Τα ΜΜΕ συνδέουν το απεργιακό κίνημα με την ταλαιπωρία του κοινού.
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες του...απεριόριστου ενδιαφέροντος, που δείχνουν τα Μέσα Μαζικής...Ενημέρωσης για μας τους πολίτες, σχετικά με την...ταλαιπωρία που αντιμετωπίζουμε, εξ'αιτίας των αλλεπάλληλων κινητοποιήσεων, που τείνουν πια να πάρουν τη μορφή τεράστιου απεργιακού κύματος.
Συγκοινωνίες, γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, υγειονομικοί, αγρότες και έπεται συνέχεια! Συμπεριφέρονται αυτοί, οι ...υπερασπιστές της αλήθειας(!) σαν εμείς οι πολίτες να ζούμε σε έναν άλλο κόσμο και όχι στον κόσμο της σημερινής βαρβαρότητας, που με αγαστή σύμπνοια κυβέρνηση και «εταίροι» μας έχουν επιφυλάξει!
Είναι γεγονός ότι πάντα την όποια κινητοποίηση την συνδέουν άμεσα με την ταλαιπωρία του κοινού, των πολιτών, με σαφή στόχο να στρέψουν την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.
Απτόητοι και σοβαροφανείς, πρωί και βράδυ, οι τηλεπαρουσιαστές των μεγάλων καναλιών και οι...έγκυροι σχολιαστές τους, εξαργυρώνουν αδρά τις υψηλές αμοιβές τους, τις οποίες βέβαια η κρίση δεν αγγίζει, όπως και τα κέρδη των ίδιων των αφεντικών τους(!), παραπληροφορώντας και τρομοκρατώντας τους πολίτες.
Οι δημοσιογράφοι στρέφουν την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης
Ανέκαθεν οι χρυσοπληρωμένοι τηλεπαρουσιαστές και δημοσιογράφοι είχαν εργολαβικά αναλάβει να ενεργοποιούν τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό και να στρέφουν τον έναν κλάδο εργαζόμενων εναντίον του άλλου, αφήνοντας στο απυρόβλητο αυτούς, που άγρια μας εκμεταλλεύονται και φυσικά τις κυβερνήσεις που δημιουργούν το πρόσφορο έδαφος γι’ αυτήν την εκμετάλλευση.
Παρουσιάζουν ως ταλαιπωρία την έλλειψη για κάποιες μέρες των συγκοινωνιών και όχι το πανάκριβο εισιτήριο, που μας έχει επιβληθεί εσαεί!
Παρουσιάζουν ως ταλαιπωρία τα υπαρκτά προβλήματα που δημιουργεί μια απεργία των γιατρών και αποσιωπούν τις κυβερνητικές ευθύνες για τη σημερινή κατάντια του συστήματος υγείας, που σε όλους μας είναι γνωστή! Για παράδειγμα δεν ασχολήθηκε κανείς «μεγαλοδημοσιογράφος» με την...ταλαιπωρία του νέου που έδιωξαν κυριολεκτικά, πριν λίγες μέρες από το Νοσοκομείο της Μυτιλήνης με 40 πυρετό, χωρίς καν να υπολογίσουν τον κίνδυνο που διέτρεχε η ίδια του η ζωή, επειδή δεν είχε να πληρώσει! Ούτε φυσικά με την ταλαιπωρία αυτών που περιμένουν μήνες ‚ ολόκληρους για μια ιατρική εξέταση ή αυτών που κάνουν δεκάδες χιλιόμετρα για ένα φάρμακο του ΙΚΑ, χωρίς να είναι σίγουρο, αν θα τους δοθεί ή αυτών που περιμένουν ουρές στα νοσοκομεία για ένα κρεβάτι.
Και φυσικά δε διανοούνται να ασχοληθούν επί της ουσίας με αυτούς που καθημερινά στήνονται στην ουρά του συσσιτίου και που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.
Προπαντός είναι αδιανόητο γι’ αυτούς να ασχοληθούν με τις αιτίες που γενούν όλες αυτές τις καταστάσεις, γιατί ξέρουν ότι θα έρθουν αντιμέτωποι με τα ίδια τους τα αφεντικά και με τα ασύλληπτα κέρδη τους...
Γίνονται αβανταδόροι για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας, και όχι μόνο, που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Αβανταδόροι για το ξεπούλημα και των τελευταίων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων. Και προπαντός επιδιώκουν να βάλουν καλά στο μυαλό μας, για να το χωνέψουμε ότι η υγεία, η παιδεία, οι συγκοινωνίες κλπ, δεν πρέπει να είναι κοινωνικά αγαθά, αλλά εμπορεύσιμα προϊόντα! Όπως επίσης ότι η δημόσια περιουσία είναι για το λαό βαρίδιο, άχρηστη και επιζήμια και πρέπει όπως-όπως, το γρηγορότερο δυνατόν, να απαλλαγούμε από αυτήν για να...ανασάνουμε! Και φυσικά να είμαστε και ευγνώμονες απέναντι σ’ αυτούς που έχουν την...καλοσύνη, αντί πινακίου φακής, να μας απαλλάξουν από το...περιττό της βάρος!
Βέβαια η βαρβαρότητα, πλέον και δια νόμου, των εργασιακών σχέσεων, των δεκάδων χιλιάδων απολύσεων, της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, η βαρβαρότητα της σκληρής χωρίς τελειωμό λιτότητας, η βαρβαρότητα της συγχώνευσης σχολείων και του «νέου» πιο βάρβαρου εκπαιδευτικού συστήματος που έχουν «έτοιμο από καιρό», η βαρβαρότητα να μας θέλουν υποταγμένους χωρίς λόγο και προσωπικότητα, που φτάνει μέχρι και την εκχώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε τρίτους αλλά και την υποθήκευση της ίδιας μας της πατρίδας στους «εταίρους», ή όπου αλλού, φαίνεται ότι είναι έξω από τα όρια της «ελεύθερης και δημοκρατικής ενημέρωσης» που...απολαμβάνουμε σήμερα από τα ΜΜΕ! Εννοείται ότι είναι έξω από τα όρια κάθε σχολιασμού και πολύ περισσότερο έξω από τα όρια κάθε χαρακτηρισμού!
Όμως, ας γνωρίζουν ότι η οργή μας δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους οσφυοκάμπτες που «κυβερνούν», αλλά και στα φερεφωνά τους, μεταξύ των οποίων οι «μεγαλοδημοσιογράφοι» καταλαμβάνουν δεσπόζουσα θέση.
Πάντως σε πείσμα όλων αυτών, όλο και γίνεται σαφές στους εργαζόμενους ότι το βάδισμα μας, για να σαρώσει, πρέπει να είναι πάντα προς την ίδια κατεύθυνση και εναντίον όσων μας εκμεταλλεύονται.
Όσο γι’ αυτούς που συνειδητά παραπληροφορούν και έχουν αναλάβει εργολαβία, να στρέφουν την μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, αν υποθέσουμε ότι το ντόμινο των εξεγέρσεων στον Αραβικό Κόσμο περάσει και στην απέναντι πλευρά της Μεσογείου, πώς νομίζουν ότι θα τους αντιμετωπίσουν οι εξεγερμένοι;
Η αλληλεγγύη σε κάθε αγωνιζόμενο κλάδο φρένο στα σχεδιά τους!
Δια χειρός Αλιθέρση
http://www.ramnousia.com
Πολύ σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφή