Μια (ενδιαφέρουσα) ιδέα για την Ελλάδα

Do it… like Cameron… Σε μια εποχή κατά την οποία ο καθ΄ ύλην αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, παραδέχεται στο London School of Economics, ενώπιον νέων επιστημόνων και… ατίθασων οικονομικών πνευμάτων, ότι στη χώρα μας… η ανάπτυξη αγνοείται, ο Κεντροδεξιός πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, προχωρεί σε μια πρόταση-τομή: Όσοι συμπατριώτες του εισπράττουν επίδομα ανεργίας, να είναι υποχρεωμένοι να απασχοληθούν «εθελοντικά», σε υπηρεσίες του κοινωνικού τομέα της χώρας του, ως αντιστάθμισμα του επιδόματος ανεργίας. Στην περίπτωση που δεν συμφωνήσουν με αυτή την πρακτική, θα σταματούν να εισπράττουν το επίδομα ανεργίας.

Η «φυγή προς το μέλλον», που επιχειρεί ο Ντέιβιντ Κάμερον, συνιστά βαθιά τομή προς το εσωτερικό της κοινωνίας. Και ουσιαστικά, επανακαθορίζει τα κριτήρια διαβίωσης ενός πολίτη, προσθέτοντας στην ιδιόκτητη κατοικία, και το οικογενειακό επίδομα, και την έννοια της κοινωνικής εργασίας.

Στην Ελλάδα του μνημονίου και της παντελούς απουσίας αναπτυξιακής πολιτικής και προοπτικής, η ανεργία αναμένεται να φτάσει το 2011 στα επίπεδα του 15%, και το 2012 να τα ξεπεράσει. Αριθμοί που, στην «πραγματική οικονομία» είναι ακόμη υψηλότεροι, διαμορφώνοντας ένα εξαιρετικά ζοφερό εργασιακό περιβάλλον.  Το πραγματικό ζητούμενο είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας και της ανάπτυξης, με ταχείς ρυθμούς. Να μην μένουμε άλλο με σταυρωμένα χέρια. Η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο, χωρίς ανάπτυξη, με υψηλή φορολογία, και έλλειψη επενδύσεων. Την ίδια ώρα, η Ελλάδα έχει ένα κοινωνικό κράτος το οποίο συντηρείται με θυσίες, υπερβολές και… γωνίες αδιαφάνειας, από το 1981 και μετά.

Ας σκεφτούμε λοιπόν την πρόταση Κάμερον. Θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα των συνδικάτων και των κατεστημένων νοοτροπιών; Ίσως αποτελεί μια ρεαλιστική απάντηση για την κοινωνική αδικία της ανεργίας και της υπο-απασχόλησης που βιώνουμε. «Φλερτάροντας» με την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης, που όπως συμβαίνει και με εκείνη της ανάπτυξης… αγνοείται.

statesmen