“ Το deal που καθόρισε τη συμμετοχή του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς στη συγκυβέρνηση Σαμαρά και η χαμένη προσδοκία ”
Ο Φώτης Κουβέλης, ένας πολιτικός ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά από συγκυβερνήσεις, αποφάσισε στις τελευταίες εκλογές, στις εκλογές του Ιούνη, από τις οποίες προέκυψε η τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, να συμμετάσχει στο γερμανόφιλο κυβερνητικό σχήμα, το οποίο έχει αναλάβει για λογαριασμό του Βερολίνου να εξαθλιώσει τον ελληνικό λαό και να πλιατσικολογήσει ανενόχλητο και με σαδιστικό τρόπο στην δημόσια περιουσία της χώρας μας.
Το Periodista είναι σε θέση να γνωρίζει, ότι παρά τα όσα είχε εξαγγείλει περί της δήθεν «Αριστεράς της Ευθύνης» ή περί «Αριστερού πρόσημου» σε μία έτσι κι αλλιώς λαοκτόνα πολιτική, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς δέχθηκε ασφυκτικές πιέσεις, τόσο μετά από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, όσο και μετά από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ώστε να συμμετάσχει σε μία συγκυβέρνηση. Τελικά ο ίδιος δέχτηκε, υπολογίζοντας ότι με κάποιο θαύμα θα μπορούσε να διασωθεί πολιτικά. Πίστευε και ενδεχομένως πιστεύει, ότι μετά από μία εκλογική άνοδο της Αριστεράς – όμοια με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 ή με εκείνη της ΕΔΑ το 1958 – το πολιτικό Κέντρο επανέρχεται και συγκεντρώνει όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, τους δημοκρατικούς πολίτες και τα προοδευτικά ρεύματα στις τάξεις του. Η υποκριτική στάση που τήρησε η Δημοκρατική Αριστερά στην ψήφιση των εργασιακών και στη συνέχεια στην ψήφιση του προϋπολογισμού για το έτος 2013 αυτό προδίδουν.
Πίστεψε ο Φώτης Κουβέλης ότι η Δημοκρατική Αριστερά, το κόμμα δηλαδή που ο ίδιος ίδρυσε και το οποίο υποδέχθηκε στις τάξεις του τα εκσυγχρονιστικά απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε να διαδραματίσει μελλοντικά σημαντικό ρόλο στην υπόθεση της ανασυγκρότησης μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς ή αν όχι μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς, τότε σίγουρα μιας Κεντροαριστεράς – μπαλαντέρ σε αστικές κυβερνήσεις, υποτελείς στα ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Υποστηρίζουν κάποιοι, στο παρασκήνιο, ότι αυτό το σχέδιο είχε τις ευλογίες του Κώστα Σημίτη, του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Γερμανίας. Εκείνο το οποίο δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι ο Φώτης Κουβέλης πίστευε και πιστεύει ότι θα γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά τον Κάρολο Παπούλια το έτος 2015. Η συμμετοχή του στην τρικομματική κυβέρνηση, λένε κάποιοι, ότι είχε αυτόν τον σκοπό. Ο ίδιος φέρεται να επιθυμεί να αξιοποιήσει τη δημοφιλία που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις για αυτόν τον σκοπό, ως το μεγαλύτερό του όπλο για να πιέσει, αφού πρώτα έδωσε την απαραίτητη συναίνεση και είναι ήδη συμμέτοχος στην υλοποίηση της λαοκτόνας πολιτικής του μνημονίου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως μετά τον σχηματισμό της τρικομματικής κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά το περασμένο καλοκαίρι, διενεργήθηκαν δημοσκοπήσεις, στα μέσα και στα τέλη του Ιουλίου του 2012, οι οποίες έδειχναν τον Φώτη Κουβέλη πρώτο στις προτιμήσεις του κοινού για την Προεδρία της Δημοκρατίας και ενώ ο νέος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας θα προέκυπτε σε τρία χρόνια.
Όμως, οι πολιτικές εξελίξεις και οι νέοι φορείς ή οι πολλές πολιτικές πρωτοβουλίες που εμφανίζονται το τελευταίο χρονικό διάστημα στον χώρο της Κεντροαριστεράς (ενός χώρου, ο οποίος σήμερα δεν μετρά πολλές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις είναι η αλήθεια) τροποποίησαν τα σχέδια, τόσο του Αντώνη Σαμαρά, όσο και του Ευάγγελου Βενιζέλου σε ότι έχει να κάνει με την επιλογή που θα κάνουν για τη Προεδρία της Δημοκρατίας, αν βέβαια καταφέρει το παρόν κυβερνητικό σχήμα να φθάσει μέχρι το 2015, κάτι το οποίο θεωρείται αδύνατο. Ο Αντώνης Σαμαράς οραματίζεται τον εαυτό του ως ηγέτη ενός ξενόδουλου πολιτικού φορέα, δήθεν φιλοευρωπαϊκού (στην πραγματικότητα γερμανόφιλου) ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναζητά εναγωνίως την πολιτική του διάσωση, υπό τον φόβο το ΠΑΣΟΚ να μην καταφέρει να είναι παρόν στην επόμενη βουλή.
Το βέβαιο είναι ότι το κατεστημένο θα τα δώσει όλα προκειμένου η σημερινή κυβέρνηση να διασωθεί και να μακροημερεύσει, παρά τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει κάτι τέτοιο για τον ελληνικό λαό. Αν δεν καταφέρει να μακροημερεύσει, τότε πρέπει το κατεστημένο να την αντικαταστήσει με μια άλλη κυβέρνηση εξίσου, αν όχι περισσότερο, υποτελούς με κάποιον δοτό πρωθυπουργό, πιθανότατα τεχνοκράτη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, αν μέχρι τότε (μέχρι δηλαδή το 2015) υπάρχει ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ηγείται ενός πολιτικού φορέα, δεν θα στηρίξει τον Φώτη Κουβέλη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν τεθεί αυτό το ζήτημα. Όπως λέγεται επίσης, αυτός ήταν ο λόγος , που ο δεύτερος δεν συζητά σήμερα και έχει απορρίψει πλήρως το ενδεχόμενο κεντροαριστερής διεύρυνσης με τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ, κρυφοκοιτώντας στο μέλλον και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα η καταρρέουσα διαπλοκή, η οποία αναμένει τις τελικές αποφάσεις της Τρόικας για το μέλλον της, προσπαθεί να πείσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, και υπονοεί ότι πρέπει να αναζητήσει συνεργασίες με σχηματισμούς της Κεντροαριστεράς καθώς κυβέρνηση «Σκέτης Αριστεράς» δεν δύναται να υπάρξει.
Κάπως έτσι ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος δεν θα γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας, σχεδιάζει να συμμετάσχει σε μία μελλοντική κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς (με το κατεστημένο να εκβιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ), ώστε να σώσει όχι μόνο το πολιτικό του μέλλον, αλλά και την υστεροφημία του. Εκείνο που δεν υπολογίζει το κατεστημένο, είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα δημιουργήσουν τέτοιες συνθήκες στην ελληνική κοινωνία, ώστε θα χαθούν οι δυνατότητες ελέγχου των εκλογικών αποτελεσμάτων, ίσως και της κοινωνικής οργής για την περεταίρω εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού. Υπομονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.