Ένας αναχρονιστικός θεσμός που εξυπηρετεί το συμφέρον της Ελλάδας

Βουλευτές της ΔΗΜΑΡ επαναφέρουν στο προσκήνιο το θέμα της «σαρίας». Οι ιδιαιτερότητες στην Ελλάδα και αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα

Υπάρχει ένα θέμα που έρχεται και επανέρχεται συνεχώς, και ομολογώ ότι μου προκαλεί έκπληξη, αφού είναι φανερό πως όσοι το επαναφέρουν δεν λαμβάνουν υπόψη μια σοβαρή παράμετρο. Ότι η ύπαρξη ή απόρριψη ενός δικαιικού κανόνα πρέπει να εναρμονίζεται με το συμφέρον του λαού.

Ο λόγος για την επιμονή αυτοαποκαλουμένων προοδευτικών κύκλων να ζητούν κατάργηση της «σαρίας» στην Ελλάδα, ως αναχρονιστικού θεσμού, που δεν τυγχάνει εφαρμογής σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου. Πράγματι είναι αναχρονιστικός θεσμός, και πράγματι δεν είναι συμβατός με τις σύγχρονες αντιλήψεις περί δικαίου. Αλλά, επιβάλλεται να υπάρχει για το γενικότερο συμφέρον.

Σαρία εστί το ισλαμικό δίκαιο, όπου φυσικός δικαστής θεωρείται ο ιμάμης. Βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. -με ερώτησή τους προς το αρμόδιο υπουργείο- επισημαίνουν ότι αφενός ο ιμάμης δεν έχει γνώσεις νομικές, αφετέρου σημειώνουν ότι, «η δικαστική εξουσία ασκείται μέσω ενός θρησκευτικού θεσμού και το περιεχόμενο αυτής της πρακτικής, το οποίο προβάλλει σαν πρότυπο την ανισότητα των φύλων, αντιβαίνει στις διατάξεις του Συντάγματος και στις βασικές αρχές μιας ευνομούμενης, δημοκρατικής Πολιτείας».

Είπαμε παραπάνω, ότι συμφωνεί η στήλη με τις διαπιστώσεις αυτές. Όμως, οι βουλευτές -και όσοι άλλοι, που είναι πολλοί- θεωρούν πως όλοι οι μέχρι σήμερα κυβερνήτες της χώρας που επιμένουν να διατηρούν αυτόν τον αναχρονιστικό θεσμό, είναι λιγότερο προοδευτικοί από τους πολέμιους της σαρίας στο ελληνικό έδαφος;

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν άραγε κάποιος στενοκέφαλος πολιτικός, ώστε να οριστικοποιήσει τη σαρία το 1923 με το άρθρο 45 της συνθήκης της Λωζάννης, όταν η Ελλάδα δεσμεύθηκε «να λάβει κατάλληλα μέτρα, ώστε η μουσουλμανική μειονότητα να ρυθμίζει την προσωπική και οικογενειακή κατάσταση των μελών της σύμφωνα με τα δικά της έθιμα»;

Μάλιστα, λίγο αργότερα όταν ο Κεμάλ αποφάσισε η Τουρκία να υιοθετήσει τον ελβετικό αστικό κώδικα, με συνέπεια η σαρία να μη ισχύει για τους Τούρκους μουσουλμάνους (τυπικά βέβαια, όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει), ζήτησε από τον Ελ. Βενιζέλο να πράξει το ίδιο (και η τουρκική πλευρά του επανέλαβε την πρόταση, το 1931).

H απάντηση όμως της ελληνικής κυβέρνησης υπήρξε αρνητική, και το ίδιο συμβαίνει μέχρι σήμερα, κάθε φορά που αυτό το θέμα τίθεται είτε από διεθνείς Οργανισμούς, είτε από ημεδαπούς πολιτικούς. Δεν αναλογίσθηκαν, επομένως, όσοι επαναφέρουν το θέμα, γιατί πολιτικοί, όπως ο Ελ. Βενιζέλος, ο Κων. Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν κατάργησαν τον αναχρονιστικό θεσμό;

Η απάντηση είναι απλή. Όσο ισχύει η σαρία και οι μουφτήδες έχουν και δικαστικές αρμοδιότητες, διορίζονται από το ελληνικό κράτος. Αν πάψει να ισχύει η σαρία, τότε υποχρεωτικά η ελληνική πολιτεία θα αποδεχθεί την εκλογή των μουφτήδων και των 30 ιμάμηδων. Τι σημαίνει αυτό; Είναι άγνωστο άραγε, ότι η ψήφος των μουσουλμάνων στην Θράκη είναι στη μεγάλη πλειονότητα εξαρτημένη από το τουρκικό Προξενείο;

Δεν είναι γνωστό, ότι μουφτήδες και ιμάμηδες του Προξενείου θα διαχειρίζονται και τα χρηματικά ποσά των Βακουφίων, δηλαδή με χρήματα του ελληνικού κράτους θα ασκείται προπαγάνδα σε βάρος της Ελλάδας;

Δεν γίνεται κατανοητό, ότι οι εκλεγμένοι μουσουλμάνοι λειτουργοί θα κατευθύνουν απόλυτα τους δεισιδαίμονες μουσουλμάνους προς την πορεία που θέλουν; Τι θέλουμε τελικά για την Θράκη. Υπάρχει αυτή τη στιγμή συνδιοίκηση με το τουρκικό Προξενείο. Σπρώχνουμε τα πράγματα για να έχει την πλήρη διοίκηση ο Τούρκος πρόξενος;

Και βέβαια, είναι περίεργο, που οι δήθεν προοδευτικοί δεν λένε ότι για να έχει δικαστική δικαιοδοσία ο ιμάμης, πρέπει να συμφωνήσουν και οι δύο διάδικοι να προσφύγουν σ’ αυτόν, οι δε αποφάσεις του (για κληρονομικά και οικογενειακά θέματα, μόνον γι’ αυτά έχει αρμοδιότητα) ελέγχονται από την τακτική ελληνική δικαιοσύνη.

Κλείνοντας, να προσθέσουμε ότι δεν είναι επίσης αληθές, πως μόνο στην Ελλάδα εφαρμόζεται η Σαρία. Σε περιοχές των προαστίων των μεγάλων πόλεων της Γαλλίας, όπου η αστυνομία δεν μπαίνει ποτέ, εφαρμόζεται -ανεπίσημα, αλλά με μεγάλη ισχύ- η Σαρία.

Στην Μεγάλη Βρετανία, υπάρχουν ήδη πέντε -τουλάχιστον- δικαστήρια που δικάζουν με βάση τη Σαρία. Στην Ελβετία, ο Christian Giordano, καθηγητής Ανθρωπολογίας έγραψε ότι ένα ειδικό νομικό πλαίσιο για τους μουσουλμάνους θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν. Προσέθεσε ότι σε αυτό θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στοιχεία από την Σαρία.

Αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ όπως π.χ. την Δανία υπάρχουν ιμάμηδες οι οποίοι δικάζουν παραβατικούς μουσουλμάνους, ξεπερνώντας έτσι το νομικό σύστημα της Δανίας.

Ο Μακεδών

http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=121093