Τι δείχνουν οι τελευταίες κινήσεις του Αντώνη Σαμαρά; Θέλει τελικά να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας;
«Αν η ψηφοφορία ήταν μυστική, ο ίδιος ο Σαμαράς δεν θα ψήφιζε τον Δήμα». Το έλεγε στην παρέα του πεπειραμένος πολιτικός – εκτός Βουλής σήμερα, αλλά με θητεία στις κυβερνήσεις τεσσάρων Πρωθυπουργών.
Εννοούσε ότι αυτό που επιθυμεί στην πραγματικότητα ο σημερινός ένοικος του μεγάρου Μαξίμου, είναι να μην εκλεγεί πρόεδρος. Να προκύψουν - χωρίς δική του υπαιτιότητα - πρόωρες εκλογές, τις οποίες να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να πάρει την καυτή πατάτα του προσεχούς Φεβρουαρίου ο Αλέξης Τσίπρας.
«Καλομελέτα κι έρχεται», θα μπορούσε να πει κανείς, αναλύοντας το απογοητευτικό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας σε συνδυασμό με τις δημοσκοπικές προβλέψεις.
Βέβαια στην πολιτική ποτέ μη λες πότε. Όσο μεγάλη και αν είναι η διαφορά ως τους εκατόν ογδόντα, όλα μπορούν να συμβούν - τουλάχιστον αν λάβουμε υπόψη την ιστορία της Αποστασίας. Όσοι έλεγαν τη μια ημέρα ότι «δεν θα βρει ο βασιλιάς άλλους κατεψυγμένους Πρωθυπουργούς», μπήκαν οι ίδιοι στην κατάψυξη την επόμενη.
Λένε διορατικοί πολιτικοί, για να εκλεγεί πρόεδρος δεν αρκούν οι ψήφοι των ανεξάρτητων βουλευτών στις οποίες πόνταρε ως τώρα η κυβέρνηση
Ωστόσο όμως, λένε διορατικοί πολιτικοί, για να εκλεγεί πρόεδρος δεν αρκούν οι ψήφοι των ανεξάρτητων βουλευτών στις οποίες πόνταρε ως τώρα η κυβέρνηση.Πρέπει να προστεθεί στους 160 μια «κρίσιμη μάζα». Δηλαδή ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα ενός τρίτου κόμματος ή ίσος αριθμός βουλευτών από τουλάχιστον δυο άλλα κόμματα.
Για τη Χρυσή Αυγή είναι ντροπή και να το συζητάμε. Το ΚΚΕ έχει καθαρή και σαφή θέση, όποτε δεν υπάρχει περίπτωση. Μένουν οι ΑΝΕΛ και η ΔΗΜΑΡ. Ένα από τα δυο κόμματα πρέπει να αλλάξει στρατόπεδο ή βουλευτές και των δυο να ψηφίσουν διαφορετικά. Δηλαδή να αποστατήσουν από τα κόμματα τους - οι αποφάσεις των οποίων είναι αμετακίνητες: δεν ψηφίζουν.
Οι ίδιοι σημείωσαν με ενδιαφέρον ότι, ο άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον τι σημαίνει Αποστασία - διότι στη μια περίπτωση την οργάνωσε και στην άλλη την υπέστη - δηλαδή ο Κ. Μητσοτάκης, προσπάθησε να δημιουργήσει συνθήκες για κάτι πρωτότυπο: αντί να αποστατήσουν οι βουλευτές από ένα κόμμα, να αποστατήσει ο... αρχηγός του. Αλλά, παρ’ ό τι πολιτικό τέκνο του, ο Παν. Καμένος δεν το δέχθηκε και η πρωτοβουλία – το είδαμε και αυτό: ο Μητσοτάκης να προσπαθεί να κρατήσει στην πρωθυπουργία τον ...Σαμαρά! - πήγε στράφι.
Για τον Φώτη Κουβέλη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο ίδιος δεν έχει περιθώριο να αλλάξει θέση σ’ αυτό το θέμα
Για τον Φώτη Κουβέλη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο ίδιος δεν έχει περιθώριο να αλλάξει θέση σ’ αυτό το θέμα, ούτε φαίνεται να του το ζητάει κανείς, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι δεν θα το κάνει κάποιος από τους βουλευτές του.Καθώς έχει χάσει ήδη το ένα τρίτο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του 2012,περιμένει με αγωνία τις επόμενες ψηφοφορίες, γιατί τότε θα κριθούν και οι επόμενες κινήσεις του και κυρίως η καρποφορία των επαφών του γραμματέα του, Θανάση Θεοχαρόπουλου, με τους Συριζαίους…
Η λογική λέει πάντως ότι και στην περίπτωση των ΑΝΕΛ αλλά και σε ότι αφορά τη ΔΗΜΑΡ, τα όποια ρήγματα υπάρξουν πλέον δεν θα είναι μεγάλα και συνεπώς δεν θα αρκέσουν για να συμπληρωθούν τα τρία πέμπτα της Βουλής και να εκλεγεί πρόεδρος.
Θέλει ο Σαμαράς να εκλεγεί πρόεδρος; Είναι ένα ερώτημα που αρχίζει να αποκτά όλο και πιο ευκρινές περιεχόμενο
Εδώ όμως μπαίνει κανείς στον πειρασμό να σκεφθεί περισσότερο την ουσία της ατάκας του πρώην υπουργού που αναφέρεται στην αρχή: θέλει ο Σαμαράς να εκλεγεί πρόεδρος; Είναι ένα ερώτημα που αρχίζει να αποκτά όλο και πιο ευκρινές περιεχόμενο.
Παράγοντες που παρακολουθούν με προσοχή τις εξελίξεις προβληματίζονται. Αν ήθελε, τότε με βάση τον προηγούμενο συλλογισμό – δηλαδή ότι μόνο με τη συνδρομή του Καμένου ή του Κουβέλη μπορεί να το πετύχει - δεν θα φρόντιζε να τους διευκολύνει; Ή μάλλον, δεν θα ήταν λογικό να μην κατεβάσει υποψήφιο που δεν τους αφήνει περιθώριο να τον ψηφίσουν; Ο Σταύρος Δήμας, είναι ευπρεπής πολιτικός, αλλά είναι και αντιπρόεδρος της ΝΔ - δηλαδή αμιγώς κομματική επιλογή.
Τι στην ευχή συναίνεση είναι αυτή που ζητάει ο Πρωθυπουργός, αλλά και ο αντιπρόεδρός του, όταν προτάσσουν μια αυστηρά κομματική υποψηφιότητα; Δεν θα έρχονταν σε δύσκολη θέση και ο Κουβέλης και ο Καμένος, αν η κυβέρνηση πρότεινε μια υπερκομματική προσωπικότητα ευρύτερου βεληνεκούς;
Γιατί, ο ίδιος ο Δήμας δεν έσπευσε να παραιτηθεί από το κομματικό του αξίωμα, όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του; Και γιατί το ΠΑΣΟΚ, που τάχα διαχωρίζει τη θέση του από τη ΝΔ όπου μπορεί, δέχθηκε με τόση ευκολία να προταθεί ένας εμβληματικός κομματικός παράγων της;
Στην αρχή αυτές οι απορίες φαίνονται να μην έχουν εύκολες εξηγήσεις... Αλλά αν μελετηθούν λίγο τα πραγματικά δεδομένα της συγκυρίας, προκύπτει ότι η απάντηση είναι τόσο δύσκολη όσο και να βρει κανείς τι κάνει «νιάου» στα κεραμίδια.
Η κυβέρνηση προτείνει έναν υποψήφιο που δεν μπορεί να εκλεγεί, γιατί απλούστατα δεν θέλει να εκλεγεί
Η κυβέρνηση προτείνει έναν υποψήφιο που δεν μπορεί να εκλεγεί, γιατί απλούστατα δεν θέλει να εκλεγεί. Για τους διεισδυτικούς αναλυτές των πραγμάτων, ο θόρυβος που κάνει για το ενδεχόμενο «να τιναχτεί η χώρα στον αέρα αν δεν εκλεγεί πρόεδρος», δεν αφορά την εκλογή προέδρου: αφορά την τύχη των δυο κυβερνητικών κομμάτων στις εκλογές που θα ακολουθήσουν. Είναι μέρος της προεκλογικής καμπάνιας τους, με στόχο να ηττηθούν με όσο το δυνατόν μικρότερη διάφορα - και την άρχισαν ήδη από τώρα.
Τα κίνητρα αυτής της στρατηγικής είναι οφθαλμοφανή. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί να εμφανιστεί στο επόμενο Συμβούλιο Κορυφής και ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν μπορεί να παραστεί στην επομένη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ.
Ο λόγος; Σε αυτές τις συνεδριάσεις πρέπει να δηλώσουν οριστικά ανδέχονται να πάρουν τα μέτρα που τους ζήτησε η Τρόικα, ώστε να κλείσει το δεύτερο Μνημόνιο και να αρχίσει η συζήτηση για τη συνέχεια της χρηματοδοτικής υποστήριξης και για το ελληνικό χρέος.
Αν δεν δεχθούν, τότε οι δανειστές θα αντιδράσουν σκληρά καθόσον θα θεωρήσουν ότι εμπαίζονται. Αλλά και να ξεπερνούσαν αυτό το εμπόδιο, θα βρεθούν σε αδιέξοδο, γιατί είναι ήδη θύματα της γραμμής «το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο» - στην οποία από ότι φαίνεται ώθησε και τον Πρωθυπουργό ο αντιπρόεδρος του.
Αν είναι βιώσιμο, τότε οι δανειστές θα πουν απλώς «σκάστε και πληρώστε», προσφέροντας απλώς κάποιες διευκολύνσεις. Αντικείμενο συζήτησης δεν υπάρχει, αν η Ελλάδα δηλώνει ότι μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Αν δεχθούν να πάρουν τα μέτρα - τα οποία άλλωστε είχαν υποσχεθεί προτού «βγάλουν» τη χώρα από το Μνημόνιο και διώξουν το ΔΝΤ- θα βρεθούν αντιμέτωποι με την ελληνική Βουλή. Ιδίως όταν ακόμη και τώρα δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να πάρουν άλλα μέτρα και θα πέσουν με τρόπο που τους θέτει και εκτός ηγεσίας των κομμάτων τους στη συνέχεια…
Πολιτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι οι επικεφαλής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προτιμούν λοιπόν να «αποσυρθούν» μετά από τη δήθεν «τελευταία μάχη για τη σωτηρία της χώρας»
Πολιτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι οι επικεφαλής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προτιμούν λοιπόν να «αποσυρθούν» μετά από τη δήθεν «τελευταία μάχη για τη σωτηρία της χώρας» – την οποία όμως ήδη έχουν χάσει. Να αφήσουν στον Τσίπρα τα κάστανα του Φεβρουαρίου,υπολογίζοντας ότι οι εξελίξεις θα τον καταστήσουν παρένθεση. Αυτό ήταν το αληθές νόημα της δίμηνης παράτασης που ζήτησαν.
Ξέρουν τι κάνουν. Στις συνεδριάσεις του Φεβρουαρίου δεν θα αναμένονται ο Αντώνης Σαμαράς και ο Γκίκας Χαρδούβελης ονομαστικώς και αυτοπροσώπως. Θα αναμένονται ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας.
Αν είναι ο Αλέξης Τσίπρας και αυτός τον οποίο ο ίδιος θα εγκαταστήσει στην πλατεία Συντάγματος, θα ισχύσει απλώς αυτό που έλεγαν πριν από μερικές δεκαετίες στην Αμερική: «Ο Τζόνσον ήταν υποχρεωμένους να φάει τη σούπα που μαγείρεψε ο Κένεντι».
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.