Οι πολιτικοί σε βαθιά ύπνωση

"Γιατί θα είναι τόσο τραγικά τα αποτελέσματα της 20ης Σεπτεμβρίου για κάποιους που δεν θα έχουν που να κρυφτούν. Ή μήπως δεν έχει μείνει καθόλου τσίπα και αδιαφορούν για την πατρίδα;"

Είναι εντελώς εξοργιστικό αυτό που συμβαίνει στις εκλογές που πλησιάζουν. Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων φωνάζουν για μια σειρά από θέματα που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.

Ο Τσίπρας βρίζει τον Λαφαζάνη ότι δεν είναι πολύ… αριστερός και ο άλλος τον Τσίπρα ότι είναι η ντροπή της Αριστεράς.

Τσίπρας και Μεϊμαράκης βρίζονται για το ποιος είναι πιο ψευτράκος και πιο αγύρτης. Ο Θεοδωράκης απαντά στον πρώην πρωθυπουργό που τον είπε λαϊκιστή λέγοντάς του ότι είναι παιδί του κομματικού σωλήνα που μεγάλωσε στα πούπουλα και δεν έχει ιδέα για την πραγματική οικονομία.

Η Φώφη βρίζει τον Τσίπρα ότι είναι ό,τι χειρότερο έχει συμβεί στην Ελλάδα ενώ ο Λεβέντης δίνει τα ρέστα του σε συνεχή παραληρήματα που δεν βγάζουν άκρη. Γενικώς… κουλουβάχατα και δε βγάζει κανείς άκρη για το τι συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα που δεν περνά και τις καλύτερες εποχές της.

Την ίδια στιγμή που οι πολιτικοί τσακώνονται σαν τα κοκόρια σε μια απίθανη παράσταση που όμως έχει ελάχιστους θεατές και αυτούς βωβούς, στην πραγματικότητα συμβαίνουν άλλα πολύ σοβαρά γεγονότα.

Όπως για παράδειγμα το χάος στα νοσοκομεία που απειλούν να βάλουν λουκέτο γιατί δεν έχουν προσωπικό και λεφτά. Η Υγεία καταρρέει, οι πολίτες είναι στον αέρα και βιώνουν μια απίστευτη ταλαιπωρία και κανείς δεν δίνει λύσεις.

Στην Παιδεία είναι άγνωστο πώς θα ανοίξουν τα σχολεία αφού υπάρχουν καμιά 15αριά χιλιάδες κενά. Στη δε ιδιωτική εκπαίδευση χάος με τον ΦΠΑ. Άλλοι κόβουν αποδείξεις με 23% κι άλλοι χωρίς.

Στο βασικότερο Ψυχιατρείο της χώρας καίγονται ζωντανοί τρεις ασθενείς, δεμένοι στα κρεβάτια τους αλλά κανείς δεν υψώνει φωνή γι’ αυτά τα παιδιά ενός κατώτερου θεού.

Πεθαίνει ένα παλικάρι, ο αστυνομικός Λαζαρίδης μετά από 8 χρόνια μάχης για τη ζωή του και οι δολοφόνοι του στα Ζωνιανά μένουν ατιμώρητοι στο σκοτάδι της κρητικής ομερτά.

Στα νησιά πέφτει καθημερινά ξύλο, τραυματίζονται αστυνομικοί και πρόσφυγες, στο Αιγαίο πεθαίνουν αθώες ψυχές και μόνο λίγο δακρύζει κάποιος όταν βλέπει ένα θύμα σαν τον Αϊλίν αλλά στη συνέχεια το ξεχνά και συνεχίζει.

Στην άλλη Ελλάδα, την Μύκονο γίνεται στην κυριολεξία της… πόρνης και της άφθονης κόκας σε στέκια βρόμικα με μοντέλα και πολιτικούς και δεν ανοίγει ρουθούνι.

Τι να πρωτοπούμε βεβαίως για το χάος στην οικονομία, την καταστροφή του επιχειρηματικού και παραγωγικού ιστού της χώρας ή τη φυγή κι άλλων λαμπρών μυαλών;

Η Ελλάδα διαλύεται και οι πολιτικοί διεξάγουν προεκλογικό αγώνα σα να είναι τυφλοί. Κανείς δε λέει αλήθειες, κανείς δεν βάζει τα πραγματικά προβλήματα στο τραπέζι κι όχι αυτά για τα οποία ο κόσμος δε δίνει δεκάρα. Και ύστερα τα κόμματα μιλούν για απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Μιλούν για κατακερματισμό της Βουλής ή γιατί ο Βασίλης Λεβέντης εκμεταλλεύεται το μπάχαλο για να κάνει σόου στο επόμενο κοινοβούλιο και να περνιέται για μεγάλος πολιτικός. Μα δεν καταλαβαίνουν; Ο πολίτης τους βαρέθηκε έτσι ξύλινοι που είναι όλοι, παλιοί και νέοι. Η πραγματική οικονομία βγάζει κραυγή αγωνίας και η κραυγή χάνεται στην οχλαγωγία των κομμάτων.

Ξυπνήστε, γιατί θα είναι τόσο τραγικά τα αποτελέσματα της 20ης Σεπτεμβρίου για κάποιους που δεν θα έχουν που να κρυφτούν. Ή μήπως δεν έχει μείνει καθόλου τσίπα και αδιαφορούν για την πατρίδα;

http://www.antinews.gr/