Της Έλενας Μπέλλη
Όχι, δεν υπάρχει μόνο μία κατεύθυνση προς την οικονομική διακυβέρνηση – η κατεύθυνση που επιλέχτηκε αντικατοπτρίζει τη συντηρητική πρακτική στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη: Αυτά επισημαίνει η ισπανική εφημερίδα El Pais, προειδοποιώντας την κυβέρνηση ότι η υιοθέτηση του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας που προωθεί το δίδυμο Αγκελα Μέρκελ – Νικολά Σαρκοζί δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας, κυρίως διότι «παρότι φιλόδοξο, απειλεί τις κοινωνικές παραδόσεις των Ευρωπαίων».
Το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας για την Ευρωζώνη προτάθηκε από τους Μέρκελ και Σαρκοζί στη Σύνοδο Κορυφής και περιλαμβάνει: Πρόταση για τη νομοθέτηση -σε εθνικό επίπεδο- ορίων κρατικής δανειοδότησης, επιβολή υψηλότερων ορίων συνταξιοδότησης, ενιαία φορολογική βάση για τις επιχειρήσεις, σύσταση εθνικών ομάδων διαχείρισης κρίσεων για τις προβληματικές τράπεζες, κατάργηση της τιμαριθμικής προσαρμογής των μισθών και αμοιβαία αναγνώριση πανεπιστημιακών πτυχίων.
Από τη Βαρσοβία προχθές, η κ. Μέρκελ μάλιστα πρότεινε στα ευρωπαϊκά κράτη εκτός Ευρωζώνης να ενταχθούν στο σύμφωνο ώστε να ενισχύσουν την οικονομία τους. Και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. O εντός Ευρωζώνης Σίλβιο Μπερλουσκόνι είπε «ευχαριστώ, δεν θα πάρω» και ο εκτός Ευρωζώνης Πολωνός πρόεδρος, Μπρόνισλαβ Κομορόβσκι, εξέφρασε εμμέσως τις αμφιβολίες του: Όπως επισημαίνει η εφημερίδα International Herald Tribune, στην προχθεσινή του συνάντηση με το δίδυμο Μέρκελ – Σαρκοζί στη Βαρσοβία, ο Κομορόβσκι αρνήθηκε να σχολιάσει την πρόσκληση της Μέρκελ ακόμη και όταν η καγκελάριος, απευθυνόμενη στον Πολωνό πρόεδρο, χαρακτήρισε την Πολωνία «κράτος φιλικό προς τις μεταρρυθμίσεις και με παράδοση στη σταθερότητα (;)».
Η πρόταση του δίδυμου απορρίπτεται και από την ξένο Τύπο: «Η αναδόμηση της Ευρωζώνης καθ’ εικόνα και ομοίωση της Γερμανίας δεν θα λειτουργήσει», γράφει στο κύριο άρθρο της και η εφημερίδα Financial Times. Και εξηγεί ότι οι προτάσεις δεν αναφέρονται πουθενά στη διεύρυνση της ενιαίας αγοράς στην Ευρώπη, «το σημαντικότερο εργαλείο για την οικονομική ανάπτυξη και ενσωμάτωση που προώθησε ποτέ η Ε.Ε.».
Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα εκτιμά ότι ακόμη κι αν είχε υιοθετηθεί πριν από την κρίση, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την οικονομική αναταραχή. «Στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, η νομοθέτηση του ορίου δανεισμού δεν θα είχε αλλάξει τίποτε, ενώ η ενιαία φορολογική βάση για τις επιχειρήσεις θα είχε ίσως επιδεινώσει την κατάσταση, προκαλώντας φόβο και διώχνοντας στους ξένους επενδυτές». Οσο για την τιμαριθμική προσαρμογή των μισθών, η εφημερίδα επισημαίνει ότι «στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, που εφαρμόζουν αυτή την πρακτική, το ζήτημα ουδέποτε υπήρξε το επίκεντρο της κρίσης».
Μόνον ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Θαπατέρο, συμφώνησε με το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Οι εκτός Ευρωζώνης αρνούνται να αποφασίζουν «τρίτοι» για την πορεία της δικής τους οικονομίας. Οσο για τους εντός Ευρωζώνης φοβούνται το ευκόλως εννοούμενο: Την προσπάθεια της Γερμανίας να επιβάλει το δικό της -άκρως λειτουργικό- οικονομικό μοντέλο. Αλλά όπως επισημαίνει η Financial Times, «παρότι το γερμανικό μοντέλο παράγει αξιοθαύμαστα αποτελέσματα για τους Γερμανούς, είναι αφελές να σκεφτεί κανείς ότι μπορεί να επιβληθεί και στις υπόλοιπες 16 χώρες τις Ευρωζώνης».
Απ' την ΗΜΕΡΗΣΙΑ το είδαμε εδώ: http://www.inprecor.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.