Αυξήσεις έως και 300% στην τιμή του νερού, που παραμένει παγωμένη από το 2008, θα φέρει η προωθούμενη ελέω Μνημονίου πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Αυτό έχει δείξει η διεθνής πρακτική από ανάλογες εκποιήσεις συστημάτων ύδρευσης, που συνοδεύονται από κατάργηση κοινωνικών παροχών προς τους πολίτες, όπως χαμηλά τιμολόγια για πολύτεκνους, αλλά και υποβάθμιση της ποιότητας των παραχόμενων υπηρεσιών.
Το ελληνικό όμως πείραμα θα έχει και μια «γκρίζα» ιδιαιτερότητα: το προνομιακό πακέτο των μετοχών του Δημοσίου, που ανέρχεται στο 61,33%, αποτιμάται σήμερα σε 240-250 εκατ. ευρώ και επομένως θα φέρει στα δημόσια ταμεία μόλις το 5% της πραγματικής αξίας της κερδοφόρου εταιρείας.
Το πράσινο φως για την πώληση έδωσε η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με βάση την οποία καταργείται η ελάχιστη συμμετοχή του κράτους σε όλες τις ΔΕΚΟ, επομένως και το δικαίωμα υποβολής βέτο σε κρίσιμες αποφάσεις (π.χ. αυξήσεις τιμών). Επιπλέον η πώληση των μετοχών μπορεί να γίνει χωρίς την προηγούμενη έγκριση της διυπουργικής. Η περίπτωση της ΕΥΔΑΠ είναι ξεχωριστή γιατί διαχειρίζεται νερό, ένα πολύτιμο φυσικό αγαθό εν ανεπαρκεία και μάλιστα σε συνθήκες σχεδόν μονοπωλιακές.
Η εταιρεία, που περιλαμβάνεται στις μεγαλύτερες του κλάδου της στην Ευρώπη, καλύπτει ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, καθώς και περιοχές της Στερεάς, της Πελοποννήσου και του Αιγαίου. Μόνο στην πρωτεύουσα διαθέτει 2,020 εκατ. συνδέσεις, με συνολικό μήκος αγωγών 9.500 χλμ., και το δίκτυο αποχέτευσης (6.000 χλμ.) εξυπηρετεί 3,5 εκατ. κατοίκους. Με τον νόμο 2744/1999 είχε σπάσει σε δύο κομμάτια:
* Στην ΕΥΔΑΠ Παγίων, που παραμένει στο Δημόσιο και σε αυτήν ανήκουν οι ταμιευτήρες σε Εύηνο, Μόρνο, Υλίκη και Μαραθώνα, με όλο το βασικό δίκτυο μεταφοράς νερού.
* Στην εισηγμένη στο χρηματιστήριο ΕΥΔΑΠ Α.Ε., στην οποία ανήκουν τα μεγάλα διυλιστήρια νερού, ακίνητα-φιλέτα στο Γαλάτσι, στο Μενίδι και αλλού, καθώς και τα δίκτυα διανομής. Η εμπορική τους αξία υπολογίζεται σε 5 δισ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι μόνον οι εγκαταστάσεις στην Ψυττάλεια αποτιμώνται σε ένα δισ. ευρώ.
Παρά το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, το πρώτο εξάμηνο του 2012 τα κέρδη της εταιρείας διαμορφώθηκαν στα 12,18 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 53,53% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Με τις μνημονιακές επιταγές οι μισθοί ψαλιδίστηκαν σχεδόν στο 50%, ενώ το προσωπικό μειώθηκε στα 2.300 άτομα έναντι 5.400 που υπηρετούσαν μέχρι πρότινος.
«Σε κάθε περίπτωση, η αξία της ΕΥΔΑΠ δεν είναι μόνον η αντικειμενική, αλλά και το φυσικό αγαθό που παρέχει. Η τεχνογνωσία, η εμπειρία και ο κοινωνικός της χαρακτήρας. Ολα αυτά δεν αποτιμώνται σε χρήμα. Είναι ανεκτίμητα για τον ελληνικό λαό», μας είπε ο Μανώλης Αγγελάκης, εκπρόσωπος των εργαζομένων στη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ και πρόεδρος της ΔΑΚΕ ΕΥΔΑΠ, που θεωρεί ότι πριν από οποιαδήποτε διαδικασία θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός των παγίων της εταιρείας και κυρίως να ανανεωθεί η 20ετής σύμβαση με το Δημόσιο που λήγει το 2019.
«Μπροστά στο ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης, η αντίδραση της ΔΑΚΕ και του συνόλου των εργαζομένων θα είναι δυναμική και αποφασιστική», προειδοποιεί ο γαλάζιος συνδικαλιστής και προσθέτει: «Θα μετέλθουμε κάθε νόμιμου τρόπου και θα προσφύγουμε σε κάθε ένδικο μέσο για να ανατρέψουμε μια εξέλιξη τραγική για την εταιρεία και τους εργαζόμενους, αλλά κυρίως για τους καταναλωτές και τη χώρα».
h.tzanavara@efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.