Η πολιτική ζωή ρετρό - πίσω στη δεκαετία του ‘90

 

Μετά την ανεξαρτητοποίηση της κ. Μιλένας Αποστολάκη και τις δηλώσεις των άλλων δύο κυριών του ΠΑΣΟΚ (Βάσω Παπανδρέου, Εύα Καϊλή) η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει χάσει ουσιαστικά τη δεδηλωμένη. Στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο έγινε όμως σαφές, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου αρνείται να καταθέσει τα όπλα, θα εξαντλήσει την διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης.Εκεί, αν δεν αλλάξουν όλα την τελευταία στιγμή, θα τον ρίξουν.   


Ωραία. Και τι γίνεται μετά; Οι περισσότεροι θεωρούν ότι αυτόματα θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Δεν έχουν όμως έτσι τα πράγματα και θα ζήσουμε καταστάσεις που είχαμε να δούμε στην ελληνική πολιτική ζωή της Ελλάδας από τη δεκαετία του ’60. 

Στη μεταπολίτευση, καμία κυβέρνηση δεν έπεσε επειδή έχασε τη δεδηλωμένη. Καμία άλλωστε, πλην της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν την είχε χάσει και καμία δεν είχε χάσει μια διαδικασία εμπιστοσύνης. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1993, όταν ανεξαρτητοποιήθηκε ο Συμπιλίδης, ο Κώστας Μητσοτάκης εισηγήθηκε στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή διάλυση της βουλής και εκλογές για εθνικούς λόγους. Ο Γιώργος δεν μπορεί να κάνει το ίδιο, γιατί έχει ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Τι γίνεται αν χάσει την ψηφοφορία;   

Το σύνταγμα (άρθρο 38) ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «απαλλάσσει από τα καθήκοντά της την Kυβέρνηση, αν αυτή παραιτηθεί, καθώς και αν η Bουλή αποσύρει την εμπιστοσύνη της κατά το άρθρο 84». Απαλλαγή καθηκόντων όμως δεν σημαίνει διάλυση της βουλής. Όπως αναφέρει το σύνταγμα, «σε αυτές τις περιπτώσεις «εφαρμόζονται αναλόγως οι οι διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 του άρθρου 37». Αυτό το έχουμε ξαναζήσει και στη μεταπολίτευση και σωστά μαντέψατε, πρόκειται για τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών!!! Και μάλιστα, αρχίζοντας από τον πρόεδρο του σχετικώς πλειοψηφούντος κόμματος, δηλαδή τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ!    

Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο καθώς διάλυση της βουλής από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας μπορεί κατά το σύνταγμα να επέλθει, «αν έχουν παραιτηθεί ή και καταψηφιστεί από αυτή δύο Kυβερνήσεις και η σύνθεσή της δεν εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα». Αυτό μπορεί και να σημαίνει, ότι ενδεχομένως να πρέπει να γίνει μια ακόμα προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης από την παρούσα βουλή, αν και το 1989, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Τζαννετάκη, η απόφαση για προσφυγή στις κάλπες ελήφθη μετά την άκαρπη διαδικασία των διερευνητικών εντολών με ομόφωνη απόφαση των αρχηγών των κομμάτων και του προέδρου της Δημοκρατίας. Υποχρεωτική διάλυση της βουλής προβλέπεται μόνον στην διαδικασία του άρθρου 32, παραγραφος 4 (εκλογή προέδρου Δημοκρατίας). 
  
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι εκλογές αυτές θα διεξαχθούν από υπηρεσιακή κυβέρνηση, αφού αυτό ορίζει του άρθρο 37. Όλα αυτά θα απαιτήσουν χρόνο, που δεν διαθέτει μια χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Οι ανώτατοί δικαστικοί πάντως και όποιοι άλλοι έχουν τέτοιες φιλοδοξίες, ας ράβουν πρωθυπουργικά κοστούμια…. 

Θέμης Δαγκλής 


http://www.newpost.gr/