Η Ευρωζώνη επιβίωσε το 2010. Και το πιθανότερο είναι ότι θα επιβιώσει και το 2011. Κανείς όμως δεν ξέρει το πώς. Το 2011 αναμένεται να χαρακτηρισθεί από περισσότερες κρίσεις δανεισμού, καθώς ορισμένες κυβερνήσεις και τράπεζες της Ευρωζώνης θα χρειασθεί να προχωρήσουν σε αναχρηματοδότηση του χρέους τους.
Παράλληλα, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για εντονότερη λαϊκή οργή σε ορισμένες χώρες – μέλη, καθώς εφαρμόζονται τα αυστηρότερα μέτρα λιτότητας από τη δεκαετία του ’30. Και το ευρώ [EUR=X] , που μάλλον θα επιβιώσει της κρίσης, θα παραμείνει πηγή πολιτικής, οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αστάθειας, τόσο για την Ευρωζώνη όσο και για ολόκληρο τον κόσμο.
Σε ανάλυσή του στους «FT», ο Βόλφγκαγκ Μούντσαου, εστιάζει σε δύο συγκεκριμένους κινδύνους που ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν τη νέα χρονιά οι κάτοχοι περιφερειακών ομολόγων, κινδύνους που έχουν άμεση σχέση με την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Ο πρώτος είναι ο κίνδυνος διάσπασης της Ζώνης του Ευρώ και ο δεύτερος είναι ο κίνδυνος στάσης πληρωμών από κάποια χώρα – μέλος. Αυτό που συνέβη στη διάρκεια του 2010 δεν ήταν απλώς μια κερδοσκοπική επίθεση εναντίον του ευρώ, όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολιτικοί, αλλά και μια φυσιολογική αντίδραση των επενδυτών απέναντι στους κινδύνους που απειλούν να υπονομεύσουν το ενιαίο νόμισμα, επισημαίνεται στην ανάλυση των «FT».
Οι επενδυτές ανησυχούν για το συνδυασμό υψηλών επιπέδων χρέους, υψηλών επιτοκίων δανεισμού και χαμηλής ανάπτυξης. Η «τοξική» αλληλεπίδραση υψηλών επιτοκίων, υψηλών χρεών και χαμηλής ανταγωνιστικότητας θα συνεχισθεί και το 2011, χωρίς να μπορεί να καθορίσει κανείς με σαφήνεια το τελικό αποτέλεσμα. Το 2010, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύθηκαν να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να σώσουν το ευρώ. Ποτέ όμως δεν απάντησαν στο ερώτημα τι σημαίνουν ακριβώς τα λόγια τους. Αυτή η απάντηση θα πρέπει να δοθεί το 2011, καθορίζοντας το μέλλον της Ευρωζώνης.
Από ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, το είδα εδώ: http://www.inprecor.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.