Το καλοκαίρι του 2014 ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ξεροστάλιαζε στο Μαξίμου, περιμένοντας απεγνωσμένα ένα ραντεβού από την Άγκελα Μέρκελ. Όμως, οι μέρες κυλούσαν βασανιστικά και το λυτρωτικό σήμα από τοΒερολίνο δεν ερχόταν. Τι είχε συμβεί; Η πολυπόθητη συνάντηση, πήγαινε από αναβολή σε αναβολή εξαιτίας του άκαμπτου βέτο που είχε ορθώσει η πανίσχυρη Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών η οποία είχε χολωθεί βαρειά με την ελληνική πλευρά.
Ο λόγος; Η σκανδαλώδης φοροδιαφυγήγερμανικών εταιρειών αυτοκινήτων στην Ελλάδα που οδήγησε στην επιβολή προστίμων συνολικού ύψους 600 εκατ. ευρώ σε Mercedes, BMW και Opel, όταν έπεσαν στα δίχτυα του ΣΔΟΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας των ελληνικών αρχών, οι συγκεκριμένες εταιρείες, εκτελώνιζαν πολυτελή Ι.Χ αυτοκίνητα στα παραρτήματά τους στην Ελλάδα, σημαντικά υποτιμολογημένα, τουτέστιν με τιμές πολύ χαμηλότερες από την πραγματική τους αξία, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να καταβάλλουν τον αντίστοιχο ΦΠΑ και τους αναλογούντες φόρους πολυτελείας.
Πως στήθηκε το «κόλπο»
Το παράδειγμα είναι υπαρκτό και ενδεικτικό: Αυτοκίνητο Mercedes 2143 κυβ. εκ. το οποίο εκτελωνίστηκε σε επαρχιακή πόλη, εκτιμήθηκε στα χαρτιά, ότι αγοράστηκε στην εργοστασιακή τιμή των 24.621,85 ευρώ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης του, θα έπρεπε να καταβάλλει τέλος ταξινόμησης 40% (9.600 €) και Φόρο Πολυτελείας 30% (άλλες 7.200 €), δηλαδή, σύνολο φόρων 16.800 €.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα επίσημα τιμολόγια που κατέθεσε η εισαγωγική, η μητρική εταιρεία (Mercedes), είχε υποτιμολογήσει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο στην τιμή των 12.581 ευρώ, πολύ κάτω κι από την τιμή χονδρικής. Με τον τρόπο αυτό, αφενός ο ιδιοκτήτης απαλλάχθηκε από το φόρο πολυτελείας, αφετέρου κατέβαλλε για τέλη ταξινόμησης λιγότερα από 6.000 ευρώ. Συνοπτικά, το Ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε τουλάχιστον κατά 10.000 ευρώ, μόνο από ένα αυτοκίνητο! Μπορείτε να φανταστείτε το «πάρτι»;
Πάνω από 4 δις ευρώ η φοροδιαφυγή
Δεν είναι ανάγκη να πούμε πόσοι νόμοι παραβιάζονται στην περίπτωση αυτή. Σημασία έχει ότι μόνο για την τριετία 2012-2014έπρεπε να έχουν μπει στα ταμεία του κράτους έσοδα άνω των 600 εκ. ευρώ, τα οποία αυτήν τη στιγμή της «λειψυδρίας» εσόδων, λείπουν δραματικά. Μετριοπαθείς εκτιμήσεις για το βάθος εικοσαετίας, τόσο του ΣΔΟΕ όσο και του γερμανικού περιοδικού Spiegel, υπολογίζουν ότι η φορολογητέα ύλη που έχει διαφύγει από την Ελλάδα, ανέρχεται στα 4 δις, τα οποία αν υπήρχαν δεν θα υφίστατο λόγος να μειωθούν οι χαμηλές συντάξεις.
Πριν από λίγους μήνες, σε αντίστοιχη περίπτωση φοροδιαφυγής στονΚαναδά δύο από τις εμπλεκόμενες και στην Ελλάδα γερμανικές εταιρείες, συμβιβάστηκαν εξωδικαστικά με το Καναδικό δημόσιο για τη καταβολή αποζημίωσης ύψους 1,5 δις δολαρίων, ώστε να αποφύγουν την ποινική δίωξη των στελεχών τους. Στη χώρα μας ωστόσο, η υπόθεση δείχνει να «πάγωσε». Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής, Δ. Παπαδημούλης έχει καταθέσει σχετική ερώτηση, προτρέποντας σε παρέμβαση τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την καταπολέμηση της Απάτης (OLAF), ενώ με σχετικό διάβημα της την επέμβαση της Δικαιοσύνης είχε ζητήσει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όμως τα πράγματα βραδυπορούν ανεξήγητα.
Οι περιπτώσεις των τριών εταιρειών, ωστόσο, δεν είναι οι μόνες.
Πριν από λίγο καιρό, ο πρώην Υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης σε ανοικτή του επιστολή στην καγκελάριο κ. Μέρκελαφού υπενθύμιζε «ενοχλητικά» ότι «η Γερμανία δεν ήταν και αυτή έτοιμη να μπει στην ΟΝΕ επειδή έκανε το τέχνασμα να κρύψει τις ζημιές των νοσοκομείων μετατρέποντας τα σε ανώνυμες εταιρείες», κατήγγειλε ότι τα κερδοφόρα Lidl, είναι επιμελώς διαρθρωμένα σε εκατοντάδες Ομόρρυθμες εταιρείες προκειμένου να παρακάμπτουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις τριγωνικές συναλλαγές.
Ανάλογα τεχνάσματα μετήλθε και Γερμανικός ενεργειακός κολοσσός με δεκαετή παρουσία στην Ελλάδα. Για συνολικό τζίρο που ξεπερνά τα 150 εκ. ευρώ, απέδωσε φόρο για μόλις για το 6% φροντίζοντας να συστήσει μια μονοπρόσωπη ΕΠΕ. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, όταν πραγματοποιείται πώληση από μια εταιρία με έδρα σε Κράτος Μέλος της Ε.Ε. προς πελάτη που εδρεύει σε επίσης Κράτος Μέλος της Ε.Ε. τότε το τιμολόγιο δεν χρεώνεται με Φ.Π.Α. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πώληση να έχει πραγματοποιηθεί στην χώρα του πωλητή.
Η Γερμανική εταιρία εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του συστήματος να ελέγξει την εφαρμογή του νόμου χρησιμοποίησε την εξής διαδικασία: Όταν η εταιρία πραγματοποιούσε πώληση στην Ελλάδα, πωλούσε τα φθηνά υλικά μέσω του Ελληνικού υποκαταστήματος, τιμολογώντας με Φ.Π.Α., ενώ τα ακριβά υλικά παρέχονταν στον πελάτη απ’ ευθείας από τη μητρική εταιρία και με τον προσχηματικό μανδύα της ενδοκοινοτικής συναλλαγής απαλλάσσονταν από το Φ.Π.Α.
Η δυσφορία Σόϊμπλε και ο πληκτικός γερμανικός διδακτισμός
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόϊμπλε, κάτι ξέρει περί αυτών. Είχε άλλωστε μεσολαβήσει σε ανύποπτο χρόνο, να συναντηθούν παρουσία του, ο κραταιός πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας Mercedes με τον πρώην πρωθυπουργό, Α. Σαμαρά. Έτσι εξηγείται εν μέρει και η αμηχανία του, όταν στις αρχές Φεβρουαρίου στη κοινή συνέντευξη με τον Γ. Βαρουφάκη, τον αιφνιδίασε ένας Έλληνας δημοσιογράφος (Π. Βαλασσόπουλος) ζητώντας εξηγήσεις για το γεγονός ότι η χώρα του κρύβει τον Μ. Χριστοφοράκο, τον οποίον ζητά η Ελλάδα προκειμένου να δικαστεί για το σκάνδαλο της Siemens.
Η Γερμανία κατά πάγια τακτική, μέχρι πρότινος, αναγνώριζε στις εθνικές της επιχειρήσεις, ότι ένα ποσοστό του τζίρου τους, το οποίο μάλιστα εξέπιπτε από την Εφορία, μπορούσε να διοχετεύεται σε μίζες προκειμένου να προωθούνται οι δουλειές τους ανά τον κόσμο.
Συνεπώς, πολλοί στη Γερμανική πολιτική, οικονομική και κοινωνική σκηνή, οφείλουν να είναι περισσότερο προσεκτικοί, όταν επισείουν διδακτικά υψωμένο τον δείκτη, πρόθυμοι να παραδώσουν σε άλλους λαούς και κυβερνήσεις, υποκριτικά μαθήματα ηθικής…
Πως στήθηκε το «κόλπο»
Το παράδειγμα είναι υπαρκτό και ενδεικτικό: Αυτοκίνητο Mercedes 2143 κυβ. εκ. το οποίο εκτελωνίστηκε σε επαρχιακή πόλη, εκτιμήθηκε στα χαρτιά, ότι αγοράστηκε στην εργοστασιακή τιμή των 24.621,85 ευρώ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης του, θα έπρεπε να καταβάλλει τέλος ταξινόμησης 40% (9.600 €) και Φόρο Πολυτελείας 30% (άλλες 7.200 €), δηλαδή, σύνολο φόρων 16.800 €.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα επίσημα τιμολόγια που κατέθεσε η εισαγωγική, η μητρική εταιρεία (Mercedes), είχε υποτιμολογήσει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο στην τιμή των 12.581 ευρώ, πολύ κάτω κι από την τιμή χονδρικής. Με τον τρόπο αυτό, αφενός ο ιδιοκτήτης απαλλάχθηκε από το φόρο πολυτελείας, αφετέρου κατέβαλλε για τέλη ταξινόμησης λιγότερα από 6.000 ευρώ. Συνοπτικά, το Ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε τουλάχιστον κατά 10.000 ευρώ, μόνο από ένα αυτοκίνητο! Μπορείτε να φανταστείτε το «πάρτι»;
Πάνω από 4 δις ευρώ η φοροδιαφυγή
Δεν είναι ανάγκη να πούμε πόσοι νόμοι παραβιάζονται στην περίπτωση αυτή. Σημασία έχει ότι μόνο για την τριετία 2012-2014έπρεπε να έχουν μπει στα ταμεία του κράτους έσοδα άνω των 600 εκ. ευρώ, τα οποία αυτήν τη στιγμή της «λειψυδρίας» εσόδων, λείπουν δραματικά. Μετριοπαθείς εκτιμήσεις για το βάθος εικοσαετίας, τόσο του ΣΔΟΕ όσο και του γερμανικού περιοδικού Spiegel, υπολογίζουν ότι η φορολογητέα ύλη που έχει διαφύγει από την Ελλάδα, ανέρχεται στα 4 δις, τα οποία αν υπήρχαν δεν θα υφίστατο λόγος να μειωθούν οι χαμηλές συντάξεις.
Πριν από λίγους μήνες, σε αντίστοιχη περίπτωση φοροδιαφυγής στονΚαναδά δύο από τις εμπλεκόμενες και στην Ελλάδα γερμανικές εταιρείες, συμβιβάστηκαν εξωδικαστικά με το Καναδικό δημόσιο για τη καταβολή αποζημίωσης ύψους 1,5 δις δολαρίων, ώστε να αποφύγουν την ποινική δίωξη των στελεχών τους. Στη χώρα μας ωστόσο, η υπόθεση δείχνει να «πάγωσε». Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής, Δ. Παπαδημούλης έχει καταθέσει σχετική ερώτηση, προτρέποντας σε παρέμβαση τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την καταπολέμηση της Απάτης (OLAF), ενώ με σχετικό διάβημα της την επέμβαση της Δικαιοσύνης είχε ζητήσει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όμως τα πράγματα βραδυπορούν ανεξήγητα.
Οι περιπτώσεις των τριών εταιρειών, ωστόσο, δεν είναι οι μόνες.
Πριν από λίγο καιρό, ο πρώην Υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης σε ανοικτή του επιστολή στην καγκελάριο κ. Μέρκελαφού υπενθύμιζε «ενοχλητικά» ότι «η Γερμανία δεν ήταν και αυτή έτοιμη να μπει στην ΟΝΕ επειδή έκανε το τέχνασμα να κρύψει τις ζημιές των νοσοκομείων μετατρέποντας τα σε ανώνυμες εταιρείες», κατήγγειλε ότι τα κερδοφόρα Lidl, είναι επιμελώς διαρθρωμένα σε εκατοντάδες Ομόρρυθμες εταιρείες προκειμένου να παρακάμπτουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις τριγωνικές συναλλαγές.
Ανάλογα τεχνάσματα μετήλθε και Γερμανικός ενεργειακός κολοσσός με δεκαετή παρουσία στην Ελλάδα. Για συνολικό τζίρο που ξεπερνά τα 150 εκ. ευρώ, απέδωσε φόρο για μόλις για το 6% φροντίζοντας να συστήσει μια μονοπρόσωπη ΕΠΕ. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, όταν πραγματοποιείται πώληση από μια εταιρία με έδρα σε Κράτος Μέλος της Ε.Ε. προς πελάτη που εδρεύει σε επίσης Κράτος Μέλος της Ε.Ε. τότε το τιμολόγιο δεν χρεώνεται με Φ.Π.Α. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πώληση να έχει πραγματοποιηθεί στην χώρα του πωλητή.
Η Γερμανική εταιρία εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του συστήματος να ελέγξει την εφαρμογή του νόμου χρησιμοποίησε την εξής διαδικασία: Όταν η εταιρία πραγματοποιούσε πώληση στην Ελλάδα, πωλούσε τα φθηνά υλικά μέσω του Ελληνικού υποκαταστήματος, τιμολογώντας με Φ.Π.Α., ενώ τα ακριβά υλικά παρέχονταν στον πελάτη απ’ ευθείας από τη μητρική εταιρία και με τον προσχηματικό μανδύα της ενδοκοινοτικής συναλλαγής απαλλάσσονταν από το Φ.Π.Α.
Η δυσφορία Σόϊμπλε και ο πληκτικός γερμανικός διδακτισμός
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόϊμπλε, κάτι ξέρει περί αυτών. Είχε άλλωστε μεσολαβήσει σε ανύποπτο χρόνο, να συναντηθούν παρουσία του, ο κραταιός πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας Mercedes με τον πρώην πρωθυπουργό, Α. Σαμαρά. Έτσι εξηγείται εν μέρει και η αμηχανία του, όταν στις αρχές Φεβρουαρίου στη κοινή συνέντευξη με τον Γ. Βαρουφάκη, τον αιφνιδίασε ένας Έλληνας δημοσιογράφος (Π. Βαλασσόπουλος) ζητώντας εξηγήσεις για το γεγονός ότι η χώρα του κρύβει τον Μ. Χριστοφοράκο, τον οποίον ζητά η Ελλάδα προκειμένου να δικαστεί για το σκάνδαλο της Siemens.
Η Γερμανία κατά πάγια τακτική, μέχρι πρότινος, αναγνώριζε στις εθνικές της επιχειρήσεις, ότι ένα ποσοστό του τζίρου τους, το οποίο μάλιστα εξέπιπτε από την Εφορία, μπορούσε να διοχετεύεται σε μίζες προκειμένου να προωθούνται οι δουλειές τους ανά τον κόσμο.
Συνεπώς, πολλοί στη Γερμανική πολιτική, οικονομική και κοινωνική σκηνή, οφείλουν να είναι περισσότερο προσεκτικοί, όταν επισείουν διδακτικά υψωμένο τον δείκτη, πρόθυμοι να παραδώσουν σε άλλους λαούς και κυβερνήσεις, υποκριτικά μαθήματα ηθικής…
Γιώργος Χατζηδημητρίου
Πηγή: www.penna.gr μέσω www.reporter.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.