Από τον Αντενάουερ στη Μέρκελ

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ... Πρώτα έστειλαν την Ελλάδα, μαζί με το ΔΝΤ και τη σύμφωνη γνώμη του κ. Παπανδρέου, στο μνημόνιο και στη μεγαλύτερη ύφεση των τελευταίων 50 ετών, ενώ τώρα αναστατώνουν εκ νέου το σύνολο της ευρωζώνης. Η σημερινή κατάσταση πανικού που επικρατεί στην ευρωζώνη αποτελεί προϊόν του μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων που προωθεί το Βερολίνο, ο οποίος στην ουσία θα αναλαμβάνει τη διαχείριση αναδιάρθρωσης του χρέους ενός κράτους μέλους και κατ’ επέκταση την ελεγχόμενη χρεοκοπία του.

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου προβλέπει και την υποχρεωτική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους. Από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής (27-28 Οκτωβρίου) που οι Γερμανοί αποκάλυψαν δημόσια τις προθέσεις τους μέχρι τώρα τα επιτόκια δανεισμού της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας έχουν φτάσει σε απαγορευτικά επίπεδα. Στην Ιρλανδία πλησιάζουν το 10% και στην Πορτογαλία το 8,5%. Ο λόγος είναι απλός: ποιος θεσμικός επενδυτής (συνταξιοδοτικό ταμείο) θα αγοράσει ομόλογα των χωρών αυτών όταν γνωρίζει ότι μετά από κάποια χρόνια μπορεί να χάσει όχι μόνο τους τόκους, αλλά και το 30-40% του κεφαλαίου του; Η απάντηση είναι εξίσου απλή: κανένας, εκτός των κερδοσκόπων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο πρόεδρος της ευρωζώνης Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και η Κομισιόν από την πρώτη στιγμή εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Μάταια, όμως, γιατί η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και η ομάδα των σκληροπυρηνικών που την περιβάλλει στο Βερολίνο έχουν ως ευρύτερο σχέδιο την απαλλαγή της ευρωζώνης από τους «αδύναμους κρίκους». Προφανώς γιατί πιστεύουν ότι αυτό που είχαν να πάρουν από αυτές τις χώρες το πήραν και τώρα πρέπει να στραφούν σε άλλους… πελάτες, την Ινδία, την Κίνα και τη Βραζιλία. Η Γερμανία έβγαλε μετά τον πόλεμο ηγέτες με ευρωπαϊκό όραμα, όπως τον Αντενάουερ, τον Μπραντ, τον Σμιτ και τον Κολ, που ήταν και ο τελευταίος από τους μεγάλους.

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ ένα κοινό χαρακτηριστικό: ζώντας τη φρίκη του πολέμου θέλησαν να αλλάξουν την Ευρώπη προτάσοντας τη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Η νέα γενιά των Γερμανών πολιτικών έχει μάθει να παίρνει και όχι να δίνει. Οι μεγάλες χώρες κρίνονται στα δύσκολα και η σημερινή Γερμανία αποδεικνύεται, δυστυχώς, πολύ κατώτερη των περιστάσεων...

http://www.e-typos.com/