Μπανανόφλουδες και κωλοτούμπες

Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΥ

Αξίζει να παρατηρήσουμε, όσο γίνεται πιο ουδέτερα και αποστασιοποιημένα, τη στάση που τηρούν δύο πλευρές από τις εμπλεκόμενες στις εκλογές της επόμενης εβδομάδας: ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δανειστές της χώρας.  Πριν ακόμα προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, είχε αρχίσει να διαφαίνεται ένα κλίμα απειλών και κινδυνολογίας στην Ευρώπη, έναντι της Ελλάδας. Οσο περνούσαν οι μέρες, το κλίμα αυτό επιβαρύνθηκε. Με την προκήρυξη των εκλογών άρχισε ένας καταιγισμός, από το εξωτερικό, αλλά και από τα δύο κυβερνώντα κόμματα, για τα δεινά που περιμένουν την Ελλάδα και τους Ελληνες καταθέτες, σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, σύνθημα του οποίου ήταν (όταν ολοκληρώθηκε ανεπιτυχώς η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας)  το «σήμερα τα μνημόνια τελείωσαν».

Το τι ακούστηκε από έξω για τα σενάρια Grexit και το τι έγινε μέσα με τις καταθέσεις να κάνουν φτερά από τις τράπεζες σε ρυθμό άνω των 60 εκατομμυρίων την εβδομάδα, δεν περιγράφεται. Οι απέξω λέγανε ότι η Ελλάδα είναι ελεύθερη να βγει από την ευρωζώνη όποτε θέλει. Ότι οι συνθήκες έχουν πια αλλάξει και ότι η ευρωζώνη είναι έτοιμη, ενώ όταν ξέσπασε η κρίση δεν ήταν. Οι από μέσα λέγανε ότι έρχεται ο Αρμαγεδών, ο οποίος θα ρημάξει όχι μόνο τις καταθέσεις των Ελλήνων, αλλά και όλες τις μέχρι τώρα προσπάθειες που οι απέξω λένε ότι είναι πετυχημένες, αλλά πρέπει να συνεχιστούν.

Το αποτέλεσμα του βομβαρδισμού αυτού ήταν να μειωθεί η ψαλίδα του πρώτου ΣΥΡΙΖΑ από τη δεύτερη Νέα Δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε έκτοτε να τονίσει προς κάθε κατεύθυνση και με κάθε επισημότητα ότι στα σχέδιά του δεν είναι η έξοδος από την ευρωζώνη, αλλά η διαπραγμάτευση. Ακόμα και σήμερα πολλοί είναι αυτοί που δεν έχουν πιστέψει τις καθησυχαστικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα - το γιατί δεν είναι το αντικείμενο αυτού του άρθρου. 

Οι δηλώσεις όμως αυτές είχαν επίδραση στην κοινή γνώμη και το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ σταθεροποιήθηκε. Συνειδητοποίησαν τότε οι απέξω ότι στην Ελλάδα διαμορφώνεται μια πραγματικότητα διαφορετική από αυτή που γνώριζαν ώς τώρα με τις μνημονιακές κυβερνήσεις, μια κατάσταση που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν. Οι δανειστές δεν μπορούν να αγνοούν τον πόνο των οφειλετών, κυρίως αν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Ετσι έβαλαν κι αυτοί νερό στο κρασί τους.

Τις δύο τελευταίες εβδομάδες έπαψαν να συζητούν για Grexit. Συζητούν για την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση. Και αυτό γίνεται διότι, καθώς οι συγκυρίες είναι περίεργες στην Ευρώπη, με τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα σε άνοδο, την οικονομική κρίση σχεδόν ενδημούσα στο Νότο και την τρομοκρατία των τζιχαντιστών,  οι Βρυξέλλες φοβούνται πάρα πολύ τις πολιτικές επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό Οικοδόμημα από μία ενδεχόμενη Grexit.

 Αμεση συνέπεια όλων αυτών είναι η αλλαγή στάσης των απέξω. Και έριξαν τους τόνους και έπαψαν να είναι απόλυτοι. Τώρα συζητούν τη συνεργασία με την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές. Υπόσχονται να κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν την Ελλάδα και, για να χρυσώσουν το χάπι που καταπίνουν, λένε ότι οι σκληρές κουβέντες του ΣΥΡΙΖΑ οφείλονται στο προεκλογικό κλίμα, εν μέσω  του οποίου γίνονται. Θεωρούν δηλαδή ότι, μετεκλογικώς, μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει την «κωλοτούμπα», όπως έχουν κάνει τόσοι και τόσοι, με τελευταίο τον Αντώνη Σαμαρά, που βγήκε πρωθυπουργός για να διαπραγματευτεί το μνημόνιο που επέβαλε το ΠΑΣΟΚ και φόρτωσε τη χώρα με καινούργιο.

Και για να  στρώσουν το χαλί που θα διευκολύνει την «κωλοτούμπα», φτάνουν τώρα να δώσουν νέες παρατάσεις στα προγράμματα και στις συνομιλίες. Που σημαίνει ότι και έχουν συμφιλιωθεί με το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθούν να το… προσεταιριστούν. Αυτός ο προσεταιρισμός άλλωστε συνήθης είναι και εύκολος. Το εργαλείο -οδοστρωτήρας- που του ανοίγει το δρόμο λέγεται εξουσία και η εξουσία διαφθείρει. Χρόνια τώρα…

http://elefenet.blogspot.gr/2015/01/blog-post_804.html