Βάλια Μπαζού
Μαύρο σακάκι, μαύρο πουκάμισο και μαύρη γραβάτα. Η μονόχρωμη, black ή καλύτερα dark, ενδυματολογική επιλογή του Γιάννη Στουρνάρα το βράδυ της Κυριακής (28 Οκτωβρίου) σε μια ακόμα κρίσιμη σύσκεψη στο Μαξίμου, θα ήταν ανάξια λόγου εάν δεν ταίριαζε γάντι με τη «μονόχρωμη» - μονοδιάστατη σκέψη , με τον «μονόχρωμο» - μονοδιάστατο τρόπο που ασκεί πολιτική (;) στην πιο κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα.
Και μονοδιάστατη είναι μια πολιτική υπάκουη, που αποθεώνει ένα fund και απαξιώνει τους πολίτες και το πολιτικό σύστημα. Μονοδιάστατη είναι μια πολιτική που αδυνατεί να δει όλη την εικόνα, που αγνοεί τους βασικούς κανόνες, που προσπαθεί να βρει τη λύση στηριζόμενη σε λάθος παραδοχές, που δεν έχουν ή δεν θα έπρεπε να έχουν καμιά σχέση με την «εξίσωση» της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Ο μαυροφορεμένος υπουργός Οικονομικών με τις δηλώσεις του μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης, έμοιαζε περισσότερο με ένα ανώτατο στέλεχος εταιρείας, παρά με έναν εξωκοινοβουλευτικό – τεχνοκράτη που ανέλαβε πολιτική δράση στο όνομα των Ελλήνων πολιτών.
Και αυτό γιατί οι δηλώσεις του, ήταν άκρως προσβλητικές για το πολιτικό σύστημα - ειδικότερα για τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, στην οποία εξωδίκως συμμετέχει- και βέβαια για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών.
Ιδού το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των δηλώσεών του:
«Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που είχαν θέσει τα πολιτικά κόμματα, το θέμα της κύρωσης από τη Βουλή των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό η Τρόικα δεν το δέχεται και εμμένει στο προαπαιτούμενο. Και νομίζω ορθά κατά την άποψή μου. Πολύ δύσκολα ένας ξένος επενδυτής θα ερχόταν στην Ελλάδα εάν έπρεπε τελικά η Βουλή να κυρώσει τη σύμβαση».
Για να το κάνουμε λιανά, ο υπουργός Οικονομικών μιλά απαξιωτικά αναφερόμενος γενικώς και αορίστως για «ένα θέμα που είχαν θέσει τα πολιτικά κόμματα», αγνοώντας επιδεικτικά ότι το έχουν θέσει οι κυβερνητικοί εταίροι. Αγνοώντας επιδεικτικά την κυβερνητική συμμαχία που τον «έβγαλε» από τη θέση του προέδρου του ΙΟΒΕ και τον τοποθέτησε στα υπουργικά έδρανα του κοινοβουλίου.
Με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο ο υπουργός Οικονομικών, συμφωνεί, υποκλινόμενος, με τους επίδοξους επενδυτές, λέγοντάς μας ότι δεν είναι δυνατόν η πώληση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας να περνά από την κρίση της Βουλής, δεν είναι δυνατόν για τις ιδιωτικοποιήσεις να ζητείται η γνώμη των 300 εκλεγμένων βουλευτών!
Ο Γιάννης Στουρνάρας, δρα, βέβαια, όπως γνωρίζει αφού βγήκε στην κεντρική πολιτική σκηνή από σπόντα, «πουλώντας» την τεχνογνωσία του και την εξοικείωσή του με τις «Αγορές».
Η μέχρι σήμερα πορεία του το αποδεικνύει αφού δείχνει ότι λειτουργεί ως ανώτατο στέλεχος μιας εταιρείας που εργάζεται νυχθημερόν για να φέρει σε πέρας το project που του έχει ανατεθεί και δίνει λογαριασμό μόνον στον διευθύνοντα σύμβουλο. Μόνο που μια κυβέρνηση δεν είναι διοικητικό συμβούλιο. Οι Έλληνες πολίτες δεν είναι απρόσωποι μέτοχοι και οι 300 της Βουλής – που έχουν εκτεθεί στη χλεύη άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως - δεν είναι οι υπάλληλοί του στους κάτω ορόφους της εταιρείας.
Και μονοδιάστατη είναι μια πολιτική υπάκουη, που αποθεώνει ένα fund και απαξιώνει τους πολίτες και το πολιτικό σύστημα. Μονοδιάστατη είναι μια πολιτική που αδυνατεί να δει όλη την εικόνα, που αγνοεί τους βασικούς κανόνες, που προσπαθεί να βρει τη λύση στηριζόμενη σε λάθος παραδοχές, που δεν έχουν ή δεν θα έπρεπε να έχουν καμιά σχέση με την «εξίσωση» της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Ο μαυροφορεμένος υπουργός Οικονομικών με τις δηλώσεις του μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης, έμοιαζε περισσότερο με ένα ανώτατο στέλεχος εταιρείας, παρά με έναν εξωκοινοβουλευτικό – τεχνοκράτη που ανέλαβε πολιτική δράση στο όνομα των Ελλήνων πολιτών.
Και αυτό γιατί οι δηλώσεις του, ήταν άκρως προσβλητικές για το πολιτικό σύστημα - ειδικότερα για τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, στην οποία εξωδίκως συμμετέχει- και βέβαια για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών.
Ιδού το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των δηλώσεών του:
«Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που είχαν θέσει τα πολιτικά κόμματα, το θέμα της κύρωσης από τη Βουλή των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό η Τρόικα δεν το δέχεται και εμμένει στο προαπαιτούμενο. Και νομίζω ορθά κατά την άποψή μου. Πολύ δύσκολα ένας ξένος επενδυτής θα ερχόταν στην Ελλάδα εάν έπρεπε τελικά η Βουλή να κυρώσει τη σύμβαση».
Για να το κάνουμε λιανά, ο υπουργός Οικονομικών μιλά απαξιωτικά αναφερόμενος γενικώς και αορίστως για «ένα θέμα που είχαν θέσει τα πολιτικά κόμματα», αγνοώντας επιδεικτικά ότι το έχουν θέσει οι κυβερνητικοί εταίροι. Αγνοώντας επιδεικτικά την κυβερνητική συμμαχία που τον «έβγαλε» από τη θέση του προέδρου του ΙΟΒΕ και τον τοποθέτησε στα υπουργικά έδρανα του κοινοβουλίου.
Με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο ο υπουργός Οικονομικών, συμφωνεί, υποκλινόμενος, με τους επίδοξους επενδυτές, λέγοντάς μας ότι δεν είναι δυνατόν η πώληση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας να περνά από την κρίση της Βουλής, δεν είναι δυνατόν για τις ιδιωτικοποιήσεις να ζητείται η γνώμη των 300 εκλεγμένων βουλευτών!
Ο Γιάννης Στουρνάρας, δρα, βέβαια, όπως γνωρίζει αφού βγήκε στην κεντρική πολιτική σκηνή από σπόντα, «πουλώντας» την τεχνογνωσία του και την εξοικείωσή του με τις «Αγορές».
Η μέχρι σήμερα πορεία του το αποδεικνύει αφού δείχνει ότι λειτουργεί ως ανώτατο στέλεχος μιας εταιρείας που εργάζεται νυχθημερόν για να φέρει σε πέρας το project που του έχει ανατεθεί και δίνει λογαριασμό μόνον στον διευθύνοντα σύμβουλο. Μόνο που μια κυβέρνηση δεν είναι διοικητικό συμβούλιο. Οι Έλληνες πολίτες δεν είναι απρόσωποι μέτοχοι και οι 300 της Βουλής – που έχουν εκτεθεί στη χλεύη άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως - δεν είναι οι υπάλληλοί του στους κάτω ορόφους της εταιρείας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.