Η Ώρα των Σεναρίων με τις κάλπες να πλησιάζουν

Μπαίνοντας στο κτίριο όπου διεξαγόταν η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός Αντώνης  Σαμαράς δήλωσε σαν να ήθελε περισσότερο να καθησυχάσει τους διεθνείς συνομιλητές του, ότι «Η πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα σύντομα θα επιλυθεί».

Ωστόσο, στο εσωτερικό της χώρας, η εμμονή του Μαξίμου στο πιεστικό δίλημμα να εκλέξει η παρούσα Βουλή Πρόεδρο Δημοκρατίας ή διαφορετικά η χώρα θα οδηγηθεί εκλογές, δείχνει για την ώρα να έχει προκαλέσει ανυπέρβλητη πολιτική εμπλοκή.

Την «ασταθή ισορροπία» επιτείνει η ανυποχώρητη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, όπως ξεκαθάρισε χθες ο Αλέξης Τσίπρας, θα διεκδικήσει μέχρι τέλους την αυτοδυναμία, προκειμένου να εφαρμόσει χωρίς εκπτώσεις το οικονομικό του πρόγραμμα.

Ποιος Πρόεδρος;

Είναι φανερό, ότι το «παιχνίδι» που παίζεται, δεν αφορά πλέον στην προεδρική εκλογή, αλλά, το ποιος θα αναλάβει την επόμενη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και θα συνομολογήσει τους όρους της νέας συμφωνίας.

Ο κ. Σαμαράς επιμένει, όπως άλλωστε υπογράμμισε στην τελευταία ομιλία του στην «γαλάζια» Κ.Ο ότι «οι δικοί μας βουλευτές στήριξαν με γενναιότητα τις μεταρρυθμίσεις» καθώς και ότι  «τώρα πια την ευθύνη πρέπει να την πάρουν όλοι οι βουλευτές!».

Το αποτέλεσμα, ωστόσο, της πρώτης ψηφοφορίας που επιφύλαξε αναπάντεχη ψυχρολουσία, δεδομένου ότι στο πρωθυπουργικό επιτελείο υπολόγιζαν στην συνδρομή τουλάχιστον 164 βουλευτών, υποδεικνύει τώρα, όπως ήδη έχει ειπωθεί δημόσια από την κ. Ντόρα Μπακογιάννη και εξομολογητικά στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου από πλειάδα στελεχών, στην πλευρά του πρωθυπουργού την ανάγκη να αναλάβει πρωτοβουλίες, στο μεσοδιάστημα μέχρι την τρίτη κάλπη. Όμως κανείς στην πολιτική αγορά δεν είναι βέβαιος, αν ο κ. Σαμαράς, έχει κάποιο άλλο σχέδιο, εκτός από το να οδηγηθούμε σε κάλπες.

«Πολιτική λύση»

«Η λύση είναι πολιτική» παρατηρούν με σημασία όσα στελέχη της συγκυβέρνησης, υποστηρίζουν ότι «οι εκλογές ισοδυναμούν με ατύχημα», εξηγώντας ότι αυτήν τη φορά, πρέπει να γίνουν γενναία ανοίγματα στο στρατόπεδο των Ανεξάρτητων βουλευτών και σε όμορες δυνάμεις.  

Παραδόξως οι πρωθυπουργικοί συνεργάτες τους θεώρησαν υποτιμητικά δεδομένους, την ώρα που εκείνοι, όπως φημολογείται βάσιμα στο Περιστύλιο, περίμεναν ένα λυτρωτικό σήμα που θα τους επέτρεπε να εξηγήσουν με καθαρά πολιτικούς όρους την μεταστροφή τους, προκειμένου να αποφευχθούν οι εκλογές.

Τα βασικά σενάρια

Υπό τις συνθήκες αυτές, τα βασικά σενάρια είναι δύο με κάποιες παραλλαγές:

1. Να επιμείνει το Μαξίμου στην σημερινή ακαμψία και με τον ίδιο υποψήφιο, μέχρι τέλους, αποφεύγοντας να ρίξει γέφυρες, οπότε θεωρείται ήδη βέβαιο, ότι στις 25 Ιανουαρίου το νωρίτερο, θα στηθούν εθνικές κάλπες. Προσώρας, θεωρείται και το πιθανότερο και είναι ενδεικτικό, ότι στα κόμματα της συγκυβέρνησης, ξεκίνησε ήδη το ντόμινο της ατομικής σωτηρίας, ενώ προβεβλημένα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη που προτίμησαν την μετεγγραφή από τις περιφέρειές τους στα χαώδη αστικά κέντρα, αντιμετωπίζουν με δέος την προοπτική των πρόωρων εκλογών.
2. Να δεσμευθεί ο πρωθυπουργός, αφού εκλεγεί συναινετικά Πρόεδρος, σε ρητό χρονοδιάγραμμα εκλογών- πρόταση (υποστηρίζεται από την «ομάδα των Οκτώ») που απορρίφθηκε ήδη από τους συνεργάτες του, οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι σε αυτήν την περίπτωση, απλώς θα επιμηκυνθεί η διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Και οι παραλλαγές

Η πρόταση για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» είτε με τον σημερινό πρωθυπουργό, είτε με άλλον στο τιμόνι, αυτή τη φορά απορρίφθηκε αμέσως από τους σημερινούς συγκυβερνήτες, έστω και αν υπάρχει «πολιτικό δεδικασμένο» με την αντικατάσταση του εκλεγμένου πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, στην οποία οι ίδιοι πρωταγωνίστησαν τον Νοέμβριο του 2011.

«Η πρόταση αυτή, αντίκειται στην αρχή της δεδηλωμένης», λένε τώρα συνεργάτες του κ. Σαμαρά, ενώ την ίδια στιγμή, ο Β. Βενιζέλος, ο οποίος, ακολουθώντας διακριτή στάση εμφανίζεται τελευταία, σαν «επιτήδειος ουδέτερος,  υποστηρίζει σήμερα, ότι «δεν υπάρχουν στην Δημοκρατία κυβερνήσεις ειδικού σκοπού, αλλά, μόνο εθνικού και πλήρους συνταγματικής ευθύνης».

Στο κλίμα αυτό, οι προτάσεις που δέχεται το Μαξίμου, είναι περιορισμένες:

Α) να επιχειρήσει γενναιόδωρα πολιτικά ανοίγματα σε μια ομάδα 15 περίπου ανεξάρτητων βουλευτών, προσφέροντας αξιοπρεπή πολιτικά ανταλλάγματα

Β) να δώσει το εύσχημο πρόσχημα που χρειάζονται, όπως αναφέρουν στις συζητήσεις τους στελέχη της συμπολίτευσης, κάποιοι βουλευτές των ΑΝ.ΕΛΛ και της ΔΗΜ.ΑΡ προκειμένου να ψηφίσουν για Πρόεδρο. Τα «κουκιά» μέχρι τους 180, διαφορετικά δε βγαίνουν.

Για την ώρα, περισσότερο πιθανό, είναι το σενάριο της διάλυσης της Βουλής και της προσφυγής σε κάλπες, με βάση τη λογική, την οποία εκθέτουν στελέχη προσκείμενα στον πρωθυπουργό, ότι στις εκλογές, ακόμα και αν ηττηθεί η ΝΔ, θα διατηρήσει συμπαγείς τις δυνάμεις της, οπότε θα έχει χρόνο να ανασυνταχθεί ώστε, με στρατηγικές εφεδρείες από δεξιά και με αναχώματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ,  να ανακαταλάβει, μετά από μια βραχεία «αριστερή παρένθεση» την εξουσία σε σύντομο χρόνο.

Γιώργος Χατζηδημητρίου

Πηγή:www.reporter.gr