Οι Ευρωπαίοι πρέπει να προσέξουν τι εύχονται όσον αφορά την Ελλάδα. Αυτό συστήνει ο Martin Wolf, αναλυτής - αρθρογράφος των Financial Times, ο οποίος προειδοποιεί για τους κινδύνους να καταρρεύσει η ευρωζώνη σε περίπτωση εξόδου χώρας από το ενιαίο νόμισμα.
Σύμφωνα με τον Wolf, η κρίση στην Ελλάδα έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Μπορεί οι αγορές να έχουν αποδεχτεί την προοπτική η χώρα να φύγει από το ευρώ, αλλά πρέπει να αναλογιστούν ότι οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι. Και μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι δεν αναφέρεται στα εμφανή προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, αλλά στα κρυφά, αυτά που θα συμβαίνουν και θα μπαίνουν από τους δρώντες κάτω από το χαλί.
Σύμφωνα με τον Wolf, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα φέρει δύο σοβαρούς κινδύνους. Από τη μία θα χαθεί η εμπιστοσύνη και από την άλλη τα οφέλη από το ενιαίο νόμισμα θα εκμηδενιστούν.
Η διακοπή της χρηματοδότησης της Ελλάδας, θα προκαλούσε άτακτη χρεοκοπία. Οι ελληνικές τράπεζες θα αποκόβονταν από τη στήριξη της ΕΚΤ, κάτι που θα προκαλούσε μαζικές τραπεζικές αναλήψεις. Η Αθήνα θα επέβαλε ελέγχους κεφαλαίου, θα εισήγαγε νέο νόμισμα, θα άλλαζε τα εγχώρια συμβόλαια και θα κήρυττε στάση πληρωμών.
Αυτό θα ήταν και το χάος. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένων και των σωμάτων ασφαλείας δεν θα πληρώνονταν, και η κοινωνική τάξη δύσκολα θα παρέμενε. Θα ξεσπούσαν ταραχές και λεηλασίες. Η πιθανότητα πραξικοπήματος ή εμφυλίου θα ήταν μεγάλη και ο πληθωρισμός θα εκτινασσόταν.
Μεσοπρόθεσμα, όμως, η κατάσταση θα ομαλοποιούταν. Αν υποθέσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωνε να θέσει υπό έλεγχο το δημοσιονομικό της έλλειμμα, σιγά σιγά θα είχε αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη θα ερχόταν.
Στην Ευρώπη όμως, η έξοδος της Ελλάδας θα προκαλούσε συρρίκνωση του ΑΕΠ, ανατίμηση του ευρώ, έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων, και μαζικές τραπεζικές αναλήψεις σε Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία, στην Ισπανία. Επίσης, θα προκαλούσε κατάρρευση στις τιμές χρηματοπιστωτικών και άλλων ενεργητικών. Για να αποφευχθεί η μόλυνση, οι Ευρωπαίοι πρέπει να δράσουν άμεσα. Η ΕΚΤ θα πρέπει να λειτουργήσει ως απεριόριστος πιστωτής έσχατης ανάγκης. Θα χρειαστούν οπωσδήποτε πρόσθετες διασώσεις τραπεζών, με μεγάλο κόστος. Οι βαθιές υφέσεις θα επιδεινώσουν τις ήδη προβληματικές δημοσιονομικές θέσεις.
Η διάλυση της ευρωζώνης θα επιφέρει επίσης νομικές προσφυγές. Πολλές συμφωνίες, επιχειρηματικές και χρηματοπιστωτικές θα διαλύονταν. Η ανάλυση αυτή μάλιστα ίσως είναι πολύ αισιόδοξη στην αποτίμηση των επιπτώσεων της απόλυτης διάλυσης. Θα ενεργοποιηθούν πανίσχυροι μηχανισμοί: επιβολή (παράνομων) ελέγχων κεφαλαίου, νομικές αβεβαιότητες, καταρρεύσεις ενεργητικών, απρόβλεπτες μεταβολές σε ισολογισμούς, πάγωμα του τραπεζικού συστήματος, διατάραξη των κεντρικών τραπεζών, κατάρρευση στις δαπάνες και στο εμπόριο και τεράστιες μεταβολές στους συναλλαγματικούς μηχανισμούς των νέων ισοτιμιών.
Η ελληνική αποχώρηση θα δημιουργήσει την επιλογή ανάμεσα στις μεγάλες κινήσεις προς πιο δυνατή ένωση και ένα μέλλον ατελείωτων κρίσεων. Σε μια τέτοια επιλογή, το κυρίαρχο κράτος-δανειστής, η Γερμανία, πρέπει να δημιουργήσει -ανάμεσα στα μεγάλα βήματα προς την ενοποίηση που τρομοκρατούν πολλούς από τους πολίτες της- ένα μέλλον γεμάτο φριχτές κρίσεις ή τη διάλυση τώρα. Δεν υπάρχει καλή επιλογή. Όμως, η ευρωζώνη ή θα γίνει πιο δυνατή ένωση ή θα εξαφανιστεί.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον Wolf, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα φέρει δύο σοβαρούς κινδύνους. Από τη μία θα χαθεί η εμπιστοσύνη και από την άλλη τα οφέλη από το ενιαίο νόμισμα θα εκμηδενιστούν.
Η διακοπή της χρηματοδότησης της Ελλάδας, θα προκαλούσε άτακτη χρεοκοπία. Οι ελληνικές τράπεζες θα αποκόβονταν από τη στήριξη της ΕΚΤ, κάτι που θα προκαλούσε μαζικές τραπεζικές αναλήψεις. Η Αθήνα θα επέβαλε ελέγχους κεφαλαίου, θα εισήγαγε νέο νόμισμα, θα άλλαζε τα εγχώρια συμβόλαια και θα κήρυττε στάση πληρωμών.
Αυτό θα ήταν και το χάος. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένων και των σωμάτων ασφαλείας δεν θα πληρώνονταν, και η κοινωνική τάξη δύσκολα θα παρέμενε. Θα ξεσπούσαν ταραχές και λεηλασίες. Η πιθανότητα πραξικοπήματος ή εμφυλίου θα ήταν μεγάλη και ο πληθωρισμός θα εκτινασσόταν.
Μεσοπρόθεσμα, όμως, η κατάσταση θα ομαλοποιούταν. Αν υποθέσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωνε να θέσει υπό έλεγχο το δημοσιονομικό της έλλειμμα, σιγά σιγά θα είχε αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη θα ερχόταν.
Στην Ευρώπη όμως, η έξοδος της Ελλάδας θα προκαλούσε συρρίκνωση του ΑΕΠ, ανατίμηση του ευρώ, έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων, και μαζικές τραπεζικές αναλήψεις σε Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία, στην Ισπανία. Επίσης, θα προκαλούσε κατάρρευση στις τιμές χρηματοπιστωτικών και άλλων ενεργητικών. Για να αποφευχθεί η μόλυνση, οι Ευρωπαίοι πρέπει να δράσουν άμεσα. Η ΕΚΤ θα πρέπει να λειτουργήσει ως απεριόριστος πιστωτής έσχατης ανάγκης. Θα χρειαστούν οπωσδήποτε πρόσθετες διασώσεις τραπεζών, με μεγάλο κόστος. Οι βαθιές υφέσεις θα επιδεινώσουν τις ήδη προβληματικές δημοσιονομικές θέσεις.
Η διάλυση της ευρωζώνης θα επιφέρει επίσης νομικές προσφυγές. Πολλές συμφωνίες, επιχειρηματικές και χρηματοπιστωτικές θα διαλύονταν. Η ανάλυση αυτή μάλιστα ίσως είναι πολύ αισιόδοξη στην αποτίμηση των επιπτώσεων της απόλυτης διάλυσης. Θα ενεργοποιηθούν πανίσχυροι μηχανισμοί: επιβολή (παράνομων) ελέγχων κεφαλαίου, νομικές αβεβαιότητες, καταρρεύσεις ενεργητικών, απρόβλεπτες μεταβολές σε ισολογισμούς, πάγωμα του τραπεζικού συστήματος, διατάραξη των κεντρικών τραπεζών, κατάρρευση στις δαπάνες και στο εμπόριο και τεράστιες μεταβολές στους συναλλαγματικούς μηχανισμούς των νέων ισοτιμιών.
Η ελληνική αποχώρηση θα δημιουργήσει την επιλογή ανάμεσα στις μεγάλες κινήσεις προς πιο δυνατή ένωση και ένα μέλλον ατελείωτων κρίσεων. Σε μια τέτοια επιλογή, το κυρίαρχο κράτος-δανειστής, η Γερμανία, πρέπει να δημιουργήσει -ανάμεσα στα μεγάλα βήματα προς την ενοποίηση που τρομοκρατούν πολλούς από τους πολίτες της- ένα μέλλον γεμάτο φριχτές κρίσεις ή τη διάλυση τώρα. Δεν υπάρχει καλή επιλογή. Όμως, η ευρωζώνη ή θα γίνει πιο δυνατή ένωση ή θα εξαφανιστεί.
www.bankingnews.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.