Τα ρέστα του παίζει ο Γιώργος

 Tου Σταυρου Λυγερου

Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αντιστρέψει το δυσμενές για το κόμμα του κλίμα, ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε στροφή 180 μοιρών, την οποία υπαγόρευσαν οι δημοσκοπήσεις. Μέχρι πρότινος, στο κυβερνητικό επιτελείο επικρατούσε η πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ θα βγει με διαφορά πρώτο κόμμα. Θεωρούσαν ότι η εκτεταμένη και έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια δεν θα βρει διέξοδο στην κάλπη. Πρώτον, επειδή η Ν.Δ. δεν πείθει ως εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης. Δεύτερον, επειδή τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, παρότι δεν έχουν ασκήσει κυβερνητική εξουσία, αντιμετωπίζονται από την κοινή γνώμη περισσότερο ως μέρος του προβλήματος, παρά ως παράγοντας της λύσης του.
Με βάση αυτή την εκτίμηση στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούσαν ότι θα πέσει στο κενό η προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να μετατρέψει τις περιφερειακές εκλογές σ’ ένα είδος δημοψηφίσματος για το Μνημόνιο και κατ’ αυτό τον τρόπο να κεφαλαιοποιήσει εκλογικοπολιτικά την κοινωνική δυσαρέσκεια. Αυτό που δεν υπολόγισαν στην κυβέρνηση είναι ότι το οικονομικοκοινωνικό κραχ παρόξυνε την κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης. Προϊόν της είναι η κατά πάσα πιθανότητα εκλογή του Γιάννη Δημαρά στην περιφέρεια, που συγκεντρώνει το ένα τρίτο του συνολικού εκλογικού σώματος.
Εάν οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιωθούν θα σπάσει το στερεότυπο ότι σε τέτοιου μεγέθους εκλογικές αναμετρήσεις ελπίδα εκλογής έχει μόνο όποιος διαθέτει το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ. Θα δημιουργηθεί προηγούμενο, θα απελευθερωθούν δυνάμεις κι αναπόφευκτα θα υπάρξει συνέχεια. Σ’ αυτή την κάλπη εκ των πραγμάτων θα κριθεί εάν θα τεθεί σε δοκιμασία ο ίδιος ο διπολικός χαρακτήρας του πολιτικού συστήματος.
Το κεντρικό επιχείρημα του Σαμαρά είναι ότι εάν υπερψηφισθούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση θα το επικαλεσθεί για την επιβολή νέων περικοπών. Το επιχείρημά του βρίσκει μεγάλη απήχηση, επειδή αντανακλά τη διάχυτη εντύπωση ακόμα και δεδηλωμένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Στην Αττική, όμως, το εν λόγω επιχείρημα φουσκώνει τα πανιά του Δημαρά κι όχι του «γαλάζιου» υποψήφιου.
Εάν οι κάλπες του Νοεμβρίου καταγράψουν ήττα του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση θα τεθεί αναπόφευκτα σε τροχιά πολιτικής αποσταθεροποίησης. Για να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη, ο πρωθυπουργός έκανε κάποιες κινήσεις εντυπώσεων, αλλά κυρίως απείλησε εμμέσως με εκλογές, για την ακρίβεια με πολιτική αστάθεια και οικονομικό χάος. Ποντάρει στο γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει προφανής και αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης. Ελπίζει ότι η απειλή του θα φοβίσει τους πολίτες, θα κάμψει την έντονη δυσαρέσκειά τους και θα τους υποχρεώσει να ψηφίσουν τους «πράσινους» υποψήφιους, προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα.
Μόνο οι κάλπες θα απαντήσουν το ερώτημα εάν «ποντάροντας τα ρέστα του» ο Γιώργος Παπανδρέου θα αλλάξει τη διαφαινόμενη τάση των πολιτών να αποδοκιμάσουν την κυβερνητική πολιτική. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν ο πολιτικός εκβιασμός του πέσει στο κενό, ο πρωθυπουργός θα έχει ο ίδιος ακυρώσει τη δυνατότητά του να κυβερνήσει.