Ελλάδα- Γερμανία, οι μεγάλοι ασθενείς.

«Αν υπάρξει ένα κράτος που θα πέσει θύμα των κερδοσκοπικών επιθέσεων και θα βγει από το ευρώ, αυτό είναι η Ελλάδα», τονίζει ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομίας το 2008 Paul Krugman. Σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο περιοδικό L` Espresso με θέμα τις νέες αναταραχές και την κερδοσκοπία στις αγορές, ο Krugman εξαπολύει πυρά κατά του ασφυκτικού ρόλου της Γερμανίας, του βρόμικου παιχνιδιού της Κίνας και υπερασπίζεται, παράλληλα, την υποτίμηση του δολαρίου.

Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξης.

Αν υπάρξει ένα κράτος που θα πέσει θύμα των κερδοσκοπικών επιθέσεων και θα βγει από το ευρώ, αυτό είναι η Ελλάδα. Μου φαίνεται πολύ απίθανο να βγουν από το κοινό νόμισμα η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία. Είμαι απαισιόδοξος εκ φύσεως, παρόλα αυτά, δεν πιστεύω ότι θα εξαφανιστεί το ευρώ.
Αν θα έπρεπε να κάνω προβλέψεις, θα έλεγα ότι υπάρχει ένα 30% πιθανοτήτων για την Ελλάδα να περάσει μια νέα τραπεζική κρίση και επομένως, να αναγκαστεί να εξέλθει από το ευρώ. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει μεγάλη επίδραση στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία, όπως διαφαίνεται από την παρούσα κατάσταση, αλλά δεν πιστεύω ότι η ‘εξάπλωση’ θα ήταν πολύ μεγάλη (...)
Αν η Ελλάδα υποχρεωνόταν να βγει από το ευρώ, σίγουρα, αυτό το γεγονός, θα επέφερε επιπλέον κερδοσκοπικές επιθέσεις σε άλλες χώρες, αλλά, στο τέλος, θεωρώ ότι το Δουβλίνο όπως και η Λισαβόνα, θα καταφέρουν να αντισταθούν.
Η κατάσταση παραμένει πολύπλοκη για τα περιφερειακά κράτη για έναν πολύ απλό λόγο, επειδή η Ελλάδα εξακολουθεί να τα πνίγει επιβάλλοντας την πολιτική της αυστηρότητας. (...)
- Γιατί η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από το ευρώ και όχι άλλα κράτη;

Η Ελλάδα είναι ελάχιστα ανταγωνιστική, ακόμα και αν η Αθήνα καταφέρει να διορθώσει τα δημοσιονομικά της, παραμένουν τα δομικά της προβλήματα, σε αντίθεση με την Ιρλανδία που ακολουθεί ουσιαστικές διορθωτικές κινήσεις και το πρόβλημα σχετίζεται αποκλειστικά με τις τράπεζες. Το ευρώ συμφέρει περισσότερο την Ιρλανδία απ` ότι την Ελλάδα η οποία, αν βγει από αυτό, θα μπορέσει στο μέλλον να ωφεληθεί από την υποτίμηση και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεπαρκούς ανταγωνιστικότητάς της.
Η κατάσταση στην Ευρώπη

Η ευρωπαϊκή κατάσταση είναι προβληματική, η ανάκαμψη αργή, τα δημόσια χρέη στην Ευρωζώνη πολύ υψηλά και η Γερμανία εμφανίζεται όλο και πιο δογματική στην επιβολή μέτρων λιτότητας.
Σύμφωνα με το Βερολίνο, όλες οι χώρες θα έπρεπε να έχουν αποδοτικό εμπορικό ισοζύγιο, ακολουθώντας το μοντέλο της, πράγμα το οποίο είναι αδύνατο. Γι` αυτόν το λόγο η Γερμανία διενεργεί ένα καταστροφικό ρόλο για την ευρωπαϊκή οικονομία (...) Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) υποφέρει, σε αντίθεση με την αμερικανική, διότι στο εσωτερικό της έχει πολλά άτομα τα οποία πιστεύουν ακράδαντα σε περιοριστικά μέτρα, ενώ στην Αμερική συμβαίνει το αντίθετο. (...)
Η ΕΚΤ δεν έχει ως στήριγμά της κάποια κεντρική κυβέρνηση, γεγονός το οποίο θα της επέτρεπε να αναλάβει ρίσκο και να ωφεληθεί από περιουσιακά της στοιχεία. Αυτό το δομικό της πρόβλημα, έχει ως αποτέλεσμα την μη κατάλληλη ανταπόκρισή της στην κρίση.
Ιταλία

Η χώρα έχει σοβαρά προβλήματα, αλλά δεν είναι τόσο ευάλωτη (...) τουλάχιστον προς το παρόν δεν έχει ανάγκη επειγουσών χρηματοοικονομικών τροποποιήσεων και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών δεν θα αποδυνάμωνε τη χώρα στις αγορές.
ΗΠΑ
Υπάρχει ύψιστη ανάγκη για ρευστότητα, η ανεργία είναι πολύ υψηλή και τα ποσοστά πληθωρισμού παρόμοια με αυτά της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της περιόδου ολίσθησης στον αποπληθωρισμό.

tvxs.gr