Η προοπτική της υπηρεσίας...ελικοπτέρων

Του Γρηγόρη Ρουμπάνη

Ούτε αν θα δοθεί, ούτε αν δεν δοθεί παράταση ζωής από την κ. Μέρκελ και την Τρόικα στην κυβέρνηση που ήταν των Τριών, έγινε των Δύο και ουσιαστικά εξακολουθεί να είναι του Ενός, του Γιάννη Στουρνάρα, ενδιαφέρει την κοινωνία ως σύνολο. Ενδιαφέρει μόνο όσους μετέχουν σ' αυτήν, ήτοι πρωθυπουργό, αντιπρόεδρο, υπουργούς και τους ακολούθους τους, και όσους επωφελούνται από αυτήν, ήτοι ορισμένοι εγχώριοι επιχειρηματίες, πολλοί περισσότεροι ξένοι ειδικευμένοι στις αρπαχτές, τα funds που κερδίζουν από τα ακούρευτα ομόλογα, και φυσικά οι (κυρίως) Γερμανοί τραπεζίτες και οι, ανά την ΕΕ, στρατευμένοι στην ιδέα της νέας γερμανικής προέλασης στην Ευρώπη.

Ουδείς άλλος έχει όφελος από τη συνέχιση μιας πορείας που οδηγεί μια χώρα όλο και πιο βαθιά στην καταστροφή. Ακόμα και ο δραματουργός του μέλλοντος έχει πέραν του αναμενόμενου υλικό, για να «χτίσει» ένα έργο που θα παραδώσει στις επόμενες γενιές υπό τύπον διδαχής, τι να πράξουν για να αποφύγουν τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, πώς να πορευτούν για να αποφύγουν την οργή των θεών. Δεν χρειάζεται άλλες πράξεις ή απραξίες που θα προσθέσουν περισσότερο πόνο στην αφήγησή του, περισσότερες σκιές κατατρεγμένων ανθρώπων από την απληστία ξένων επιδρομέων και επίορκων ντόπιων αρχόντων. Γιατί τότε δεν θα έχει να περιγράψει πια μια τραγωδία. Αλλά ένα ολοκαύτωμα.

Ας μην περικόπτουμε λέξεις και νοήματα κατά το πρότυπο της περικοπής μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Ας μην ακολουθούμε την «έκπληξη» των τηλεοπτικών ειδήσεων της ζώνης 7μμ-10μμ και των άλλων ενημερωτικών εκπομπών από τις απαιτήσεις των ανέκφραστων εκπροσώπων της Τρόικας, τις δυσκολίες που τάχα έχουν οι ταλαίπωροι (μπα;) υπουργοί στις διαπραγματεύσεις μαζί τους, ή την τιτάνια (όπως την παρουσιάζουν) προσπάθεια του Γιάννη Στουρνάρα να έρθει σε συνεννόηση με τους ψυχρούς Αλαμανούς, μπας και περισώσει μια μπουκιά από το ψωμί της άρρωστης γιαγιάς ή του άνεργου πατέρα. Ας μην ταραζόμαστε από την αδυναμία της κυβέρνησης των μνημονίων να εφαρμόσουν όσα η ίδια (και οι όμοιές της που διαδέχθηκε) προσυπέγραψαν για τις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις, που θα έφερναν την ευτυχία και τη γαλήνη στον ελληνικό λαό.

Απλώς δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν, χωρίς να διαλύσουν πλήρως τις οικονομικές, παραγωγικές, διοικητικές και κοινωνικές δομές της χώρας. Δεν μπορούν, χωρίς να υπολογίσουν το κόστος, να ρίξουν στα επίπεδα επιδόματος (με την αξία ενός συσσιτίου) τη στρόφιγγα των μισθών, των συντάξεων και της δημόσιας υγείας με κλείσιμο ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων κι αυτού του ίδιου του ΕΟΠΥΥ, (εφεύρημά τους κι αυτός). Δεν μπορούν να προχωρήσουν στην απόλυση-άρα και στην ώθηση στην πείνα-μερικών ακόμα χιλιάδων εργαζομένων (του... τρισκατάρατου δημοσίου, ω ναι!), αν δεν φανταστούν πως κάθε οργανισμός μπορεί να μετατραπεί σε μια νέα ΕΡΤ. Δεν μπορούν να απαξιώσουν άλλο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη ζωή, αν δεν προκαλέσουν την αμετάκλητη οργή του δοκιμαζόμενου λαού. Δεν μπορούν να τη φέρουν σε επίπεδο αξιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τα κάρα του δήμου μάζευαν από τους δρόμους τα άψυχα κορμιά των νεκρών από την πείνα, πριν αναλογιστούν τις συνέπειες μιας τέτοιας πράξης. Δεν μπορούν ενσυνειδήτως να την φέρουν σε τέτοια επίπεδα, και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης. Στρατιωτικής ειρήνης, έστω.

Δεν μπορούν, γιατί θα διαλύσουν και τις πολιτικές δομές. Οι οποίες υπάρχουν κι ας υπολειτουργούν. Υπάρχουν κι ας τις έχουν οι ίδιοι οι σημερινοί λειτουργοί τους ευτελίσει. Κι αν τις διαλύσουν, θα καταρρεύσει η χώρα στο σύνολό της. Μαζί, πιθανόν, και η αεροπορία. Της υπηρεσίας ελικοπτέρων συμπεριλαμβανομένης.

http://opinion24.gr/