Ειδικότερα, επιτρέπεται η υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας που θα υπερισχύουν των κλαδικών και και θα οδηγούν σε μείωση των καταβαλλόμενων αποδοχών. Οι μειώσεις θα αγγίξουν έως και το 26%, ενώ οι αποδοχές πολλών εργαζόμενων θα υποχωρήσουν στα επίπεδα της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του “Έθνους”, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θέμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων θα τεθεί στους κλάδους του εμπορίου, του τουρισμού και των τραπεζών, ωστόσο οι συνδικαλιστές δηλώνουν πως δεν πρόκειται να συναινέσουν σε μια τέτοια εξέλιξη.
Αναλυτικά, οι αλλαγές, όπως αναλύονται σε δημοσίευμα του Έθνους, έχουν ως εξής:
Συλλογικές συμβάσεις
1. Επιτρέπεται η υπογραφή «ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων», οι οποίες θα υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων χωρίς περιορισμούς.
2. Το ποσοστό της μείωσης των μισθών θα αποφασίζεται στη διαπραγμάτευση και θα διαφοροποιείται ανά επιχείρηση. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως θα υπάρχουν μισθοί πολλών ταχυτήτων σε κάθε κλάδο, αφού η κάθε επιχειρησιακή σύμβαση θα έχει τους δικούς της όρους. Εκτιμάται πως οι μειώσεις των μισθών -μέσα από την υπογραφή των νέων συμβάσεων- θα φτάσουν έως και το 26%.
3. Ο κατώτερος μισθός που προβλέπεται στην εθνική συλλογική σύμβαση ασφαλείας και σήμερα διαμορφώνεται στα 740 ευρώ δεν μπορεί να σπάσει.
4. Εκτός από τους μισθούς, οι νέες επιχειρησιακές συμβάσεις θα ρυθμίζουν και τις εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα, θα καθορίζουν τον αριθμό των θέσεων εργασίας, τους όρους και τις προϋποθέσεις μερικής απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασίας και διαθεσιμότητας, καθώς και κάθε άλλο όρο εφαρμογής.
4. Εκτός από τους μισθούς, οι νέες επιχειρησιακές συμβάσεις θα ρυθμίζουν και τις εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα, θα καθορίζουν τον αριθμό των θέσεων εργασίας, τους όρους και τις προϋποθέσεις μερικής απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασίας και διαθεσιμότητας, καθώς και κάθε άλλο όρο εφαρμογής.
5. Δεν αποσαφηνίζονται τα κριτήρια για την υπαγωγή μιας επιχείρησης στη συγκεκριμένη ρύθμιση. Το μόνο που προβλέπεται είναι πως τα εμπλεκόμενα μέρη υποβάλλουν από κοινού αιτιολογική έκθεση προς το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου Επιθεώρησης Εργασίας.
6. Ο τρόπος υπολογισμού της αποζημίωσης λόγω απόλυσης δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Συγκεκριμένα, σε περίπτωση παραβίασης των όρων η επιχειρησιακή σύμβαση είναι άκυρη και η αποζημίωση υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές της κλαδικής σύμβασης εργασίας. Ωστόσο, φαίνεται πως σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει ρήτρα στην επιχειρησιακή σύμβαση που να απαγορεύει τις απολύσεις, η αποζημίωση θα υπολογίζεται με βάση τον νέο μισθό.
7. Τη διαπραγμάτευση στις μεγάλες επιχειρήσεις θα την αναλάβουν τα σωματεία (όπου αυτά υπάρχουν). Στις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους τον ρόλο αυτόν μπορεί να αναλάβει το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο. Πάντως, σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει συμφωνία του εργοδότη και του σωματείου δεν θα μπορεί να εφαρμόζεται επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας. Τη διάταξη αυτή θέλουν να «αξιοποιήσουν» τα συνδικάτα, ώστε να μπλοκάρουν το σπάσιμο των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και να εμποδίσουν τη μείωση των μισθών.
Ευέλικτες μορφές απασχόλησης
8. Χωρίς αποζημίωση θα απολύονται όσοι προσλαμβάνονται για «δοκιμαστική περίοδο εργασίας» 12 μηνών. Στην περίπτωση αυτή η σύμβαση εργασίας μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης, εκτός κι αν έχει συμφωνηθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη κάτι άλλο.
9. Η αποζημίωση απόλυσης για όσους απασχολούνται από 12 έως 24 μήνες πέφτει στον έναν μήνα (από δύο που ήταν μέχρι σήμερα).
10. Ο τρόπος υπολογισμού της αμοιβής όσων εργάζονται με μερική απασχόληση επανακαθορίζεται. Συγκεκριμένα η αμοιβή τους, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής από τυχόν πρόσθετη εργασία, πέρα από αυτήν που έχει συμφωνηθεί, θα είναι ανάλογη με την αμοιβή του συγκρίσιμου εργαζομένου (δηλαδή του εργαζομένου πλήρους απασχόλησης σε ανάλογη θέση εργασίας), χωρίς προσαυξήσεις.
11. Ο χρόνος της διαθεσιμότητας των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα επεκτείνεται από τους 6 στους 9 μήνες.
12. Η διάρκεια της απασχόλησης εργαζομένων σε έμμεσο εργοδότη (με τυχόν παρατάσεις) καθορίζεται στους 36 μήνεςαπό τους 18 μήνες που είναι σήμερα (πρόκειται για τις περιπτώσεις της «ενοικίασης» προσωπικού). Ωστόσο, μετά την πάροδο των 36 μηνών ο εργαζόμενος θεωρείται ότι έχει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.
Πότε προβλέπεται η προσφυγή για εργοδότες και συνδικάτα
Αλλαγές υπάρχουν και στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στον οποίο μπορούν να προσφεύγουν εργοδότες και συνδικάτα σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Συγκεκριμένα:
Η μεσολάβηση και η διαιτησία θα λαμβάνει υπόψη την οικονομική κατάσταση και την εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας, στην οποία αναφέρεται η συλλογική διαφορά.
Η προσφυγή στη διαιτησία μπορεί να γίνεται σε οποιοδήποτε στάδιο των διαπραγματεύσεων με κοινή συμφωνία των μερών ή μονομερώς σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Η προσφυγή στη διαιτησία περιορίζεται στον καθορισμό βασικού ημερομισθίου ή μισθού. Για τα λοιπά θέματα μπορεί να συνεχιστεί οποτεδήποτε η συλλογική διαπραγμάτευση προκειμένου να συναφθεί συλλογική σύμβαση εργασίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΜΕΔ από 11μελές γίνεται 7μελές. Θα μετέχουν έξι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων και ένας πρόεδρος κοινής αποδοχής. Ολες οι αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου λαμβάνονται με την ομόφωνη απόφαση και των 7 μελών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.