H ηθικοποίηση του καπιταλισμού αποδεικνύεται, με απόλυτη ακρίβεια, ανέφικτη, αφού αυτός είναι εξ ορισμού ανήθικος, καθώς τίθεται στην υπηρεσία μιας πλούσιας μειοψηφίας η οποία εκμεταλλεύεται σαν εργαλείο τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, αρνούμενη την ανεξαρτησία τους
Yvon Quiniou, Γαλλος Φιλόσοφος
Την βδομάδα που μας πέρασε το Ελληνικό Ινστιτούτο Επιχειρηματικής Ηθικής πραγματοποίσε εκδήλωση απονομής των βραβείων BUSINESS ETHICS EXCELLENCE AWARDS που αλλού, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ινστιτούτου, o θεσμός “συμβάλει στη δημιουργία των συνθηκών, που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να αναπτύξουν τις πρακτικές εκείνες, βάσει των οποίων θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν κλίμα κατανόησης, εμπιστοσύνης και υποστήριξης με τους κοινωνικούς τους εταίρους στην «ενστάλαξη» της υπευθυνότητας, της ακεραιότητας και της ευθύνης στην ομάδα των κοινωνικών εταίρων.” Μεταξύ άλλων χαιρέτησαν την εκδήλωση η κα Νάνσυ Παπαλεξανδρή, καθηγήτρια του Οικ. Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε η ομιλία του κου Χαρίδημου Τσούκα, καθ. Πανεπιστημίων Κύπρου & Warwick με θέμα γιατί μια επιχείρηση πρέπει να είναι ηθική. [Csrnews.gr]. Δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο της ομιλίας των δύο καθηγητών, υποθέτω όμως ότι είπαν κάτι διαφορετικό από το“Οχι «επανεκκίνηση» λοιπόν, επιτήρηση! Τρόικα, περισσότερη τρόικα!” που έγραφεστο άρθρο του στην Καθημερινή ο κ. Τσούκας αφού πρώτα κατακεραύνωνε “Τα οργανωμένα συμφέροντα”, “τους διανοούμενους του «συστήματος»” και τις συντεχίες. Ή από επιθέσεις “στους κήρυκες του παρασιτικού κρατικισμού”, “τους απολογητές του μπάχαλου” “στις ομάδες και συμφέροντα που τρέφονται από τον κρατισμό και ταυτόχρονα δρουν διαλυτικά εναντίον του ιδίου του κράτους” όπως αναφέρει η Παρέμβαση πενήντα πανεπιστημιακών ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, την οποία συνυπογράφει η κ. Παπαλεξανδρή.
Aποφεύγω τον πειρασμό να σχολιάσω το κατά πόσο θεωρείται ηθικό στον κόσμο των επιχειρήσεων μια βραβευμένη εταιρία να είναι ταυτόχρονα και χορηγός των βραβείων (TSAKOS SHIPPING AND TRADING SA, ALERT SHIPPING AGENCIES LTD, ALLSEAS MARINE SA), υποθέτω όμως η λαϊκή έκφραση “Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει” έχει εφαρμογή και στο χώρο του Marketing, βέβαια με διαφορετική, πιο τεχνοκρατική ονομασία.
Στον κατάλογο των βραβευμένων εταιριών, βλέπουμε φημισμένες για την ηθική τους εταιρίες:
Tην Ιντραλότ, συμφερόντων Σ. Κόκκαλη εις βάρος του οποίου και άλλων 4 προσώπων ασκήθηκε ποινική δίωξη για κακουργηματική απιστία από κοινού και κατ’ εξακολούθηση και ηθική αυτουργία σε αυτή, για συμβάσεις της περιόδου 2005-2007 για την προμήθεια πληροφοριακού συστήματος της Intralot στον ΟΠΑΠ. [tvxs.gr/node/61624]
Την VODAFONΕ των υποκλοπών και της “αυτοκτονίας” Τσαλικίδη, το πρόστιμο των 76 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο της είχε επιβληθεί για τις υποκλοπές αυτές, επιστράφηκε και μάλιστα εντόκως. [http://www.newsbomb.gr/koinwnia]
Kαι βέβαια ναυτιλιακές εταιρίες συμφερόντων Μ. Κυριακού, Π. Τσάκου και Β. Ρέστη με τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, οι δραστηριότητα των οποίων αποδίδoυν σήμερα στον κρατικό προϋπολογισμό λιγότερο από όσα αποδίδουν τα παράβολα που πληρώνουν οι αλλοδαποί εργαζόμενοι. [iospress]
Κατά την παραλαβή του βραβείου του ο κ. Ρέστης υπογράμμισε “Υπάρχει μια αντίφαση στην εικόνα της Ελληνικής ναυτιλίας σε ότι αφορά στην επιχειρηματική ηθική, η οποία (εικόνα) υποθηκεύει τη θέση που της αξίζει. Για το λόγο αυτό η διάκριση αυτή είναι ακόμη πιο σημαντική, διότι μπορεί να γίνει το εφαλτήριο ώστε να αντιστραφεί η «άδικη» εικόνα της ναυτιλίας στην Ελλάδα και τον κόσμο. Η διάκριση αυτή μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα, να βρει μιμητές όλους εμάς τους εφοπλιστές που οφείλουμε να εξυψώσουμε την Ελληνική ναυτιλία στο παγκόσμιο οικονομικό στίβο” [www.tovima.gr]
Το πως εννοούν βέβαια την εξύψωση αυτή δεν θα το πουν στα γκαλά βράβευσης τους, το ομολογούν όμως κυνικά και εκβιαστικά αλλού. “Βρες με πρώτα για να με φορολογήσεις”δηλώνει ο κ. Ρέστης στο Bloomberg. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, oι Έλληνες πλοιοκτήτες έβγαλαν 175 δισ. αφορολόγητα σε 10 χρόνια. [http://topontiki.gr].
Περιμένουμε εναγωνίως τις επόμενες βραβεύσεις να μάθουμε ποιες εταιρίες “Μπόρεσαν να καλλιεργήσουν κλίμα κατανόησης, εμπιστοσύνης και υποστήριξης με τους κοινωνικούς τους εταίρους στην «ενστάλαξη» της υπευθυνότητας, της ακεραιότητας και της ευθύνης στην ομάδα των κοινωνικών εταίρων”. Ή αλλιώς, για να παραφράσουμε τον ποιητή, “Όταν ακούς επιχειρηματική ηθική, ανθρωπινό κρέας μυρίζει.”
Back Door Man
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.