ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ
Τα όσα έγιναν στο Βελιγράδι στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας- Αλβανίας μπορούν να μας πουν και να μας δείξουν τι ακριβώς έχει αφήσει πίσω της η εικοσαετής πολιτική του «εκσυγχρονισμού και της ενσωμάτωσης» που άσκησε η Δύση στους …υπανάπτυκτους Βαλκάνιους.
Πρόκειται για μια πολιτική η οποία ασκήθηκε με το μαστίγιο των Νατοϊκών βομβαρδισμών και το καρότο της ένταξης στην …ευημερούσα Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για μια πολιτική που διέλυσε κράτη, δημιούργησε κρατίδια- μαριονέτες, όρισε πολιτικές ελίτ- αχυράνθρωπους, ξετίναξε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων οδηγώντας τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Πρόκειται για μια πολιτική που αντιμετώπισε τις βαλκανικές χώρες ως Eldorado όπου τα αρπαχτικά πλιατσικολογούν πλούτο, πόρους, επιχειρήσεις.
Να λοιπόν πως εμφανίζονται τα Βαλκάνια μετά τον εικοσαετή εκσυγχρονισμό τους:
Ρουμανία και Βουλγαρία μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μα πάνω απ όλα αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις για τον έλεγχο της Ρωσίας.
Κόσσοβο- Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας: Δύο κράτη που υπάρχουν για να φιλοξενούν την μεγαλύτερη βάση που διατηρούν οι ΗΠΑ σ ολόκληρο τον κόσμο.
Μαυροβούνιο: κράτος –λαθρέμπορος παράδεισος του ξεπλύματος
Σερβία: λεηλατημένη οικονομικά με τη θηλιά στο λαιμό υποχρεωμένη να ακολουθήσει το δυτικό δρόμο
Αλβανία: ο μικρομέγαλος των Βαλκανίων που επενδύει σε μεγάλες ιδέες εθνικών ολοκληρώσεων.
Στον κατάλογο αυτό θα ήταν παράληψη να μην τοποθετήσουμε τις αφομοιωμένες απόλυτα Δημοκρατίες της Σλοβενίας και Κροατίας καθώς και την «μαύρη τρύπα» της Βοσνίας Ερζεγοβίνης.
Όσο για την Ελλάδα… όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς και πόσο κοστίζει το «ανήκομενεν- άνευ όρων- εις την Δύσιν».
Τα αποτελέσματα των εκσυγχρονιστικών πολιτικών των Βαλκανίων είναι χειροπιαστά: φτώχεια, ταπείνωση, αδικία και απόγνωση. Και η φτώχεια η απόγνωση, η ταπείνωση και η αδικία τρέφουν εθνικισμούς, μεγάλες ιδέες και φασισμούς, όλα αυτά δηλαδή τα χαρακτηριστικά που τροφοδοτούν το φαύλο κύκλο των εντάσεων και των πολέμων.
Λίγες μέρες πριν σ έναν άλλο ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας στο Βουκουρέστι οι Ναζί Ούγγροι «φίλαθλοι» έκαναν πεδίο μάχης το γήπεδο υπερασπιζόμενοι την Ουγγρική μειονότητα στη Ρουμανία.
Στον αγώνα Σερβίας- Αλβανίας ο αδελφός του πρωθυπουργού της Αλβανίας οργάνωσε – απ ότι φαίνεται- την ιστορία με το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι που ανέμισε τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» πάνω από τον αγωνιστικό χώρο, γεγονός που πυροδότησε τη σύρραξη.
Θα ήταν παράλειψη να μην υπογραμμίσουμε τι ακριβώς υποδηλώνει αυτή η Αλβανική σημαία αφού η πίστη σ αυτήν υπόσχεται ένα νέο γύρο αιματηρών ανακατατάξεων…
Ας έρθουμε και πάλι στο γήπεδο. Εκεί όπου μπορεί να ξεδιπλωθεί- εκτός από την τέχνη των ποδοσφαιριστών- και το κοινωνικό ασυνείδητο με έναν τρόπο άμεσο και αυθεντικό. Εκεί όπου η κοινωνική πυρίτιδα—εφ όσων υπάρχει- δεν είναι δυνατόν ούτε να κρυφτεί ούτε να μην ανάψει…
Αυτό που έγινε δύο φορές σε διάστημα μόλις λίγων ημερών στα γήπεδα του Βουκουρεστίου και του Βελιγραδίου, περιγράφει επ ακριβώς το εύφλεκτο κατάλοιπο που αφήνει πίσω της η διαχείριση των Βαλκανικών κρατών από τις μεγάλες δυνάμεις. Και αν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας δεν μπορεί να εκτονώσει το αρχέγονο ανθρώπινο πάθος για νίκη και επικράτηση, αλλά αντίθετα λειτουργεί ως πυροκροτητής για την έκρηξή του τότε ίσως θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας μακριά από τον ποδοσφαιρικό αγωνιστικό χώρο και να την επικεντρώσουμε στην πραγματική αρένα. Την διεθνή πολιτική αρένα όπου οι ισχυροί κεντούν τους μηχανισμούς της εξάρτησης και της υποτέλειας των υποτελών τους.
Εκεί παίζεται το πραγματικό παιχνίδι και αν το κατανοήσουμε ίσως να μπορέσουμε τελικά να εκμηδενίσουμε την πιθανότητα να βρεθούμε μέσα σε μια πραγματική πολεμική αρένα…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.