Συσσίτιο

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΝΕΛΛΟ

Στο φεύγα του Ιούλη, πριν από μερικές δεκαετίες, κατά το '60, οι παλιότεροι άνθρωποι των επαρχιών θυμούνται ακόμη εκείνες τις επιτροπές των δύο, άντε τριών ατόμων με τα κάπως καθαρά πουκάμισα, τα αμπάλωτα παντελόνια και τα παπούτσια χωρίς τρύπες.

Μέσα στην κάψα, στα βουερά αλώνια, με το δροσερό πηγαδίσιο νερό και τις βδέλλες στα σταμνιά, οι επιτροπές έρχονταν για να εισπράξουν τον «Μουκατά».

ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ για ένα φόρο σε είδος, από τα δημητριακά που οι αγρότες απέδιδαν στο κράτος για να αποπληρωθεί μια δανειακή υποχρέωση του 1897. Ηταν, λένε, τα οφειλόμενα σε αγγλικό κεφάλαιο που χρηματοδότησε την πληρωμή των αποζημιώσεων στους Τούρκους από τον καταγεγραμμένο ως πόλεμο της ντροπής, που παρ' ολίγον να στοιχίσει την πλήρη ανακατάληψη της χώρας από τους Οθωμανούς. Αρα, λοιπόν, το 1959 ακόμη έτρεχε το δάνειο που είχε συναφθεί πριν από 62 χρόνια και ενώ είχαν μεσολαβήσει δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, μια εθνική καταστροφή, ένας εμφύλιος και το προηγούμενο σχέδιο Μάρσαλ...

ΛΙΓΟ πριν από το '60, οι άνθρωποι στην ύπαιθρο εμμέσως πλήρωναν με κριθάρι, στάρι και βρώμη το εξηκονταετούς διάρκειας δάνειο των ξένων σωτήρων. Ενίοτε οι φοροσυλλέκτες των αλωνιών καρπούνταν κυριολεκτικά τη σοδειά και αν τους έπιαναν, τους εκτόπιζαν πέντε-έξι χωριά απόσταση στη γειτονική επαρχία, απ' όπου έστελναν απελπισμένα καθ' υπαγόρευσιν γράμματα από την... εξορία.

ΑΥΤΑ, μόλις πριν από 60 χρόνια - και το ερώτημα είναι πώς θα αποπληρωθούν σε 30 ή 40 χρόνια τα απανωτά παγκόσμια δάνεια που χορηγούνται κατ' εξαίρεση στην Ελλάδα, όπως είπε ο Σαρκοζί, για να συγκρατηθεί ο... «πόντος» που λύθηκε από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό πλεκτό και απειλεί να το ξηλώσει ολόκληρο. Πώς, από ποιους και με τι θα αποπληρωθούν, ό,τι αστάθμητο κι αν έχει μεσολαβήσει ώς τότε, τα δανεικά;

ΜΗΠΩΣ με την ηλιακή ενέργεια, με την οποία θα τροφοδοτήσουμε ολόκληρη την Ευρώπη, και τα πετρέλαια που θα βρούμε στο Αιγαίο ή το αέριο στο Λιβυκό; Με την πώληση, εκποίηση ή παραχώρηση κάθε ευήλιας γωνιάς ή ακρογιαλιάς; Και μήπως θα πληρώνουν και οι ενσωματωμένοι ή μη μετανάστες και πρόσφυγες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς, που ίσως πλησιάζουν και το 40% του πληθυσμού το 2040;

ΕΛΑ, μωρέ, και ποιος ζει και ποιος πεθαίνει ώς τότε, όπως έλεγαν στις κατ' ιδίαν κουβέντες τόσοι κυβερνητικοί όλων των αποχρώσεων, που υπέγραφαν τόσο εύκολα τις υπερβάσεις μικρών και μεγάλων προϋπολογισμών που μας υποθήκευσαν εν συνόλω. Το ίδιο θα πουν και τώρα, αφού οι τράπεζες δεν κατεβάζουν ρολά, τα επιδόματα μη απασχόλησης και οι συντάξεις γήρατος θα δίδονται, σχολεία, νοσοκομεία και το συρρικνούμενο Δημόσιο με αιχμή τα σώματα ασφαλείας θα συντηρούνται, όπως και το ίδιο το σύστημα που μας οδηγεί στο μόνιμο συσσίτιο της διεθνούς πρόνοιας. Για πολλούς δεν είναι ασήμαντο έτσι που καταντήσαμε. Να γυρεύουμε λίγα σεντς πλεόνασμα στο μεθεπόμενο προϋπολογισμό για να μείνουμε στο πρόγραμμα.

http://www.enet.gr/