Του Χρήστου Ιωάννου *
Σε ό,τι με αφορά αποδέχομαι τον τρόπο ζωής στον καπιταλιστικό κόσμο. Θα ήθελα να αλλάξω πολλά και παλεύω καθημερινά γι’ αυτό όσο μπορώ, πηγαίνοντας κόντρα σε συμφέροντα, γνωστούς (ακόμα και φίλους) και πολλές φορές στο επαγγελματικό και προσωπικό συμφέρον. Δεν έχω κρύψει από κανέναν τι πρεσβεύω. Δεν δηλώνω αριστερός, ούτε τον παριστάνω.
Και δεν έχω κρύψει από κανένα ότι θεωρώ τις διαφημίσεις των εταιρειών ως ένα σημαντικό έσοδο για να ζήσει κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης. Αν μάλιστα μπορεί να μη συμβιβάζεται, τότε υπηρετεί το επάγγελμα και κάνει και λειτούργημα.
Αυτό όμως που είδα το περασμένο Σάββατο στην Εφημερίδα των Συντακτών δεν μπορώ παρά να το μνημονεύσω.
Την παραμονή της επετείου του Πολυτεχνείου, η αριστερή δήθεν εφημερίδα, στην πρώτη σελίδα της, δίπλα στην αναγγελία του θέματος του Πολυτεχνείου, μας ενημερώνει ότι έχει ένθετο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Όχι την κοινωνική ευθύνη κάποιου είδους συνεταιρισμού, κάποιας δημόσιας εταιρείας, ενός κοινωφελούς ιδρύματος. Την εταιρική κοινωνική ευθύνη της καλής τράπεζαςAlpha Bank που βοηθάει τον κόσμο, της καλής εταιρείας κινητής τηλεφωνίαςVodafone που συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη και της βελγικών συμφερόντων ΑΒ Βασιλόπουλος («και του πουλιού το γάλα») που δίνει τρόφιμα στους φτωχούς.
Προσωπικά, δεν αμφιβάλλω ότι κάποιες εταιρείες κάνουν και δύο καλά. Και είμαι υπέρ του επιχειρείν και της δημιουργίας. Όμως, αυτοί που τα γράφουν αυτά, ταυτόχρονα απορρίπτουν κάθε τι που σχετίζεται με τις επιχειρήσεις και το κέρδος. Αποστρέφονται τον ιδιωτικό τομέα, αντιδρούν σε κάθε επιχειρηματική-επενδυτική πρωτοβουλία και δεν χάνουν ευκαιρία να κατηγορήσουν μεγάλο και μικρό κεφάλαιο.Αυτά “πουλάνε” στους αναγνώστες τους.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κορόιδεψαν 700 συναδέλφους τους στην Ελευθεροτυπία για να ικανοποιήσουν το στενό προσωπικό και κομματικό συμφέρον κάποιων, φθάνοντας στο σημείο να αντιγράψουν την εφημερίδα και να κλέψουν στοιχεία της ιστορίας της που ανήκε στους 700 (και σε όσους είχαν αποχωρήσει) και όχι στους 40 ή τους 3, που κρυφά και εν αγνοία των άλλων κατοχύρωσαν μέχρι εμπορικά σήματα. Και ζητάνε και τα ρέστα.
Και είναι οι ίδιοι που την προηγούμενη εβδομάδα αποδέχτηκαν τη χρηματοδότησή τους από άγνωστο επιχειρηματία και τη συμμετοχή του στο μετοχικό τους κεφάλαιο.
Παιδιά γερά, και η Eldorado Gold (ως χορηγός) είναι κοντά.
* Ο Χρήστος Ιωάννου είναι δημοσιογράφος, παραμένει μέχρι σήμερα στην Ελευθεροτυπία και διεκδικεί στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις του.
Σε ό,τι με αφορά αποδέχομαι τον τρόπο ζωής στον καπιταλιστικό κόσμο. Θα ήθελα να αλλάξω πολλά και παλεύω καθημερινά γι’ αυτό όσο μπορώ, πηγαίνοντας κόντρα σε συμφέροντα, γνωστούς (ακόμα και φίλους) και πολλές φορές στο επαγγελματικό και προσωπικό συμφέρον. Δεν έχω κρύψει από κανέναν τι πρεσβεύω. Δεν δηλώνω αριστερός, ούτε τον παριστάνω.
Και δεν έχω κρύψει από κανένα ότι θεωρώ τις διαφημίσεις των εταιρειών ως ένα σημαντικό έσοδο για να ζήσει κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης. Αν μάλιστα μπορεί να μη συμβιβάζεται, τότε υπηρετεί το επάγγελμα και κάνει και λειτούργημα.
Αυτό όμως που είδα το περασμένο Σάββατο στην Εφημερίδα των Συντακτών δεν μπορώ παρά να το μνημονεύσω.
Την παραμονή της επετείου του Πολυτεχνείου, η αριστερή δήθεν εφημερίδα, στην πρώτη σελίδα της, δίπλα στην αναγγελία του θέματος του Πολυτεχνείου, μας ενημερώνει ότι έχει ένθετο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Όχι την κοινωνική ευθύνη κάποιου είδους συνεταιρισμού, κάποιας δημόσιας εταιρείας, ενός κοινωφελούς ιδρύματος. Την εταιρική κοινωνική ευθύνη της καλής τράπεζαςAlpha Bank που βοηθάει τον κόσμο, της καλής εταιρείας κινητής τηλεφωνίαςVodafone που συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη και της βελγικών συμφερόντων ΑΒ Βασιλόπουλος («και του πουλιού το γάλα») που δίνει τρόφιμα στους φτωχούς.
Προσωπικά, δεν αμφιβάλλω ότι κάποιες εταιρείες κάνουν και δύο καλά. Και είμαι υπέρ του επιχειρείν και της δημιουργίας. Όμως, αυτοί που τα γράφουν αυτά, ταυτόχρονα απορρίπτουν κάθε τι που σχετίζεται με τις επιχειρήσεις και το κέρδος. Αποστρέφονται τον ιδιωτικό τομέα, αντιδρούν σε κάθε επιχειρηματική-επενδυτική πρωτοβουλία και δεν χάνουν ευκαιρία να κατηγορήσουν μεγάλο και μικρό κεφάλαιο.Αυτά “πουλάνε” στους αναγνώστες τους.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κορόιδεψαν 700 συναδέλφους τους στην Ελευθεροτυπία για να ικανοποιήσουν το στενό προσωπικό και κομματικό συμφέρον κάποιων, φθάνοντας στο σημείο να αντιγράψουν την εφημερίδα και να κλέψουν στοιχεία της ιστορίας της που ανήκε στους 700 (και σε όσους είχαν αποχωρήσει) και όχι στους 40 ή τους 3, που κρυφά και εν αγνοία των άλλων κατοχύρωσαν μέχρι εμπορικά σήματα. Και ζητάνε και τα ρέστα.
Και είναι οι ίδιοι που την προηγούμενη εβδομάδα αποδέχτηκαν τη χρηματοδότησή τους από άγνωστο επιχειρηματία και τη συμμετοχή του στο μετοχικό τους κεφάλαιο.
Παιδιά γερά, και η Eldorado Gold (ως χορηγός) είναι κοντά.
* Ο Χρήστος Ιωάννου είναι δημοσιογράφος, παραμένει μέχρι σήμερα στην Ελευθεροτυπία και διεκδικεί στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.