Του Νίκου Κωτσικόπουλου
Το εισιτήριο έφερε με το ταξίδι του στη Ρωσία, ο υπουργός Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης και αφορά στη δημιουργία αγωγού, ο οποίος μέσω Τουρκίας και Ελλάδας, θα στέλνει το φυσικό αέριο στη Δύση, σπάζοντας το διαφαινόμενο μονοπώλιο της Γερμανίας και του αγωγού Nord Stream.
Δίνοντας λεπτομέρειες στη συνέντευξή του μετά ο ταξίδι ο κ. Λαφαζάνης, ουσιαστικά χαρτογράφησε όλο το παιχνίδι σχέσεων και εξάρτησης για την ενέργεια, μεταξύ Ρωσίας- Ευρώπης και Γερμανίας και εμμέσως πλην σαφώς εξήγησε γιατί η Ελλάδα μπορεί να αποτελεί έναν απρόβλεπτο παίκτη που θα μειώσει την διαρκώς βελτιούμενη θέση των Γερμανών, στην ενεργειακή και γεωπολιτική σκακιέρα.
Πυκνώνουν έτσι, τα σενάρια για την Ελλάδα από το δυτικό τύπο, σενάρια ομιχλώδη, ανερμάτιστα, χωρίς συνοχή, τα οποία προδίδουν μεγάλο εκνευρισμό για τη δυνατότητα Ελλάδας και Ρωσίας να αναπτύσσουν οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, αλλά η μεγάλη εικόνα αποκρύπτεται επιμελώς. Γιατί απαγορεύεται αυτό για την Ελλάδα, αλλά επιτρέπεται άραγε στην Τουρκία και στη Γερμανία;
Πλέον η Ρωσία και ο μεγαλύτερος πελάτης της η Γερμανία, συνδέονται με τον αγωγό Nord Stream, ο οποίος έχει δυναμικότητα μεταφοράς, έως και 55 δις κυβικών μέτρων αερίου το χρόνο. Η Γερμανία επωφελείται από την παράκαμψη της Ουκρανίας και τις κακές σχέσεις Ρώσων και Ουκρανών.
Αξιοποιώντας περίπου 30-34 δις κυβικά μέτρα αερίου της Ρωσίας από τον αγωγό Nord Stream, η Γερμανία εξαρτάται από τη Ρωσία, αλλά και η Ρωσία εξαρτάται από τη Γερμανία. Όχι μόνο για να πουλήσει στην ίδια, αλλά για να έχει δυνατότητα να στείλει φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Ένα παιχνίδι αλληλεξάρτησης καθορίζει τις σχέσεις των δύο πλευρών και είναι σαφές, ότι η θέση της Γερμανίας, έχει βελτιωθεί ριζικά, αφού δεν είναι πλέον ένας μεγάλος πελάτης αλλά και ο μεσολαβητής που μπορεί να παρέχει τον κοινό αγωγό για να τροφοδοτεί άλλους πελάτες της Ρωσίας με φυσικό αέριο.
Και εδώ έρχεται ο προτεινόμενος τουρκικός αγωγός Turkish Stream, ο οποίος θα φέρνει αέριο στην Ελλάδα μέσω της Ρωσίας και θα συνεχίζει βόρεια προς τη Σερβία, μέσω Σκοπίων, για να καταλήξει στην Αυστρία, μέσω Ουγγαρίας.
Το πρόβλημα των δυτικών είναι να καταστραφεί η προοπτική να περάσει ο
αγωγός από την Ελλάδα, για να περάσει από την πειθήνια Βουλγαρία, η οποία άλλωστε είχε τορπιλίσει και το προηγούμενο σχέδιο του νότιου αγωγού. Ως εκ τούτου, οι Ρώσοι, δεν εμπιστεύονται τους παλιούς συμμάχους τους Βουλγάρους.
Γίνεται σαφές λοιπόν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται ενοχλημένη, αλλά στην πραγματικότητα εκείνοι που έχουν το πρόβλημα, εκείνοι που έχουν την αγωνία, είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι άλλωστε από καιρό ρίχνουν πυροτεχνήματα περί γεωπολιτικών ρίσκων και επικίνδυνης προσέγγισης Ελλάδας- Ρωσίας, με σενάρια που αφήνουν άναυδους όσους δεν γνωρίζουν. Αλλά είναι η εξάρτηση της Ρωσίας αυτή που επιδιώκουν…
Με ένα ενεργειακό εισιτήριο που γεφυρώνει το γεωπολιτικό και το οικονομικό στοιχείο, εκνευρίζοντας πρωτίστως τη Γερμανία, ταξιδεύει προς τη Μόσχα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για να συναντηθεί με τον ισχυρό άνδρα της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το εισιτήριο έφερε με το ταξίδι του στη Ρωσία, ο υπουργός Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης και αφορά στη δημιουργία αγωγού, ο οποίος μέσω Τουρκίας και Ελλάδας, θα στέλνει το φυσικό αέριο στη Δύση, σπάζοντας το διαφαινόμενο μονοπώλιο της Γερμανίας και του αγωγού Nord Stream.
Δίνοντας λεπτομέρειες στη συνέντευξή του μετά ο ταξίδι ο κ. Λαφαζάνης, ουσιαστικά χαρτογράφησε όλο το παιχνίδι σχέσεων και εξάρτησης για την ενέργεια, μεταξύ Ρωσίας- Ευρώπης και Γερμανίας και εμμέσως πλην σαφώς εξήγησε γιατί η Ελλάδα μπορεί να αποτελεί έναν απρόβλεπτο παίκτη που θα μειώσει την διαρκώς βελτιούμενη θέση των Γερμανών, στην ενεργειακή και γεωπολιτική σκακιέρα.
Πυκνώνουν έτσι, τα σενάρια για την Ελλάδα από το δυτικό τύπο, σενάρια ομιχλώδη, ανερμάτιστα, χωρίς συνοχή, τα οποία προδίδουν μεγάλο εκνευρισμό για τη δυνατότητα Ελλάδας και Ρωσίας να αναπτύσσουν οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, αλλά η μεγάλη εικόνα αποκρύπτεται επιμελώς. Γιατί απαγορεύεται αυτό για την Ελλάδα, αλλά επιτρέπεται άραγε στην Τουρκία και στη Γερμανία;
Μέχρι το 2004-2005, η Ουκρανία, ήταν η χώρα από όπου περνούσε το 80% του φυσικού αερίου, το οποίο πήγαινε στην Ευρώπη. Σταδιακά και με τη συνεχιζόμενη όξυνση στις σχέσεις των δύο χωρών, με την κόντρα ότι η Ουκρανία κατακρατούσε και δεν απέδιδε φυσικό αέριο στην Ευρώπη, η σχέση αυτή, έχει αλλάξει εντελώς. Το 2019 η ροή ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ουκρανία θα διακοπεί εντελώς.
Πλέον η Ρωσία και ο μεγαλύτερος πελάτης της η Γερμανία, συνδέονται με τον αγωγό Nord Stream, ο οποίος έχει δυναμικότητα μεταφοράς, έως και 55 δις κυβικών μέτρων αερίου το χρόνο. Η Γερμανία επωφελείται από την παράκαμψη της Ουκρανίας και τις κακές σχέσεις Ρώσων και Ουκρανών.
Αξιοποιώντας περίπου 30-34 δις κυβικά μέτρα αερίου της Ρωσίας από τον αγωγό Nord Stream, η Γερμανία εξαρτάται από τη Ρωσία, αλλά και η Ρωσία εξαρτάται από τη Γερμανία. Όχι μόνο για να πουλήσει στην ίδια, αλλά για να έχει δυνατότητα να στείλει φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Ένα παιχνίδι αλληλεξάρτησης καθορίζει τις σχέσεις των δύο πλευρών και είναι σαφές, ότι η θέση της Γερμανίας, έχει βελτιωθεί ριζικά, αφού δεν είναι πλέον ένας μεγάλος πελάτης αλλά και ο μεσολαβητής που μπορεί να παρέχει τον κοινό αγωγό για να τροφοδοτεί άλλους πελάτες της Ρωσίας με φυσικό αέριο.
Και εδώ έρχεται ο προτεινόμενος τουρκικός αγωγός Turkish Stream, ο οποίος θα φέρνει αέριο στην Ελλάδα μέσω της Ρωσίας και θα συνεχίζει βόρεια προς τη Σερβία, μέσω Σκοπίων, για να καταλήξει στην Αυστρία, μέσω Ουγγαρίας.
Το πρόβλημα των δυτικών είναι να καταστραφεί η προοπτική να περάσει ο
αγωγός από την Ελλάδα, για να περάσει από την πειθήνια Βουλγαρία, η οποία άλλωστε είχε τορπιλίσει και το προηγούμενο σχέδιο του νότιου αγωγού. Ως εκ τούτου, οι Ρώσοι, δεν εμπιστεύονται τους παλιούς συμμάχους τους Βουλγάρους.
Γίνεται σαφές λοιπόν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται ενοχλημένη, αλλά στην πραγματικότητα εκείνοι που έχουν το πρόβλημα, εκείνοι που έχουν την αγωνία, είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι άλλωστε από καιρό ρίχνουν πυροτεχνήματα περί γεωπολιτικών ρίσκων και επικίνδυνης προσέγγισης Ελλάδας- Ρωσίας, με σενάρια που αφήνουν άναυδους όσους δεν γνωρίζουν. Αλλά είναι η εξάρτηση της Ρωσίας αυτή που επιδιώκουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.