Συμπαιγνία Ερντογάν - Νταβούτογλου εις βάρος μας

Της Αλίκης Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου* Είναι ασυγχώρητο σφάλμα να γίνεται για τον νεο-οθωμανισμό ό,τι έγινε άλλοτε με τον ναζισμό, δηλαδή δεν πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη τις εκάστοτε προβαλλόμενες δικαιολογίες για τη στάση της Τουρκίας σήμερα, όπως της ναζιστικής Γερμανίας τότε απέναντι σε κάθε μεμονωμένη χώρα την οποία ο Χίτλερ ήθελε να καθυποτάξει. Κύριος υπεύθυνος αυτής της πολιτικής ήταν ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Τσάμπερλεν, ο οποίος πίεζε τις διάφορες χώρες να υποκύπτουν στις πιέσεις της Γερμανίας, με διάφορες κάθε φορά εφευρισκόμενες προφάσεις, αντί να λαβαίνει υπόψη τον τελικό σκοπό, το σαφώς σχεδιασμένο πρόγραμμα από τον ίδιο τον Χίτλερ για την καθυπόταξη όλων των χωρών στον ναζισμό (που είχε εκθέσει απροκάλυπτα στο βιβλίο του «Mein Kampf»). Ακριβώς, λοιπόν, το ίδιο λάθος είναι να πιστεύουν μερικοί σήμερα τις διάφορες ψευδοπροφάσεις της Τουρκίας έναντι των μεμονωμένων χωρών, αρχίζοντας από τις γειτονικές της, για να πραγματοποιήσει την κυριαρχία του νεο-οθωμανισμού στον κόσμο, την οποία, εξίσου απροκάλυπτα με τον Χίτλερ στο «Mein Kampf», εκθέτει ως τελικό σκοπό ο πατέρας του νεο-οθωμανισμού και υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος - Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (Αθήνα, Εκδόσεις Ποιότητα, 11η έκδοση, 2010, passim και ιδίως σελ. 821-841). Ειδικά για τα ζητήματα του Αιγαίου και του Κυπριακού, ο Αχμέτ Νταβούτογλου είναι σαφέστατος: «Μια Τουρκία που έχει αποκλειστεί από το Αιγαίο και έχει περικυκλωθεί στα νότια από τη “Ρωμαίικη Διοίκηση της νότιας Κύπρου” σημαίνει ότι τα περιθώριά της να κάνει ένα άνοιγμα στον κόσμο έχουν περιοριστεί σημαντικά» (όπ. π., σελ. 267). Για τις θέσεις του Ερντογάν και του κόμματός του AKP σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, αυτές ήταν γνωστές ήδη από την εποχή που ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, όταν είχε δηλώσει το 1996 ότι «η δημοκρατία είναι ένα τρένο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσεις απλώς για να κατέβεις στον σταθμό που θέλεις»! Στην τωρινή περίπτωση του νεο-οθωμανισμού, δυστυχώς το λάθος μας είναι ακόμη μεγαλύτερο διότι προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι και νομιμοφανή τρόπο για την κυριαρχία των Τούρκων επί της χώρας μας, δηλαδή με το ξεπούλημα όλων των αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων της Ελληνικής Δημοκρατίας, ακόμη και αυτών που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη ανεξάρτητου κράτους (όλων των κύριων λιμένων και όλων των αεροδρομίων, της αμυντικής βιομηχανίας, των σιδηροδρόμων, των εθνικών οδών κ.ά.), αλλά και όλων των κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων και εκατομμυρίων στρεμμάτων γης, ακόμη και σε παραμεθόριες περιοχές, και μάλιστα σε τιμές απαράδεκτα χαμηλές. Όσον αφορά το Κυπριακό, οι ενδιάμεσες ρυθμίσεις που κάθε φορά εμφανίζονται ως «λύση» είναι απλώς σταθμοί που εξυπηρετούν τον τελικό σκοπό του νεο-οθωμανισμού. Θα αρκούσε και μόνο η συνεχώς επαναλαμβανόμενη από επίσημα τουρκικά χείλη φράση «Για μας δεν υπάρχει νόμιμο κράτος με το όνομα Κυπριακή Δημοκρατία», για να καταλάβουμε τις αληθινές προθέσεις της Τουρκίας. Και αυτό ενώ το ίδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε σειρά δεσμευτικών νομικά Ψηφισμάτων του από το 1974 αφενός καταδικάζει απερίφραστα την εισβολή και κατοχή από τον τουρκικό στρατό της Βόρειας Κύπρου και αφετέρου απαγορεύει ρητά σε όλα κράτη-μέλη του ΟΗΕ την αναγνώριση των Κατεχομένων ως δήθεν ανεξάρτητου κράτους και κηρύσσει την αυτοανακήρυξή τους ως τέτοιου «νομικά άκυρη». Υπενθυμίζουμε ακόμη ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) με πάγια νομολογία του θεωρεί υπεύθυνη για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο από το 1974 έως σήμερα την Τουρκία, την οποία και καταδικάζει, ενώ αναγνωρίζει ρητά την Κυπριακή Δημοκρατία ως τη μόνη πραγματική κυβέρνηση του νησιού. Ανάλογη στάση έχει τηρήσει και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίφημη υπόθεση Orams, στην οποία δικαίωνε τους νόμιμους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην κατεχόμενη Κύπρο. Τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας στη Μεγαλόνησο αποδεικνύουν και μερικοί αριθμοί. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ελληνοκυπριακός πληθυσμός της κατεχόμενης σήμερα περιοχής ανερχόταν τον Ιούλιο του 1974 σε περισσότερους από 162 000, δηλαδή στο ένα τρίτο του συνολικού τότε πληθυσμού της Κύπρου. Εκδιώχθηκαν ή αναγκάστηκαν να φύγουν για να σωθούν 142 000, ενώ από τους 20.000 Ελληνοκυπρίους που παρέμειναν στα Κατεχόμενα τον Σεπτέμβριο του 1974, σήμερα ζουν στην περιοχή αυτή μόλις 338 Ελληνοκύπριοι. Τη διακριτική μεταχείριση που έχουν υποστεί οι Ελληνοκύπριοι «εγκλωβισμένοι» από τις τουρκικές κατοχικές αρχές και το υποτελές σε αυτές τουρκοκυπριακό καθεστώς, το ΕΔΔΑ την έχει χαρακτηρίσει ως «προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια» και αντίθετη στο άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που απαγορεύει τα βασανιστήρια και τις απάνθρωπες και εξευτελιστικές μεταχειρίσεις. Επίσης, τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν διαπιστώσει σωρεία παραβιάσεων της ΕΣΔΑ από την Τουρκία σε θέματα εκπαίδευσης των Ελληνοκυπρίων «εγκλωβισμένων». Και να μην ξεχνάμε τη συστηματική καταστροφή της ελληνικής και χριστιανικής πολιτιστικής κληρονομιάς που συντελείται στα Κατεχόμενα εδώ και σαράντα χρόνια. Ο αγώνας της Τουρκίας για την κατάκτηση Ελλάδας και Κύπρου με διάφορες μεθόδους, ανάμεσα στις οποίες ο απόλυτος εκτουρκισμός ελληνικών περιοχών και η ιταμή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, συνεχίζεται και προχωρεί σε διάφορα σημεία των ανατολικών ακτών. Αντιδράσεις κατά Ερντογάν Από τον Μάιο του 2013, με αφορμή τη σχεδιαζόμενη κοπή δέντρων του πάρκου Γκεζί στην πλατεία Ταξίμ, στο κέντρο της πόλης, για να χτιστεί ένα τεράστιο πολυκατάστημα με τη μορφή στρατώνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, άρχισαν τεραστίων διαστάσεων επαναστατικές ταραχές (σε 69 πόλεις της Τουρκίας), τις οποίες ο Ερντογάν δεν κατάφερε να τερματίσει παρόλο που εφάρμοσε πρωτοφανούς αιματοχυσίας μέτρα. Επιπλέον, συλλαμβάνονται μαζικά διαδηλωτές, ενώ απροκάλυπτη είναι η επέμβαση της κυβέρνησης στα κύρια ΜΜΕ για να παραμείνουν σιωπηλά. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντέδρασε έντονα, αναγνωρίζοντας το δίκαιο των αιτημάτων των διαδηλωτών και ζητώντας την απελευθέρωση των κρατουμένων, τη διενέργεια ενδελεχούς ανεξάρτητης έρευνας για τους θανάτους και τραυματισμούς πολιτών και την τιμωρία των υπευθύνων. Αποδοκίμασε, δε, ρητά την τουρκική κυβέρνηση και προσωπικά τον Τούρκο πρωθυπουργό και εξέφρασε ανοιχτά την ανησυχία του για ισλαμοποίηση της τουρκικής κοινωνίας. Εξίσου κατηγορηματική ήταν η αντίδραση του επιτρόπου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο οποίος αφενός ζήτησε την άμεση παύση της χρήσης βίας από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας και αφετέρου εντόπισε τη βαθύτερη αιτία της εξέγερσης των Τούρκων πολιτών στην απαράδεκτη κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, την ίδια όπως αυτή αποτυπώνεται στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ. Αλλά και οι συγκρούσεις της κυβέρνησης Ερντογάν με τα άλλα όργανα εξουσίας (στρατιωτικές δυνάμεις, δικαστές κ.ά.) είναι σκληρές το τελευταίο διάστημα κύρια αιτία δύο νέοι τουρκικοί νόμοι που προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις και καταδίκες. Ο ένας περιορίζει περαιτέρω την πρόσβαση και την ελευθερία έκφρασης στο Διαδίκτυο, επιτρέποντας στην τουρκική επιτροπή τηλεπικοινωνιών να μπλοκάρει ιστοσελίδες χωρίς προηγούμενη άδεια δικαστικής αρχής. Ο δεύτερος νόμος ενισχύει την επιρροή του υπουργού Δικαιοσύνης στο τουρκικό Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων. Οι νόμοι αυτοί συνιστούν παράβαση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, αντίστοιχα, όπως αυτά κατοχυρώνονται στην ΕΣΔΑ (άρθρα 10 και 6 αντίστοιχα) και στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (άρθρα 18 και 14 αντίστοιχα) που δεσμεύουν την Τουρκία. Ως προς τον επιχειρούμενο εξισλαμισμό της τουρκικής κοινωνίας, αρκεί να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση Ερντογάν άνοιξε την πόρτα των δημοσίων κτηρίων και χώρων εκπαίδευσης στις Τουρκάλες μαντηλοφόρες γυναίκες, μεταρρύθμισε την εκπαίδευση αναβαθμίζοντας σημαντικά τον ρόλο της θρησκείας σε αυτήν και ψήφισε νόμους που επιβάλλουν περιορισμούς στην πώληση, χρήση και διαφήμιση των αλκοολούχων ποτών επικαλούμενη τις ισλαμικές αρχές. Όμως πρόσφατα προστέθηκαν σημαντικά γεγονότα που πλήττουν αυτήν την προσπάθεια. Ο γνωστός Τούρκος σουνίτης ιεροδιδάσκαλος και πρώην ιμάμης Γκιουλέν, με τεράστια επιρροή στο εσωτερικό της Τουρκίας, ο οποίος ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ και έχει ιδρύσει πάνω από 1.000 σχολεία σε 140 χώρες, έδωσε εντολή στους μουφτήδες να υπακούουν μόνο σε αυτόν και αυτοί φαίνεται να συμμορφώνονται. Αλλά και με τους καθαυτό Τουρκοκύπριους της κατεχόμενης περιοχής επιδεινώνονται οι σχέσεις, γιατί η Τουρκία εννοεί να τους επιβάλλει πλήρη υποταγή, τόσο μέσω του εξισλαμισμού όσο και με τη συστηματική εξαγορά στα Κατεχόμενα επιχειρήσεων, ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και ακίνητης περιουσίας.Γιατί και πώς ο νεο-οθωμανισμός δεν ανατρέπεται Δεν μπορεί παρά να εμφανισθεί από πρώτη άποψη παράδοξο το γεγονός ότι, παρά τις, πρωτοφανούς βίας και έκτασης, αντιδράσεις κατά του Ερντογάν στο εσωτερικό και εξωτερικό, αυτός παραμένει ακλόνητος. Στην πραγματικότητα, ο σατανικός ιθύνων νους για την επικράτηση του νεο-οθωμανισμού, με πρωταγωνίστρια την Τουρκία, Νταβούτογλου, κατέστρωσε σχέδιο συνεχούς διείσδυσης και προώθησής του. Συγκεκριμένα, στον Ερντογάν ανέθεσε το έργο τής, με αδιάλλακτο και βίαιο τρόπο, αντίκρουσης των αντιδρώντων και προσπαθούντων να εμποδίσουν την κυριαρχία του νεο-οθωμανισμού – είναι ο ρόλος του «μαστιγίου» –, στον εαυτό του, δε, ανέθεσε ως υπουργό Εξωτερικών τον ρόλο του «καρότου», δηλαδή εμφανίζεται ως ο «μειλίχιος» διαπραγματευτής που σώζει αυτούς που υφίστανται την αφόρητα βίαιη και σε όλα τα πεδία σύγκρουση Ερντογάν. Έτσι, είναι βέβαιο ότι και την πάση θυσία επιβολή του νεο-οθωμανισμού ενισχύει και ο ίδιος εμφανίζεται με το προσωπείο του «ήπιου» διαπραγματευτή, που του επιτρέπει να καταστήσει καρποφόρες τη βία και τη φοβέρα του Ερντογάν. Είναι βέβαιο ότι η πολιτική αυτή είναι επιτυχής. Και μόνο να σκεφθεί κανείς ότι, αντί να πέσει η κυβέρνηση Ερντογάν, έπεσε η κυβέρνηση της Κύπρου και για ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας Κύπριος αρχιεπίσκοπος εμφανίζεται επαμφοτερίζων ή μάλλον καθαρά συμβιβαστικός. Εξάλλου, πρέπει να αμφιβάλλουμε ακόμη και για τα αφάνταστα ποσά δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία εμφανίσθηκαν ως προϊόν διαφθοράς του Ερντογάν που αποκρύπτει ο γιος του. Πρέπει να εξετασθεί μήπως είναι χρήματα παραχωρηθέντα στην τωρινή τουρκική κυβέρνηση για ενίσχυσή της και επίσης να ερευνηθεί ποια είναι η πηγή αυτών των τεράστιων ποσών. Απαραίτητο είναι, λοιπόν, Έλληνες της Ελλάδος και της Κύπρου, να ανοίξουμε καλά τα μάτια μας και να καταλάβουμε τι παιχνίδι παίζεται εις βάρος μας. Αλλά και οι Ευρωπαίοι καλό είναι να καταλάβουν και αυτοί ότι γίνονται συνένοχοι – με τις υποχωρήσεις τους – στην κατάργηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού και των αξιών του από τον επικινδυνότατο εχθρό του, τον νεο-οθωμανισμό και βάρβαρο εξισλαμισμό με τη βία. Αθήνα, 4 Μαρτίου 2014* * * *  Την ημερομηνία θέτουμε λόγω αναμονής νέων εξελίξεων * Η Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου είναι ομ. καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου, πρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου http://www.topontiki.gr/article/70003/Sumpaignia-Erntogan---Ntaboutoglou-eis-baros-mas