Subscribe Twitter Twitter

Παρέμβαση - Τίτλοι Αναρτήσεων

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Το αποτέλεσμα του Αμβούργου πιέζει τη Merkel

Του Κώστα Ράπτη

Η Γερμανία δεν είναι μία, αλλά πολλές “χώρες” ταυτοχρόνως. Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει το Αμβούργο για τις πολλές ιδιαιτερότητές του – την εξαιρετικά δυναμική και διαφοροποιημένη οικονομία του, τα κοσμοπολίτικα ήθη, τις κεντροαριστερές πολιτικές του κλίσεις.

Δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας, μετά το Βερολίνο και δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της Ευρώπης, το Αμβούργο συγκαταλέγεται στις ευπορότερες περιφέρειες της Ε.Ε.

Με κατά κεφαλήν εισόδημα 53.611 ευρώ (έναντι γερμανικού μέσου όρου 33.555), το Αμβούργο φιλοξενεί από την δεύτερη παλαιότερη τράπεζα του κόσμου (Berenbenk Bank), μέχρι το εργοστάσιο της Airbus και από τις μεγαλύτερες εκδοτικές εταιρείες (π.χ. Spiegel-Verlag) μέχρι 120.000 άλλες επιχειρήσεις. Ωστόσο το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται (με στοιχεία Ιανουαρίου) στο 7.7%, έναντι εθνικού μέσου όρου 6,5%. Τα ζητήματα του χωροταξικού σχεδιασμού, το κόστους κατοικίας, της gentrification κ.ο.κ. αποτελούν αντικείμενο έντονων διαμαχών.

Πολιτικά, το Αμβούργο υπήρξε κατά παράδοση προπύργιο των Σοσιαλδημοκρατών, που κυβέρνησαν το χανσεατικό λιμάνι κατά το μεγαλύτερο μέρος της μεταπολεμικής περιόδου. Υπήρξε όμως και ο “δοκιμαστικός σωλήνας” μιας πρωτότυπης συνεργασίας, της (μοναδικής παγγερμανικά μέχρι σήμερα) συγκυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων, η οποία κατέρρευσε το 2010, με αποτέλεσμα το 2011 οι Σοσιαλδημοκράτες υπό τον 56χρονο Olaf Scholtz (άλλοτε ομοσπονδιακό υπουργό Εργασίας) να κατακτήσουν την αυτοδυναμία.

Οι νέες εκλογές του κρατιδίου την Κυριακή, επιβεβαίωσαν την κυριαρχία τoυ Scholtz αλλά στέρησαν από τους Σοσιαλδημοκράτες την αυτοδυναμία, καθώς το ποσοστό τους υποχώρησε από το 48,4% στο 45,7%. Σε κάθε περίπτωση, ο πραγματιστής Scholtz προβάλλει αυτή τη στιγμή ως το δεύτερο ισχυρότερο στέλεχος των Σοσιαλδημοκρατών, μετά τον πρόεδρό τους και αντικαγκελάριο Sigmar Gabriel, και ως ο πιθανότερος υποψήφιος καγκελάριος στην επόμενη εθνική αναμέτρηση.

Από την άλλη πλευρά, οι Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου Merkel, οδηγήθηκαν, υπό την καχεκτική ηγεσία του Dietrich Wersich στο χαμηλότερο ποσοστό τους στην μεταπολεμική ιστορία του κρατιδίου: 15,9% από 21,9%.

Ο επικεφαλής της νεολαίας των Χριστιανοδημοκρατών Paul Ziemiak, χαρακτήρισε το αποτέλεσμα του Αμβούργου ως “κάλεσμα αφύπνισης”, όμως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Michael Grosse-Broemer υποστήριξε ότι “δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μιαν εκλογή σε μια μεγάλη πόλη”. Κατά την ιστοσελίδα του περιοδικού Spiegel, πάλι, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση είναι στο Αμβούργο αυτό που στην πραγματικότητα ήταν όλα τα τελευταία χρόνια: ένας σωρός από συντρίμμια.

Το Κόμμα των Πρασίνων ενισχύθηκε από το 11,2% στο 12,2%, λόγω των διαφωνιών που έχει προκαλέσει το σχέδιο διεύρυνσης του καναλιού του Έλβα, ώστε να διευκολυνθεί η λιμενική κίνηση. Οι Πράσινοι αποτελούν τον προφανή αυριανό εταίρο του Scholz, όμως διαμηνύουν ότι θα διαπραγματευτούν σκληρά για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης.

Το Κόμμα της Αριστεράς ενισχύθηκε από το 6,4% στο 8,5%. Οι μεγαλύτερες εκπλήξεις, όμως, αφορούν τα ακόμη μικρότερα κόμματα. Οι Φιλελεύθεροι, που άλλοτε αποτελούσαν τον ρυθμιστή της ομοσπονδιακής πολιτικής σκηνής αλλά στις τελευταίες πανεθνικές εκλογές κατακρημνίσθηκαν και βρέθηκαν εκτός Κοινοβουλίου, στο Αμβούργο επέδειξαν, υπό την ηγεσία του Christian Lindner, αξιοσημείωτη ζωτικότητα και ανήλθαν από το 6,7% στο 7,4%, αποδεικνύοντας ότι μπορούν να αποτελέσουν ένα “κοσμοπολίτικο ανάχωμα” στον οικονομικό εθνικισμό της “Εναλλακτικής για τη Γερμανία” (AfD).

Ωστόσο, το Αμβούργο αποτελεί ακριβώς το πρώτο δυτικογερμανικό κρατίδιο, στο οποίο η “Εναλλακτική” αποκτά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, μετά τις περσινές του επιτυχίες στα ανατολικογερμανικά κρατίδια της Θουριγγίας, της Σαξωνίας και του Βραδεμβούργου, όπου απέσπασε ποσοστά περί το 10%, εστιάζοντας όχι τόσο στις ανησυχίες του για τα προγράμματα διάσωσης στην ευρωζώνη, όσο σε ζητήματα εγκληματικότητας και μετανάστευσης,

Το 6,1% της “Εναλλακτικής” στο χανσεατικό λιμάνι δείχνει ότι το μόρφωμα που ιδρύθηκε μόλις το 2013 δεν αποτελεί διάττοντα αστέρα – όσο και αν ο ιδρυτής του Bernd Luecke (καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου) θα επιθυμούσε μεγαλύτερο ποσοστό. Όπως όμως δήλωσε ο ίδιος στο δίκτυο ARD “δυστυχώς, θέματα όπως το ευρώ και η ελληνική κρίση δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο, διότι επρόκειτο περί τοπικής εκλογής.

Το μέγα ζήτημα βέβαια, είναι, πώς εισπράττει το αποτέλεσμα, και μάλιστα σε μία συγκυρία κατά την οποία το “ελληνικόν ζήτημα” βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, η ίδια Angela Merkel. Η ειρωνεία της τύχης πάντως είναι ότι η καγκελάριος ακύρωσε την μοναδική προγραμματισμένη προεκλογική της εμφάνιση στο Αμβούργο, λόγω των επειγουσών διαβουλεύσεων με τον Vladimir Putin για την ουκρανική κρίση – οι οποίες και έχουν ενισχύσει κατά πολύ το κύρος της στην γερμανική (και ευρωπαϊκή) πολιτική ζωή.

Σε κάθε περίπτωση, η γραμμή που ακολουθεί έναντι της Αθήνας (και συνολικά του ευρωπαϊκού Νότου) εκφράζει, αν κρίνουμε και από τις τοποθετήσεις των συγκυβερνώντων Σοσιαλδημοκρατών, περισσότερο γερμανικές εθνικές προτεραιότητες παρά ιδιαίτερες πολιτικές εμμονές της Χριστιανοδημοκρατίας.

Τουλάχιστον, η Angela Merkel δεν χρειάζεται να απασχολείται με άλλες τοπικές αναμετρήσεις εντός του 2015 – εξαιρουμένων των εκλογών που διεξάγονται τον Μάιο στην μικρή, ακλόνητα Σοσιαλδημοκρατική και παρεμπιπτόντως καταχρεωμένη Βρέμη...


Πηγή:www.capital.gr
Bookmark and Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.

Recent Posts

free counters
single russian women contatore visite website counter
Lamia Blogs