Με πληγωμένο αίσθημα δικαιοσύνης

Tου Nικου Γ. Ξυδακη


Η φοροκαταιγίδα εν μέσω ύφεσης ορίζει το οικονομικό τοπίο των επόμενων μηνών και ετών, τουλάχιστον έως το 2015. Με μόνιμους έκτακτους φόρους, με άγριες περικοπές μισθών και συντάξεων, με ανέργους που θα πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο. Ουδέποτε το μέλλον ήταν σκοτεινότερο, από τη λήξη του εμφυλίου, πριν από δύο γενεές.
Ο οικονομικός ζόφος αφεύκτως επηρεάζει την κοινωνική και πολιτική ζωή. Τα οριζόντια πλήγματα επιτείνουν την αίσθηση αδικίας και ατιμωρησίας που προϋπήρχε και σιγόβραζε, αλλά επεκαλύπτετο από την απατηλή κυκλοφορία δανεικού χρήματος.
Τώρα, υπό το σοκ της φτώχειας, οι αδικίες φαντάζουν ακόμη πιο τερατώδεις, δηλαδή έτσι όπως ήταν πάντα. Η ασυγχώρητη εγκατάλειψη του ιστορικού κέντρου των Αθηνών από τις κρατικές αρχές δείχνει τώρα το πραγματικό πρόσωπό της: τώρα που οι βλάβες κοντεύουν να είναι μη αναστρέψιμες, τώρα που το έγκλημα, η φθορά και η εξαθλίωση πολλαπλασιάζουν την οικονομική δυσπραγία, προσθέτουν το δικό τους εφιαλτικό φόντο. Ο αρμόδιος εισαγγελέας προχθές κατέδειξε τη βαριά ολιγωρία των αστυνομικών αρχών, χωρίς να προκαλέσει μια απάντηση εκ μέρους της πολιτικής ή φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας. Η καρδιά της πρωτεύουσας της Ελληνικής Δημοκρατίας αποικίζεται από γκέτο και ζώνες εγκλήματος, αλλά οι πολιτικοί ηγέτες δεν το βλέπουν, δεν τους αφορά. Δεν μοιράζονται τον ίδιο δημόσιο χώρο, την ίδια πόλη, την ίδια πατρίδα. Το μήνυμα που στέλνουν είναι δηλητηριώδες: αδιαφορία, αδικία, ανομία.
Παρόμοιο αποκαρδιωτικό μήνυμα έστειλε η Δικαιοσύνη με την ταχεία απελευθέρωση του επί τρίμηνο καταζητούμενου Μάκη Ψωμιάδη: Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Που μπορεί να εκληφθεί και έτσι: Δεν τολμάμε και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτε. Δεν είμαστε σε θέση να εισέλθουμε στις δικονομικές πτυχές της μη προφυλάκισης του Μ. Ψωμιάδη, αλλά η διάχυτη εντύπωση προχθές ήταν ότι η Δικαιοσύνη φέρθηκε σαν να φοβάται. Μα ποιον μπορεί να φοβάται η Δικαιοσύνη; Είναι δυνατόν να επιβεβαιώνονται τα ρεπορτάζ, σύμφωνα με τα οποία ο κ. Ψωμιάδης χαίρει ιδιότυπης ασυλίας από τις διωκτικές και δικαστικές αρχές, ότι εξασφαλίζει με ευκολία αναβολές δικών λόγω ασθενείας και ότι όταν εντέλει εμφανιστεί ενώπιον ακροατηρίου γλιτώνει με ελαφρές ποινές;
Είναι δυνατόν να δίνεται τέτοια εντύπωση στην κοινή γνώμη, για το ακαταδίωκτο και ατιμώρητο του πολυσυζητημένου κ. Ψωμιάδη, αυτή την ιστορική στιγμή, σε αυτή την Ελλάδα που υποφέρει και πονά, σε αυτόν τον λαό που έχει κλονιστεί η πίστη του στους θεσμούς και η εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη; Στην παρούσα ιστορική στιγμή, η αίσθηση δικαίου και η απονομή δικαιοσύνης είναι τα τελευταία αποκούμπια των δοκιμαζόμενων Ελλήνων· και ενδεχομένως η αφετηρία για την ανασυγκρότηση του φρονήματος και της χώρας. Ωστε η επικείμενη απόφαση του δικαστικού συμβουλίου για την προφυλάκιση του κ. Ψωμιάδη, όπως και οι κινήσεις για ανάκτηση και προστασία του αθηναϊκού κέντρου είναι πράξεις με βαρύ συμβολικό φορτίο. Τις περιμένουμε.


http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_23/09/2011_1296305