Καρικατούρες του... Ταμήλου

Δημήτρης Μηλάκας Tην άποψη του Ταμήλου για την κοινωνική παράμετρο της ηλεκτρικής ενέργειας τη μάθαμε χτες: «Ο ηλεκτρισμός δεν είναι κοινωνικό αγαθό». Αν η εν λόγω άποψη ήταν στο μυαλό μόνο του Ταμήλου, ο οποίος είναι βουλευτής της κυβέρ­νησης που ψηφίζει τα μνημόνια και τα (διά νομο­σχεδίων) ξεπουλήματα, θα ήταν μικρό το κακό. Προφανώς (και) ο Ταμήλος έχει το δικαίωμα να έχει και να εκφράζει τις απόψεις του, για τις οποί­ες μάλιστα κρίνεται όταν διεκδικεί την ψήφο του ελληνικού λαού. Το θέμα όμως δεν είναι οι προσωπικές απόψεις του Ταμήλου. Το ζήτημα είναι ότι αυτές οι από­ψεις αποτελούν το ανομολόγητο αλλά σαφές ιδε­ολογικό υπόβαθρο επάνω στο οποίο πατά η ιστο­ρία του ξεπουλήματος της ΔΕΗ. Ο Ταμήλος εμφανίζεται σαν τον... «τρελό του (κυ­βερνητικού) χωριού» για να ξορκίσει, με τη γραφι­κότητα που αποπνέει, την ειλημμένη εγκληματική πολιτική απόφαση για το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Για το ξεπούλημα φυσικών πόρων της χώρας (νερά, λιγνίτες) και επενδύσεων που πραγματοποίησαν γενεές του ελληνικού λαού. Προφανώς βολεύ­ει τους κλέπτοντας οπώρας ο αντιπερισπασμός, ακόμη κι αν αυτόν τον κάνει ένας... Ταμήλος. Το αν ο Ταμήλος είναι ένας (πολιτικά) γραφικός έχει ελάχιστη σημασία. Σημασία έχει πως, ό,τι κι αν πιστεύει ο εν λόγω βουλευτής, η συγκυβέρνη­ση είναι αυτή που έχει αποφασίσει να «νομοθετή­σει» μια κλοπή τεραστίων διαστάσεων εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλα λόγια, το θέμα μας δεν είναι η (πολιτική) ανοησία, αλλά η κλοπή. Το να προσπαθήσει κάποιος να εξηγήσει στους πολιτικούς... Ταμήλους ότι η ενέργεια είναι κοινω­νικό αγαθό, ότι μέρος αυτής της ενέργειας παρά­γεται από πόρους του ελληνικού υπεδάφους με τη βοήθεια υποδομών που έχει πληρώσει ακριβά ο ελληνικός λαός είναι, προφανώς, άσκοπο. Το να επιχειρήσει όμως να επισημάνει ότι το ξε­πούλημα μιας τέτοιας περιουσίας μπορεί πιθα­νώς και νομικά να στοιχειοθετηθεί ως κλοπή ίσως να δημιουργήσει κάποιες δεύτερες σκέψεις. Όμως οι δεύτερες σκέψεις δεν... συνηθίζονται σε μια κυβέρνηση η οποία λειτουργεί με αυτο­ματισμούς κάθε φορά που της γνωστοποιούνται είτε οι σκληρές απαιτήσεις των εποπτών της είτε οι φιλικές «παραινέσεις» των κάθε είδους φίλων της. Στις περιπτώσεις αυτές ανταποκρίνεται χωρίς δεύτερη σκέψη ή, για την ακρίβεια, χωρίς... κα­θόλου σκέψη. Στην πραγματικότητα αυτή η κυ­βέρνηση λειτουργεί σαν... καρικατούρα του Τα­μήλου! http://www.topontiki.gr/article/78218/Karikatoures-tou-Tamilou