Πολιτική εθνικής υποτέλειας

 

Χρήστου Δημήτρης

“Τώρα μπροστά μας έχουμε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα υποχρεώνεται να υποστεί δολοφονικά επίπεδα λιτότητας για να πληρώσει τους ξένους δανειστές της, χωρίς κανένα πραγματικό φως στο βάθος του τούνελ”. Αυτή είναι η διαπίστωση - του Αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν στην παρέμβασή του στους "New York Times" την Τρίτη. Ποια είναι η απάντηση του Έλληνα τραπεζίτη, οικονομολόγου και πρωθυπουργού μας;

ΠΡΟΕΧΕΙ η σωτηρία της χώρας λέει, χωρίς ντροπή και την παραμικρή ευαισθησία για σφαγή των Ελλήνων. Την ταπείνωση, την απόγνωση, τη φτώχεια, τη βίαιη στέρηση του δικαιώματος στην εργασία που τείνει μετά τις σωτήριες πολιτικές του ΓΑΠ να στερήσει ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή. Κι επειδή δεν έχει κανένα επιχείρημα για να μας πείσει πως αυτό που εκτελεί δεν είναι καταστροφή και υποδούλωση διαβάζουμε πως με εντολή του στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, καταρτίζεται έκθεση για τις καταστροφικές επιπτώσεις της χρεωκοπίας αν δεν υπογράψουμε!

ΚΥΝΙΚΟΣ εκβιασμός. Άλλωστε, μια χαρά μας τα λέει ο Μανώλης Καψής. Ο ένας θα τρώει τον άλλο, θα γίνουμε Αργεντινή. Θα πεθάνουμε της πείνας! Ο Καρατζαφέρης είναι πιο τολμηρός. Γιατί να μη χάσουμε το ένα πόδι για να σώσουμε το άλλο; Αν το πάμε έτσι, γιατί να πολεμήσουμε την ανίκητη στρατιωτική μηχανή του Χίτλερ, αφού δεν είχαμε καμιά ελπίδα νίκης και πείνασαν οι Έλληνες, υπέφεραν, 300.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι τόσοι πόδια και χέρια; Πάνε και στην παρέλαση, ή μάλλον πήγαιναν, γιατί τώρα δεν είναι εύκολο, για να τιμήσουν εκείνους τους ήρωες, καταθέτουν και στεφάνια στον Άγνωστο Στρατιώτη! Τι πατριώτες!

ΠΡΟΣΦΑΤΑ το δικαστήριο της Χάγης απέρριψε την προσφυγή κατοίκων του Διστόμου που δικαιώθηκαν από ιταλικό δικαστήριο για αποζημιώσεις των θυμάτων του. Ήταν μια ευκαιρία να ανατρέξουμε στην ιστορία που εκθέτει διαχρονικά τις ελληνικές κυβερνήσεις. Γερμανία και Ιταλία επέβαλαν στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά κι ένα αναγκαστικό δάνειο 3,5 δισ. δολαρίων. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα αποζημιώσεις 7,1 δισ. δολαρίων. Ιταλία και Βουλγαρία πλήρωσαν το μερίδιό τους, αλλά η Γερμανία αρνήθηκε να το καταβάλει. Αυτό το έκανε μόνο για τη χώρα μας. Το 1964 ο καγκελάριος Έρχαρντ δεσμεύτηκε για την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας. Η ενοποίηση έγινε το 1990, αλλά η Γερμανία πάλι (διά του κ. Κολ) αρνήθηκε. Έτσι, σύμφωνα με μελέτη του Γάλλου οικονομολόγου και συμβούλου της γαλλικής κυβέρνησης Ζακ Ντελπά, η αξία του κατοχικού δανείου, εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ, είναι 163,8 δισ. δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων 332 δισ. δολάρια, συνολικά σχεδόν 500 δισ. δολάρια! Πατσίζουμε και έχουμε λαμβάνειν.

ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ σήμερα η Μερκελ για αυτά που χρωστάμε και μας δάνειζε κατά παράβαση του συμφώνου του Μάαστριχτ; Αποφάσισε με τον Σαρκοζί να συγκροτηθεί ειδικός λογαριασμός σε Ευρωπαϊκή Τράπεζα όπου θα κατατίθενται τα ελληνικά έσοδα, με τα οποία θα αποπληρώνεται το ελληνικό χρέος, χωρίς τη διαμεσολάβηση του ελληνικού δημοσίου!

ΜΠΟΡΟΥΝ να το δεχτούν αυτό αξιοπρεπείς Έλληνες πολιτικοί; Είναι δυνατόν; Δυστυχώς είναι. Πρόκειται όμως για το ξεπούλημα της πατρίδας μας όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Στους Έλληνες πολίτες εναπόκειται να απαιτήσουν την απονομή δικαιοσύνης για το εθνικό έγκλημα.

d.xristou@avgi.gr

http://www.avgi.gr/StartPageAction.action