Subscribe Twitter Twitter

Παρέμβαση - Τίτλοι Αναρτήσεων

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Εμμονή ή κερδοσκοπία;


Αυτοί που λένε ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν τους φοβίζει κι οι αδηφάγοι κερδοσκόποι σε Αθήνα, Βερολίνο και Βρυξέλλες που προσπαθούν να φτάσουν την κατάσταση στα άκρα
Μια βροχή από δημοσιεύματα, δηλώσεις και... διαρροές επιβεβαιώνουν και αυτό το Σαββατοκύριακο, εκείνο που έχουμε γράψει αρκετές φορές στο παρελθόν. Η γερμανική εμμονή στην ορθότητα της πολιτικής του «ενάρετου βίου» όχι μόνο δεν έλυσε τα προβλήματα της ευρωζώνης, αλλά αντίθετα τη βύθισε στην κρίση και επιδείνωσε την κατάσταση χωρών όπως η Ελλάδα. Κερδισμένη από αυτή την ιστορία βγήκε μόνο η γερμανική οικονομία, αλλά σε προοπτική «επόμενων εκλογών» και όχι σε προοπτική «ιστορικών διαστάσεων», αφού κάποιοι επιμένουν ότι κάποια στιγμή η κρίση θα δείξει το αποτρόπαιο πρόσωπο της και σε αυτούς, που τα τελευταία χρόνια καρπώνονται πρωτίστως τα αποτελέσματά της.
Η προειδοποίηση του «σοφού» της γερμανικής οικονομίας Πέτερ Μπόφινγκερ ότι «θα καταλήξουμε η Ελβετία της Ευρωζώνης, πλημμυρισμένοι από ακριβό χρήμα, που δεν θα ξέρουμε τι να το κάνουμε», η καταγγελία του Αυστριακού καγκελάριου Βέρνερ Φάυμαν ότι «επιδείξαμε ιδιαίτερη ταχύτητα στο να σώσουμε τις τράπεζες, αλλά όταν είναι να αντιμετωπίσουμε την ανεργία κάνουμε σα να είχαμε άπλετο χρόνο», η ομολογία του επικεφαλής του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Οικονομικών Μελετών ΙΜΚ, Γκούσταβ Χορν ότι «απέτυχε η γερμανική πολιτική στην Ελλάδα, αφού δεν μπορείς να κάνεις παράλληλα και τα δυο, να ακολουθείς δηλαδή μια πολύ αυστηρή πολιτική περικοπών και να εξυπηρετείς την ίδια ώρα το υψηλό χρέος» αλλά και η αποκάλυψη το SPIEGEL ότι η κυρία Μέρκελ προσπάθησε να εμποδίσει μια πιο ευέλικτη ερμηνεία του συμφώνου σταθερότητας από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ χαρακτηρίζοντας «δικό της», δηλαδή κινούμενο με βάση το εθνικό συμφέρον τον γερμανό επίτροπο κ. Εττινγκερ είναι μερικές μόνο από τις πτυχές ενός ιστορικού δράματος, του οποίου το τέλος ακόμα δεν έχει γραφτεί.
Ο παραπάνω κατάλογος θα μπορούσε να τραβήξει τόσο πολύ σε μάκρος, που κανείς δεν θα είχε το χρόνο και την αντοχή να τον διαβάσει ως το τέλος. Αυτό που αποδεικνύει είναι απλό. Δεν είναι απλά «προτεσταντική ηθική» ή «φοβική προκατάληψη», που εμπόδισε το Βερολίνο να δει πιο αλληλέγγυα, πιο μακροπρόθεσμα και πιο ευρωπαϊκά την επίλυση της κρίσης. Αυτό που συχνά αναφέρεται σαν «μονολιθικότητα» βασίζεται σε ψυχρό υπολογισμό κερδών και ζημιών. Η ηθικολογία είναι απλά το κερασάκι, που έρχεται να δικαιολογήσει μια πολιτική, που η συντριπτική πλειοψηφία των ψύχραιμων αναλυτών έχει ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι καταστροφική για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος από πλήθος πολιτικών της Ευρώπης έχει φέρει σήμερα τη Γερμανία σε απομόνωση, αλλά η ισχύς της και η εκδικητικότητα, που επέδειξε στο παρελθόν στον οποιοδήποτε επιχείρησε να της «αυθαδιάσει», κάνει όλους να προσέχουν τα λόγια τους, για να μην προκαλέσουν τον γίγαντα της Ευρώπης. Αλλά όσο παραλυτικός και αν είναι ο φόβος, κάποιοι δε γίνεται να παραβλέψουν, ότι ήρθε η ώρα να αναρωτηθούν αν είναι σκόπιμο να αφήνουν τον «μηχανοδηγό της Ευρώπης» να τους οδηγεί κατευθείαν στον εκτροχιασμό και αυτοί να συνεχίζουν να παρακολουθούν αμέριμνοι. Μήπως ήρθε η ώρα να σηκωθούν και να ρωτήσουν τουλάχιστον «πού πάμε;».
Η αλλαζονική άποψη, που εκφράζουν κυρίως κάποιοι δευτεροκλασσάτοι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες, ότι η απομάκρυνση της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν τους φοβίζει, δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση πλειοψηφική τάση στην Ευρώπη. Οι παρεμβάσεις των Αυστριακού και Βέλγου πρωθυπουργού δεν είναι τυχαίες. Ακόμα και αν η Ελλάδα διωχνόταν «ταπεινωμένη», όπως εύχονται δυστυχώς και κάποιοι μικρόμυαλοι εντός των συνόρων μας και η ευρωζώνη ξεπερνούσε την «έξοδό της» χωρίς άμεσους σοβαρούς κραδασμούς, το μέλλον κάθε άλλο παρά ευοίωνο θα ήταν για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Αυτό κανείς σώφρων άνθρωπος δεν το εύχεται όσο και αν οι αδηφάγοι κοντόφθαλμοι κερδοσκόποι σε Αθήνα, Βερολίνο και Βρυξέλλες προσπαθούν να φτάσουν την κατάσταση στα άκρα.
* Ο Κώστας Αργυρός είναι δημοσιογράφος κι έχει βραβευτεί για το δημοσιογραφικό του έργο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ίδρυμα Μπότση και την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, αναδεικνύοντας κυρίως ευρωπαϊκά θέματα.

Bookmark and Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.

Recent Posts

free counters
single russian women contatore visite website counter
Lamia Blogs