη στην κυβέρνηση Ποροσένκο και το Κίεβο αντιστοίχως να κατηγορεί τους αυτονομιστές της περιοχής του Ντόνετσκ όπου και σημειώθηκε το τραγικό δυστύχημα.

Στον τόπο της συντριβής, όπου κείτονται διασκορπισμένα πολλά πτώματα, δεν υπήρχε χθες το βράδυ κανένα ίχνος επιζώντων, σύμφωνα με δημοσιογράφους του Γαλλικού Πρακτορείου.

Κομμάτια της ατράκτου, ανάμεσα στα οποία η ουρά του αεροπλάνου με το λογότυπο της Malaysia Airlines, καθώς και αποσκευές ήταν διασκορπισμένες σε μια μεγάλη ζώνη γύρω από το χωριό Γρκάμποβε, στην περιοχή του Ντονέτσκ (ανατολική Ουκρανία).

 

Και οι 298 επιβαίνοντες είναι νεκροί, οι περισσότεροι εξ αυτών, Ολλανδοί πολίτες.

Συνεχίζονται οι έρευνες

Το σενάριο να το έριξαν φιλορώσοι

Σύμφωνα με μηνύματα στους ιστότοπους των ανταρτών και με τηλεφωνικές επικοινωνίες που υπεκλάπησαν από τις ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας, το αεροπλάνο μπορεί να κατερρίφθη κατά λάθος από τους αντάρτες, που το πέρασαν για ουκρανικό πολεμικό αεροπλάνο.

Αν ποτέ επιβεβαιωνόταν η υπόθεση αυτή, για την οποία το Γαλλικό Πρακτορείο επισημαίνει πως πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη μέσα στο πλαίσιο ενός σφοδρού πολέμου προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, η θέση των αυτονομιστών και του συμμάχου τους, του Βλαντίμιρ Πούτιν, θα εξασθενούσε σημαντικά έναντι της διεθνούς κοινότητας.

Όμως για τον Ρώσο πρόεδρο, η Ουκρανία είναι αυτή που "φέρει την ευθύνη αυτής της τρομερής τραγωδίας".

Ωστόσο, οι ίδιοι οι αντάρτες αναφέρουν ότι δεν είχαν στην κατοχή τους πυραύλους τύπου Buk που θα μπορούσαν να πλήξουν το αεροσκάφος το οποίο πετούσε στα 10 χιλιόμετρα. Ο ηγέτης τους αναφέρει ότι τα βλήματα τους φτάνουν μέχρι τα 4 χιλιόμετρα.

Θεωρία του Russia Today

Μετά την πτώση, το πρακτορείο ειδήσεων Russia Today έδωσε στη δημοσιότητα τη δική του θεωρία. Σύμφωνα λοιπόν με το RT, το Μπόινγκ κατερρίφθη από τους Ουκρανούς οι οποίοι το μπέρδεψαν με αντίστοιχο αεροσκάφος με το οποίο πετούσε ο πρόεδρος Πούτιν. Ωστόσο η πληροφορία δεν αναμεταδόθηκε από κανένα άλλο πρακτορείο ειδήσεων και δεν επιβεβαιώθηκε από καμία επίσημη πηγή.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Russia Today, το αεροσκάφος του Ρώσου προέδρου είχε ακολουθήσει σχεδόν την ίδια διαδρομή με το Boeing 777, λίγη μόνο ώρα πριν από τη φονική συντριβή.

Τα δύο αεροσκάφη:

 

Πηγή η οποία μίλησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ιντερφάξ -το οποίο επικαλείται όμως το RT- και θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της, ανέφερε ότι το αεροπλάνο του Πούτιν και το αεροπλάνο των Μαλαισιανών Αερογραμμών ταξίδευαν στον ίδιο αεροδιάδρομο και τα στίγματά τους βρέθηκαν στο ίδιο σημείο, αλλά με διαφορά μικρής ώρας.

"Βρέθηκαν κοντά στη Βαρσοβία, στα 10.000 πόδια. Το προεδρικό αεροπλάνο ήταν εκεί στις 16:21 (ώρα Μόσχας) και το Μαλαισιανό αεροσκάφος στις 15:44 (ώρα Μόσχας)", ανέφερε η πηγή, προσθέτοντας ότι τα δύο αεροπλάνα μοιάζουν στην όψη, αφού έχουν παρόμοιο περίγραμμα, διαστάσεις αλλά και χρώματα.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με αξιωματούχο της ρωσικής αεροπορίας, ο οποίος μίλησε στο Reuters, το επιβατικό αεροπλάνο επρόκειτο να εισέλθει στον ρωσικό εναέριο χώρο στις 5:20 (τοπική ώρα), αλλά δεν τα κατάφερε ποτέ.

Η εκδοχή του Ποροσένκο

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, χαρακτήρισε τη συντριβή του αεροσκάφους της Malaysia Airlines ως "τρομοκρατική" επίθεση.

"Η σημερινή τραγωδία έδειξε για μια ακόμη φορά ότι η τρομοκρατία δεν περιορίζεται σε μία τοποθεσία, αλλά αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα. Και η επιθετικότητα από το εξωτερικό εναντίον της Ουκρανίας δεν αποτελεί μόνο δικό μας πρόβλημα, αλλά απειλή για ολόκληρη την Ευρώπη και την παγκόσμια ασφάλεια", αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Το αεροσκάφος της Malaysia Airlines εξαφανίστηκε από τα ραντάρ ενώ πετούσε σε ύψος 10.000 μέτρων και συνετρίβη κοντά στην πόλη Σαχτιόργκ της ανατολικής Ουκρανίας, σε μικρή απόσταση από τα σύνορα της χώρας με τη Ρωσία, σε μια περιοχή την οποία ελέγχουν οι αυτονομιστές.

Ομπάμα και Ποροσένκο τόνισαν ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που θα συλλεχθούν από τον τόπο της τραγωδίας θα πρέπει να παραμείνουν στην Ουκρανία        

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, είχε σήμερα τηλεφωνική συνομιλία με τον Ουκρανό ομόλογό του, Πέτρο Ποροσένκο, κατά την οποία οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που θα συλλεχθούν από τον τόπο όπου συνετρίβη το αεροσκάφος της Malaysia Airlines πρέπει να παραμείνουν στην Ουκρανία ώστε να τα εξετάσουν οι ερευνητές.

"Ο πρόεδρος Ποροσένκο εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την βοήθεια που προσφέρουν οι διεθνείς ερευνητές ώστε να εξασφαλιστεί η διεξαγωγή μια ενδελεχούς και με διαφάνεια έρευνας στον τόπο της συντριβής", αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Λευκός Οίκος σχετικά με την τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των δύο ηγετών.

"Ο πρόεδρος Ομπάμα διαβεβαίωσε τον Ουκρανό ομόλογό του ότι Αμερικανοί εμπειρογνώμονες θα προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια".

"Οι δύο ηγέτες τόνισαν ότι όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που θα συλλεχθούν από την περιοχή της συντριβής θα πρέπει να παραμείνουν στην Ουκρανία μέχρις ότου διεθνείς ερευνητές είναι σε θέση να εξετάσουν όλες τις πτυχές της τραγωδίας".         

Ωστόσο, το βράδυ της Πέμπτης, το πρακτορείο Ιντερφάξ μετάδωσε την πληροφορία ότι το μαύρο κουτί το έχουν στην κατοχή τους οι αντάρτες οι οποίοι από τη δική τους μεριά, ανακοίνωσαν ότι δεν θα παρακωλύσουν τη διεξαγωγή των ερευνών.

Την ίδια ώρα, οι μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες ακύρωσαν τις πτήσεις τους πάνω από τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας και της Κριμαίας.

 

Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θεωρεί υπεύθυνο το Κίεβο, διότι ξανάρχισε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις                                

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε από τη δική του μεριά ότι θεωρεί πως η Ουκρανία φέρει την ευθύνη για την κατάρριψη ενός επιβατικού αεροσκάφους της Malaysia Airlines στην ανατολική Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι η τραγωδία αυτή θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί εάν το Κίεβο δεν είχε αρχίσει εκ νέου στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των αυτονομιστών.

"Αυτή η τραγωδία δεν θα είχε συμβεί, εάν υπήρχε σταθερότητα στην περιοχή, ή αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην ανατολική Ουκρανία δεν είχαν ξεκινήσει εκ νέου", είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας.

"Χωρίς αμφιβολία η κυβέρνηση στο έδαφος της οποίας συνέβη φέρει την ευθύνη για αυτή την τρομακτική τραγωδία", είπε, προσθέτοντας ότι ο ίδιος έδωσε οδηγία στις ρωσικές αρχές να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε να συνδράμουν τις έρευνες σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε η συντριβή.

"Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς συνέβη», είπε. «Το συμβάν αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο".

Τουλάχιστον 1.000 πόδια πάνω από το τμήμα του εναέριου χώρου της ανατολικής Ουκρανίας που ήταν κλειστό πετούσε το αεροσκάφος της Malaysia Airlines, σύμφωνα με την Eurocontrol      

Το μαλαισιανό αεροσκάφος πετούσε σε ύψος 33.000 ποδών (ή 10 χλμ.), δηλαδή περίπου 1.000 πόδια πάνω από το τμήμα του εναέριου χώρου της χώρας που έχουν κλείσει οι ουκρανικές αρχές, δήλωσε σήμερα η ευρωπαϊκή υπηρεσία η οποία είναι αρμόδια για το συντονισμό των πτήσεων στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, η Eurocontrol.

"Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, το αεροσκάφος πετούσε στο επίπεδο πτήσης 330 (περίπου 10.000 μέτρα ή 33.000 πόδια), όταν εξαφανίστηκε από το ραντάρ" ανέφερε η Eurocontrol, η οποία εδρεύει στις Βρυξέλλες.

"Ο διάδρομος αυτός είχε κλείσει από τις ουκρανικές αρχές από την επιφάνεια έως το επίπεδο πτήσης 320 (κατά προσέγγιση 32.000 πόδια), αλλά ήταν ανοικτός στο επίπεδο όπου πετούσε το αεροσκάφος", πρόσθεσε η υπηρεσία.

Μετά τη συντριβή, όλος ο εναέριος χώρος της ανατολικής Ουκρανίας έχει κλείσει, ανεξαρτήτως υψομέτρου, ανέφερε η ανακοίνωση της Eurocontrol.     

Δείτε εδώ σε βίντεο τη στιγμή της συντριβής          

Η αμερικανική κυβέρνηση εικάζει πως το αεροσκάφος της Malaysia Airlines χτυπήθηκε από πύραυλο εδάφους-αέρος

Τέλος, σε επίθεση με πύραυλο εδάφους-αέρος εικάζει και αξιωματούχος των ΗΠΑ ότι οφείλεται η συντριβή του αεροσκάφους της Malaysia Airlines στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας το απόγευμα της Πέμπτης.

Ο Αμερικανός αξιωματούχος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, δήλωσε ότι δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής σαφές από ποια περιοχή εκτοξεύτηκε ο πύραυλος, ενώ αρνήθηκε να δώσει περαιτέρω πληροφορίες.

Δείτε πώς κάλυψε το NEWS 247 λεπτό προς λεπτό την τραγωδία

(Με πληροφορίες από: ΑΜΠΕ, Reuters, Russia Today)

http://news247.gr

Διαβάστε περισσότερα ...