Χρήστου Δημήτρης
Ο τρόπος που παρεμβαίνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, στις εσωτερικές υποθέσεις ενός ισότιμου κράτους μέλους της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, και μάλιστα ενός κράτους με την ιστορική και πολιτισμική βαρύτητα της Ελλάδας, είναι προκλητικός και ταυτόχρονα αποκαλυπτικός των πραγματικών διαθέσεων της γερμανικής κυβέρνησης υπό την ηγεμονία μιας νεοφιλελεύθερης Δεξιάς.
Το διακύβευμα είναι σε ποιον θα ανήκει αυτή η χώρα. Αν θα ανήκει στους Έλληνες ή στους τοκογλύφους δανειστές, αν θα ζήσουμε και θα εργαστούμε με τιμή και αξιοπρέπεια για την πατρίδα μας και την οικογένειά μας
ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ κανείς, ειδικά μετά την παρέμβαση Γιούνγκερ, ο οποίος ζήτησε «να σταματήσουν οι εκβιασμοί προς την Ελλάδα, διότι είναι συνιδιοκτήτης του ευρώ και κανείς δεν μπορεί να την εκδιώξει», να αντιδράσουν οι ηγεσίες των ελληνικών κομμάτων και πάνω από όλους ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Φευ! Αντίθετα, ο πρόεδρος της δικής μας δημοκρατίας, δημοσιοποίησε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο σύμφωνα με την οποία:
«ΟΙ ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ και οι εκροές μέχρι τις 16.00 η ώρα (της Τρίτης) που τον πήρα, ξεπερνούσαν τα 600 εκατομμύρια ευρώ, έφταναν τα 700 εκατομμύρια ευρώ». Δυστυχώς, η συγκεκριμένη δημοσιοποίηση δεν συνοδευόταν από ένα μήνυμα προς τους Έλληνες να επιδείξουν ψυχραιμία, να μην πανικοβάλλονται από τις φήμες και τις ύποπτες απειλές των τοκογλύφων που δανείζουν τη χώρα μας με μοναδικό σκοπό να την αγοράσουν όλη μισοτιμής. Δεν είναι ντροπή; Ας είναι.
ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ αυταπάτες για την πατριωτική συμπεριφορά της εγχώριας αστικής τάξης. Στα κλαμπ των μεγαλοεπιχειρηματιών μόλις τώρα γίνεται αντιληπτό πως το Μνημόνιο που σάρωσε τη μεσαία τάξη τους περιμένει με ακονισμένα τα κοφτερά του δόντια, ενώ οι θέσεις νταβατζήδων που θα χρειαστούν οι ξένοι κατακτητές δεν αρκούν για όλους. Προς το παρόν οι χρεωκοπημένες ελληνικές τράπεζες και οι εξαρτημένες από τα θαλασσοδάνεια επιχειρήσεις (με όλο το μιντιακό σύστημα μέσα) αγωνίζονται με λυσσαλέο τρόπο κατά του μοναδικού κόμματος που απειλεί την παρασιτική κυριαρχία τους, με εντολή του ελληνικού λαού.
ΕΙΝΑΙ πρωτοφανές στη νεότερη ελληνική πολιτική ιστορία όλες οι δυνάμεις του συστήματος να τρέμουν ένα κόμμα της Αριστεράς, να συμμετέχουν στη διατύπωση της κινδυνολογίας των δανειστών και να την υιοθετούν πλήρως στην εθνική τους ατζέντα πριν τις νέες εκλογές! Συμμετοχή σε αυτήν την πρωτοφανή εκστρατεία κινδυνολογίας και εκβιασμών και μάλιστα διεκδικώντας ρόλο πρωταγωνιστή έχει αναλάβει και το ΚΚΕ. Θα κρίνει ο λαός.
ΣΤΙΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ θα ξαναβρεθούμε στις κάλπες. Το διακύβευμα δεν είναι φυσικά μέσα ή έξω από το ευρώ, όπως το θέτει ο Σόιμπλε και το είχαν θέσει και οι Μερκοζί, πριν απολύσουν τον ΓΑΠ στο ραντεβού των Κανών. Το διακύβευμα είναι σε ποιον θα ανήκει αυτή η χώρα. Αν θα ανήκει στους Έλληνες ή στους τοκογλύφους δανειστές. Το διακύβευμα είναι αν θα ζήσουμε και θα εργαστούμε με τιμή και αξιοπρέπεια για την πατρίδα μας και την οικογένειά μας ή αν ταπεινωμένοι σπρώχνουμε τα παιδιά μας στην ξενιτιά για να ζήσουν τουλάχιστον αυτά, πεθαίνοντας εμείς με πόνο για το κατάντημα της πατρίδας μας.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ που βαφτίζεται φιλοευρωπαϊκή η προσπάθεια ανασυγκρότησης της λεγόμενης κεντροδεξιάς με τη συμμετοχή στη Ν.Δ. της Δράσης του κ. Μάνου και της ΔΗ.ΣΥ. της κ. Ντόρας. Τι σημαίνει άραγε για όλους αυτούς ο όρος φιλοευρωπαϊσμός; Ασφαλώς δεν πρόκειται για γεωγραφικό προσδιορισμό. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι βέροι νεοφιλελεύθεροι Ατλαντιστές και υπηρέτες των ιδεών και των συμφερόντων μιας οικονομικής ελίτ που θέλει την Ευρώπη ως προνομιούχο οικονομικό χώρο του κεφαλαίου υπό την πολιτική αιγίδα των ΗΠΑ.
ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ που μπήκε μπροστά από το δίδυμο Μπους - Μπλερ... φυτεύοντας έναν δικό τους άνθρωπο στην Κομισιόν, όπως ο Ζ.Μ. Μπαρόζο, και αναλαμβάνοντας την απόλυτη κυριαρχία αναδιανομής του πλούτου σε βάρος των εργαζομένων όταν κατάφεραν να επιβάλουν το δίδυμο Μερκοζί. Ένα δίδυμο άπληστο και καταστροφικό, που σήμερα τρομάζει ακόμα και τη αμερικανική ηγεσία! Δεν πάει άλλο όμως. Και μόνο η έκθεση για την χρεωκοπία των περισσοτέρων δήμων του κράτους στη Ρηνανία - Βεστφαλία με ιδιωτικοποιημένες τις περισσότερες (σε χέρια αμερικανικών εταιρειών) κοινωνικές υπηρεσίες, τρομάζει για το μέλλον όλης της Ευρώπης αν οι πολίτες δεν αντιδράσουν. Αντέδρασαν και εκεί.
ΕΔΩ; Εδώ τροποποίησαν πάλι το δίλημμα και το έκαναν Μνημόνιο ή χάος. Ξέρετε την απάντηση από τα προηγούμενα διλήμματα. Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα κ.λπ. Είναι σαφές και απλό. Είναι φανερό πως ο λαός αναθέτει ευθύνες στην Αριστερά που δεν μπορούσε να φανταστεί. Είναι επίσης φανερό πως γίνεται τιτάνια προσπάθεια η Αριστερά να βρεθεί έτοιμη και ικανή να ανταποκριθεί. Όπως και να 'χει η ελπίδα είναι εδώ. Είναι τόσο πουλημένο το παιχνίδι από τις εγχώριες οικονομικές δυνάμεις και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, που δεν χωράει κανένας δισταγμός. Η Αριστερά, άλλωστε, δεν είναι 52 ή 152 βουλευτές. Είμαστε όλοι εμείς μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, που μπορούμε και πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ για να σώσουμε την πατρίδα μας.
ΥΓ.: Ευχαριστώ τον Αλέκο Αλαβάνο που ανακάλυψε και ανέδειξε τον Αλέξη Τσίπρα τον πλέον ταλαντούχο και χαρισματικό πολιτικό της νέας γενιάς.
d.xristou@avgi.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.