Επιμήκυνση… μαρτυρίου

 Του Γιώργου Χαρβαλιά

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα για να αντιληφθεί κανείς τη διαπραγματευτική ανεπάρκεια που διέπει τους κυβερνητικούς χειρισμούς έναντι των ξένων δανειστών. Ακόμη και τα... προς στιγμήν κεκτημένα αναθεωρούνται εν μια νυκτί και καθίστανται αντικείμενο νέων επίπονων «τεχνικών» διαβουλεύσεων μέχρι να προσεγγίσουμε το αυτονόητο. Κάπως έτσι, λοιπόν, παγιδευτήκαμε και με την περιβόητη «επιμήκυνση». Την προσαρμογή, δηλαδή, της περιόδου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ., στα χρονικά πρότυπα της μαχητικότερης ιρλανδικής διαπραγμάτευσης. Λογικά δεν έπρεπε να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Γιατί ακόμη και στη σημερινή Ε.Ε., της ειδικής πλειοψηφίας, των διακρατικών λόμπι και της κραυγαλέας οικονομικής ανισότητας εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικά αξιώματα που δεν επιδέχονται εύκολη αμφισβήτηση. Οπως η ισότιμη μεταχείριση των κρατών-μελών... Μαζί με τον ιρλανδικό «βασιλικό», επομένως, θα έπρεπε να ποτιστεί και η ελληνική «γλάστρα». Και κάτι τέτοιο αντιληφθήκαμε ότι θα συμβεί, όταν στο κείμενο συμπερασμάτων του πρόσφατου Γιουρογκρούπ προστέθηκε η διατύπωση ότι «θα εξετασθεί άμεσα ο εναρμονισμός του χρόνου αποπληρωμής των ελληνικών δανείων με αυτών της Ιρλανδίας». Ο σημερινός μας επισκέπτης Ολι Ρεν, άλλωστε, είπε ότι «η επιμήκυνση θα σκοτώσει κάθε αμφιβολία κατά της Ελλάδας». Και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξέφρασε την ικανοποίησή του...

ΚΙ ΟΜΩΣ αυτά που μέχρι πριν μία εβδομάδα έμοιαζαν «κλειδωμένα» έφτασαν να αποτελούν πάλι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Αν και όλα δείχνουν ότι τελικά η Ελλάδα θα πάρει την επιμήκυνση, σήμερα δεν γνωρίζουμε ούτε αν αυτή αφορά το σύνολο του ποσού ούτε βέβαια τα τελικά επιτόκια. Κυρίως όμως δεν γνωρίζουμε πόσο μαζί με την επέκταση των δόσεων θα επεκταθεί η ξένη επιτήρηση και η... αναγκαστική θεραπεία. Επί της ουσίας η επιμήκυνση, ακόμη και χωρίς προϋποθέσεις νέων μέτρων, όπως απαίτησε εύλογα ο Αντώνης Σαμαράς, δεν προσφέρει καμία εγγύηση. Αποτρέπει απλώς το (μαθηματικώς βέβαιο) «κρασάρισμα» της ελληνικής οικονομίας λόγω ανυπέρβλητων δανειακών υποχρεώσεων στο διάστημα 2014-15. Και ο τελευταίος Ελληνας που έχει πάρει δάνειο γνωρίζει ότι όσο μεγαλύτερη η περίοδος αποπληρωμής τόσο υψηλότερα τα επιτόκια και το συνολικό ποσό καταβολής. Για επιμήκυνση του μαρτυρίου άρα θα πρέπει να μιλάμε, πριν αποφασίσουν να τραβήξουν το σωληνάκι από τον καταδικασμένο ασθενή...


http://www.e-typos.com/