του Γ. Αγγέλη
Από τις 30 Οκτώβρη και μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου «τρέχουν» οι καυτές ημερομηνίες για τις αλλαγές στην Ευρωζώνη και το ελληνικό χρέος. Ημερομηνία «κλειδί» θεωρείται η 30η Οκτωβρίου καθώς τότε στο Eurogroup αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και να παρουσιασθεί το αναπτυξιακό «πακέτο» Juncker με υπογραφή Βερολίνου – Παρισίων ύψους – προς το παρόν – 300 δισ. ευρώ.
Οι αποφάσεις που θα σημαδεύουν μία αλλαγή στο μείγμα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη θα συνοδεύουν (ή θα συνοδεύονται) τόσο το πακέτο χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Mario Draghi από την ΕΚΤ όσο και από την απόφαση για κατά περίπτωση εκμετάλλευση των ορίων ελαστικότητας του Συμφώνου για τις ευρω-οικονομίες που βρίσκονται υπό ισχυρή πίεση στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και του αποπληθωρισμού.
Μέχρι εδώ τα «σχέδια» μοιάζουν ως να πρόκειται για συνολική χαλάρωση της ακολουθούμενης ασφυκτικής οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Η πραγματικότητα δεν είναι όμως έτσι.
Το σχέδιο Juncker – που καλείται να εφαρμόσει η Κομισιόν υπό την νέα σύνθεση και αρχιτεκτονική της – έχει απέναντί του την σκληρή στάση του Schaeuble ο οποίος τόσο στο τελευταίο άτυπο Eurogroup στο Μιλάνο όσο και στο γερμανικό κοινοβούλιο έδειξε την πρόθεσή του να κινηθεί στην βάση της σταθερής γραμμής απομόχλευσης (η Γερμανία ψήφισε στο Κοινοβούλιό της ότι το 2015 δεν θα δανεισθεί ούτε ένα ευρώ (!)).
Παρ’ όλα αυτά όπως εξήγησε στην συνάντηση του Μιλάνου ο Draghi, η Ευρωζώνη δεν έχει πλέον χρόνο και αν δεν προχωρήσει σε δημοσιονομικές αποφάσεις που θα ανακόψουν την ύφεση και τον αποπληθωρισμό, η ΕΚΤ δεν θα είναι σε θέση μόνο με τα εργαλεία νομισματικής πολιτικής να τα καταφέρει…
Το σκηνικό στην Ευρωζώνη φαίνεται να αλλάζει έτσι κι αλλιώς λόγω του φαύλου κύκλου της ύφεσης, του αποπληθωρισμού και της ανεργίας, αλλά οι «ηγέτες» της δεν φαίνεται να έχουν ξεπεράσει ακόμα την εσωτερική τους διάσπαση και την κόκκινη γραμμή των υποσχέσεων.
Το Eurogroup στις 30 Οκτωβρίου σε κάθε περίπτωση θα είναι μία κομβική στιγμή στην εξέλιξη αυτής της ατζέντας.
Βέβαια όλοι και κυρίως οι μετριοπαθείς υποστηρίζουν ότι τα βήματα των μεγάλων αποφάσεων στην Ευρώπη γίνονται …μισό – μισό. Μπορεί, αλλά αν είναι αλήθεια τα όσα υποστηρίζει ο Draghi «δεν είναι βέβαιο ότι η Ευρώπη έχει χρόνο» για τέτοιο βηματισμό…
Από τις 30 Οκτώβρη και μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου «τρέχουν» οι καυτές ημερομηνίες για τις αλλαγές στην Ευρωζώνη και το ελληνικό χρέος. Ημερομηνία «κλειδί» θεωρείται η 30η Οκτωβρίου καθώς τότε στο Eurogroup αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και να παρουσιασθεί το αναπτυξιακό «πακέτο» Juncker με υπογραφή Βερολίνου – Παρισίων ύψους – προς το παρόν – 300 δισ. ευρώ.
Οι αποφάσεις που θα σημαδεύουν μία αλλαγή στο μείγμα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη θα συνοδεύουν (ή θα συνοδεύονται) τόσο το πακέτο χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Mario Draghi από την ΕΚΤ όσο και από την απόφαση για κατά περίπτωση εκμετάλλευση των ορίων ελαστικότητας του Συμφώνου για τις ευρω-οικονομίες που βρίσκονται υπό ισχυρή πίεση στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και του αποπληθωρισμού.
Μέχρι εδώ τα «σχέδια» μοιάζουν ως να πρόκειται για συνολική χαλάρωση της ακολουθούμενης ασφυκτικής οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Η πραγματικότητα δεν είναι όμως έτσι.
Το σχέδιο Juncker – που καλείται να εφαρμόσει η Κομισιόν υπό την νέα σύνθεση και αρχιτεκτονική της – έχει απέναντί του την σκληρή στάση του Schaeuble ο οποίος τόσο στο τελευταίο άτυπο Eurogroup στο Μιλάνο όσο και στο γερμανικό κοινοβούλιο έδειξε την πρόθεσή του να κινηθεί στην βάση της σταθερής γραμμής απομόχλευσης (η Γερμανία ψήφισε στο Κοινοβούλιό της ότι το 2015 δεν θα δανεισθεί ούτε ένα ευρώ (!)).
Παρ’ όλα αυτά όπως εξήγησε στην συνάντηση του Μιλάνου ο Draghi, η Ευρωζώνη δεν έχει πλέον χρόνο και αν δεν προχωρήσει σε δημοσιονομικές αποφάσεις που θα ανακόψουν την ύφεση και τον αποπληθωρισμό, η ΕΚΤ δεν θα είναι σε θέση μόνο με τα εργαλεία νομισματικής πολιτικής να τα καταφέρει…
Το σκηνικό στην Ευρωζώνη φαίνεται να αλλάζει έτσι κι αλλιώς λόγω του φαύλου κύκλου της ύφεσης, του αποπληθωρισμού και της ανεργίας, αλλά οι «ηγέτες» της δεν φαίνεται να έχουν ξεπεράσει ακόμα την εσωτερική τους διάσπαση και την κόκκινη γραμμή των υποσχέσεων.
Το Eurogroup στις 30 Οκτωβρίου σε κάθε περίπτωση θα είναι μία κομβική στιγμή στην εξέλιξη αυτής της ατζέντας.
Βέβαια όλοι και κυρίως οι μετριοπαθείς υποστηρίζουν ότι τα βήματα των μεγάλων αποφάσεων στην Ευρώπη γίνονται …μισό – μισό. Μπορεί, αλλά αν είναι αλήθεια τα όσα υποστηρίζει ο Draghi «δεν είναι βέβαιο ότι η Ευρώπη έχει χρόνο» για τέτοιο βηματισμό…
Πηγή:www.capital.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.