Πέρυσι στο στόχαστρο του Μνημονίου ήταν οι μισθωτοί του δημόσιου τομέα, με την επίκληση του δημοσιονομικού προβλήματος. Φέτος η επιχείρηση "εσωτερική υποτίμηση" κλιμακώνεται με επίθεση στους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων, με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα. Όμως όλοι οι σοβαροί αναλυτές παραδέχονται ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν προκύπτει από το μισθολογικό κόστος, αλλά είναι διαρθρωτικό.
Με ιταμό ύφος χθες ο κομισάριος Όλι Ρεν έστειλε τελεσίγραφο προς τον ελληνικό λαό να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις για ραγδαία μείωση των μισθών. Ο ανθύπατος δεν μιλούσε χωρίς συμμάχους! Στην Αθήνα ο ίδιος ο πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή έχει υιοθετήσει τις αξιώσεις της τρόικας και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο νομοθετικής παρέμβασης για την επιβολή των μισθολογικών μειώσεων, αν οι κοινωνικοί εταίροι δεν συμφωνήσουν. Για τον κ. Παπαδήμο δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Προέχει η σωτηρία του... Μνημονίου!
Στο επίπεδο των κοινωνικών εταίρων οι έμποροι προτείνουν "πάγωμα", δηλαδή ηπιότερη μείωση μισθών. Αναζητούν ισορροπία ανάμεσα σε αντιτιθέμενα συμφέροντά τους. Οι περικοπές μπορεί να ελαφρώσουν τα μισθολόγια των επιχειρήσεών τους, αλλά το εισόδημα που θα μειωθεί θα αφαιρεθεί από την ήδη χειμαζόμενη κατανάλωση, δηλαδή από τον κύκλο των εργασιών τους.
Αδίστακτοι και προκλητικοί οι μεγαλοεργοδότες -ο ΣΕΒ και ο Σύνδεσμος των Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Εδώ και μήνες πηγαινοέρχονταν στις Βρυξέλλες και πίεζαν την Κομισιόν να επιβάλει μείωση μισθών. Τώρα βγαίνουν στα δελτία των 8.30 με... φιλεργατικό προσωπείο και τα μεσάνυχτα αποκαλύπτουν το βρυκολακιασμένο πρόσωπό τους. Συντάσσονται με την τρόικα, αξιώνουν μείωση του κατώτερου μισθού και πριόνισμα του 13ου και 14ου με την πρωτότυπη μέθοδο της... εθελοντικής καταβολής τους!
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι θησαύρισαν με τα χρηματιστηριακά παιχνίδια, δεν επένδυσαν τα χρήματα που έβγαλαν συνήθως με "αέρα" και τα μετέτρεψαν σε προσωπική περιουσία. Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι έχουν μετατρέψει σε ζώνες αποικιακής εκμετάλλευσης κερδοφόρους τομείς, όπως ο τουρισμός. Οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες, επιδοτούμενοι μάλιστα! Είναι οι ίδιοι που τώρα πιέζουν για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και για μείωση (κατ' ουσίαν κατάργηση) του κατώτερου μισθού, που θα ρίξει εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς στη ζώνη της φτώχειας.
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μοσχοπούλησαν τις επιχειρήσεις τους, π.χ. σε ξένα funds, αρκετοί απ' αυτούς έβγαλαν στο εξωτερικό τα χρήματά τους και πιέζουν τώρα για κερδοσκοπική επιστροφή στη δραχμή.
Πρόκειται για απροκάλυπτη ταξική επίθεση, που αποδεικνύει τα μέτωπα, τη διαιρετική τομή με την οποία το Μνημόνιο αυλακώνει την κοινωνία. Θέτει τέλος στις ψευδαισθήσεις ότι η αντιμετώπιση της κρίσης μπορεί να γίνει "συναινετικά", χωρίς ταξικά - κοινωνικά διακυβεύματα, δήθεν για να σωθεί η πατρίδα. Με την κατάρρευση των μισθών, ποια πατρίδα, άραγε, σώζεται;
Είναι προφανές ότι η ελληνική αστική τάξη, μεταπρατική και κρατικοδίαιτη, παράδειγμα πελατειακού εσμού, αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθεί ως τάξη για το σύνολο του έθνους. Μυωπική, επιθετικά ταξική, περιχαρακώνεται, προσπαθεί να μετατρέψει τη φοροδιαφυγή σε φοροαπαλλαγή, ονειρεύεται την επόμενη λαμογιά. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Απάντηση σ' αυτό το μέτωπο που συγκροτείται από τις μνημονιακές δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, μπορεί να δοθεί από τη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού μετώπου σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, ικανού μέσα από αγώνες και εναλλακτικές προγραμματικές θέσεις να εμπνεύσει και να επιβάλει πολιτική ανατροπή, απεμπλοκή από το Μνημόνιο και προοδευτική διακυβέρνηση.
Είναι η στιγμή οι κοινωνικοί αγώνες να αποκτήσουν πολιτική κατεύθυνση, ώστε ο φόβος, που και πάλι διαχέεται στην κοινωνία, να μετατραπεί σε έλλογη οργή και δύναμη δημοκρατικής διεξόδου, σε συνάντηση με τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, μέσα σε έναν ορίζοντα ανατροπής των συσχετισμών και απεγκλωβισμού της Ευρώπης από τη νεοφιλελεύθερη παγίδα.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=662558
Με ιταμό ύφος χθες ο κομισάριος Όλι Ρεν έστειλε τελεσίγραφο προς τον ελληνικό λαό να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις για ραγδαία μείωση των μισθών. Ο ανθύπατος δεν μιλούσε χωρίς συμμάχους! Στην Αθήνα ο ίδιος ο πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή έχει υιοθετήσει τις αξιώσεις της τρόικας και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο νομοθετικής παρέμβασης για την επιβολή των μισθολογικών μειώσεων, αν οι κοινωνικοί εταίροι δεν συμφωνήσουν. Για τον κ. Παπαδήμο δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Προέχει η σωτηρία του... Μνημονίου!
Στο επίπεδο των κοινωνικών εταίρων οι έμποροι προτείνουν "πάγωμα", δηλαδή ηπιότερη μείωση μισθών. Αναζητούν ισορροπία ανάμεσα σε αντιτιθέμενα συμφέροντά τους. Οι περικοπές μπορεί να ελαφρώσουν τα μισθολόγια των επιχειρήσεών τους, αλλά το εισόδημα που θα μειωθεί θα αφαιρεθεί από την ήδη χειμαζόμενη κατανάλωση, δηλαδή από τον κύκλο των εργασιών τους.
Αδίστακτοι και προκλητικοί οι μεγαλοεργοδότες -ο ΣΕΒ και ο Σύνδεσμος των Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Εδώ και μήνες πηγαινοέρχονταν στις Βρυξέλλες και πίεζαν την Κομισιόν να επιβάλει μείωση μισθών. Τώρα βγαίνουν στα δελτία των 8.30 με... φιλεργατικό προσωπείο και τα μεσάνυχτα αποκαλύπτουν το βρυκολακιασμένο πρόσωπό τους. Συντάσσονται με την τρόικα, αξιώνουν μείωση του κατώτερου μισθού και πριόνισμα του 13ου και 14ου με την πρωτότυπη μέθοδο της... εθελοντικής καταβολής τους!
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι θησαύρισαν με τα χρηματιστηριακά παιχνίδια, δεν επένδυσαν τα χρήματα που έβγαλαν συνήθως με "αέρα" και τα μετέτρεψαν σε προσωπική περιουσία. Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι έχουν μετατρέψει σε ζώνες αποικιακής εκμετάλλευσης κερδοφόρους τομείς, όπως ο τουρισμός. Οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες, επιδοτούμενοι μάλιστα! Είναι οι ίδιοι που τώρα πιέζουν για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και για μείωση (κατ' ουσίαν κατάργηση) του κατώτερου μισθού, που θα ρίξει εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς στη ζώνη της φτώχειας.
Είναι οι ίδιοι μεγαλοεργοδότες οι οποίοι μοσχοπούλησαν τις επιχειρήσεις τους, π.χ. σε ξένα funds, αρκετοί απ' αυτούς έβγαλαν στο εξωτερικό τα χρήματά τους και πιέζουν τώρα για κερδοσκοπική επιστροφή στη δραχμή.
Πρόκειται για απροκάλυπτη ταξική επίθεση, που αποδεικνύει τα μέτωπα, τη διαιρετική τομή με την οποία το Μνημόνιο αυλακώνει την κοινωνία. Θέτει τέλος στις ψευδαισθήσεις ότι η αντιμετώπιση της κρίσης μπορεί να γίνει "συναινετικά", χωρίς ταξικά - κοινωνικά διακυβεύματα, δήθεν για να σωθεί η πατρίδα. Με την κατάρρευση των μισθών, ποια πατρίδα, άραγε, σώζεται;
Είναι προφανές ότι η ελληνική αστική τάξη, μεταπρατική και κρατικοδίαιτη, παράδειγμα πελατειακού εσμού, αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθεί ως τάξη για το σύνολο του έθνους. Μυωπική, επιθετικά ταξική, περιχαρακώνεται, προσπαθεί να μετατρέψει τη φοροδιαφυγή σε φοροαπαλλαγή, ονειρεύεται την επόμενη λαμογιά. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Απάντηση σ' αυτό το μέτωπο που συγκροτείται από τις μνημονιακές δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, μπορεί να δοθεί από τη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού μετώπου σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, ικανού μέσα από αγώνες και εναλλακτικές προγραμματικές θέσεις να εμπνεύσει και να επιβάλει πολιτική ανατροπή, απεμπλοκή από το Μνημόνιο και προοδευτική διακυβέρνηση.
Είναι η στιγμή οι κοινωνικοί αγώνες να αποκτήσουν πολιτική κατεύθυνση, ώστε ο φόβος, που και πάλι διαχέεται στην κοινωνία, να μετατραπεί σε έλλογη οργή και δύναμη δημοκρατικής διεξόδου, σε συνάντηση με τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, μέσα σε έναν ορίζοντα ανατροπής των συσχετισμών και απεγκλωβισμού της Ευρώπης από τη νεοφιλελεύθερη παγίδα.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=662558
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.