Γιώργος στον ατμό...

Της Τζένης Κ.
Το ζεμάτισμα είναι όρος της μαγειρικής με γαλλικές καταβολές και περιγράφει τη διαδικασία της σύντομης εμβάπτισης των τροφίμων, κυρίως των λαχανικών και των φρούτων, σε καυτό νερό. (Αν τα τρόφιμα αυτά, αμέσως μετά, περιχυθούν με κρύο νερό, τότε διατηρούν τη φρεσκάδα τους, σε οπτικό και γευστικό επίπεδο). Με το ζεμάτισμα, τα πικρά οξέα που εμπεριέχουν οι τροφές απελευθερώνονται και απομακρύνονται μια για πάντα, ενώ τα βακτήρια βρίσκουν ακαριαίο θάνατο… Επιπλέον, διευκολύνεται συχνά η αποφλοίωση των τροφών, δεδομένου ότι το νερό υψηλής θερμοκρασίας χαλαρώνει το δέρμα τους.
Θα σκέφτεστε τώρα πως το καλπάζον Μάστερ Σεφ έκανε μετάσταση και στο Ποντίκι κι ότι το πολύ το φ(ι)λετάρειν το λούτσο, κάνει το παιδί Σκαρμούτσο… Όμως, η αναφορά μας στο ζεμάτισμα, εν προκειμένω, δεν είναι κυριολεκτική- κουζινική. Ο όρος ακούστηκε τις παραμονές των εκλογών ως προτροπή (να ζεματίσουμε το ΠΑΣΟΚ) και εν συνεχεία, ξανακούστηκε, από το βράδυ των αποτελεσμάτων και εντεύθεν, από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που χαριτολογούσαν λέγοντας: «Τελικά, δε μας ζεμάτισαν και τόσο…»
Και πράγματι ο Γιώργος Παπανδρέου -λιγάκι ηλιοκαμένος μονάχα μετά την πρόσφατη έκθεσή του στον ήλιο του Μαραθωνίου- προφανέστατα δεν επωφελήθηκε από τις ευεργεσίες του ζεματίσματος, ούτε σε γευστικό ούτε σε οπτικό επίπεδο. Τα πικρά οξέα του παραταξιακού DNA του παρέμειναν ενσωματωμένα, τα βακτήρια των οικονομικών επιλογών του ζουν και βασιλεύουν κι ό,τι σκοπεύει από τούδε και εφεξής να μας κεράσει, θα μας το κεράσει αναποφλοίωτο. Το ζεμάτισμα απέτυχε να προσδώσει φρεσκάδα στον πλαστικό χλοοτάπητα της περαιτέρω πορείας του. Απέτυχε και να μας διευκολύνει κι εμάς να γυμνώσουμε τους καρπούς της δημοκρατίας μας… Το καυτό εκλογικό νερό επάνω του έκανε φςςςςς και πάγωσε. Είναι άτρωτος από οποιαδήποτε λαϊκή επεξεργασία. Γιατί απλούστατα οι σεφ που μαγειρεύουν στο κανάλι του, τον προορίζουν να «γίνει» στον ατμό… Όσο εμείς θα αναστενάζουμε και θα βγαίνει φωτιά, όσο τα αδιέξοδά του θα τον κάνουν να λιώνει στο χαμάμ της δυσαρέσκειάς μας, όσο οι αναθυμιάσεις των συμφερόντων θα θολώνουν τα τζάμια του, τόσο θα πλησιάζει η ώρα να γυρίσουν τους διακόπτες στο μηδέν, να τον πιάσουν με τη λαβίδα μέσα από τον ατμομάγειρα και να τον φάγουν… Θα είναι ένα φιτ έδεσμα για τους φιτ ισχυρούς καναλάρχες…
Το θέμα είναι αν μέχρι τότε, θα έχουμε επιβιώσει εμείς, οι λοιποί κακοζεματισμένοι…

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ