Νταούλια, γύφτοι και άρματα

Φαντάζεται κανείς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να ακούει δημοσίως τον εξάψαλμο από τον πρόεδρο της Γαλλίας και την καγκελάριο της Γερµανίας, να τον λοιδορούν και να του επιδίδουν δηµοσίως τελεσίγραφο; Μπορεί ποτέ να φανταστεί κανείς τον Ανδρέα Παπανδρέου να διασύρεται διεθνώς και παρά ταύτα να εκλιπαρεί τη συµπάθεια των κατηγόρων; Οι απαντήσεις στα ερωτήµατα αυτά είναι αυτονόητες. Ολα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ηµέρες δείχνουν όµως ότι λίγες δεκαετίες µετά την απώλεια ηγετών όπως οι ιδρυτές της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, η χώρα εµφανίζεται πτωχότερη. Είναι αυτό αληθές; Εχοµε ξεφτίσει ως λαός ή ως έθνος; Μήπως έχουν δίκιο οι κυνικοί «ανθέλληνες» της ∆υτικής Ευρώπης; Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραµµές η κρίση είναι στο κορύφωµά της καθώς όλο και περισσότερα µηνύµατα έρχονται απ’ έξω... Εν αναµονή της δι’ ελέους και φόβου επερχόµενης καθάρσεως της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας ας θυµηθούµε µια λαϊκή παροιµία – ότι, δυστυχώς, εκεί που άλλοτε κρεµούσαν οι κλέφτες τ’ άρµατα, κρεµούν τώρα οι γύφτοι τα νταούλια!... Ας θυµηθούµε, τέλος, ότι όταν κατέρρευσε το θέρος του 1974 η ∆ικτατορία των Απριλιανών η κατάσταση ήταν χειρότερη. ...Αλλά από εκείνη την καταστροφή ξεπήδησε η ∆ηµοκρατία και ακολούθησαν τριάντα τόσα χρόνια αδιατάραχτου, ειρηνικού και αναπτυξιακού βίου. 


http://www.tovima.gr/