Η μεταφορά τεράστιων, βαρέων υλικών και φορτίων, αποτελούσε πάντα πρόκληση. Οι δρόμοι και οι σιδηροδρομικές γραμμές δεν φτάνουν παντού, και ακόμη και να έφταναν, πολλά υλικά πρέπει να μεταφερθούν σε κομμάτια και να συναρμολογηθούν επί τόπου. Η μεταφορά με αεροσκάφη είναι η πλέον δύσκολη, καθώς υπάρχουν περιορισμοί στο μέγεθος του αεροσκάφους, αλλά και στο μήκος του απαιτούμενου διαδρόμου απογείωσης. Τα ελικόπτερα βαρέως τύπου όπως είναι τα Mil Mi-26 , τα Sikorsky S-64, και τα Skycrane βοηθούν, αλλά το βάρος που μπορούν να μεταφέρουν περιορίζεται στους 9-20 τόνους, ενώ τα καθοδικά ρεύματα που δημιουργούν οι έλικες, δυσκολεύουν τον χειρισμό τους. Για αυτό και οι ειδικοί είναι πάντα σε αναζήτηση νέων μεθόδων μεταφοράς. Έτσι λοιπόν, μια αυστραλιανή αεροναυτική εταιρία ονόματι Skylifter, πιστεύει πως βρήκε την ιδανική λύση.
Η εταιρία εξελίσσει ένα πλοηγίσιμο φουσκωτό, ικανό να σηκώνει φορτία έως 150 τόνους, για αποστάσεις έως και 2.000 χιλιόμετρα, με ταχύτητα 45 κόμβων ή 83 χλμ/ω. Αυτή η δυνατότητα σημαίνει πως μπορούν να μεταφερθούν ακόμη και ολόκληρα κτίρια, οπουδήποτε. Αντί να χρησιμοποιεί ένα σφαιρικό ή με σχήμα πούρου αερόστατο, η εταιρία αναπτύσσει ένα, με σχήμα …ιπτάμενου δίσκου. Το σχήμα αυτό βοηθά στο να μην επηρεάζεται το σκάφος από τους ανέμους. Το γεγονός ότι είναι και πιο επίπεδο από μια σφαίρα, το κάνει λιγότερο ευάλωτο στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα να κατευθύνεται πιο εύκολα. Το σχήμα του ως δίσκου, συμπεριφέρεται και ως αλεξίπτωτο, άρα υπάρχει περισσότερος έλεγχος στη φάση της καθόδου.
Μια άλλη καινοτομία της Skylifter είναι το ότι χρησιμοποιεί συσκευές που λέγονται Voith-Schneider ως προπέλες αντί των παραδοσιακών. Μια τέτοια προπέλα είναι σαν έναν τροχό που έχουν τα ποταμόπλοια, με λεπίδες σχήματος δακρύου και όχι επίπεδες. Το ανέβασμα των στροφών περιστροφής αυξάνει την ώση, ενώ η αλλαγή φοράς των λεπίδων αλλάζει την κατεύθυνση της ώσης. Άρα μια τέτοια προπέλα παρέχει ισχύ και κατευθυντικότητα συγχρόνως. Η εταιρία σκοπεύει να εκμεταλλεύεται αρκετές τέτοιες προπέλες για οριζόντια κίνηση των σκαφών, και να σχεδιάσει και ένα ακόμη σύστημα που θα βοηθά την κίνηση προς τα επάνω ή προς τα κάτω.
Ήδη έχει κατασκευαστεί ένα τηλεκατευθυνόμενο μοντέλο με το όνομα Betty, το οποίο αποδεικνύει τη λειτουργικότητα της έμπνευσης. Το σκάφος είναι γεμάτο με ήλιο, έχει μήκος 3 μέτρα, και μεταφέρει προς το παρόν μόλις μισό κιλό φορτίου. Ένα άλλο μεγαλύτερο πρωτότυπο μοντέλο με την ονομασία Vikki, παραμένει ακόμη καθηλωμένο στο έδαφος λόγω έλλειψης συστήματος ώσης. Η εταιρία σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα πρωτότυπο μοντέλο μήκους 150 μ. που θα ονομάσει Lucy, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Αν το πετύχει, θα αλλάξουν πολλά στον τομέα των μεταφορών.
Απ' το Economist το διάβασα εδώ: antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.