Του Γιάννη Αγγέλη
Η πανηγυρική επιτυχία της επιστροφής της Ιρλανδίας στον εξωτερικό δανεισμό –τέσσερις φορές πάνω η ζήτηση τίτλων από την προσφορά– έχει κάνει πολλούς στην Αθήνα να μιλούν όλο και συχνότερα για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μετά τις ευρωεκλογές.
Γιατί όχι και πριν από αυτές, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, όπως υποστηρίζουν κάποια στελέχη του ΥΠΟΙΚ.
Αν μάλιστα ρίξει κανείς μια ματιά στα spreads και στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων –όσων τέλος πάντων έχουν απομείνει στις αγορές– παρατηρεί μια ραγδαία πτώση η οποία έχει φέρει τα ελληνικά ομόλογα σε επίπεδα τιμών 2010!
Στέλεχος της αγοράς ομολόγων που ρωτήθηκε σχετικά υποστήριζε χθες ότι μια προσεκτική προετοιμασία και με την προϋπόθεση ότι δεν θα αλλάξει το κλίμα στις διεθνείς αγορές αλλά και στο εσωτερικό, “θα μπορούσε να δοκιμασθεί ακόμα και τώρα μία μικρή έκδοση με επιτόκιο όχι πολύ διαφορετικό από το 6,5% - 7%, αλλά δεν θα ήταν καθόλου σκόπιμο ...”.
Από την άλλη πλευρά ο αντίλογος λέει “γιατί το ΥΠΟΙΚ να αρχίσει να φορτώνει το δημόσιο χρέος με δάνεια μεσοπρόθεσμης διάρκειας με τόσο ψηλό τόκο όταν δανείζεται με 2% - 2,5%”.
Αλήθεια είναι κι αυτό. Αλλά όχι ολόκληρη η αλήθεια.
Το επιτόκιο αυτό αφορά μόνο τα δάνεια του EFSF όχι εκείνα του ΔΝΤ. Το ΔΝΤ συνεχίζει να δανείζει την Ελλάδα με κάτι περισσότερο από 4%, δηλαδή περίπου όσο κοστίζουν οι εκδόσεις των εντόκων γραμματίων.
Απλώς είναι μικρό το ποσό των δανείων του ΔΝΤ σε σχέση με εκείνο των δανείων από τις χώρες της Ε.Ε. και το EFSF με αποτέλεσμα το μεσοσταθμικό επιτόκιο του συνολικού δανεισμού να πέφτει στο 2 και κάτι... (σ.σ. αναλυτικό ρεπορτάζ το Σάββατο στο “Κεφάλαιο”).
Με άλλα λόγια από καθαρά αριθμητική πλευρά ο δανεισμός με ένα ομόλογο μικρού ποσού που θα είχε τις σημερινές αποδόσεις δεν θα άλλαζε παρά ανεπαίσθητα το συνολικό μεσοσταθμικό επιτόκιο του δημόσιου χρέους.
Πόσο χρήσιμο όμως ή δυνατό θα ήταν αυτό; Σίγουρα προεκλογικά θα δημιουργούσε ένα κλίμα που θα άρεσε πολύ στην κυβέρνηση ενόψει εκλογών... Ιδιαίτερα καθώς θα ενίσχυε την εικόνα ότι και η Ελλάδα ακολουθεί την “επιστροφή στην ομαλότητα” όπως η Ιρλανδία.
Πόσο αληθινό θα ήταν όμως αυτό; Από την Κομισιόν έχουν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον σ΄ αυτή την κατεύθυνση αλλά παραμένουν εξαιρετικά... κουμπωμένοι απέναντι στην πρόθυμη διάθεση των αμερικανικών ιδιαίτερα επενδυτικών τραπεζών, που κάνουν λόμπι τον τελευταίο καιρό στις Βρυξέλλες για να ξαναβγεί η Ελλάδα στις αγορές το συντομότερο δυνατό! Οι λόγοι είναι προφανείς. Στην Κομισιόν επισημαίνουν ότι μια τέτοια κίνηση θα είχε νόημα αν ήταν δεδομένη η πορεία από δω και πέρα, “αλλά εμείς ακόμα δεν έχουμε κλείσει την τέταρτη αξιολόγηση για να εκταμιευθεί η δόση του Δεκεμβρίου... Πρέπει να ήμαστε βέβαιοι ότι δεν θα υπάρξει πισωγύρισμα...”.
Τις εβδομάδες που ακολουθούν τις γιορτές πρόκειται να γίνουν συναντήσεις ανάμεσα σε Αθήνα και Βρυξέλλες για να συζητηθούν διεξοδικά οι σχετικές “ιδέες” που υπάρχουν.
Όμως τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Και ο λόγος είναι απλός.
Στο ΥΠΟΙΚ βλέπουν το ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον σαν μία μοναδική ευκαιρία για να παρακαμφθούν οι δυσκολίες της συζήτησης για το πως θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό τόσο του 2014 (στο δεύτερο εξάμηνο) αν καθυστερήσουν οι εκταμιεύσεις των δόσεων των δανείων του EFSF και του ΔΝΤ, όσο και το χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το οποίο ξεπερνά τα 12 – 14 δισ. ευρώ.
Γιατί έτσι θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα τρίτο δάνειο που ανεξαρτήτως του τι λέγεται και γράφεται θα συνοδεύεται έτσι κι αλλιώς από ένα τρίτο μνημόνιο...
Και η τρόικα σαφώς δεν το συζητάει αυτό. Προς το παρόν τουλάχιστον.
Και κάπου εκεί κλείνει για την ώρα η συζήτηση για την επίσπευση ομολογιακών εκδόσεων παρά την ραγδαία πτώση των spreads (κάτω από τις 600 μονάδες βάσης σήμερα το πρωί...).
Βέβαια υπάρχει και μία άλλη πλευρά, η πλευρά της αγοράς.
Αυτή προϋποθέτει ότι για να αρχίσει μία διαδικασία επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές –αν όλα τα υπόλοιπα το επιτρέπουν– θα πρέπει η εγχώρια αγορά να αποκτήσει ένα επαρκές “βάθος” και να αρχίσει να κινείται σε τιμές που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον σε συνάρτηση με το κόστος του ρίσκου γι΄ αυτούς που θα είναι οι πρώτοι που θα μπουν.
Και σ΄ αυτό, στο πρώτο σκέλος του τουλάχιστον, στο να αποκτήσει δηλαδή η ελληνική αγορά ομολόγων κάποια ρευστότητα, κάποια πράγματα μπορούν να γίνουν πριν από την επανέναρξη των εκδόσεων ομολογιακού δανεισμού.
Σ΄ αυτό το επίπεδο είναι πολύ πιθανό να δούμε την εισαγωγή ομολογιακών τίτλων που να... πακετάρουν τα παλιά ομόλογα σε μεγαλύτερες λήξεις και σε βολικές διάρκειες.
Και αυτό δεν είναι απίθανο να το δούμε προεκλογικά...
Η πανηγυρική επιτυχία της επιστροφής της Ιρλανδίας στον εξωτερικό δανεισμό –τέσσερις φορές πάνω η ζήτηση τίτλων από την προσφορά– έχει κάνει πολλούς στην Αθήνα να μιλούν όλο και συχνότερα για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μετά τις ευρωεκλογές.
Γιατί όχι και πριν από αυτές, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, όπως υποστηρίζουν κάποια στελέχη του ΥΠΟΙΚ.
Αν μάλιστα ρίξει κανείς μια ματιά στα spreads και στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων –όσων τέλος πάντων έχουν απομείνει στις αγορές– παρατηρεί μια ραγδαία πτώση η οποία έχει φέρει τα ελληνικά ομόλογα σε επίπεδα τιμών 2010!
Στέλεχος της αγοράς ομολόγων που ρωτήθηκε σχετικά υποστήριζε χθες ότι μια προσεκτική προετοιμασία και με την προϋπόθεση ότι δεν θα αλλάξει το κλίμα στις διεθνείς αγορές αλλά και στο εσωτερικό, “θα μπορούσε να δοκιμασθεί ακόμα και τώρα μία μικρή έκδοση με επιτόκιο όχι πολύ διαφορετικό από το 6,5% - 7%, αλλά δεν θα ήταν καθόλου σκόπιμο ...”.
Από την άλλη πλευρά ο αντίλογος λέει “γιατί το ΥΠΟΙΚ να αρχίσει να φορτώνει το δημόσιο χρέος με δάνεια μεσοπρόθεσμης διάρκειας με τόσο ψηλό τόκο όταν δανείζεται με 2% - 2,5%”.
Αλήθεια είναι κι αυτό. Αλλά όχι ολόκληρη η αλήθεια.
Το επιτόκιο αυτό αφορά μόνο τα δάνεια του EFSF όχι εκείνα του ΔΝΤ. Το ΔΝΤ συνεχίζει να δανείζει την Ελλάδα με κάτι περισσότερο από 4%, δηλαδή περίπου όσο κοστίζουν οι εκδόσεις των εντόκων γραμματίων.
Απλώς είναι μικρό το ποσό των δανείων του ΔΝΤ σε σχέση με εκείνο των δανείων από τις χώρες της Ε.Ε. και το EFSF με αποτέλεσμα το μεσοσταθμικό επιτόκιο του συνολικού δανεισμού να πέφτει στο 2 και κάτι... (σ.σ. αναλυτικό ρεπορτάζ το Σάββατο στο “Κεφάλαιο”).
Με άλλα λόγια από καθαρά αριθμητική πλευρά ο δανεισμός με ένα ομόλογο μικρού ποσού που θα είχε τις σημερινές αποδόσεις δεν θα άλλαζε παρά ανεπαίσθητα το συνολικό μεσοσταθμικό επιτόκιο του δημόσιου χρέους.
Πόσο χρήσιμο όμως ή δυνατό θα ήταν αυτό; Σίγουρα προεκλογικά θα δημιουργούσε ένα κλίμα που θα άρεσε πολύ στην κυβέρνηση ενόψει εκλογών... Ιδιαίτερα καθώς θα ενίσχυε την εικόνα ότι και η Ελλάδα ακολουθεί την “επιστροφή στην ομαλότητα” όπως η Ιρλανδία.
Πόσο αληθινό θα ήταν όμως αυτό; Από την Κομισιόν έχουν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον σ΄ αυτή την κατεύθυνση αλλά παραμένουν εξαιρετικά... κουμπωμένοι απέναντι στην πρόθυμη διάθεση των αμερικανικών ιδιαίτερα επενδυτικών τραπεζών, που κάνουν λόμπι τον τελευταίο καιρό στις Βρυξέλλες για να ξαναβγεί η Ελλάδα στις αγορές το συντομότερο δυνατό! Οι λόγοι είναι προφανείς. Στην Κομισιόν επισημαίνουν ότι μια τέτοια κίνηση θα είχε νόημα αν ήταν δεδομένη η πορεία από δω και πέρα, “αλλά εμείς ακόμα δεν έχουμε κλείσει την τέταρτη αξιολόγηση για να εκταμιευθεί η δόση του Δεκεμβρίου... Πρέπει να ήμαστε βέβαιοι ότι δεν θα υπάρξει πισωγύρισμα...”.
Τις εβδομάδες που ακολουθούν τις γιορτές πρόκειται να γίνουν συναντήσεις ανάμεσα σε Αθήνα και Βρυξέλλες για να συζητηθούν διεξοδικά οι σχετικές “ιδέες” που υπάρχουν.
Όμως τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Και ο λόγος είναι απλός.
Στο ΥΠΟΙΚ βλέπουν το ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον σαν μία μοναδική ευκαιρία για να παρακαμφθούν οι δυσκολίες της συζήτησης για το πως θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό τόσο του 2014 (στο δεύτερο εξάμηνο) αν καθυστερήσουν οι εκταμιεύσεις των δόσεων των δανείων του EFSF και του ΔΝΤ, όσο και το χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το οποίο ξεπερνά τα 12 – 14 δισ. ευρώ.
Γιατί έτσι θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα τρίτο δάνειο που ανεξαρτήτως του τι λέγεται και γράφεται θα συνοδεύεται έτσι κι αλλιώς από ένα τρίτο μνημόνιο...
Και η τρόικα σαφώς δεν το συζητάει αυτό. Προς το παρόν τουλάχιστον.
Και κάπου εκεί κλείνει για την ώρα η συζήτηση για την επίσπευση ομολογιακών εκδόσεων παρά την ραγδαία πτώση των spreads (κάτω από τις 600 μονάδες βάσης σήμερα το πρωί...).
Βέβαια υπάρχει και μία άλλη πλευρά, η πλευρά της αγοράς.
Αυτή προϋποθέτει ότι για να αρχίσει μία διαδικασία επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές –αν όλα τα υπόλοιπα το επιτρέπουν– θα πρέπει η εγχώρια αγορά να αποκτήσει ένα επαρκές “βάθος” και να αρχίσει να κινείται σε τιμές που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον σε συνάρτηση με το κόστος του ρίσκου γι΄ αυτούς που θα είναι οι πρώτοι που θα μπουν.
Και σ΄ αυτό, στο πρώτο σκέλος του τουλάχιστον, στο να αποκτήσει δηλαδή η ελληνική αγορά ομολόγων κάποια ρευστότητα, κάποια πράγματα μπορούν να γίνουν πριν από την επανέναρξη των εκδόσεων ομολογιακού δανεισμού.
Σ΄ αυτό το επίπεδο είναι πολύ πιθανό να δούμε την εισαγωγή ομολογιακών τίτλων που να... πακετάρουν τα παλιά ομόλογα σε μεγαλύτερες λήξεις και σε βολικές διάρκειες.
Και αυτό δεν είναι απίθανο να το δούμε προεκλογικά...
Πηγή:www.capital.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.