Subscribe Twitter Twitter

Παρέμβαση - Τίτλοι Αναρτήσεων

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Η Αθήνα πήρε την ευελιξία που ήθελε. Ξέρει, όμως, τί να την κάνει;


ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ


Οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας, με τη «μίνι Σύνοδο Κορυφής», αλλά και οι χθεσινές κοινές δηλώσεις του 'Ελληνα πρωθυπουργού και της Γερμανίδας καγκελαρίου απέδειξαν πως όντως, στη φάση που βρισκόταν η Ελλάδα, χρειαζόταν πολιτική -και όχι τεχνοκρατική- διαπραγμάτευση για το περίφημο «ελληνικό πρόβλημα».

Όλες οι πλευρές των δανειστών, από τους «μαλακούς» Γάλλους ως τους «σκληρούς» Γερμανούς, παραδέχονται δημοσίως πως αναγνωρίζουν στην ελληνική κυβέρνηση το -αυτονόητο, κατά τα άλλα- δικαίωμα να καθορίσει η ίδια τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να υλοποιήσει, αν τηρούνται οι βασικοί όροι-στόχοι του προγράμματος. Μ' άλλα λόγια, η κυβέρνηση έχει πάρει την ευελιξία που ήθελε για να ψάξει να βρει εναλλακτικές πηγές δημοσίων εσόδων, εναλλακτικές δεξαμενές εξοικονόμησης δημοσίου χρήματος και άλλους τρόπους ανάδειξης πρωτογενών πλεονασμάτων και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Και, όπως έδειξε την περασμένη εβδομάδα η έρευνα γερμανικού ιδρύματος της οποίας επιμελήθηκε ο Τάσος Γιαννίτσης, τέτοια περιθώρια υπάρχουν: οι πλούσιοι συμπολίτες μας επιβαρύνθηκαν κατά 9% παραπάνω από την κρίση την 5ετία που πέρασε, ενώ οι μεσαίοι και οι φτωχοί κατά 337% (!). Νούμερα συγκλονιστικά, που δείχνουν την «ταξικότητα» των ως τώρα «μεταρρυθμίσεων» και αναδεικνύουν συνάμα ότι μία σοβαρή αναδιανομή βαρών είναι μονόδρομος προκειμένου η Ελλάδα να βγει από την κρίση χωρίς περαιτέρω ρήγματα στην κοινωνική συνοχή.
Βεβαίως, αυτή την ευελιξία την είχε πάρει η κυβέρνηση και στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, αν και μετά κατήγγειλε πως όταν η συζήτηση κατέβηκε από το επίπεδο των υπουργών Οικονομικών στις «τεχνικές συζητήσεις», οι συνομιλητές των Ελλήνων εκπροσώπων εμφανίζονταν κολλημένοι στις παλιές δεσμεύσεις και στο mail Χαρδούβελη.
Τελοσπάντων. Ας ελπίσουμε ότι ήταν μία παρεξήγηση ή μία τελευταία προσπάθεια των δανειστών να προσπεράσουν από το παράθυρο τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου -το συνηθίζει, άλλωστε, αυτό η Γερμανία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα πώς ναρκοθέτησε την ιστορία της τραπεζικής ένωσης, μετά την υποχώρηση Μέρκελ στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου του 2011.
Σε κάθε περίπτωση, τώρα υποτίθεται πως μεταξύ όλων των πλευρών έχει διευκρινιστεί το πλαίσιο, έχουν τεθεί οι κοινοί στόχοι, έχει συνομολογηθεί η ευελιξία της κυβέρνησης να λαμβάνει μόνη της -ή, έστω, με διαβούλευση με τους εκπροσώπους των δανειστών- τις αποφάσεις που θα ορίσουν τη μοίρα των πολιτών αυτής της χώρας.
Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα να δείξει η Αθήνα ότι ξέρει τί να κάνει την ευελιξία που πήρε. Και πως ξέρει να εκμεταλλευθεί και να αξιοποιήσει τους καρπούς της πολιτικής διαπραγμάτευσης, αλλά και την κατάκτησή της να συγγράψει εκείνη τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται.
Και, δόξα τω θεώ, υπάρχουν αρκετές προτάσεις μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από την κοινή λογική και να μην δώσουν την αίσθηση πως η κυβέρνηση βάζει νερό στο κρασί της και αποδέχεται «μνημονιακά» μέτρα. Για παράδειγμα, το να καταργηθούν νομικά «παράθυρα» που επιτρέπουν σε ειδικές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων να βγαίνουν στην σύνταξη στα 50 χρόνια τους δεν είναι μνημονιακό μέτρο. Ούτε είναι Μνημόνιο και «σκληρή λιτότητα» το να αποδεχθεί η κυβέρνηση πως τα ωφελήματα νησιών της άγονης γραμμής (όπως το Καστελλόριζο) δεν μπορεί να ισχύουν σε πλούσια και κοσμοπολίτικα νησιά όπως η Ρόδος, η Μύκονος και η Πάρος.
Γενικώς, υπάρχουν προτάσεις μεταρρυθμίσεων που και χρήμα φέρνουν και δίκαιες είναι και ουδείς μπορεί να τις χαρακτηρίσει «μνημονιακές». Και τέτοιες θα χρειαστούν, υπό την έννοια ότι ο εντοπισμός «μαύρου πλούτου» στις λίστες μεγαλοκαταθετών και άλλες συναφείς πολύ σημαντικές παρεμβάσεις μπορούν να αλλάξουν μεν την δημοσιονομική εικόνα της χώρας, αλλά δεν είναι χρήματα που η κυβέρνηση μπορεί να αντλήσει σε έναν ή δύο μήνες.
Κοντολογίς, τώρα είναι η ώρα των αριθμών, των συγκεκριμένων προτάσεων και της δράσης, προκειμένου η κυβέρνηση να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσει το δίλημμα «μισθοί-συντάξεις ή αποπληρωμή προηγούμενων δανείων», αλλά ούτε να στηρίζεται και στην «καλοσύνη των ξένων».
Bookmark and Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.

Recent Posts

free counters
single russian women contatore visite website counter
Lamia Blogs