Newsweek: Η μεγάλη καταστροφή δεν έχει έρθει ακόμα

Όλα αυτά τα ρήγματα στο βόρειο τμήμα της Ιαπωνίας, οι καταδικασμένες ζωές και τα κατεστραμμένα σπίτια...

μας παρακινούν να θυμηθούμε ό, τι σε ήρεμες εποχές τείνουμε να ξεχνάμε: Η ανθρωπότητα κατοικεί στη γη με «γεωλογική συναίνεση» -η οποία μπορεί να αποσυρθεί είναι ανά πάσα στιγμή, σχολιάζει στο περιοδικό Newsweek ο συγγραφέας Simon Winchester. Για εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες ανθρώπους αυτή η συναίνεση αποσύρθηκε εντελώς ξαφνικά- δεδομένου ότι όλες οι γεωλογικές αλλαγές είναι αναπάντεχες- στις 14:46 (τοπική ώρα Ιαπωνίας) της 11ης Μαρτίου. Την ώρα που όλοι έκαναν τις συνήθεις δουλειές τους, στα γραφεία, τα τρένα, τα χωράφια, τα σχολεία, τις αποθήκες, τους ναούς, το έδαφος άρχισε να τρέμει. Αρχικά, η δόνηση ήταν λίγο πιο δυνατή και διαρκής από αυτές που έχουν συνηθίσει οι Ιάπωνες. Ακολούθησε μία εκκωφαντική σιωπή και μετά ήρθε αυτό που δεν περίμεναν. Λίγα λεπτά αργότερα και έξι χρόνια αργότερα από την τραγωδία στις ακτές του Ινδικού Ωκεανού, ένας τεράστιος όγκος νερού από τον Ειρηνικό χτύπησε τις ιαπωνικές ακτές με μεγάλη ταχύτητα και εισήλθε στην ενδοχώρα σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά του. Όπως τονίζει το Newsweek, εδώ και 50 σχεδόν χρόνια είναι γνωστό ότι η γεωγραφία είναι ο σημαντικός λόγος πίσω από μία καταστροφή. Η Ιαπωνία είναι στη διασταύρωση ενός δικτύου τεκτονικών πλακών, που την καθιστούν πιο ευάλωτη σε φυσικές καταστροφές. Όμως, η γεωγραφία δεν είναι ο μόνος καταλυτικός παράγοντας σε αυτή την περίπτωση. Η τοπογραφία έπαιξε ιδιαίτερα τραγικό ρόλο στην ιστορία. Ένα γνωστό αξίωμα για όσους κατοικούν σε περιοχές υψηλού κινδύνου για τσουνάμι είναι ότι όταν η θάλασσα πηγαίνει προς τα πίσω, όλοι τρέχουν στην ενδοχώρα και μάλιστα σε ορεινή περιοχή. Αλλά σε αυτή τη γωνιά της βορειοανατολικής Ιαπωνίας, με τις ευρείες πεδιάδες και τα λιβάδια ρυζιού, τα εργοστάσια και τις επίπεδες εγκαταστάσεις του αεροδρομίου  δεν υπάρχει ούτε λόφος. Βουνά υπάρχουν πολύ μακρύτερα στη δυτική Ιαπωνία. Όπως και να' χει, το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί μεμονωμένα. Προηγήθηκε ένας καταστροφικός σεισμός στη Νέα Ζηλανδία στις 22 Φεβρουαρίου, και ένας ακόμη πιο βίαιος, μεγέθους 8.8R στη Χιλή σχεδόν ένα χρόνο πριν. Και τα τρία φαινόμενα ανήκουν στην ίδια οικογένεια των ρηγμάτων του Ειρηνικού και συνέβησαν στις τρεις πλευρές της γεωλογικής πλάκας. Αυτό σημαίνει ότι έχει μείνει ανέπαφη η τέταρτη πλευρά- η βορειοανατολική. Πρόκειται για το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα, που στηρίζει την πόλη του Σαν Φρανσίσκο. Όλοι γνωρίζουμε ότι το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα θα ξυπνήσει ξανά μία ημέρα. Τελευταία φορά το έκανε το 1906. Έτσι δεν είναι λίγοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι που ζουν στην αμερικανική Δύση και αυτές τις ημέρες ανησυχούν πολύ ότι τα περιθώρια "γεωλογικής συναίνεσης" ίσως στενεύουν και γι' αυτούς. http://www.epikaira.gr/